Lahat ng Kabanata ng Sukdulan ng Buhay: Kabanata 171 - Kabanata 180

Ang dalawang manlalaban naman ay naglipat ng isang rosewood na kabaong palabas ng truck. Noong ilapag nila ito sa lupa, nagsanhi ito ng malakas na tunog, naglalabas ng isang ulap ng alikabok mula sa daanan.“Ah!”Kahit si Waltz ay napasigaw noong makita ang kabaong, ang ekspresyon sa mukha niya ay madilim.Sa kanilang kultura, ang pagbibigay ng isang kabaong bilang regalo ay isang matinding pinagbabawal.Nawalan ng kulay ang mukha ni Brittany, ang buo niyang katawan ay nanginginig.Muling tumawa si Spark at nagpapanggap na sinabi, “Ano? Nagustuhan mo ba? Kung alam mo lang, ang kabaong na ‘to ay gawa sa rosewood na mataas ang kalidad. Sayang lang at si Alex, ang minamahal kong pinsan, ay namatay nang ganito kabata!”“Sayang lang at kinailangan niyang umasa sa mga Assex. Hindi man lang siya hinahayaan ng asawa niya na samahan siyang matulog! Ang magagawa niya lang ay ang humiga sa isang masikip na kwarto, inaalagaan ang pang-araw-araw na pangangailangan ng tatlong babae. Araw-araw rin si

Pinagpag ni Waltz ang mga alikabok sa kaniyang mga kamay. “Tapos na ako, brother.”Si Brittany, gayunpaman, ay bahagyang natakot sa eksena na ‘yon. “Alex, nakakahinga ba sila roon? Kamag-anak pa rin naman natin sila, eh, at sapat na ang kaunting parusa. Kapag may nangyaring masama sa kanila, hindi ito ang wakas ng lahat.”Sumagot si Alex, “‘Wag kang mag-alala, ina, walang mangyayaring masama sa kanila.”Ginamit niya ang kaniyang hintuturo para maglagay ng ilang butas sa kabaong, sinisiguro na mayroon silang sapat na oxygen upang mahinga.“Waltz, alagaan mo ang ina ko. Ibabalik ko na ang kabaong na ‘to, kasama ang mga g*go na ‘to.”Alam ni Brittany na kung hahayaan niyang mag-isa ang kanyang anak, palalalain lang nito ang problema. Agad niyang sinabi, “Alex, sasama ako sa ‘yo.”Ninais ding sumama ni Waltz, tila nananabik.“Kung gano’n… Sige! Pero mag-almusal muna tayo bago umalis. Hindi naman masamang magpahinga sandali.Pagkatapos ng ilang sandali, isang malaking Mercedes Benz ang nagm

“Mr. Rockefeller, si Alex ay manlalaban, at medyo may kasanayan din. Malamang siya ay nag-uusok sa galit ngayon, at mapanganib na makipagkita sa kanya nang walang anumang backup. May kilala akong tauhan. May kasanayan din siya sa pakikipaglaban. Mas makakabuti kung hilingin ko sa kanya na suportahan tayo.““O sige!”Agad na tinawagan ni Pepper ang numero ni Baldy.Sinimulan niya agad ang pagplano sa kanyang isipan. Dahil hindi pa patay si Alex, nangangahulugan lamang ito na nasa kanya pa ang gamot, at maaari niya itong kunin sa kanya nang sapilitan.Alam niyang wala siyang mga kasanayan upang agawin ito mula sa Yowells. Gayunpaman, kung si Alex lang ang dapat niyang harapin, lahat ay mas komportable sa pakiramdam.Sa parehong oras, ang madla ng mga tao ay nabuo sa paligid ng kabaong sa Rockefeller Manor.Halos lahat sa manor ay lumabas upang manuod. Ang mga kasambahay, gwardiya, at maging si Paige at ang kanyang asawa ay sumugod kaagad sa sandaling narinig nila ang balita.Pinadyak ni

Hindi mapigilan ni Kalbo ang mapasigaw sa sakit. Tumatagos sa kanyang noo ang malamig na mga patak ng pawis.Ang buong pamilyang Rockefeller ay mukhang labis na nabigo. Lumapit sa kanilang lahat si Kalbo na maangas at mayabang, nagtatapon ng matitinding insulto na walang pake sa mundo. Akala nila siya ay isang maalamat na manlalaban, ngunit iyon pala, ay pagpapanggap lamang.Ngumisi si Waltz. “Sino ako? Ako ay espesyal na tagapaglingkod ng aking master. Kung hindi mo man lang malabanan ang hamak na lingkod, paano mo naiisip na kaya mong manindigan para sa iba? Umalis ka na!”Si Waltz, na matamis na nakangiti kanina, ay biglang naging psychopath at sinampal nang husto si Kalbo ng dalawang beses. Nagawa niyang bunutin ang dalawa sa mga ngipin nito.Baluktot ang ekspresyon ni Kalbo, halatang kinilabutan. Napasuka pa siya ng kaunting dugo.Hindi siya naglakas-loob na magsabi ng kahit isang salita habang tinitingnan niya si Pepper. Nang may madilim na mukha, naghanda siyang umatras at umali

Ang sinumang nasa kanilang tamang pag-iisip ay hindi sasabihin ang gayong mga bagay, higit lalo na’t pagkatapos silang mailigtas mula sa kamatayan.Nais ni Waltz na bugbugin si Bill doon mismo at pagkatapos ay pinigilan siya ni Alex.Pinunit ni Alex ang kanyang shirt na nadumihan mula sa dura at itinapon ito sa lupa. “Ipinapahiwatig nito na wala na kaming utang sa’yo. Lilisanin na namin kayo, tanda. Mula ngayon, wala na akong relasyon sa mga Rockefeller. Wala akong utang sa’yo, ngunit meron kang utang sa’kin. Kung hindi mo ibabalik ang dating pagmamay-ari ng aking tatay bago ang ika-5 ng Oktubre, lahat kayo’y magbabayad gamit ng inyong mga buhay.”“Tara na, Mom!”“Manahimik ka nga!” Si Bill ay nagngangalit, sinisigawan siya na may mga matang puno ng poot. “Bueno, halika at kunin mo ang aking buhay dito mismo, ngayon din! Ikaw na pesteng hidi marunong magpasalamat, hindi kita bibigyan ni isang sentimo mula sa aming pamilya! Tingin mo ba ay isa kang Rockefeller? Mangarap ka! Hindi ka kai