All Chapters of Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Chapter 1361 - Chapter 1370

”Okay, naiintindihan ko. Umalis ka na.”Nagsalita si Chester.Ang mga tao na hindi kilala si Chester ay iisipin nila na walang pakialam si Chester sa bagay na iyon. Gayon pa man, naiintindihan siya ni Cindy, dahil mahabang panahon na rin niya ito kasama.Kapag mas lalong naiinis si Chester, mas nagmumukha siyang walang pakialam.Hindi inaasahan ni Cindy na magkakaroon ng pakialam si Chester kay Eliza. Nagngitngit siya ng ngipin. Ang shooting sa The Belle ay magsisimua na, at si Eliza ang gaganap sa isang supporting female role. Tiyak na may gagawin si Cindy para mapagtanto ni Eliza ang kahihinatnan ng sobrang taas ng tingin sa sarili at paglapit sa lalaki niya.Pagkaalis ni Cindy, sinipa nang malakas ni Chester ang coffee table.Dahil sa sipa niya, lahat ng nakapatong sa malaking coffee table ay naging magulo.Ang gwapo nyiang mukha ay nagdilim, habang ang mata niya ay naglalabas ng hindi maipaliwanag na emosyon.Pumasok si Shedrick at nakita ang dugo sa dulo ng labi ni Chester

Nang matapos na si Shaun sa excavation ay tinawagan nito si Catherine.“Tignan mo, Cathy, mag-isa kong sinira ang villa sa tabi ng dagat.”Natigilan si Catherine na siyang nasa opisina pa tin nang makita nito ang kinatatayuan ng lalaki. Hindi niya inaasahang sisirain hanggang sa puntong iyon ang villa.“Wala ka talagang magawa, ‘no?” Walang masabi si Catherine. “Sinabi mo kaninang umaga na papasok ka sa trabaho, ngunit ngayo’y sinira mo lang ang villa. At papaano mo naman nagawa ‘yan?”“Gamit ang excavator?”“Marunong kang gumamit ng excavator?” Natulalang tinanong ni Catherine.“Mm. Kaninang umaga lang ako natuto.” Bahagyang ngumiti ang lalaki.“...”Walang masabi si Catherine.Hindi man lang ba nito inisip kung ano ang mararamdaman ng mga marunong talagang gumamit ng isang excavator? Kadalasa’y inaabot ng kalahating taon o kung hindi’y higit tatlo hanggang apat na buwang training ang mga natututong gumamit nito bago sila tuluyang makagamit ng isang excavator.“Congrats, at

Lingid sa kaalaman ni Rebecca na mayroong isang taong nakatayo sa may glass window sa ikalimang palapag na siyang nanonood sa kanya.Nakapamulsa ang lalaking iyon.Naka-highlight buhat ng liwanag sa kanyang ulunan ang kanyang kulot-kulot na buhok na siyang umaabot sa kanyang mga balikat. Maraming lalaki ang kaaya-aya tignan kapag mahaba ang kanilang buhok, ngunit sa angking kagwapuhan ng lalaking iyon, masasabi na tulad ng isang demonyo ang kanyang kaaya-ayang mukha.Gayumpaman, mangangamba pa rin ang sinumang makakakita sa kanya dahil sa hindi maipalinawag na tingin ng kanyang mga mata. Kaya niyang pakilabutin ang sinumang tao.Alam ng lahat na gayon din ang tingin sa mga mata ng may-ari ng Neah Bay na si Titus Costner.Ang lalaking iyon ay ang anak ni Titus na si Matthew Costner—ang tagapagmana ng Neah Bay.“Young Master…” nilapitan siya ng isa sa kanyang mga subordinate “Pinagtanong ko na ho ang tungkol sa kanta. Jones ho ang kanyang apelyido at mula siya sa Australia.”“Jone

Bahagyang nag-iba ang itsura ni Matthew, at sinuring mabuti ni Sheryl ang itsura ni Rebecca. “Alam mong anak kita, huh?”“Nakita ko po kayo sa mga litrato ni Granny.” Nagsimulang humikbi si Rebecca. “May nangyari ho matapos niyo akong ipanganak.”“Ano’ng nangyari?” Marahang tanong ni Sheryl, may nag-iba sa kanyang tingin ngunit walang nakapansin nito.Sa kasalukuyan niyang kinatatayuan, kailangan niyang maging alerto dahil maraming babae ang kusang lalapit sa kanya upang pamukhaing sila ang kanyang nawawalang anak.“Nasalanta ka ng isang napakalakas na bagyo.” Kinagat ni Rebecca ang kanyang mga labi. “Masyado pa akong bata noon, kaya’t hindi ako masyadong sigurado. Nalaman ko lamang iyon noong nabanggit sa akin iyon ni Grandma noong mga huling araw niya. Bigla ka raw tumungo ng Country T upang sagutin ang isang tawag. Noong mga panahong iyon, nagkaroon ng isang malakas na bagyo at nawala na raw ho kayo matapos no’n. Sinabi ng mga pulis na baka tinangay na nga raw ho kayo ng bagyo.

“Noong una’y isinisisi niya sa akin ang pagkamatay ni Granny, ngunit pinagutan ito nina Uncle at Aunty upang iligtas ako. Ilang gabi ho akong nagtangkang tumakas ng Melbourne at patago ho akong umalis ng Australia pagkatapos no’n.”“Ano?” Tuluyang nagbago ang itsura ni Sheryl.Tumatanaw ang isa ng matinding utang na loob sa kanilang mga magulang sa pagdadala sa kanila sa mundo. Noong naaalala niya ang ginawa ng naturang pinsan na iyon sa kanyang ina, gusto niya lamang patumbahin ni Sheryl ang taong iyon.“Napakalupit naman!” Sa matinding galit ni Matthew ay nagsimula na rin itong mamuna. “Pinatay niya ang kanyang mga magulang pati na ang kanyang lola? Papaanong nabubuhay pa rin ang gayong kalupit na babae?”“Pihado ko’y nagseselos siya. Noong na-engage kami ni Ethan, hindi tumutol sina Uncle at Aunty. Sa halip ay sinuportahan pa nga nila ito. Isa pa, naawa nga ho sa akin sina Uncle at Granny dahil sa aking pagkaka-kidnap noon, kaya’t ginawa nila ang lahat para bumawi sa akin. Hindi