Home / All / Blazing Mess / Chapter 61 - Chapter 70

All Chapters of Blazing Mess: Chapter 61 - Chapter 70

115 Chapters

Chapter 60

  "Hala! Bitter yata!" Charice exclaimed. "Walk out pa nga!" si Arabella. Iyon ang una't huling beses na nagtanong sila tungkol sa amin ni Rednax. Mas okay na rin iyon para wala ng hot seat pa, baka mabadtrip na naman ang lalaki kung sakali. Natawa ako sa naisip ko. Hay. Nagpakalunod ako sa schoolworks para hindi mapadpad sa kung saan-saan ang mga iniisip ko. Mas mabuti na lang na sa pag-aaral ko ituon ang buong atensyon ko. Pero gabi-gabi, 'pag hindi agad ako nilalamon ng antok ay nauuwi sa pag-iyak ko. I admit, I miss him. I miss everything about him. I miss his touch. I miss his embrace. I miss his warmth. I miss his kisses. I miss his smile. I miss those everytime he's making me feel secured and protected. I miss the times where he'll say he won't leave me. I miss those times he'll say how much he loved me. I
last updateLast Updated : 2021-10-18
Read more

Chapter 61

The next day I woke up with my head throbbing like hell! I tried to remember what happened last night. I got wasted! That's the second time happened to me! And what the hell... "I fvcking cried?" I asked myself unbelievably. Mariin akong pumikit nang maalala ng malinaw ang nangyari kagabi. I bursted out. Nailabas ko ng wala sa oras ang nararamdaman ko dahil sa kalasingan. "Argh!" I let out frustatedly. Sa dinami-dami ng pwedeng pagkakataon bakit sa harap pa nilang lahat? And heck! I know na pinagtawanan ako ng mga walang hiya kong kaibigan and what worst... they might even had a video of me last night! "Oh no!" nanlulumo kong sambit dahil alam kong posible nga iyong mangyari lalo na't alam kong loko-loko ang mga iyon. I tried to move even my head continue to throb on its core. Damn! Should I stop drinking to my limit? Or humina na ang tol
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 62

Naguguluhan akong tumitig kay Mama. I tried to read her through her eyes but she didn't let me. Umiwas siya ng tingin sa akin. "They helped me to look for my daughter..." halos pabulong na sabi ni Mama. Nanigas ako sa kinauupuan ko. "Y-You had a d-daughter?" gulat kong tanong. Mama nodded. "Yes. Itinakas siya ng ama niya sa akin noon. He ran away with my daughter but in the midst of their running they met an accident. Nasagasaan sila but my daughter survived according to the witnesses... naidala silang pareho sa ospital and when we came there, wala na ang anak ko. The doctor said that a couple took her sa pag-aakalang guardians niya ang mga ito," tears rolled down over her cheeks as she told me. "Kinuha namin ang records nang nagsabing guardians ng mga anak ko, kahit confidential iyon pero nang mapuntahan namin sila ay wala naman sa kanila ang anak ko dahil iniwan naman daw nila
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 63

 Bigla niyang hininto ang sasakyan. And heck! We're even in the middle of a freaking highway!  Napatingin ako sa side mirror ng sasakyan para tingnan kung may sasakyan sa likod namin. Nakahinga naman ako ng maluwag nang makitang walang kasunod sa'min, nag-oovertake na lang yung iba. "Bakit mo hininto?" "So? Stop calling me that." he said coldly. He stared at me with his eyes cold as eyes. Damn! Hindi maikakaila na may dugong Amasca nga siya. I gulped. "Just drive." I said neverminding the goosebumps he gave me. With that, he resumed in driving pero ang tahimik na ng atmosphere namin.  Kielo ka pa girl, ayan tuloy ang bigat ng awra.  Pero bakit
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 64

Habang nandito sa Dylanic ay wala akong pinalagpas na araw para mabalikan ang nakaraan ko. Sabi nila past is past. Let go of the past even if it's hurting you. Man! It's easy to say but when it comes to action? It's freaking hard! Sa sarili ko, gusto kong balikan ang nakaraan ko. Ilang taon akong namuhay nang hindi kinikilala ang nakaraan ko.  Reminiscing those memories will help me find and heal myself.  Mas marami ang alaalang masaya ako bago nangyari ang trahedyang iyon.  Mga alaala na handa kong pulutin isa-isa para lang maramdamang buo ako ulit. Nagpasama ako kay Yven dito sa Dylanic Real Academy. Nasa loob lang kami ng sasakyan habang nakatanaw sa paaralang huling pinanggalingan ko. At dahil bakasyon ngayon ay w
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 65

Nang makapasok sa loob ng mansion, ay nagkahilera rin ang mga kasambahay nila na nakayuko dahil sa pagdating namin. Hindi na talaga ako nasanay sa ganito, should I teach myself now on how to be comfortable with this scene? "Mom, Dad!" bati ni Kino nang marating namin ang sala nila kung nasaan sina Tita Pearl at Tito Kiro. Hindi muna ako lumapit dahil hinintay ko munang matapos ang besohan ng mag-ina at pagmano ni Kino kay Tito Kiro. "Finally hijo! After so many years, you brought a girl with you!" Tita Pearl exclaimed and I guess hindi niya pa ako nakikilala dahil nasa anak niya pa rin ang kaniyang atensyon. "Mom, she's not—" naputol ang sasabihin ni Kino nang mabaling sakin ng paningin ni Tita Pearl. "F-Farisha?" she asked bewildered. Dahan-dahan siyang lumapit sa'kin habang bakas ang pagkalito at pagkagulat sa mukha niya. "Y-You r
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 66

  Sunod naman ay nagawi ang paningin ko sa teenage pictures niya. May pictures siya habang nagbibilliards siya.  I smiled. I remember when we were child, he's so determined to learn billiards just because I really love watching it. Nakita niya kasi ako one time na nanonood ng billiard games kaya nagpursigi naman siyang matutunan iyon, hindi nga naman siya nabigo dahil magaling siyang maglaro ng billiards. May ganito rin kaya si Rednax? I would love to see it. I stopped playing billiards nang mawala ang babaeng gustong-gusto akong panoorin na maglaro no'n. I remembered those words said by him. Is he really referring to me that time? So he really did stopped playing when I was gone? Nagawi ang tingin ko sa childhood pictures niya. Mayroon pang pictures naming dalawa. No wait, halos lahat ng childhood pictures
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 67

After a month of staying here in Dylanic. I realized a lot. Totoo nga ang sinasabi nilang, tanging ang sarili mo mismo ang makapagbibigay sa'yo ng kapayapaan. I went here to reminisce my memories I've forgotten. I'm so glad that it somehow helps me in fixing myself.  Dito nangyari ang pinakamasakit na alaala na mayroon ako, pero alam kong sa sarili ko na kahit papano'y naging matapang ako na balikan ang nakaraan kahit masakit sa nararamdaman. Mga masasakit na alaala na hindi pa rin ako magdadalawang isip na balikan dahil alam kong isa iyon sa magiging dahilan sa paghubog ng sarili ko. Sabihin nating, tagos ang sakit na naidulot no'n, but it will fade eventually, though not sooner... it takes time so don't overdue yourself, instead help yourself to fall in love more with yourself. Self-love is not selfish at all. Hindi rin naman pwedeng hayaan na lamunin
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 68

"A-Ang hirap..." I sobbed. "Alam namin... andito lang kami," aniya Landrithel. "We're all ears babe. Ikaw lang ang hinihintay namin." sabi ni Lunox habang hinahagod ang buhok ko. Nang kumalma ako ay nag-aya sila na umahon na kami sa pool at naupo sa lounge.  When was the last time I cried this hard? That night where I lost Mom and Dad? When he broke me the first time? Nitong mga nakalipas na araw ay puro pigil na pag-iyak ang ginagawa ko kaya mas masakit sa dibdib. Ngayon na may mga taong handang makinig ay nakakaluwag sa pakiramdam. Ikinuwento ko sa kanila ang nangyari sa pamilya ko. Ikinuwento ko lang ang bahaging may nagsunog ng mansion na 'to at binaril ang mga magulang ko na harapan ko pang nakita and Tita Ferlie rescued me that night but I already had an amnesia when I woke up and she hid that fact to me. 
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more

Chapter 69

  "Mukha kang kwago hindi gwapo!" pang-aasar ko at nagtawanan naman sila. Naibuga maman ni Javin ang iniinom niyang alak sa mukha ni Khal na katabi niya dahil sa sinabi ko. "What the fvck?!" Gulat na sigaw ni Khal at tila ba nawala ang tama ng alak sa kaniya dahil sa pagkakabuga ni Javin sa mukha niya. Mas lalo lang lumakas ang tawanan namin. Natatawa akong naiiling pero maling move iyon! Mas lalo akong nahihilo! "Sorry dude!" si Javin. "Nagpatawa kasi si Farisha." Natatawang dugtong niya. "Hindi naman siya nagjoke ahh!" singit ni Yven. Mukhang lasing na talaga siya. Kabaligtaran ng ugaling mayroon siya kapag nalalasing siya. Kung attitude siya kapag matino, aba, inosenteng bata kapag lasing! May isang gabi kasi na umuwi siyang may tama. Nagulat ako nang hinanapan ako ng train na laruan! Like
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more
PREV
1
...
56789
...
12
DMCA.com Protection Status