CHAPTER FOUR

CHAPTER FOUR

  "...ALAM mo kasi, Max, whatever this little dangerous organ would say, you don't have anything to refuse it," saad ni Drea at itinuro pa ang kanang dibdib ko.

  Ilang araw na rin simula nang napansin ko ang pagwawala ng dibdib ko kapag nariyan si Labanos. I try refusing it pero mas lumalala. Sinubukan kong magpaka-normal, though I am slightly not normal, sa harapan nya. Pinapatulan ko pa rin naman ang pang-aasar nya pero hindi dahil inis ako, iyon ay upang pagtakpan ang ginagawa nyang panggugulo sa sistema ko. Alam ko, mabilis ang mga pangyayari pero ewan ko ba.

  Kainis naman kasing Mestisong Mongoloid 'yan, eh. Simula kasi ng nangyari noon sa Day-Night market ay mas lumala pa ang mga ginagawa nya. Hindi sa paraan ng pamumuwisit nya kung hindi ay sa ginagawa nyang pagka-career sa mga kakaiba nyang kilos. Those are very weirder, destructive and sort of seductive.

  Yes, I got destructed. Shit tzu. Kahiya ako.

  "Shemay! Labanos!" angil ko matapos nya akong itulak. Muntik pa akong madapa sa ginawa nya. Hindi ko na naman alam kung bakit na naman nya ako itinulak. Naglalakad lamang ako sa hallway nang ginawa nya ang bagay na iyon. "Ano bang problema mo?" Kunot-noo ko syang tiningnan. Irita dahil sa ginawa nya. Paano na lang kung tuluyan akong madapa? Masisira ang flawless kong kutis. Kairita sya. "Hindi ka na nga pinapatulan, manunulak ka pa. 'Yung totoo, nakahithit ka ba?" Pinagkrus ko ang braso ko at pinukol sya ng masamang tingin.

  Ano 'yun? Physically bully na sya ngayon? Ayaw na nyang maging verbal lang?

  Isa pa, ilang oras ko na rin syang iniiwasan at kung hindi man maiwasan ay hindi ko na pinapatulan pa ang pang-aasar nya. Mabilis, oo. Pero kasi hindi lang utak ko ang nagwawala dahil sa inis sa kanya. Nadamay na ang puso kong tahimik. Hindi ako slow para hindi mapansin ang ganoong bagay.

  "Naiinis ako sa'yo," may diing aniya.

  Kunwaring nagulat ako sa sinabi nya. "Talaga? Wow! I'm surprise, Mestisong Mongoloid." Ngumisi ako matapos lalong sumama ang paninitig nya. Shunga talaga. Aasarin nya kaya ako kung hindi sya inis sa akin? Ano 'yun? Trip nya ako? Adik pala sya if ever.

  Humakbang sya paabante kaya umatras ako pero mukhang nairita sya sa ginagawa ko dahil sa pagdidilim ng mukha nya.

  Bullpoop. Ano bang problema nya?

  Hinawakan nya ang dalawang pisngi ko at inilapit nya ang mukha nya. Pinanlakihan ako ng mga mata. Nagsusumigaw man ang dibdib ko na isara ang mga mata ko pero hindi ko ginawa. Ang utak ko ang isinunod ko pero peste nagwagi pa rin ang dibdib ko. Pumikit nang kusa ang mga iyon matapos kong maramdaman ang mainit nyang hininga sa mukha ko.

  "Damn. Ang pag-iwas mo ang kinaiinis ko. Open your eyes and fucking stare at me." Ramdam ko ang panggigil sa tinig nya. Ewan ko pero kusang bumukas ang mga mata ko and its gaze pasted on his brown eyes. Iba-iba ang emosyong nakikita koroon at hindi ko mapangalanan ang emosyong nangingibabaw roon.

  "At bakit na-na nam-an? P-Problema mo?" tugon ko at iniwas ang paningin ko sa kanya. Shems. Pakiramdam ko'y napunta lahat ng dugo ko sa katawan dahil sa klase ng paninitig nya. Pinanlalambutan ako ng tuhod.

  Mas inilapit pa nya ang mukha nya sa akin hanggang sa maglapat ang mga ilong namin. Ramdam at amoy ko ang mabango nyang hininga sa labi ko.

  "I need your attention, Lolo Max."

  "Alam ko. Sinubukan ko ngang pigilan, 'di ba?" I rolled my eyes.

  "Paanong pigil?" aniya at umaktong pang hindi alam ang tinutukoy ko. Kahit na sa totoo lang ay sinabi ko naman na sa kanya ang lahat. 

  Sakalin ko sya, eh. "Kung 'yung hininga mo kaya ang pigilin ko para makilala mo na 'yang Oppa mong Grimm reaper." Inirapan ko sya. Yeah. Oppa lover sya. Hindi ko malaman sa kanya kung ano ang nakakaadik at nakakakilig sa mga Korean-ong iyon. Hindi ko maitatanggi na hinahangaan ko ang mga Korean novels and drama dahil magaling ang pagkakabuo ng kwento. Gwapo na kung sa gwapo ang mga Oppa-ng iyon pero hindi ko makita kung ano ang dapat kong kabaliwan sa mga iyon.

  "You may, Max. Omo! I am so excited!" Iniayos niyon ang sarili matapos tumili nang bahagya. Shete. Sakit sa tainga. Ang tinis ng boses nya.

  Nginitian ko sya nang sarkastiko. Sarap nya talagang sakalin para matahimik na sya habangbuhay and I would be in bliss if ever that happens.

  "Free ka ba mamaya, Max?" tanong sa akin ni Drea matapos mamayani ang katahimikan ng ilang minuto. "After our last subject," dugtong pa nya matapos sumimsim sa ice tea na nasa mesa nya.

  Kinunutan ko sya ng noo. "Yeah. May part time ako mamaya sa cafe. Bakit?"

  Tumikhim sya nang bahagya. "Wala naman. Papasama lang naman ako sa new found classy boutique."

  "Oh, ano na namang boutique 'yan?" Tinaasan ko sya ng kanang kilay. Not really interested. Buti na lang talaga at may pasok ako sa part time job ko mamaya. Last time, naparami ang bili nya ng mga dress nya kaya ang ending? Naging katulong ang labas ko.  Mabuti na lang talaga at maganda ako kaya hindi ako nagmukhang mutchacha. Grabe ang hirap na pinagdaanan ko nang araw na 'yon. Can you imagine that it should be only her dress for acquaintance we supposed to bought yet umabot iyon ng tatlumpung shopping bags at ginabi pa kami dahil sa dami ng boutique na pinasukan nya? You can't imagine it.

  Laking pasalamat ko talaga sa Dyos nang panahong iyon at buhay pa kaming natapos. Haggard. Nakaka-trauma talaga syang kasama sa mall.

  "Luxaria Boutique." Inirapan nya ako. "Ilang saksak na ba ang ginawa mo sa 'kin sa isip mo? Malapit na ba akong mamatay? Sama ng itsura, ah?"

  Hindi ko na masyadong naintindihan ang dinugtong nya kaya't hindi ko na sya nasagot. Nabingi ako sa pangalan ng boutique na sinambit nya. Ilang taon na ang lumipas nang huli ko iyong marinig.

  "A-Ano?"

  Napailing iyon. "Tsk. Tsk. Mukhang ngayon mo lang ako natapos patayin sa utak mo. My poor imagined body. Double death ang kinalabasan. So so poor."

  "Nailibing ko na nga, eh," tugon ko. Pilit kong nilalabanan pagkabagabag na nararamdaman ko.

  That is my cousin's boutique.

  Shaenara Venice Santillan-Cortez

  "MAX, table number 10!"

  "Max, table number 21!"

  "Max, table number 16!"

  Agad akong tumungo sa counter at kinuha ang tray na nasa ibabaw niyon. May nakalagay pa sa tabi ng mga tray ang isang pulang standy. 10, 21, and 16. Hayst. Sobrang daming customer dito sa café ngayon. Hapon na kasi kaya uwian na ng mga estudyanteng nag-aaral sa tabi nitong café. Isa na ako roon pero hindi gaya ng iba na ang dinayo sa café na ito ay magpahinga at magmeryenda ay hindi ganoon ang intensyon ko. Part-timer kasi ako dito. And eventually, tuwing tanghali at hapon ang dagsaan ng mga customer gaya na lamang ngayon.

  "A cup of dark hot chocolate with marshmallows on top and a pancake with chocolate syrup," sambit ko habang ibinababa ang order ng nasa table 16. Babae ang customer kong iyon. Alone ang get up nya at busy kakapindot sa cellphone.

  "Thank you," sambit nya matapos kong maibaba ang mga order nya.

  "Welcome, Ma'am. May kailangan pa po ba kayo?"

  "Nothing. You can go take care of the other customer."

  "If that so, Ma'am. Enjoy your order," ngiting sambit ko bago tuluyang tumalikod at maglakad palayo.

  Bumalik ako sa counter at umupo sa pulang high chair. Bumuntong-hininga ako. God, kapagod. Sumalumbaba ako habang nagpapahinga nang mapansin ko ang isang flyer.

  "May promo pala itong café?" bulong ko habang binabasa ko ang flyer. The flyer says that this café, Bean's café, is having a promo for its coming anniversary. Oo nga pala. Bakit ko nga ba 'yon nakalimutan? Taunan kasi ang ganitong promo sa café. Isang paraan ng establisyimento ang ganoon para sa pasasalamat dahil lubusang tinangkilik ang negosyong ito.

  "Wow!" bulalas ko after reading the back page of the flyer. Sagad ang promo ng café na 'to.

  A Chinese bike, couple shirt and bracelets, DLSR with monopad, free order and cash. Pero may napansin lang akong kakaiba. Bakit kailangang magkaroon muna ng kiss? Isn't that so much PDA?

  Nagkibit-balikat na lamang ako.

  Napalingon ako sa front door ng café nang tumunog ang nakasabit doon. Nakalimutan ko na ang tawag doon. A girl with the black and white stripes long sleeve tucked in her denim skirt entered. Her outfit compliments her young beauty. Sa tingin ko'y nasa second year pa lamang iyon sa kolehiyo. May bilugang mga mata, medyo matangkad, porselana ang balat, pulang pouty lips at matangos na ilong. Bakas din sa itsura nya ang pagkakaroon nya ng dugong banyaga. Kunot ang noo. May backpack na nakasabit sa likod niyon kasunod nito sa likod ang may katangkarang lalaki na may salamin sa mata. Hindi ko makitang mabuti ang kabuuan ng mukha nya.

  Mukhang magkaaway ang dalawa dahil napapanguso ang babae habang tila ba bumubulong at nauunang maglakad.

  Napatakip na lamang ako ng flyer nang makita ang kabuuan ng mukha ng lalaki. Matangos ang ilong, may katangkaran at medyo gusot ang buhok.

  Shete! Anong ginagawa nya rito? Same university ba kami ng pinapasukan? Kung oo, bakit ngayon ko lang sya nakitang gumawi rito? Hindi na ako nagtataka kung bakit hindi ko sya napapansin o nakakasulubong sa unibersidad. Malaki at malawak ang unibersidad. Malaki masyado iyon para magtagpo ang mga mundo naming dalawa. What bothers me is that... Paano sya napunta sa lugar na 'to? May alam na ba sila kung nasaan ako? Imposible. I haven't heard anything from them ever since. Isa pa'y confident akong hindi sila magsususpetsang nasa malapit lang ako. I will surely bet, sa malayo sila maghahanap.

  Kung nahanap man nila ang kinalalagyan ko... How come it is just now... after three years? Kailangan ko na ring umalis sa dorm na tinutuluyan ko kung sakali. O dapat bang harapin ko na sila dahil matagal ng panahon na akong umalis at nawawala? Damet. Hindi ako makapag-isip nang maayos. I need a talk with Drea to help me settle my mind. Naguguluhan ako.

  Ikinalma ko sandali ang dibdib kong nagwawala mula sa loob. Hindi ko na rin alintana ang bahagyang pamamawis ng mga kamay ko. Sumilip ako mula sa pagkakatakip ng flyer sa pagmumukha ko. Abot hanggang sa pwesto ko ang pagbubuntong-hininga ni Jasper nang marahas. Paupo na sana ang kasama nyang babae nang hablutin nya ang braso nito at sakupin ang labi ng babae.

  Napairap ako sa hangin. They will surely get a promo.

  Playboy talaga. PDA. Tsk.

  Jasper Au Santillan is my cousin.

  Bullpoop. Ano bang mayroon sa araw na 'to at ganoon na lamang ang pagpaparamdam ng mga pinsan ko? Hindi lang nagparamdam, ang isa pa nga'y nagpakita pa.

  Hindi nya ako dapat makita rito. 'Pag nagkataon ay mawawala lahat ng ginawa ko at hindi ako papayag na mangyari 'yon. Over my alive sexy body. Ayoko pang mamatay, 'no. Muli akong napatago sa flyer nang dumapo ang paningin ni Jasper sa gawi ko.

  Shete! Nakita nya ba 'ko? Shit tzu, sana hindi.

  "To whom are you staring at?"

  Napamura ako nang mariin ngunit mahina nang may bumulong malapit sa tainga ko. The whisper sends shiver down  my spine. Nagtindigan din ang mga buhok ko sa batok dahil ramdam ko ang mainit nyang hininga sa loob ng tainga ko. Nakakakiliti. Muntik na rin akong mahulog mula sa pagkakaupo sa high chair matapos akong mapapitlag dahil sa gulat.

  Napakurap ako nang magtama ang ilong namin ni Labanos. Agad akong napalayo as I realize our position. Seems that my blood has a meeting in my face.

  "Anong ginawa mo rito? Bullpoop, Mestisong Mongoloid. Muntik na akong mahulog sa ginawa mo," asik ko.

  "Sino 'yun?"

  "Sino?"

  "Tinititigan mo. Lusaw na siguro iyon kung hindi ako dumating. Titig na titig," he mocked. Sarkasmo ang boses nya.

  "Talaga ba? Paanong titig, Labanos?"

  Sinamaan nya ako ng tinig. "You like him, don't you?"

  The who? Si Jasper? Just what the?

  Napatawa ako nang mahina. "Ano naman ngayon?" Dahil sa sinabi ko'y lalong sumama ang paninitig nya. Ang kamay nyang nasa counter ay kumuyom. Nako. Tinamaan na naman sya ng sakit. Madilim na naman kasi ang napakaputi nyang mukha pati na rin ang pagtalim ng mga mata nya. Susme. Mukhang nakahithit ata sya ng bawal na gamot.

  Tumikhim iyon at umayos ng pagkakatayo. Am I looking into real him? O alien lang itong nasa harap ko? He looks not him on his get up right now. Malayo sa pormahan nyang nagpipiling astig kahit hindi naman.

  Nakasuot si Mestisong Mongoloid ng large White Korean printed tee at asul na jeans na nakatupi ang laylayan. Puting Converse shoes naman ang ipinares niyon sa outfit. Ang simple ng suot nya at presko. It doesn't lessen his angelic look. Sinabi ko bang angelic? Aw. It is demonic. It looks really new to my eyes. Nakatulong din ang bilog nitong salamin sa mata. He obviously is...

  Geeky today.

  Ipinilig ko ang ulo ko nang bahagya. Ang kaninang pagwawala ng dibdib ko kanina dahil sa kaba ay iba na ang dahilan. It is something I should I shouldn't mind.

  "Done?" ani Labanos sa malamig na tinig, taas ang kilay. Wala pa ring emosyon ang mababakas sa mukha nya. Hindi ko talaga malaman kung anong problema nya. May sapi nga ata sya. Well, what do I expect? Lagi naman, eh.

   "Tapos na ako saan? Naku, Labanos. Hindi pa ako tapos sa shift ko. Hindi pa rin ako tapos sa pambabara sa'yo." Ngumisi ako. Pilit ko pa ring itinatago ang epekto nya sa 'kin. Nakakainis. Lalo ko iyong napapansin kapag nandito sya at katabi ko.

  He rolled his eyes. Isinuksok nya sa magkabilang bulsa ang pareho nyang mga kamay before levelling his gaze into mine. Napalunok ako. Damet. Nanunuot sa ilong ko ang panlalaki ngunit hindi masakit sa ilong nyang pabango. It smells soothingly good. Napaiwas ako ng tingin lalo na't ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko.

  Shit tzu. Baka mapansin ako rito ni Jasper. Hindi pwede.

  Tinapunan ko ng tingin ang gawi ng pinsan ko mula sa peripheral vision ko. Napabuntong-hininga ako nang makitang naroon pa rin sila. Mukhang nagbabangayan pa rin sila sa upuan at hindi pansin ang presensya. Buti na lang at malayo sila sa counter.

  Muling napapaling ang mukha ko kay Mestisong Mongoloid nang hawakan nya ang mukha ko at iharap sa kanya. His eyes shooting me a deadly glare. Tila ba nagngingitngit ang mga ngipin nya dahil  sa pagkakaigting ng panga nya.

  "What the heck did I tell you last time, Lolo Max?" may diing aniya.

  "Bakit sa 'kin mo tinatanong? Ikaw ang may salita nyan, 'di ba?" Pinang-ikutan ko sya ng mga mata habang sinusubukan kong tanggalin ang pagkakahawak nya sa magkabilang pisngi ko. Masyado persistent ang kamay nya. Ayaw bumitaw sa pagkakahawak. Hindi naman masakit dahil malambot naman ang mga palad nya. Type nya ata ang pisngi ko. Susme. Halos mas makinis pa nga ang kanya. Inggeterong gulay 'yan.

  He whispered a cuss before launching his lips into mine. His lips are sweet and delectable. Soft. I tried letting go from his kiss matapos mawala ako nang ilang segundo sa sarili. His lips start to move, fighting against my struggling mine. Ang dibdib ko ay gumagawa ng malalakas na bayo like a drum being beaten up. Loud, fast yet in a same voice and beat. His tongue starts to seek for an entrance. I don't know but my lips gladly open itself and start responding into his.

  Ang kanang kamay nya at nakaalalay na batok ko na kanina lamang ay nasa mukha ko. Nananatili naman sa dating pwesto ang kaliwa. He deepens our kiss. Ginagalugad ng dila nya ang loob ko. Para iyong isang pulis na may search warrant. Naghahanap. Ginagalugad ang kasuluk-sulukan. Hindi humihinto not until it met what it was looking for. A battle of tongue begun to seen.

  Isang tila isang hibla ng sinulid ang nabuo nang humiwalay ang labi niyon sa akin matapos ang isang minuto. Pareho kaming kapos at naghahabol ng hininga. Nananatili ang noo nya sa akin. Malaya namang tumatama sa akin ang hininga nya.

  My face flushed, I know. Damn.

  "Ang atensyon mo ay akin. Tandaan mong mabuti 'yan, Maxirielle. Tandaan mo."

  Bullshit. You had an intimate kiss with your f*cking

enemy, Max! What the hell?!

—————