LOGINShare
CHAPTER 14
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Maaga pa lamang ay gising na kami ni nanay para asikasuhin ang libing ni tatay. Marami na rin kase ang tao rito sa bahay namin kasama na roon sina Belinda. Napagpasyahan ni nanay na ilibing si tatay matapos ang dalawang araw. At ngayon ang araw na iyon. Kaya naman todo sa pag-aasikaso si nanay para roon.
Lumabas ako ng bahay para tignan kung magiging maayos ba ang lahat, dahil ayaw kong hindi maging maganda ang kalalabasan ng huling araw ni tatay dito. Bigla na lamang sumasakit ang aking puso at tila luluha ang aking mga mata sa tuwing naiisip ko ang tungkol kay tatay. Sapagkat hindi ko ni minsan inakala na ganito ko kaaga iyon mararanasan.
Masakit para sa akin ang pagkamatay ni tatay ngunit alam kong doble pa ang sakit na nararamdaman ngayon ni nanay sapagkat asawa niya iyon. Minsan niyang naging mundo, kahati ng kanyang puso, kasuyo niya sa buhay. Namatay si tatay dulot ng lamig na kanyang nararamdaman na umabot na sa sukdulan sanhi ng
Related chapters
Yesterday's Whisper CHAPTER 15
It's been months, since my father passed away. And it's been also months, since my mother became different from what she was. Marami ang nagbago sa aking buhay simula nang mamatay si tatay. Tumigil ako sa aking pag-aaral matapos ang unang semester ng aking eskwela. Iyon ay dahil hindi na matustusan pa ng husto ang aking pag-aaral. Lumipas lamang ang ilang linggo matapos mailibing si tatay ay hindi na naging maganda ang takbo ng aming buhay. Lalo na ako. Tumigil si nanay sa paglalabada at piniling magmukmuk na lamang sa loob ng kanilang silid ni tatay. Kahit ang lumabas doon para sa kanyang pagkain ay hindi niya ginagawa, at palaging ako ang nagdadala roon para sa kanya. Kung noon ay hindi ako pinapayagan ni nanay para magtrabaho, ay hindi na ngayon. Hindi dahil sa ayaw niya kung hindi ay dahil kailangan ko para mabuhay kami. Ang piliin ang maging kagaya ni nanay at sa ginagawa niya ay walang maidudulot na maganda p
Yesterday's Whisper CHAPTER 16
Ngayon ang araw na pinili kong lisanin ang lugar na minsan kong naging mundo. Lugar kung saan ako nagkaisip at lumaki. Namulat sa buhay na aking kinagisnan. Napagpasyahan kong umalis sa aming bayan para kahit paano ay makapagsimula naman ako ng panibago at magandang buhay para sa aking sarili at kinabukasan. Dahil kung pipiliin ko ang manatili na lamang dito hanggang sa susunod pang mga taon ay tiyak kong wala akong magiging magandang kinabukasan, sapagkat palagi ko na lamang naaalala ang aking mga magulang. In everything I'm doing, I always end up remembering them. How of them left me alone without anything. They left me hanging in this life I'm in. Without anyone I'll be with. Masakit para sa akin ang umalis dito, ngunit alam kong wala na akong ibang pagpipilian pa. The best choice that I have, is to leave this place and find another one that can make me forget every bad things that had happened here, even just f
Yesterday's Whisper CHAPTER 17
Nagising na lamang ako nang makaramdam ako ng pagtapik sa aking kanang balikat. Nang tignan ko iyon ay nakita kong iyon ang Aling nakaupo sa aking likuran kanina. "Eneng, gising ka na at nandito na tayo." Salubong na sabi niya sa akin. Nag-unat muna ako ng aking katawan bago ako tumayo para harapin ang Aling gumising sa akin. "Nay, nasaan na ho tayo?" Tanong ko sa kanya ng makatayo na ako. Hindi ko kase alam kung anong lugar na ito o kung anong parte na ba ito ng Maynila. "Nasa Pasay na tayo, eneng." Maikling sagot niya sa akin na hindi ko naman makuha kung nasaang parte na ba kami. "Pasay ho?" Muling tanong ko sa kanya. Gusto ko kasing malaman kung anong parte na ba kami ng Maynila. "Dito na tumitigil ang mga bus na galing sa mga probinsiya o lugar kung saan sila pumaparada, at dito rin sumasakay pauwi. Pero hindi naman lahat. Teka ng
Yesterday's Whisper CHAPTER 18
Umaga na nang muli akong magising mula nang matulog ako kahapon ng hapon nang makarating ako rito galing sa probinsiya. Marahil ay sa sobrang pagod ay hindi na ako nagising pa ng maggabi. Ngayong araw ko balak mamili ng mga kakailanganin ko para sa aking pang-araw-araw habang may natitira pang pera sa akin.Lumabas muna ako ng bahay para bumili ng gagamitin ko pang ligo bago ako umalis papuntang palengke ng malinis ko naman ang katawan ko. Kahapon pa kase ang huling ligo ko bago ako lumuwas papunta rito kaya gano'n. Nang makabili na ako ay agad rin akong pumasok ng bahay at nagtungo muna sa loob ng kwarto ko para kumuha sa bag ng tuwalyang gagamitin ko bago dumiretso sa banyo para makaligo na.Matapos kong maligo ay nagbihis din ako kaagad. Pinili kong isuot ang itim kong saya na aabot sa aking tuhod ang haba at may desinyong butones na limang piraso sa harapan. At pinili kong parisan iyon ng dilaw na blusa. Nang makapagbihis na ako ay inayo
Yesterday's Whisper CHAPTER 19
I'm on my fourth year in college now. Continuing Bachelor of Science in Business Administration major in Marketing Management. Two years had past since I first came here. Before, I was like a stranger in this place but now, I am already a pro. I did met some people I never expect I will. I found some friends and gain new and fresh experiences with them.But still, Belinda, my best friend is the best. I already met her again back when I'm at my work, she's with someone I didn't know. A man. Probably her boyfriend. I was trying to ask her who he is but she keeps on refusing to answer my question so I didn't barge more. I was thinking that, maybe, she's not yet ready for it or whatsoever.Nakausap ko na siya noon pa. Doon, nalaman niyang umalis na rin ako ng probinsiya namin at nagtungo ng Maynila makalipas lamang ang ilang buwan mula ng mawala si nanay. Tinanong ko rin naman siya sa tungkol kay Jones ngunit sinabi niya lamang sa akin na gano'n
Yesterday's Whisper CHAPTER 20
Tahimik lamang ako sa loob ng kanyang sasakyan, habang siya naman ay nakatitig lamang sa daan at seryosong nagmamaneho. Mula ng makapasok kami sa kanyang sasakyan ay hindi na ako muling nagsalita pa. Nahihiya pa rin kase ako dahil sa aking sinabi na hindi ko naman sinasadya.I was just trying to say it inside my head, but it didn't came out right. That's why I couldn't even stare him for at least a minute because of too much embarrassment. Dahil hindi naman iyon malayo ay nakarating rin kami kaagad. Tinanggal ko muna ang seatbelt sa aking katawan bago ko buksan ang pintuan ng kanyang sasakyan at nauna ng bumaba.Hindi ko na siya hinintay pa at nauna ng maglakad papasok sa bahay nina Mrs. Briones. Unang sumalubong sa akin si Connor, ang mas bata sa dalawa na sa tingin ko'y nanunuod lang ng TV kanina."Ms. Rie!" Tumatakbong salubong niya sa akin."Hi Connor!" Agad kung ginulo ang kanyang ma
Yesterday's Whisper CHAPTER 21
Today is my graduation day. And I am very much thankful that I made it until this day. Living alone without anyone by my side is quite tough. It's tiring but because I needed to succeed I endured it.Si Belinda ang kasama ko ngayon. Siya rin ang aakyat ng stage para sabitan ako ng medalya. Dapat sanang si Aling Perla iyon, ang may-ari ng bahay na aking inuupahan kung nandito lang. Ang kaso ay umuwi ng probinsiya nila para sa kanyang anak na doon nakatira.I'm one of those honor students in our batch, kaya naman ay masaya ako. Iniisip ko palang ang lahat ng naging hirap at sakripisyo ko para makatapos sa aking pag-aaral ay tila maiiyak na ako. Maiiyak hindi dahil sa sakit o lungkot kung hindi ay dahil sa labis na saya.Because finally, I'll be the person I'm dreaming to be. I'll be able to do the things I wanted to do. Then I'll be free from the hardships that I went through my journey as a student. And lastly, I did fulf
Yesterday's Whisper CHAPTER 22
It's already eight in the evening when the program ended. Kaya gabi na rin nang makauwi ako. Pinili ko kasing hindi magtagal doon dahil hindi ko naman gusto ang makipagsayawan. Isa pa, pagod na rin kase ako.Bago ako umuwi kanina ay niyaya muna ako ni Belinda na lumabas. Hindi nga lang ako pumayag at sinabi kong baka bukas na lang dahil inaantok na ako. Mabuti na lamang at pumayag siya kaya ngayon ay narito na ako sa bahay.Katulad nang dati ay tahimik pa rin sa tuwing uuwi ako. Mag-isa pa rin kase ako hanggang ngayon na nakatira rito. Ayaw ko kasing may ibang kasama kung hindi ko naman kakilala.Pumasok muna ako sa kwarto ko at nagtanggal ng damit bago dumiretso papasok ng banyo. Plano ko kasing linisin muna ang aking katawan bago ako matulog. Nakasanayan ko na rin kase ang gawin iyon.Matapos kong maglinis sa aking katawan ay sumampa na rin ako sa kama para matulog. Lumipas lamang ang ilang minuto
Latest chapter
Yesterday's Whisper EPILOGUE
It was in the month of August when I saw her the first time. We were hanging in the province of Laoang in the street near the market. It was the first time I lead my eyes with such kind of a beauty.It was somewhat kind of breath of fresh air for me. It was so angelic and light. Her almond eyes with a hazel brown eyeballs shade, it was so alluring. Her heart shaped face that covered with sweats. Her tanned skin was shining because of the rays of the sun that was kissing her. And her black and wavy hair that reached until her shoulder added her beauty.She was staring at me that time, ang bilugan niyang mga mata ay unti-unting nanliliit habang nakatitig siya sa amin. I could say that she was curious about us, dahil sa uri ng tingin na ibinibigay niya sa amin."Dude, let's tour around. I heard that there's an famous island here!" I heard Attic said.I diverted my gaze away from her and lo
Yesterday's Whisper CHAPTER 40
Nakaupo ako ngayon sa loob ng kanyang kwarto habang nakatanaw sa labas na unti-unti nang dumidilim. Kanina pa ako rito kaya hindi na rin ako mapakali. Ang akala ko kase kanina ay kung ano na ang mangyayari sa amin dahil sa paraan ng kanyang pagsasalita kanina.It's not that I'm expecting that something will happen between us, but...yeah, I kinda expect! Mahigit apat na taon ko rin siyang hindi nakita, at sa loob ng halos limang taon na iyon ay ni minsan hindi ko ginawa ang bagay na iyon. I should be embarrass because of my own thinking but I just can't deny the fact that I want him. I know that he know that, hindi ko nga lang alam kung bakit tila wala naman siyang ginagawa.Tita Esther and tito Saimon are not yet home. Kaya hindi ko rin maiwasan isipin si Myxelle ngayon. Kung hindi ba siya naiilang kasama ang mga magulang ni Vaughn? Gayung ito pa lang naman ang unang beses na nakita at nakakasama niya sina tita. But then I remember wha
Yesterday's Whisper CHAPTER 39
Malalim akong bumuntong hininga habang hawak ko sa aking kaliwang kamay ang anak ko at nakatanaw sa labas ng bintana. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko mamaya sa oras na kaharap ko na muli sila. Kung ano ang kanilang sasabihin sa ginawa kong iyon.I squeezed Myxelle's hand softly. "Are you ready, baby?" I asked my daughter.Nakakunot ang kanyang noo habang nakatitig sa labas ng bintana. "Who lives there, mama?" Seryosong tanong niya.I looked at Vaughn who's now looking at us too from the driver seat. "It's my parents house, princess." Sagot niya sa naging tanong ni Myxelle.She pouted her lips while scratching her nose. "Do you live there, daddy?" She asked again.I heard Vaughn's laughed because of it. "My princess is curious, isn't she?" Balik na tanong niya sa anak ko."Such a big house, daddy.""Hmm..."
Yesterday's Whisper CHAPTER 38
I don't know what to say because of what he said. I don't even know if he's asking or what. And what does he mean by that? That I should accept him not only as Myxelle's father? Does he want us to accept him with wide open arms? It's that it?Or maybe, he wants me to accept him? Huh. I shooked my head because of that thought. How in hell that he's going to say it, Rie? Not because he said he loves you means that he want you? I laughed without humor. Am I that foolish? Or am I that assuming?"W-what do you mean?" Nagawa ko pa rin ang itanong iyon sa kanya sa kabila ng ideyang mayroon ako sa aking isipan.He cleared his throat before looking at me with soft eyes. "Baby, let's start a new...""Vaughn, paano ako papayag sa gusto mong mangyari kung wala akong panghahawakan? How am I going to trust you and your words when you're not giving me any assurance?" Mababa ang tinig na saad ko.
Yesterday's Whisper CHAPTER 37
Nakatitig ako ngayon sa kanila. Kaya kita ko ang bawat galaw at reaksyon ni Vaughn sa harap ng anak ko. Na kahit ultimo ang galaw ng kanyang lalamunan habang titig na titig kay Myxelle ay kitang-kita ko. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko ngayon. Ang makita silang dalawa ay siyang nagpapasaya sa akin ng higit sa sayang naramdaman ko noon.My daughter, Myxelle, is talking nonstop since Vaughn introduced her as her father. She's talking about her likes and loves. That even I am trying to stop her I just can't. She's not that bubbly if she's not comfortable with the person she's talking too. So I know that she feel light with Vaughn's presence."You know what, daddy, sometimes, I heard mama crying in the middle of the night." Rinig kong sabi ng anak ko.He looked at me. "Why is that?"Hindi ko alam kung sino ang tinatanong niya. Kung ako ba o si Myxelle, gayung ang kausap niya ay ang
Yesterday's Whisper CHAPTER 36
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko dahil sa aking nakita kanina. Alam kong nakatalikod siya mula sa gawi namin kaya malaki pa rin ang posibilidad na hindi niya ako nakita, kami, ngunit hindi ko pa rin mapigilan ang kabahan at matakot. He's here! I saw him awhile ago! Nasa iisang lugar na naman kami.Yakap-yakap ko ang aking anak habang patuloy ko pa rin na iniisip iyon. Ang lakas ng pagkabog ng aking dibdib ay gano'n pa rin. Kagaya kanina nang muli kong makita ang pamilyar na pigura niyang iyon, na sa sobrang lakas ay dinig na dinig ko ang pagkabog no'n na halos mabingi ako.Lumipas man ang mahigit apat na taon magmula nang huli ko siyang makita, ay hindi no'n mababago o maaalis sa akin ang pagkakakilanlan niya pagdating sa akin. Sapagkat kahit sa loob ng mahigit apat na taong iyon, ay araw-araw ko siyang nakikita. Hindi man bilang siya sa pisikal niyang katawan, ay ang bawat hugis at detalye naman ng kanyang mukha. Lalong-lalo na ang kan
Yesterday's Whisper CHAPTER 35
"Mama..."Napalingon ako nang marinig ko ang maliit na boses niyang iyon. Nang makita ko siyang nakanguso habang nakatanaw sa akin at kinukusot ang kanyang bilugang mga mata ay animo'y may mainit na mga kamay ang bumalot sa aking puso. Ang makita ko siya sa kahit na anong itsura at marinig ang maliit ngunit malambing niyang tinig ay siyang nagpapagaan sa aking pakiramdam."Good morning, baby!" I said in a joyful voice.Naglakad siya patungo sa akin at agad na ipinalibot ang kanyang maliliit na mga braso sa aking hita. Agad akong tumigil sa ginagawa kong pag-aayos ng mga halaman sa aming bakuran at nagyuko bago ko siya inangat at binuhat. Nang karga-karga ko na siya ay sa leeg ko naman niya ipinalibot ang kanyang mga braso at agad akong binigyan ng halik sa aking pisngi.I smiled because of contentment and happiness. "Did you sleep well, baby? Hmm?" I asked her while sniffing her neck th
Yesterday's Whisper CHAPTER 34
Nagising ako kinaumagahan dahil sa pakiramdam na animo'y hinahalukay ang aking tiyan. Dali-dali akong tumayo at nagtungo sa lababo para dumuwal. Pakiramdam ko ay gusto kong sumuka ng sumuka ngunit wala namang lumalabas.Hawak ko sa aking kanang kamay ang aking buhok na inaangat ko pataas habang nakahawak naman sa aking tiyan ang kaliwa. I was forcing myself continuously to release what's inside my tummy that made me want to vomit. Sa patuloy kong ginagawa iyon ay pakiramdam ko nanghihina ako.I couldn't stand straight while I was holding the sink. I felt like, I was draining my energy early in the morning because of it. Tumagal siguro ako ng halos sampung minuto sa ganoong sitwasyon bago ako nakaramdam ng kaginhawaan. Tumalikod ako at naglakad papunta sa may lamesa, when I was about to drag a chair, my vision suddenly went blurred. Pakiramdam ko ay umiikot naman ang aking paningin kaya agad akong tumigil kung saan ako nak
Yesterday's Whisper CHAPTER 33
It's been three weeks since that night happened. At sa loob ng tatlong linggong iyon ay masasabi kong isa 'yon sa mga araw na hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko. I was beyond happy on those days, that I forgot to think about her. Her comeback, as Abby's called it. Na sa loob ng tatlongng linggong iyon ay hindi ko ni minsan naisip ang tungkol sa kanya.Hindi dahil sa pinilit kong kalimutan muna iyon sa loob ng maikling panahon, kung hindi ay dahil sa mga bagay na ginagawa ni Vaughn na nagtutulak sa akin para makalimutan ko iyon. We did the things we haven't done before. He always came at my place every after his work, he even slept there sometimes. I'd say that, many things had changed from what we were. And I am hoping that it would last longer than I thought.It was five thirty in the afternoon that day, and I was walking on my way to his condo unit at BGC in Taguig. I was planning to surprise him, the reason why I didn'
