All Chapters of The Boy Who Murdered Love [TAGLISH]: Chapter 11 - Chapter 20

Sinamahan ako ni Art kahapon sa NSTP office at doon ay nagpalista. He was acting like a normal student, may respeto sa seniors. Nakakahiya lang dahil sinadya naman talaga na wala kami sa mga nakapaskil na papel dahil part na kami ng Literacy Training Service. Ang mga education students ay ang mga magtuturo sa ibang estudyante at mananatili lang kami sa campus. Hindi kami pupunta sa field. Kung hindi magtuturo ay kami ang maglilinis. Minsan din daw ay pupunta kami sa ibang school para doon magturo. Matapos pumunta sa office ay hinatid ako ng lalaki pauwi. While on our way home, dahil sa tahimik lang sa loob ng sasakyan, we talked. But our conversation is not the same as it was before. Mukhang may limitasyon ang mga pinag-uusapan namin. Natakot na nga akong tanungin pa ang tungkol sa paghihiganti niya, dahil alam kong hindi rin naman niya iyon magugustuhan. All freshmen gathered in the activity center. We formed lines by platoon. Kinakabahan pa kami sa mga kinatatayuan

Matapos kong maligo at pagkalabas na ng CR ay nakita ko si Art na nakaupo sa sala. Malamig ang tingin niya sa'kin habang nakadekwatrong nakaupo. Nakabukas naman ang TV pero hindi siya doon nakatingin at mukhang hinihintay talaga niya akong lumabas dito sa CR.I immediately avoided my gaze dahil wala siyang planong alisin ang tingin niya sa'kin. Dumiretsu agad ako sa kwarto at naghanap ng masusuot sa closet. Kinuha ko ang blue floral dress para iyon ang suotin. Sandals ang sapin ko sa sariling paa. Humarap ako sa salamin dito sa kwarto at sinuklayan ang sariling buhok. To make myself prettier, I applied liptint and a light make up. I sprayed perfume all over my body para naman maging mabango ako.When I'm all fixed up, I looked at the mirror once again and saw a beautiful woman in my reflection. Minsan talaga ay mapapaisip ka na lang kung bakit ang ganda mo. I look so beautiful, nah, gorgeous. I smiled to see a better version of myself.Lumabas na ako ng kwarto a

"Uwi na tayo, Art." Sabi ko dito habang pinaglalaruan ko ang buhok niya. Nakahiga siya ngayon sa lap ko habang nakapikit ang kanyang mga mata. Andito kami at nakatambay sa dalampasigan. Nakaupo ako ngayon na may sapin sa inuupuan. The sun has set but I prefer to stare at Art's comely face. I think his face is even more wondrous than the sunset. Ang mahaba't-itim na kanyang pilik-mata, ang makapal niyang kilay, ang matangos niyang ilong, ang panga niya, ang pagka-pinkish ng kanyang labi. His face is perfectly fine na siyang kinaiinggitan ko sa kanya. Looking at him right now, pakiramdam ko tuloy ay boyfriend ko siya.I shook my head inside my thought. There's no way! We're like brother and sister already.Bigla niyang dinilat ang kanyang mga mata kaya mabilis kong ibinaling ang tingin sa dagat. I felt my face reddened as I swallowed the lump in my throat."Ang ganda." He complimented and I felt my cheeks blushed even more. Ako ba ang tinutukoy niyang maganda? Oh,

He didn't explain why. Sinabi lang niya sa 'kin na ayaw niya sa mga gangsters at sinumang mga criminal. He loathed them and his peculiar behavior arises from them. Paano na lang kung malaman niyang gangster si Art? The people he despises so much, isa na doon ang taong pinakaimportanteng parte sa buhay ko. I can't envisage the day when they will be fighting with each other, my two friends. That's why, as soon as possible, I must do something para mabalik si Art sa dati. That was my plan since the beginning, though."Hey, girl! Why don't we go to the library?" Biglang aya ni Irina sa akin. Kasalukuyan kaming nakaupo ngayon sa classroom habang naghahanda para sa gaganapin na quiz sa Understanding The Self.Tiningnan ko ang wrist watch ko at nakitang may two hours pa bago ang next subject. I think I have reviewed enough so maybe I can go elsewhere to buy for time.Naglakad kami papunta sa CTE library dito lang sa building namin. We cast a furtive glance inside and w

Hinatid ako ni Art pauwi sa amin. Sabi niya ay ihahatid ulit niya ako pabalik sa eskwelahan. Sino ba naman ako para tanggihan ko siya?Matatalim ang tingin na ibinabato ni nanay kay Art habang ito ay nakaupo sa sofa. Dumiretsu na lang ako sa kwarto at naghanda. Naligo muna ako para kahit papaano ay maalis ang dumi sa katawan ko. Hindi ako nagtagal dahil alam ko naman na hinihintay ako ni Art.Hinatid lang niya ako sa school pero hindi siya pumasok. Gustuhin ko mang tanungin siya pero parang may pumipigil sa akin. Ako na mismo ang gagawa ng paraan para alamin kung ano ang mga pinagkakaabalahan niya.Pinapanood ko muna siyang umalis bago ako pumasok sa loob ng entrance gate. I suddenly felt unpleasingly cold so I hugged myself. PE ang first subject namin kaya PE uniform ang suot ko. White t-shirt na may nakalagay na logo ng school sa bandang kaliwang dibdib at black jogging pants na may name ng school. I paired them with black rubber shoes. Itinali ko ang sariling