All Chapters of Blazing Mess: Chapter 41 - Chapter 50

"Happy Anniversary, Lunox! Vale!" bati ko sa kanila nang marating namin ni Rednax ang couch na ni-reserved nila rito sa Monsa. "Thank you, babe!" saad ni Lunoxair at sinalubong ako ng mahigpit na yakap. "Thank you!" Ngumiti si Vale. "Stay strong, bud,” bati ni Rednax at tinapik ang balikat ni Vale. Sunod na dumating sila Javin at Watrina, gaya namin ay binati rin nila ang dalawa. Hindi rin nagtagal ay sila Khaleed at Pia naman ang dumating at bumati sa dalawa. Nang makumpleto kami ay saka lang namin napagpasyahan na um-order ng drinks at foods. Light drinks lang sa aming mga babae habang hard drinks naman sa kanilang mga lalaki.. Gaya rati ay dito ulit kami sa Monsa Club nag-celebrate ng anniversary nila Lunoxair at Vale. Sumubok kami dati sa ibang club pero mas gusto pa rin namin ang ambiance nitong Monsa Club. "Hindi ko pa rin makalimutan kung pa&rsqu

Kinaumagahan ay nagising ako na wala na akong katabi. "Shit! Ano ang ginawa ko?" bulong ko nang mapagtanto ang kahihiyang ginawa ko kagabi na pagtulog kasama siya. Maya-maya pa ay bumukas ang pinto at iniluwa roon si Rednax na mukhang bagong gising lang din. Magulo ang buhok pero fresh na fresh pa rin. Nahiya bigla ang hitsura ko kapag bagong gising. "Good morning!" he greeted as he entered. May dala siyang bed table na may lamang pagkain. "Breakfast in bed." Ramdam ko naman ang pag-init ng mga pisngi ko. “T-Thank you..." "Here, kain muna tayo?" I just nodded then we started eating what he cooked. Well, he cooked bacons, eggs then fried rice. May dalawang tasa rin ng coffee. Nang matapos kami kumain ay inilagay niya muna sa tabi ang bed table at tumabi sa akin. Agad naman akong may naalala. "May ipapanood pala a

Mabilis na lumipas ang Christmas and New Year's Break. Semifinals? Natapos na rin. Road to finals na kami this 2nd year.  We also heard that Pia dropped out after the scene from the cafeteria, nahiya na siguro humarap sa VHU dahil halos lahat ay nakaalam ng ginawa niya though the video wasn't leaked. Napakabilis ng panahon, matatapos na naman ang 2nd year life namin. Sinong mag-aakala na tahimik kaming pumasok sa Vheriah tapos may makikilala kaming alam niyo na... "Uh Tita... ipagpapaalam ko po sana si Fari na p-pupunta po kami sa Dylanic... g-gusto po siyang makilala ni Mama." alinlangang paalam ni Rednax, isang araw na nandito siya sa bahay para ipaalam ako sa birthday ko. "H-Hah? D-Dylanic ba hijo?" gulat na tanong ni Mama. "Opo, k-kung papayag lang naman po kayo p-pero kung hindi po, a-ayos lang din po..." kabadong sabi ni Redna

Amasca Iyon ang naka engraved sa itaas na parte ng higanteng gate na gawa sa kulay ginto. Nasa loob noon ay isang malaking mansion. Elegante ang panlabas pero mukhang walang nakatira. Naging luma dahil sa kulay itim na nakapalibot dito... na para bang... nasunog? Pero may parts na renovated na rin at mukhang hindi pa tapos ang iba. "Fari..." rinig ko ang malamyos na tinig ni Rednax sa likod ko. Maya-maya pa'y hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Hindi ako makahinga... I felt suffocated. Para akong kinakapos ng hangin... Anong nangyayari sakin? Nawalan ako ng balanse at hinihintay ang pagbagsak nang may sumalo sakin mula sa likod ko. "Shit!" Rednax hissed as he carried me away from the sight of the mansion. Agad niya akong ipinasok sa sasakyan niya at agad na pinaandar iyon at huminto rin sa malapit na park. Ramd

Bakit ba ko kinakabahan? Si Rednax lang naman ang nasa loob diba? Pero kasi! First time ko rito sa kwarto niya mismo! Unlike sa condo niya na hindi naman ako ganitong ka-kabado. Huminga muna ako ng malalim bago sinubukang pihitin ang pintuan kung bukas ba iyon kung sakali. Bukas! Dahan-dahan ko iyon binuksan at isinara rin. Gaya sa condo niya ay naglalaro sa kulay itim, pula at puti ang loob ng kwarto niya rito. Nakita ko pa ang dala kong bag sa gilid. Napailing ako dahil sabi ko ay kahit sa ibang kwarto ako matutulog. Nadatnan ko siyang nakadapa sa kama niya at mukhang natutulog dahil sa marahan nitong paghinga. Napangiti ako. Hinihintay siguro ako nito pero nakatulog na. Ang tagal ko rin kasi kay Ate Axila, hindi ko namalayan ang oras, nawili kami sa kwentuhan namin. Hinayaan ko muna siya roon at nag-asikaso muna ako sa sarili ko. Unlike sa kwarto ni Ate Axila, hindi connected