All Chapters of Yesterday's Whisper: Chapter 11 - Chapter 20

Kinaumagahan ay nagising ako dahil sa ingay ng katok na nagmumula sa pintuan ng aking silid at tawag ni nanay sa aking pangalan. Kahit inaantok pa ay bumangon pa rin ako para puntahan si nanay.   "Rie...?"   "Anak..."   Naabutan ko siyang nakaabang sa hamba ng pintuan sa aking kwarto. Bagong paligo at nakasuot ng kanyang paboritong daster na bigay daw sa kanya ng kanyang kaibigan.   "Magandang umaga, nay..." Mahina ang boses na bati ko kay nanay.   "Hmm. Hindi ka yata nagising ng kusa, anak? Anong oras na ba kayo nakauwi kagabi?" Tanong sa akin ni nanay at tumalikod sa gawi ko.   "Ah, mga alas otso y medya na ho kase, nay, eh." Agarang sagot ko sa tanong niya.   "Gano'n ba? Kaya naman pala. Teka, hinatid ka naman ba nina Jones?" Ani nanay na nakapagpahinto sa akin sa pagsunod sa kanya.   "Ha? Ah! Oho nay!" Sabi ko big

Nang makabalik kami ni Belinda sa kung nasaan sina Jones at Vaughn ay naabutan namin silang nag-uusap pa rin ng tungkol sa kung saan. Doon ko lamang napansin kung ano ang suot niyang damit. Isang kulay asul na polo na pinarisan ng itim na pang-ibaba at nakasuot din ng itim na sapatos na sa tingin ko ay mamahalin.   Akala ko ay hindi pa sila titigil sa pag-uusap ngunit ng mapansin nilang nakabalik na kami ay bigla na lamang tumayo si Vaughn na sinundan naman ni Jones.   "I gotta go, Jones, Linda."   Nang sabihin niya iyon ay bigla na lamang akong naging alerto at humarap kay Belinda para ipaalam na aalis na rin ako. Wala sa isip ko kanina ang sumabay sa kanya ngunit ngayon ay mayroon na. Balak kong gawing ikalawang pagkakataon ito para pormal na maka-usap ko siya. Gusto kong makilala niya ako kahit na sa anong paraan, ang mahalaga ay makilala niya lamang ako.   "A-ah Belinda, Jones, aalis na rin pala

Maaga pa lamang ay gising na kami ni nanay para asikasuhin ang libing ni tatay. Marami na rin kase ang tao rito sa bahay namin kasama na roon sina Belinda. Napagpasyahan ni nanay na ilibing si tatay matapos ang dalawang araw. At ngayon ang araw na iyon. Kaya naman todo sa pag-aasikaso si nanay para roon.   Lumabas ako ng bahay para tignan kung magiging maayos ba ang lahat, dahil ayaw kong hindi maging maganda ang kalalabasan ng huling araw ni tatay dito. Bigla na lamang sumasakit ang aking puso at tila luluha ang aking mga mata sa tuwing naiisip ko ang tungkol kay tatay. Sapagkat hindi ko ni minsan inakala na ganito ko kaaga iyon mararanasan.   Masakit para sa akin ang pagkamatay ni tatay ngunit alam kong doble pa ang sakit na nararamdaman ngayon ni nanay sapagkat asawa niya iyon. Minsan niyang naging mundo, kahati ng kanyang puso, kasuyo niya sa buhay. Namatay si tatay dulot ng lamig na kanyang nararamdaman na umabot na sa sukdulan sanhi ng

Ngayon ang araw na pinili kong lisanin ang lugar na minsan kong naging mundo. Lugar kung saan ako nagkaisip at lumaki. Namulat sa buhay na aking kinagisnan.   Napagpasyahan kong umalis sa aming bayan para kahit paano ay makapagsimula naman ako ng panibago at magandang buhay para sa aking sarili at kinabukasan. Dahil kung pipiliin ko ang manatili na lamang dito hanggang sa susunod pang mga taon ay tiyak kong wala akong magiging magandang kinabukasan, sapagkat palagi ko na lamang naaalala ang aking mga magulang.   In everything I'm doing, I always end up remembering them. How of them left me alone without anything. They left me hanging in this life I'm in. Without anyone I'll be with.   Masakit para sa akin ang umalis dito, ngunit alam kong wala na akong ibang pagpipilian pa. The best choice that I have, is to leave this place and find another one that can make me forget every bad things that had happened here, even just f

Umaga na nang muli akong magising mula nang matulog ako kahapon ng hapon nang makarating ako rito galing sa probinsiya. Marahil ay sa sobrang pagod ay hindi na ako nagising pa ng maggabi. Ngayong araw ko balak mamili ng mga kakailanganin ko para sa aking pang-araw-araw habang may natitira pang pera sa akin. Lumabas muna ako ng bahay para bumili ng gagamitin ko pang ligo bago ako umalis papuntang palengke ng malinis ko naman ang katawan ko. Kahapon pa kase ang huling ligo ko bago ako lumuwas papunta rito kaya gano'n. Nang makabili na ako ay agad rin akong pumasok ng bahay at nagtungo muna sa loob ng kwarto ko para kumuha sa bag ng tuwalyang gagamitin ko bago dumiretso sa banyo para makaligo na. Matapos kong maligo ay nagbihis din ako kaagad. Pinili kong isuot ang itim kong saya na aabot sa aking tuhod ang haba at may desinyong butones na limang piraso sa harapan. At pinili kong parisan iyon ng dilaw na blusa. Nang makapagbihis na ako ay inayo