Juliet Point of View
Patungo kaming parking lot ni Aedis. Antok na antok na rin ako. Pinagbuksan naman n'ya ako ng pinto. Agad naman akong pumasok saka s'ya nagtungo sa driver's seat.
" Ina-antok ka na ba?" Tumango naman ako. Hindi lang tungkol sa kumpanya o relasyon ang pinag-usapan sa party na ‘yon. Pati rin ang pagtatayo ng charity.
" Ayos lang ba na gabihin ka sa pag-uwi? I mean, may da-daanan pa kase ako, " wika nito.
" Okay, lang. Sinabi ko naman sa kanila na gagabihin ako, " sabi ko. Tinignan naman n'ya ako ng seryoso bago umiwas. Saka ito nagmaneho.
" Umidlip ka muna," wika nito. Ipinikit ko naman ang mata ko. Gantong oras dapat tulog na ako sa bahay.
Nagising na lang ako dahil sa paghinto ng kotse.
" Nasan na tayo? " Tanong ko sa kanya habang pababa s’ya ng kotse. Ka
Juliet Point of ViewTumayo ako at pinunasan ang luha ko. Dali-dali akong pumasok ng kuwarto ko.“ J-Juliet! S-Saan ka pupunta? ” Napahinto naman ako sa tanong ni Kuya Jake.“ I-I’m not Juliet... ” mahina kong wika.Pagkapasok ko ng kuwarto ay kinuha ko ang bag ko na may lamang kaunting damit. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. I hate this fake family!Kinuha nila ako sa Castiello para ano?Nakarinig naman ako ng pagbukas ng pinto.“ A-Anak... ”“ S-Shut up... h-hindi n'yo ako anak... 'wag n'yo akong tawaging ganiyan... ” Kagat labi kong wika.“ A-Anak naman. J-Juliet, makinig muna. A-Anak kita...nabigla lang ako sa Castiello na sinabi mo kanina...” And that's a lie.
Aedis Point of ViewSinundan ko lang s'ya ng tingin matapos n'yang sagutin ang tanong ko. Hindi ko inalis ang tingin sa kaniya hanggang sa maglaho na ang rebulto n'ya sa paningin ko. Alice is really annoying. Kahit noong bata pa ito. Kaya lagi itong napapahamak eh.Pumasok ako ng kotse ko at nag-maneho. Dahan-dahan at hindi mabilis ang pagpapatakbo ko. Sinundan ko si Alice gamit ang kotse ko. Alam kong susuko rin ito at mapapagod sa paglalakad. At baka may mangyayari pa sa kaniya na masama at sisihin pa ako ni Tito Max. Sa kalagitnaan ng pagsunod ko. May napansin akong kakaiba. Isang anino ng tao at nasa madilim lang na sulok ito. Napansin ko rin na sumusunod ito kay Alice at may itinatago sa bulsa nito. Napahinto ako ng saglit, napunta naman ang atensyon ko sa kotseng itim na may kalayuan banda sa likod ng kotse ko. What is this? Pakiramdam ko may masamang mangyayari. Binaling ko ulit ang atensyon ko kay Juliet na ngayon
Sandra's Point of ViewBakit ba nakatuon ang atensyon ng mga ito kay Alice habang kumakain? Napatingin naman ako kay Alice na dere-deretso lang sa pagkain. Halata rin na pinipilit n'yang lunukin ang pagkain. Hindi n'ya binigyan ng atensyon ang mga mata na nakatutok sa kaniya. At isa pa, hindi ko alam kung ano ang ini-isip n'ya ngayon.Matapos kong kumain, ibinalik kong muli ang paningin ko kay Alice na ngayon ay tapos na. Napangisi naman ako. I just want to tease her for a little bit.“ Mukang gutom na gutom ka? ” tanong ko sa kaniya. Pinasadahan naman n'ya ako ng tingin. Mukang sa akin n'ya lang ibinigay ang atensyon n'ya. Ni-hindi man lang n'ya binigyang pansin ang pamilya na katapat lang n'ya sa pagkain pati na rin ang ibang kasama ko.Akmang tatayo na sana ito ngunit hinila ko ulit s'ya paupo. Nakita ko naman ang pagka-inis sa muka n'ya. “ Tapos na akong
Juliet Point of View“ S'ya nga pala, Alice,” wika nito habang nag-mamaneho. Tumingin naman ako sa kaniya at hinintay ang mga susunod pa niyang sasabihin.“ Kailan mo balak tawaging ‘Dad’ si Tito Max. At bakit Mr. Castiello pa rin ang tawag mo sa kaniya? Sigurado akong hinihintay n'ya na tawagin mo s'yang Dad, Papa, or what! ” wika nito. At bakit ba napakatanong ng babaeng ito?“ The answer is simple. Because I'm not comfortable with it.” Sabi ko at sabay lumingon sa bintana ng kotse. Curious rin ako kung papaano n'ya nabili ang kotseng ito. Kulay black ito and I don't know kung anong pangalan ng kotseng ito since hindi ako familiar sa mga kotse.“ Ikaw Sandra? Ano bang ginagawa ng reaper na katulad mo? Kumikita ka ba sa pamamagitan ng pag patay ng mga tao?” tanong ko. Inihinto naman n'ya ang kotse at tumingin sa akin.“ Ahmm, saa
Alice's Point of View (Alice's Memory) “ Alice! Where are you going? 'Di ba sinabi ng Papa mo na wag kang lalayo! Don't forget na hindi tayo pamilyar sa lugar na ito. Inimbitahan lang tayo sa party na 'to!” Napangiti naman ako. She's really worried about me. Medyo maganda kase ang hitsura ng labas at kita ang fountain. Lalo pang naging maganda ang lugar dahil sa magandang liwanag na inilagay dito. Nagmistulang park ang loob dahil sa fountain na nag-iiba ang kulay. Sobrang lawak rin ng loob, sobrang yaman ng pamilyang ito sa totoo lang. “ Mama, pumasok ka na lang po sa loob. Di ba tungkol itong party sa bagong business na iha- handle ni Dad? ” lingon na tanong ko sa kaniya.
Alice's Point of View Matagal n'ya akong tinitigan dahil sa tanong ko. He will help me, I think? Pakiramdam ko kase na may tinatagong bait ito. “ No, kinalag ko lang ang tali mo sa paa para makagalaw ka ng maayos. Pero sa oras na takasan mo ako. Hindi rin ako magda-dalawang isip na tutukan ka ng baril kagaya ng ginawa ko kay Lowie. Naintindihan mo ba? ” tanong nito. Ako naman ay parang pinagsakluban ng langit at lupa nang marinig ko ang sagot n'ya. Inilihis ko na lang ang usapan at nagtanong-tanong sa kaniya. “ P-Puwede bang magtanong? ” “ Nagtatanong ka na, ” Pakiramdam ko ay nagbago ang pakikitungo ng taong ito sa akin simula no'ng may sinabi 'yung Lowie sa kaniya. Kanina ay mabait at maayos ang pagsagot nito sa akin at pakikitungo ngayon ay hindi na. Para bang naging masungit ito at inilalayo ang sarili sa akin. “ Anong kailangan n'yo sa am
Sandra's Point of ViewIt's been three days at hindi pa rin nagigising si Alice. Medyo napalakas nga yata ang pagpalo ko ng baril sa ulo n'ya. Sa bagay kung hindi ko ginawa 'yon marahil ay hindi kami makaka-alis sa lugar na 'yon kahit ilang beses ko pang ipaliwanag sa kaniya na nanganganib ang buhay n'ya. Mabuti na lamang at hindi na ako inusisa ng police na nagtatanong sa akin kung bakit s'ya nahimatay. Mabuti na lang at hindi nito napansin na may dala akong baril.Papasok ako ng gate ng Castiello ngayon. Lagi naman akong pumupunta dito kapag walang magawa, and I'm sure na nandito rin 'yung ibang reaper. Bukod sa masarap tumambay sa mansion na ito, masarap rin ang nilulutong pagkain. Nang maiparada ko na ang kotse ko sa garahe ay agad akong bumaba at nagtungo papunta sa loob ng mansion.Napangiti na lang ako sa naisip ko.“ Komportable ang mga Castiello na iiwan laging buka
Alice's Point of ViewHindi ko sinagot ang tanong n'ya. Sa halip ay tumayo ako at nagtungo sa cr upang maghilamos. Ramdam ko rin ang pagkalam ng sikmura ko.So, three days akong tulog?Napatingin ako sa salamin habang hinahayaan ang tumutulong gripo. Wala akong ganang kausapin ang Alex na 'yon. Kahit Kuya ko pa s'ya.Lumabas naman ako habang pinupunasan ko ng towel ang muka ko. Napansin kong umalis na si Alex dahil hindi ko na nakita na nakatayo ito sa pinto. Sinigurado kong wala na si Alex sa kuwarto sa pamamagitan ng pagli-libot ng paningin ko sa buong kuwarto.“ Salamat at umalis rin, ” bulong ko sa sarili ko. Hinanap ko muna ang cellphone ko, matagal ko ng hindi nahahawakan 'yon halos mga ilang araw na. At sigurado akong nandito lang 'yon since dito ako unang dinala ni Aedis no'ng inaya n'ya ako sa party. O baka na kay Aedis naman 'yong cellphone ko? Tiningnan ko na rin sa may lampshade, sa ilalim ng unan, kama at ilalim