All Chapters of Revenge or Love: Chapter 61 - Chapter 70

Hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi ni Rafael. Bakit naman niya naisip na may relasyon kami ni Matt."Bakit hindi ka makasagot?" Ngumisi ako. "Akala ko wala ka namang pakialam." Kunot ang noo niya at hinagis sa kama ang phone."Use it. Contact Matt. Sabihin mo siya na lang magbantay sakin!" Highblood na nga siya agad. Ang bata naman niyang highblood. Umiling-iling ako."Pwede kalma ka lang. Tatawagan ko lang siya para pabili yung mga pagkain mo.""No need! Here is the money. Buy me good food." Mabilis niyang nilabas ang wallet niya at nagbigay ng maraming bills."Parang masyado naman marami ito." "That's enough." Inabot niya ang phone niya at tinago."Teka…" bulong ko."What?! Akala ko bang gusto mo lang magpabili ng pagkain ko?" Umusok na ng tuluyan ang ilong niya. "Bilhan mo na ko ng pagkain!" Sumigaw siya muli. Lumapit ako at tinakpan ang mga mata niya."Take a deep breath." Utos ko sa kanya. Napangiti ako ng sumunod naman siya. Ang bilis talaga magbago ng mood niya."Breath o

Hindi ko mapigilan ang unti-unting pagwarak ng puso ko. Sa simula palang mali na itong nararamdaman ko para kay Rafael pero mas masakit palang marinig mula sa kanya na hindi niya ako gusto kahit isang kaibigan lang. "I am just trying to use her. Kung magiging magkaibigan kami baka maturo niya ang kailangan natin para mahuli siya at yung lalaking pinalit niya kay James." Lalong nadurog ang puso ko sa pagpapatuloy niyang magsalita. Pumatak ang luha ko at kinagat ko ang labi ko upang pigilan ang mga hikbi. "May pinto pala dito?" Napahinto ako ng lalong lumakas ang boses niya. Binuksan ko ang flashlights at tumakbo sa kwarto ni James. Hindi niya ko pwedeng makita dito. Dumiretso ako palabas ng pinto at nagmadaling pumasok sa silid ko. Ang pakikipagtulungan niya sakin ay gawa-gawa niya lang para hulihin ako. Humiga ako sa kama at kinuha ang unan. Binuhos ko ang iyak ko hanggang kusang napagod ang mga mata ko. Kahit anong gawin mo Rafael wala kang mahahanap na ebidensya sakin dahil hindi

Nakatitig lang ako sa namumulang mukha ni Rafael. Hindi siya ngumingiti pero hindi rin salubong ang kilay niya. Ito ba ang magiging kapalaran ko sa paraiso? Ganito ba ang mga nakukuha ng mga namatay? Makakasama ko ang kamukha ni Rafael sa kabilang buhay. Kumurap kurap ako at napahawak sa akin mukha. "Diane!" Parang may mali. Bakit Diane pa rin ang tawag sakin? Sinigaw niya muli ang pangalan ng ate ko. Hinawakan niya ang balikat ko at niyugyog ito. "Are you still shocked?" "I will call a doctor," Suhestiyon ni Matt. Hindi pa nga ako patay. Buhay pa ko, at si Rafael ang nagligtas sakin. Tumikhim ako at sumagot, "Ayos na ako." Yumuko ako at tinitigan ang mga kamay ko puno ng dugo. "S-Salamat," nauutal kong sabi. "Diane!" Patakbo lumapit sakin si Rica at niyakap ako. "Akala ko mahuhuli na sila." Dagdag niya sa pagitan ng iyak. Niyakap ko siya at nakitang tumalikod na si Rafael samin. "Sandali lang," bulong ko kay Rica. Mabilis akong lumapit kay Rafael. Wala na ang sling niya sa bras

Hinila ako pababa ng hagdan ni Rica at hindi ako makapagsalita sa nalaman ko. Saan naman kaya pumunta sina Rafael? Dumiretso kami sa kusina at pinaghain niya ako. "Kumain ka na!" Giit niya. "Ayaw ko—" Naputol ang sasabihin ko ng isubo sakin ni Rica ang manok. "Kain na tayo! Huwag kang magpalipas ng gutom at isa pa pinaghirapan ni Filo ang pinambili niya diyan! Minsan lang maglibre ang boyfriend ko. Kaya kumain ka na!" Sita niya. "Oo na po, kakain na." Pilit ako ngumiti at kinagatan ang lechon manok. Ngumiti siya at kumain na rin. Buong maghapon wala kaming ginawa ni Rica kung hindi kumain at natulog lang kami. Bawal daw maglinis dapat sa pangatlong araw na lang para masulit namin ang bonding naming dalawa. Samantalang si Filo pumunta na lang ng umaga at babalik ng hapon kasi busy sa trabaho. "Game!" Agad bungad ni Rica sakin sa pinto ng silid ko. "Anong lalalruin natin?" Kumunot ang noo niya at biglang sumenyas siya na kinikilig. "Ano nga kasi yun?" "Manonood tayo!" Tili ni

Halos dalawang oras na ako sa kusina nang pumasok si Matt. Walang siyang sinabi pero kumuha siya ng mga pagkain sa mesa. Hinayaan ko na lang hanggang maglakad siya papunta sa pinto. Pumihit na ako paharap sa lababo at nagsimulang maghugas."Diane, you can wash the dishes later. Follow me." Kunot noo akong humarap sa kanya. Tinaas niya lang ang mga dala niya. Lumapit ako at kinuha ito. Tahimik akong sumunod sa kanya. Buong akala ko aakyat kami sa hagdan pero lumiko siya at binuksan ang pinto na kakulay ng dingding. Sumunod ako sa pababang hagdan at napahinto ng makita ang mga wine na nakalagay sa salamin na cabinet pati ang iba pang uri ng alak. "Put the food on the counter." utos niya. Sumunod na lang ako at mabilis na nilapag ang mga plato na may pagkain. Akmang maglalakad na ko pabalik sa pinto nang may humila sa akin paupo."Stay here," Amoy ko sa hininga ni Rafael ang matamis na alak. Ilang oras pa lang ang lumipas mukhang marami na siyang nainom. "Maglilinis pa ako," giit ko at