Nangalit ang mga ngipin ni Sarah. “Kakaiba ako. Ayoko kay Shaun, at gusto ko siyang patayin.”Seryosong itinaas ng lalaki ang kanyang mga kilay.Unti-unti itong nilapitan ni Sarah. “May naisip ako kung paano ko iyon gawin, syempre. Sumailalim na ito sa hypnosis ko noon, kaya’t may mga naiwan pa rin ako sa kanya.”Unti-unting naningkit ang mga madidilim na mga mata ni Wesley. “Oh?”“Totoo.” Tungo ni Sarah. “Umaabot din naman ang lahat sa puntong walang-wala na sila, ‘di ba? Katulad mo ngayon. Bagama’t hindi pa kayo hiwalay ni Catherine, alam na ng lahat ang tungkol sa kanila ni Shaun. Gabi-gabi silang magkasama. Hindi ka man lang ba nababahala?”Kinuyom ni Wesley ang kanyang mga kamao. Matapos nitong ma-trigger dahil sa mga sinabi ng babae ay naging mas mabangis pa ang mukha niyo. “Sarah, ito na ang huli mong pagkakataon upang ipakita mo ang iyong halaga.”“Sige.” Nangalit ang mga ngipin ni Sarah. “Ngunit bago ito, gusto kong mamatay si Thomas.”Tumaas ang mga kilay ni Wesley hab
Lingid sa kaalaman ni Rebecca na mayroong isang taong nakatayo sa may glass window sa ikalimang palapag na siyang nanonood sa kanya.Nakapamulsa ang lalaking iyon.Naka-highlight buhat ng liwanag sa kanyang ulunan ang kanyang kulot-kulot na buhok na siyang umaabot sa kanyang mga balikat. Maraming lalaki ang kaaya-aya tignan kapag mahaba ang kanilang buhok, ngunit sa angking kagwapuhan ng lalaking iyon, masasabi na tulad ng isang demonyo ang kanyang kaaya-ayang mukha.Gayumpaman, mangangamba pa rin ang sinumang makakakita sa kanya dahil sa hindi maipalinawag na tingin ng kanyang mga mata. Kaya niyang pakilabutin ang sinumang tao.Alam ng lahat na gayon din ang tingin sa mga mata ng may-ari ng Neah Bay na si Titus Costner.Ang lalaking iyon ay ang anak ni Titus na si Matthew Costner—ang tagapagmana ng Neah Bay.“Young Master…” nilapitan siya ng isa sa kanyang mga subordinate “Pinagtanong ko na ho ang tungkol sa kanta. Jones ho ang kanyang apelyido at mula siya sa Australia.”“Jone
Ngunit ikinatuwa ni Mattew na isipin na sa loob lamang ng ilang sandali ay kasindak-sindak naman ang magiging tingin mula sa kanyang ama.“Mommy, may maganda akong balita sa’yo.” Punong-puno ng galak ang mukha ni Matthew.“Ano’ng balita?” Nalilito ang tingin ni Sheryl.“Nakita ko na ang isa mo pang anak.” Pagkatapos na pagkatapos magsalita ni Matthew ay agad na dinampot ni Titus ang kanyang mga kuwelyo.“Ano’ng sabi mo?” Mula sa tingin nito’y parang gustong lamunin nang buo ni Titus ang lalaki.“Shoo!” Pagtaboy ni Sheryl kay Titus. “Noong pinakasalan mo ako. nangako kang tatanggapin mo ang anak ko kapag nakita ko sila sa susunod.”Nanatiling nakabukas ang bibig ni Titus. Bakas sa kanyang mukha ang kanyang mga hinaing.“Huwag kang mag-alala, kikilalanin ko lamang ang bata at wala na kaming gagawin ng dati kong asawa.” Marahan ang tono ni Sheryl.Noon lamang din nanlambot ang itsura ni Titus. “Sige. Huwag mo na ulit kausapin ang lalaking iyon, kundi’y sisirain ko talaga ang pamil
Bahagyang nag-iba ang itsura ni Matthew, at sinuring mabuti ni Sheryl ang itsura ni Rebecca. “Alam mong anak kita, huh?”“Nakita ko po kayo sa mga litrato ni Granny.” Nagsimulang humikbi si Rebecca. “May nangyari ho matapos niyo akong ipanganak.”“Ano’ng nangyari?” Marahang tanong ni Sheryl, may nag-iba sa kanyang tingin ngunit walang nakapansin nito.Sa kasalukuyan niyang kinatatayuan, kailangan niyang maging alerto dahil maraming babae ang kusang lalapit sa kanya upang pamukhaing sila ang kanyang nawawalang anak.“Nasalanta ka ng isang napakalakas na bagyo.” Kinagat ni Rebecca ang kanyang mga labi. “Masyado pa akong bata noon, kaya’t hindi ako masyadong sigurado. Nalaman ko lamang iyon noong nabanggit sa akin iyon ni Grandma noong mga huling araw niya. Bigla ka raw tumungo ng Country T upang sagutin ang isang tawag. Noong mga panahong iyon, nagkaroon ng isang malakas na bagyo at nawala na raw ho kayo matapos no’n. Sinabi ng mga pulis na baka tinangay na nga raw ho kayo ng bagyo.
“Anak ko siya, hubby. Hindi nagkakamali ang DNA test results.” Kakaiba ang tingin na ibinigay ni Sheryl kay Titus.Suminghal si Titus. “Kahit na sumailalim siya sa plastic surgery.”Nalaman niya iyon sa isang tingin lamang.Kinamumuhian ni Titus ang mga babaeng sumasailalim sa plastic surgery sapagkat nakikita niya ito bilang hindi tunay na anyo. Ni wala nga sa natural na mukha ni Sheryl ang mukha ni Rebecca.Kung isasaalang-alang na sa isang tingin pa lamang kay Sheryl ay nahulog na agad si Titus, gayon din dapat ang naramdaman niya sa anak nito, ngunit sa hindi maipaliwanag na paraan ay pakiramdam ni Titus na may kulang si Rebecca sa aura na ipinapakita ni Sheryl kahit na parehong-pareho ang mga itsura nito.Nanigas ang itsura ni Rebecca. “Hindi ko naman ho sinasadyang magpa-plastic surgery. May nakabangga lamang ho akong malalaking pangalan noon sa Australia kaya’t wala akong magagawa kundi magpa-plastic surgery at lumisan. Ito ho ang luma kong litrato.”Binuksan ni Rebecca an
“Noong una’y isinisisi niya sa akin ang pagkamatay ni Granny, ngunit pinagutan ito nina Uncle at Aunty upang iligtas ako. Ilang gabi ho akong nagtangkang tumakas ng Melbourne at patago ho akong umalis ng Australia pagkatapos no’n.”“Ano?” Tuluyang nagbago ang itsura ni Sheryl.Tumatanaw ang isa ng matinding utang na loob sa kanilang mga magulang sa pagdadala sa kanila sa mundo. Noong naaalala niya ang ginawa ng naturang pinsan na iyon sa kanyang ina, gusto niya lamang patumbahin ni Sheryl ang taong iyon.“Napakalupit naman!” Sa matinding galit ni Matthew ay nagsimula na rin itong mamuna. “Pinatay niya ang kanyang mga magulang pati na ang kanyang lola? Papaanong nabubuhay pa rin ang gayong kalupit na babae?”“Pihado ko’y nagseselos siya. Noong na-engage kami ni Ethan, hindi tumutol sina Uncle at Aunty. Sa halip ay sinuportahan pa nga nila ito. Isa pa, naawa nga ho sa akin sina Uncle at Granny dahil sa aking pagkaka-kidnap noon, kaya’t ginawa nila ang lahat para bumawi sa akin. Hindi
"Mom…" Nang mapansin ni Rebecca na natutulala si Sheryl, agad niyang tinawag ang babae sa takot na baka may maalala ito.Nanumbalik si Sheryl sa kanyang ulirat at mapagpaumanhing sinabi, "Matthew, ipapaubaya ko na sayo si Catherine para asikasuhin. Kailangan niyang magbayad para sa ginawa niya sa anak ko.""Walang problema, Mom. Pupunta ako sa Australia na may mga kasama bukas," agad na sinabi ni Matthew. "Nagkataon din, sawa na 'kong manatili sa Neah Bay araw-araw.""Hindi mo kailangang magmadali. Ngayon na alam ko na kung saan ang hometown ko, talagang babalik ako at magbibigay respeto sa mga magulang ko," malungkot na sabi ni Sheryl, "At para sa kapatid ko, kailangan kong humanap ng paraan para mahanap siya. Pagdating ng panahon, sabay kaming pupunta 'ron. Pwede mong isama maglibot si Rebecca para maging pamilyar siya sa Neah Bay sa panahong 'to."“Edi sige.” Nag-aatubiling sinunod ni Matthew ang utos ng kanyang ina.Samantala, nasiyahan si Rebecca sa kanyang loob. Sa tulong ng
"Patrick may ginalit ka ba sa labas? Ang taong ito ay tila makapangyarihan, isaalang alang na nagawa nila ito. Bakit hindi mo… hanapin si Miss Lyncg? Siya ang inaanak ng susunod na prime minister ngayon. Madali lang siguro humingi ng tulong sa kanya.""Oo. Matapos ang lahat, ilang taon kayong magkarelasyon. Ikokonsidera niya ang nakaraan niyo."Direktahan itong sinabi ng nga shareholders sa harap ni Linda.Ang katawan ni Linda ay medyo gumewang, at ang mukha niya ay namutla.Naging malagim ang mukha ni Patrick. Kahit pa, hindi niya malantad na kagagawan ito ni Freya.Hindi niya akalain na sosobra si Freya.Matapos ang lahat, in love sila dati sa isa't isa. Paanong naging sobrang sama niya?Pinagsisisihan niyang nilapitan niya nang kusa ang babae ng gabing 'yon at ibinigay ang kanyang business card dito.Gayunpaman, hindi niya pwedeng ilantad ito sa mga shareholders ng kumpanya dahil hindi sila matutuwa sa kanya at kay Linda."Tama na. Wag nang pag-usapan ito. Nakipaghiwalay na
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging