Mabilis na lumipas ang Christmas and New Year's Break. Semifinals? Natapos na rin. Road to finals na kami this 2nd year.
We also heard that Pia dropped out after the scene from the cafeteria, nahiya na siguro humarap sa VHU dahil halos lahat ay nakaalam ng ginawa niya though the video wasn't leaked.
Napakabilis ng panahon, matatapos na naman ang 2nd year life namin. Sinong mag-aakala na tahimik kaming pumasok sa Vheriah tapos may makikilala kaming alam niyo na...
"Uh Tita... ipagpapaalam ko po sana si Fari na p-pupunta po kami sa Dylanic... g-gusto po siyang makilala ni Mama." alinlangang paalam ni Rednax, isang araw na nandito siya sa bahay para ipaalam ako sa birthday ko.
"H-Hah? D-Dylanic ba hijo?" gulat na tanong ni Mama.
"Opo, k-kung papayag lang naman po kayo p-pero kung hindi po, a-ayos lang din po..." kabadong sabi ni Redna
Mabilis naman na lumipas ang mga araw at natapos agad ang semifinals namin."Guys! Yung paperworks sa Tropical Design, gusto ni Sir na personal na ipasa sa kanya sa faculty." Beatrice announced."Ano ba yan!""Dami namang alam ni Sir!""Kala ko naman makakauwi na agad!""Si Sir talaga!"Agad na kumento ng mga kaklase ko pero wala naman na kaming magagawa kundi sundin na lang si Sir kung hindi ay babagsak kami. Si Sir Tres ang professor namin sa Tropical Design at kilala bilang strikto na prof dito sa VHU kasi nagbibigay daw talaga ito ng tres gaya ng pangalan niya."Let's go?" aya ni Rednax nang makitang tapos na ako mag-ayos ng gamit.Habang papunta sa faculty ay bitbit namin ang paperworks na pinagawa niya."Kumusta pakiramdam ng bebe ko?" tanong ni Rednax habang naglalakad.Hindi lingid sakin ang mga mata ko ang mg
AmascaIyon ang naka engraved sa itaas na parte ng higanteng gate na gawa sa kulay ginto. Nasa loob noon ay isang malaking mansion. Elegante ang panlabas pero mukhang walang nakatira. Naging luma dahil sa kulay itim na nakapalibot dito... na para bang... nasunog? Pero may parts na renovated na rin at mukhang hindi pa tapos ang iba."Fari..." rinig ko ang malamyos na tinig ni Rednax sa likod ko.Maya-maya pa'y hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Hindi ako makahinga... I felt suffocated. Para akong kinakapos ng hangin...Anong nangyayari sakin?Nawalan ako ng balanse at hinihintay ang pagbagsak nang may sumalo sakin mula sa likod ko."Shit!" Rednax hissed as he carried me away from the sight of the mansion.Agad niya akong ipinasok sa sasakyan niya at agad na pinaandar iyon at huminto rin sa malapit na park.Ramd
"G-Good evening po." I stuttered as I greeted them at binigyan sila ng malumanay na ngiti kahit sasabog na ang dibdib ko sa kaba."Farisha right? Nice to finally meet you!" Ma'am Naxila exclaimed. "By the way, I'm Naxila, Rednax's Mom." she introduced herself then offered me a handshake.Tinanggap ko ang pakikipagkamay ng ginang at magalang na ngumiti at binati siya pabalik. "Nice to meet you too Ma'am." pinatili kong kalmado ang boses ko kahit kabado bente ako rito.I heard Rednax chuckled beside."Drop the formality hija! Tita Nax would be fine okay?" Tita Nax exclaimed."Y-Yes po Tita." I smiled."Oh okay! So here's Axila Red, my eldest and your Tito Red, my husband." pagpapakilala niya sa dalawa."N-Nice to meet you p-po." bati ko sa kanila habang malumanay na nakangiti.Tanging tungo naman ang sinukli mg Daddy ni
Bakit ba ko kinakabahan?Si Rednax lang naman ang nasa loob diba? Pero kasi! First time ko rito sa kwarto niya mismo! Unlike sa condo niya na hindi naman ako ganitong ka-kabado. Huminga muna ako ng malalim bago sinubukang pihitin ang pintuan kung bukas ba iyon kung sakali.Bukas!Dahan-dahan ko iyon binuksan at isinara rin. Gaya sa condo niya ay naglalaro sa kulay itim, pula at puti ang loob ng kwarto niya rito. Nakita ko pa ang dala kong bag sa gilid. Napailing ako dahil sabi ko ay kahit sa ibang kwarto ako matutulog.Nadatnan ko siyang nakadapa sa kama niya at mukhang natutulog dahil sa marahan nitong paghinga. Napangiti ako. Hinihintay siguro ako nito pero nakatulog na. Ang tagal ko rin kasi kay Ate Axila, hindi ko namalayan ang oras, nawili kami sa kwentuhan namin.Hinayaan ko muna siya roon at nag-asikaso muna ako sa sarili ko. Unlike sa kwarto ni Ate Axila, hindi connected
Days, weeks and even months had passed like a normal days. Mabilis na lumipas ang oras at nasa kalagitnaan na kami ng aming 3rd year college life."Guys! Nakita niyo na ba yung new student sa business department?" pangchichika ni Lunox nang maiwan kaming babae rito sa table namin sa cafeteria at ang mga lalaki ang umorder ng pagkain."You're talking about Yven Nexon right?" tanong din ni Landrithel.Yup, for the past months, her relationship with Khaleed started to build then now, boom."Yes!" Lunox exclaimed."Ah yung anak ng owner ng Nexon Jewelries?" tanong naman ni Watrina."Yes again!" si Lunox ulit."What about him?" balewalang tanong ko."Babe! He's the hottest topic recently! Wala ka talagang alam sa paligid mo!" Lunox hissed at me."Ano namang pakelam ko ron?" walang ganang tanong ko.
"Farisha!" he called me."Ano na naman ba?" bulong ko sa sarili ko bago iritadong lumingon at matalim na tumingin sa kanya. "Ano?!" inis kong asik."Galit agad?" Yven teased."Ano nga kasi?! You're wasting my time bitch!" mataray kong sabi sa kanya."Woah! A bitch indeed!" with matching palakpak pa siya.Umirap na lang ako at naglakad paalis doon dahil tumataas ang dugo ko sa kanya. Nakakainis siya ahh! Bakit pa siya nag-aral dito?Maya-maya ay nakasalubong ko naman si Kino."Sha— I mean Farisha, uwi ka na?" bungad niya sakin nang makita ako."Ah yeah. San punta mo?" tanong ko kasi hindi naman toh taga rito kasi sa Dylanic siya nag-aaral at naka uniform din."Just meeting someone over there. Go home safe." he sincerely said at nilagpasan ako.Because of my
"Labas tayo maya bebe ko hmm?" malambing na sabi ni Rednax habang nakaakbay sakin.Papunta kaming cafeteria para makapaglunch."Alright." I replied."Ganda mo talaga..." he complimented.Ramdam ko naman ang pag-init ng mga pisngi ko."Tigilan mo ko Rednax!" asik ko sa kanya."What? Totoo naman bebe ko. Hindi nakakasawang titigan ang maganda mong mukha." sinsero niyang sabi."Wag ako!""Lalo na yung mga mata mo..." he trailed off kaya napatingin ako sa kanya at nagtama ang mga mata namin. "ang daming sinasabi ng mga mata mo, hindi ka man vocals pagdating sa mga nararamdaman pero kitang-kitang lahat sa mga mata mo..." ramdam ko ang pagkasinsero niya habang sinasabi ang mga salitang nakakapagpatunaw sakin.Iniwas ko ang mga paningin ko sa kanya dahil hindi ko kinakaya. Napahinto na pala
"Ang bilis ng panahon anak, ilan buwan na lang gagraduate ka na..." Mama softly said.Andito kami ngayon sa sofa magkatabing nakaupo at nag-uusap ng kung anong maisipan namin. I miss this kind of moment with her."Kaya nga po Ma konti na lang..." malambing kong sabi at yumakap sa kanya.Inihilig ko naman ang ulo ko sa balikat niya at hinayaan niya naman ako na ganon ang posisyon namin."You're closer to your dream. I can't wait to see you being a successful architect." emosyonal na sabi ni Mama.I chuckled. "Hindi mangyayari 'yon kung hindi dahil sa inyo Ma... kung wala ka, hindi ko alam kung narito pa ba ko sa kinatatayuan ko kaya hindi sapat ang salitang salamat sa lahat ng ginawa mo po para sakin." I sincerely said."Anak kita Fari... gagawin ko ang lahat para sayo tandaan mo yan hmm?" sabi niya pa."Opo Ma. Pero Ma, pansin ko ahh, hin
"Alright then. It's a deal. I'm rooting for you two," she sincerely said."It's an honor to work for you Architect Amasca." Khaleed smiled."Thank you Engineer. Shall I adjourn this meeting already? Do you still have anything to say?" tanong niya kay Khal at umiling naman siya bilang sagot."How about you Architect Lavrico? You didn't speak the whole meeting, maybe there's something you wanted to say?" tanong niya sa akin."I have nothing to say," I said coldly."Alright then, meeting adjourned," she ended.We prepared ourselves for leaving. My jaw clenched when the guy touched Farisha on her waist as she stood up.Putangina. Ang sarap talaga manapak ngayon!Hindi na ako nagpaalam sa kanila at dumiretso lang paalis sa opisina niya."May boyfriend na pala Architect, ligw
Nakatanggap ako ng text mula kay Tita Ferlie na nagsasabing nasa ospital si Farisha. Agad naman akong nilukob ng kaba pero hindi ako pinayagan ni Mommy na makaalis. Pati ang pagsagot sa mga texts at tawag nila ay pinagbawalan ako.Hanggang sa dumating na naman ang oras.De javu..."Uh hi?" Ramdam ko ang alanganing pagbati niya nang makita niya ako sa labas ng university.I wanted to hug her the very moment that I saw her but I have to fucking restrain myself.I did not speak any words and I am just staring at her blankly. But deep inside me, I'm memorizing every bit of her."Uh, 'yung mga prof natin, they're wondering if you'll still go to school..."She tried to open up a conversation but I'm still not talking.Ala
Kinabukasan ng umaga ay talagang inabangan ko ang pagpasok ni Harry. I asked help to my friends to captured him. Nakatikim lang naman siya ng kaunting exercise routine ko at inutusan ko siyang humingi ng tawad kay Farisha.Kung hindi lang talaga sila napatawag sa counseling office ay hindi pa matatapos ang gulo nila. Hindi ko na naman napigilan na hindi makialam lalo na no'ng nakita kong sinampal ng dalawang beses si Farisha.Damn! Kung hindi lang talaga babae 'yung Arabella na 'yon ay pinatulan ko na siya!Habang tumatagal ay naging malapit ulit kami sa isa't isa ni Farisha. Hindi ko maiikaila ang sayang nararamdaman ko.Gustong-gusto kong magpakilala sa kaniya pero inaalala ko ang kinakaharap niya ngayon.She has an amnesia.Does she knows?
"You have to break up with her," seryosong sambit ni Zamara nang pinaunlakan ko ang gusto niyang makipag-usap sa 'kin."And why the hell I would do that?!" I hissed.Is she freaking out of her mind? No'ng una ay si Kino ang kinuha niya kay Farisha tapos ngayon naman ay sinusubukan niya ako?As if I would fucking let her!"YOU WILL HAVE TO!" sigaw niya na siyang nakapagpabigla sa 'kin.Gusto ko ring sumigaw dahil hindi ko siya maintindihan pero inaalala ko lang na anak siya ni Tito Ramel at matalik na kaibigan din ni Daddy."Are you out of your mind?" instead I asked her calmly."MAKIKIPAGHIWALAY KA DAHIL KUNG HINDI AY MAMAMATAY SIYA! PATI NA ANG PAMILYA NIYA!" sigaw niya ulit.Pasalamat na lang ako at sinadya niya ako rito mismo sa mansion namin. At ngayon ay sa labas kami nag-uusap. Alam kong tulog na rin sila Mommy
Nakasalubong ko pa si Kino. Sinadya kong harangin ang dadaanan niya para hindi agad siya makaalis."How dare you hurt her?" I coldly asked restraining my temper to punch him right on his face."You don't know anything," Kino blankly said.I stiffle a laugh."Really? Then, don't you fucking dare to go near her again!" gigil na sambit ko."Why? Sino ka ba sa kaniya? Hindi nga kayo magkaibigan pero kung umasta ka..." maangas na sabi niya pero hindi na itinuloy."What?" paghahamon ko pa."Ikaw ang 'wag na 'wag lalapit sa kan'ya!" he spatted."Do you think you can stop me? Mabuti pa umalis ka na lang dito. Ayaw na rin makita ni Farisha ang pagmumukha mo so better get the fuck out of here," I darkly said.I saw pain crossed his eyes by mentioning Farisha's name.
I don't really like talking to other people. But of course, my family and friends were an exception.I just found it disgusting.Halata naman sa iba na talagang kakausapin lang ako para lumandi and I don't have time for that.Gaya na lang ngayon."Hi Rednax! Naglunch ka na ba?" pabebeng tanong ng isang schoolmate ko, may kasama pa siyang dalawang alipores sa likod.I looked at her coldly but I didn't spoke to her. Javin spoke for me like he would always do when we're encountering moments like this."Mainit ulo Miss! Better luck next time!" I heard Javin cheering up for whoever that girl is."Kahit sa labas na tayo ng cafeteria naglunch, kaliwa't kanan pa rin ang bumubuntot sa 'yong mga babae!" pang-aasar ni Khaleed."As if I care about them," I firmly said."Pero bakit gano'n ano? Kung sino pa 'yu
Rednax opened his unit. Una niya akong pinapasok bago siya sumunod sa 'kin. Siya na rin ang nagbukas ng mga ilaw sa buong unit.Dumiretso muna ako sa kusina para makainom ng tubig. Nagdala na rin ako ng isang basong tubig para kay Rednax.I saw him resting the back of his head at the backrest of the couch. He's smiling while looking at the ceiling.Napailing na lang ako sa kaniya."Water for you architect, baka nauuhaw ka."Agad naman siyang napatuwid ng upo pero hindi natanggap ang ngiti niya sa mga labi niya. Ininom naman niya 'yung tubig na dinala ko.Pagkalapag niya ng baso ay hinila niya ako palapit sa kaniya kaya bumagsak ako sa kandungan niya."You tired?" he gently asked.I positioned myself properly on his top and I'm straddling now on his hips. Ang mga braso niya nam
"DRES gymansium way back when we're in grade 5," dugtong niya pa."I don't remember?" alanganing sambit ko.Hindi ko talaga matandaan na mayro'n pa kaming unang pagkikita!"Do'n mo talaga ako nabihag," natatawang sambit niya. "At kaya tayo nagkita sa mansion niyo dahil may gusto na ako sa'yo no'n at sumama talaga ako kila Mommy."Ito talaga ang natatandaan kong unang pagkikita namin, no'ng umiyak ako dahil mas pinili ni Kino si Ate Zamara kaysa sa 'kin noon.Pero hindi ko pa rin matandaan na nagkita na kami bago pa 'yong unang pagkikita namin sa mansion!"Alam mo bang, hindi talaga kita gusto puntahan no'ng umiiyak ka?" tanong niya ulit kaya napakunot ang noo ko sa kaniya."Sa isip-isip ko kasi, maarte ang mga babae tapos dinadaan lang ang lahat sa iyak," natatawang sambit niya na para bang naaalala niya ulit ang sarili niya sa sitwasyon
"Baby..." Rinig ko ang parang takot na boses ni Mommy kaya agad akong napaangat ng tingin sa kaniya habang papasok siya sa opisina ko.Hindi nga ako nagkamali dahil puno ng takot ang mukha niya at bahagya pang namumutla. Agad naman din akong natakot sa itsura ni Mommy."Mom, what happened?" Hindi ko na napigilan na tumayo at agad na sinalubong siya bago pa makarating sa office table ko."Anak..." mangiyak-ngiyak na sambit niya. Mas lalo naman akong kinabahan sa kaniya."Mom, you're making me nervous. What happened?" I tried to ask calmly even though my heart screams otherwise.Akala ko tapos na ang problema. Akala ko maayos na ang lahat. Pero ano nga bang laban ko sa mapaglarong tadhana?Hindi natin alam kung kailan niya gugustuhing manghimasok sa buhay natin at gagawa pa ng mga hindi inaasahang pangyayari."S-Si Rednax anak