All Chapters of HE'S AN ENEMY: Chapter 1 - Chapter 10

HE'S AN ENEMY Prologue "SO, you attending acquaintance, Max?" tanong sa 'kin ni Drea as she looks towards my direction.  Tinatanong nya ako para sa darating na acquaintance this month. Taunan kasi ang acquaintance party sa unibersidad. Ewan ko ba sa kanya kung bakit tinatanong pa nya ang bagay na iyon, samantalang sa pananatili ko rito sa loob ng tatlong taon ay lagi naman akong uma-attend at sumasali. Ipinagpatuloy ko ang pagte-take ng note sa notebook ko as our professor discusses about today's lesson. "Yeah," sagot ko at tumingin sa harap. "Lagi naman. Bakit natanong? You not coming?" I look at her before looking back in front.  "Gaga ka ba? Of course, sasali ako. Lalo pa't maganda ang theme ngayong taon. Hindi ako papahuli, 'no." Pinaikot niyon ang mga mata as she looks in front.  Floral ang theme ng acquaintance ngayon. Flowers and leaves.

CHAPTER TWO   NAGPALINGA-LINGA ako sa loob ng cafeteria, looking for a vacant seat. Crowded na kasi ang kainan kaya medyo hirap ako sa paghanap ng bakanteng silya. Halos ilang minuto na rin akong nakatayo sa kinapupwestuhan ko habang bitbit ang tray ng pagkain na may lamang two cheesy burger at isang coke na naka-cup. It is good na magaan lang ang tray ng pagkain ko ngayon. Nahuli kasi  ako ng punta dahil sa bwisit na ballpen na 'yun. Feeling special. Nagpapahanap pa. Susko. At dahil espesyal nga sya ay hinanap ko pa sya kahit na Php7.00 lang ang presyo. And Mestisong mongoloid being a theft theory entered. Paano nga'y ang ballpen na tinutukoy ko at ang ballpen na pinanghampas ko sa kanya ay iisa. Just like what the poop?   If being thankful that your friend isn't here is not bad. Then, I'm not because I am. Haha! Paano nga'y kapag kasama ko sya at expected ng punong-puno

CHAPTER FOUR   "...ALAM mo kasi, Max, whatever this little dangerous organ would say, you don't have anything to refuse it," saad ni Drea at itinuro pa ang kanang dibdib ko.   Ilang araw na rin simula nang napansin ko ang pagwawala ng dibdib ko kapag nariyan si Labanos. I try refusing it pero mas lumalala. Sinubukan kong magpaka-normal, though I am slightly not normal, sa harapan nya. Pinapatulan ko pa rin naman ang pang-aasar nya pero hindi dahil inis ako, iyon ay upang pagtakpan ang ginagawa nyang panggugulo sa sistema ko. Alam ko, mabilis ang mga pangyayari pero ewan ko ba.   Kainis naman kasing Mestisong Mongoloid 'yan, eh. Simula kasi ng nangyari noon sa Day-Night market ay mas lumala pa ang mga ginagawa nya. Hindi sa paraan ng pamumuwisit nya kung hindi ay sa ginagawa nyang pagka-career sa mga kakaiba nyang kilos. Those are very wei

CHAPTER SIX "IBIG sabihin nito'y kaklase ka namin sa ibang subject?" ani Drea matapos nyang basahin ang schedule ni Sam. Kalalabas lamang ni Sam sa opisina ni Dean para kuhanin ang schedule nya. Galing pala syang Winter Academy. The academy where I have studied before. Isa iyong prestihiyosong unibersidad para sa mga mayayaman. That explain the aura I've sensed towards him. Pino sya gumalaw at halatang may sinsabi sa buhay. It is good that Winter Academy is huge and wide at maraming estudyanteng mayayaman doon kaya hindi ako kinakabahan na kilala nya ako tho we're known in that academy. Graduating na rin sya at Business Ad ang course. Pero nag-shift sya at BSED na ang kinukuha nya. Dahil nga nag-shift sya ay may mga subject syang dapat kuhanin and included some of our subjects kaya't kaklase namin sya sa mga asignaturang 'yon. "Bakit ka naman nag-shift into BSED? Sayang naman at isang taon na lang ay gr

CHAPTER EIGHT   The sun is now directly beaming at my position. Bahagya na iyong tirik. Maaliwalas na rin ang kalangitan being lightens by the brightest star hangs on the solar system. Ugong ng mga sasakyan at maingay na kapaligiran. Agad akong bumaba matapos huminto ng sinasakyan kong bus sa bus station. Mabuti na lang talaga at napili kong bumiyahe nang maaga dahil alam kong ganito ang mangyayari. Inunat ko muna ang dalawa kong braso. Fifteen minutes of sitting in a bus and doing nothing can sort of tired you. Nakakangalay na nga, masakit pa sa puwit.   Ang byahe ng bus na iyon ay dapat sampung minuto lang pero dahil sa trapik ay naging labinlimang minuto. Buti nga at hindi gaanong mabagal ang daloy ng sasakyan at sa tingin ko ay bumagal lang iyon dahil sa pakikipagtalastasan ko kay Labanos. Oo, pakikipagtalastasan kahit ang tamang termino ay pakikipag-inisan.