Home / Mystery/Thriller / Virginian High School / Chapter 121 - Chapter 130

All Chapters of Virginian High School: Chapter 121 - Chapter 130

184 Chapters

Chapter 103

Krizelle Encarlight's Point of ViewIt is so good to be home, finally. I stayed at the hospital for two weeks since my Mom want to rest assured that I'm really fine.Pumasok ako sa loob ng bahay at aaminin kong namiss ko ang hitsura o maging amoy dito sa bahay. Nakaka-relax naman kasi talaga 'pag nasa bahay ka."What happened to you is really a tragedy, Krizelle. So I hope that you'll never come back in there." Nasa tabi ko si Mama ngayon at hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa sinabi niya.Knowing what really happened inside Virginian made me more worried about Zenre. I badly miss him. Kung tutuusin ay ayoko na sanang umuwi muna dito sa bahay at gusto ko na lang munang dumiretso sa Virginian High ang kaso si Mama.Alam kong hindi talaga ito papayag kahit na magpaalam pa ako sa kan'ya."One more thing, Krizelle. Your sister Kirsten
Read more

Chapter 104

Krizelle EncarlightI never thought that Mom already planned for my life. A week had passed and here I am, was about to go to Arevello to talked to Principal Greg about working for Arevello University as a teacher.To be clearly honest, I don't want to go back in Arevello again. And if ever I can just back out from this, I will. Yet my Mom already set her plans for me.Gusto ko nang bumalik sa Virginian High ngayon at gusto kong malaman kung ano na ba ang sitwasyon ni Zenre doon. Napakahirap ba naman ng connection doon. Naging guro ako doon sa mabilis na panahon, at kahit kasali ka sa school faculty ay hindi ka talaga pwedeng gumamit ng cellphone. At kahit naman may cellphone doon ay wala rin namang silbi dahil wala rin namang signal."I'm coming with you." Hindi na ako nagulat na sumama sa'kin si Mama ngayon papunta sa Arevello. "Hindi sinasagot ni Kirsten ang mga tawag ko simu
Read more

Chapter 105

Kirsten Encarlight's P.o.V."And that's all for today." The teacher went out of our room. I started to pack my things before I leave my seat.Nagsimula na namang magsipag-usap ang mga kaklase ko ukol sa plano nila para sa bakasyon namin na magsisimula na bukas.Ako kaya?Bumuntonghininga ako nang wala man lang akong maisip na pwedeng puntahan. Hindi malayong sa bahay lang ako ngayon dahil 'pag ganitong season ay busy din si Mama sa hospital dahil maraming nagiging pasyente.Lumabas na ako sa school building at saktong nadatnan ko si Mang Buboy doon."Mang Buboy!" Tawag ko dito nang hindi siya nakatingin sa'kin. Tumindig ito kaagad nang makita ako."Pakihintay lang ako saglit dito, hija at kukunin ko yung kotse."Tumango ako dito at agad din siyang umalis. Ilang saglit lang ang nakalipas ay huminto sa hara
Read more

Chapter 106.1

Kirsten Encarlight's P.o.V."Bakit parang biglaan naman po ata yung party na 'to." I heard Krizelle said.We're here in the living room, sitting on the sofa while waiting for our Mom who's now walking down the stairs. I am not in party like this. Lalo pa't masquerade party pa ang pupuntahan namin.Naiirita pa ako sa suot kong damit na in-order pa ni Mama at nadatnan ko lang sa kwarto ko kanina. Isa iyong itim na dress na hanggang itaas ng tuhod ang haba. May kasama pa iyong gold na infinity belt. Kalakip nang dress na nakita ko kanina ay isang maskara na kulay itim. May mga feathers iyon sa gilid na kulay itim din.Nadapo ang tingin ko kay Krizelle na nakasuot ng kulay puting dress din. Ngunit mahaba ang suot nito. May mga abubot pang maliliit na perlas at may slit iyon na umaabot hanggang sa itaas ng hita niya. Litaw na litaw din ang hinaharap nito. Hubog na hubog sa sexy niton
Read more

Chapter 106.2

Kirsten Encarlight"Zander? Zandro?" Hindi ko inasahan na magulang pala nila sina Mr. and Mrs. Chu.Bakit nga ba hindi ko naisip 'to? Nagpakilala sa'kin si Zander at Chu pa ang apelyido  nito. Gaya ng nabanggit nito ay Chinese ang Papa nito at si Mr. Luis Chu iyon. At ang Pilipinang Mama nito ay su Mrs. Chu. Omg!"You know them?" Napahalakhak pa si Mr. Chu sa'kin. Maging si Mama ay mukhang hindi inasahan na kilala ko ang kambal.I nodded my head. "They're my schoolmates—""She's our friend, Dad." The twin cut my words and smiled after."That's good to know if the three of you are friends already." Mr. Chu smiled at us.  "Kaibigan rin namin ng asawa ko ang Mama ninyo at masaya ako na maglakaibigan din ang mga anak namin, 'di ba, Dra.?"Ngumiti si Mama sa kan'ya. "Kamukhang-kamukha mo ang mga anak
Read more

Chapter 107

Kirsten Encarlight's P.o.V.Magkatabi lang ang kwarto namin ni Krizelle. At hindi soundproof ang kwarto ng bawat isa sa'min. Kaya dinig na dinig ko mula sa pagitan naming dingding na tila ba may ginagaaa ito at nagmamadali siya.Ala una na ng madaling araw at gising pa siya. Samantalang ako ay nagising lang sa ingay na naririnig ko mula sa kwarto niya.Nang marinig kong bumukas ang pinto ng kwarto nito ay pasimple akong sumilip mula sa pinto ng kwarto ko.Marahan itong naglalakad at mayroon itong bitbit na isang bagpack at maleta. Binuksan ko ng tuluyan 'yung pinto rito sa kwarto ko at saka siya palihim na sinundan.Nakalabas na kami ng bahay at nagtungo ito sa garage. Bitbit nito yung susi ng kotse niya. 'Lalayas ba s'ya?'Parang sinuntok ako ng mga sinabi ni Mama kanina bago ako unakyat sa kwarto ko. 'Look after your siste
Read more

Chapter 108

Kirsten Encarlight's P.o.V.Limang araw na lang at magpapasko na. Parang ang bilis lang ng panahon. Sa limang buwan na wala akong malay noon ay gigising na lang akong Disyembre na pala.Wala na naman si Mama rito sa bahay dahil abala ito sa hospital. Ilang araw palang kasi bago magpasko ay madami na namang pasyente ang hospital at ilan sa mga iyon ay menor de edad na naputukan ng paputok sa mga kamay nila.Simula nang gabing iyon ay hindi ko na nakita pa si Krizelle. Mukhang tumuloy pa rin ito sa ginawa n'yang paglalayas. Wala ring binabanggit ang Mama tungkol sa pag-alis ni Krizelle. Sa t'wing tatanungin ko siya ay madalas lang na sagot niya ay, "Hayaan mo siya. Bahala siya sa kung ano'ng gusto niyang gawin sa buhay niya." Bagaman at gano'n ang sinasabi niya ay alam kong nag-aalala parin ito para sa kan'ya."Tara na ba, hija?"Masyado ang lutang sa mga oras
Read more

Chapter 109

Kirsten Encarlight's P.o.V.Iminulat ko ang mga mata ko at natagpuan ko ang sarili kong nakahiga sa kalsada. Agad akong tumindig at saka ipinagpag ang suot kong uniporme.Iginala ko ang paningin ko at tumambad sa harapan ko ang napakalaking gate. Sa taas no'n ay may arko kung saan nakasulat ngunit hindi ko mawari kung ano ang nakalagay doon. Kinusot-kusot ko ang mga mata ko dahil tila nanlabo iyon. Hindi ko na pinilit pang basahin yung nasa arko dahil masyado itong malayo sa paningin ko.Natagpuan ko na lang ang sarili na nasa loob na ako agad ng eskwelahan. Hindi ko maunawaan kung paanong nangyare iyon ngunit nagpatuloy ako sa paglalakad.May mga natanaw akong grupo ng kalalakihan mula sa di-kalayuan at naglalakad papunta sa pwesto ko."Hi, Miss," tawag nila sa'kin nang makalapit.Hindi ko nagawan
Read more

Chapter 110

Kirsten Encarlight's P.o.VMalamig ang simoy nang hangin. Napakaraming nagniningnging na bituin sa langit. Nanatili ako dit sa likod-bahay. Nagsisiya ang lahat sa loob at busy sa pagluluto ang mga kasambahay namin.Darating mamaya ang mga kasama ni Mama sa hospital upang sumaglit dito sa bahay. Wala rin ako sa mood na pumasok ngayon doon.Umupo ako sa upuan na narito at niyakap ang sarili pagkatapos. Bisperas ng pasko ngunit ganito ang pakiramdam ko. Hindi ko mawari ang sinasabi ng isip ko ngunit ramdam ko sa puso kong may namimiss ako.Nahanap ko ang sarili kong umiiyak nang walang dahilan. Nasasaktan sa isang bagay na wala naman akong kaalam-alam. 'Ano ba'ng nangyayare sa'kin?' Punasan ko man ang luhang lumalandas sa pisngi ko ngunit patuloy pa rin ako sa pag-iyak.Dinadagdagan no'n ang pakiramdam ko na niloloko ako ni Mama na hindi ko pa naman si
Read more

Chaptet 111

Kirsten Encarlight's P.o.V.Tanghali na akong nagising nang marinig ko ang cellphone kong tumutunog. Nang i-check ko 'yung tumatawag ay unregistered number ang nakita ko.Bago lang ang cellphone ko. Si Mama at si Mang Buboy lang ang nakakaalam ng cellphone number ko. Kaya wala akong clue kung sino ang nasa kabilang linya.Sinagot ko na lang iyon kahit na inaantok pa."Hello, Kirsten?" Pamilyar ang boses na narinig ko mula sa kabilang linya."Sino 'to?" Hindi ako sigurado kung s'ya nga ba ang kausap ko."Si Zander 'to."See? Tama ang hinuha ko. "Sa'n mo nakuha 'yung—" pinutol ko kaagad ang sasabihin. "Bakit ka napatawag?"Marahil ay kay Mama nito nakuha ang numero ko. Pero hindi ko inasahan na ibibigay iyon ni Mama sa kan'ya kung sakali."Gusto ka naming ayain ni Zandro.
Read more
PREV
1
...
1112131415
...
19
DMCA.com Protection Status