All Chapters of What is Love: Chapter 1 - Chapter 10

 What is Love?“Yes. It is normal that love hurts.” "Kamusta?" Iyon agad ang bungad sa akin ni Dessa nang hindi ko naramdamang nasa tabi ko na pala siya.Naglalakad ako sa hallway papunta sana sa library dahil maaga pa naman. Pero dahil nandito si Dessa, niyaya ko siya sa Cafeteria. Hindi man niya sinasabi ay alam kong hindi siya nag-uumagahan kaya palagi akong dito kumakain sa school para maibibili ko din siya. Iyon ulit ang ginawa ko ngayon."Alam mo kaya ako naba-bash eh." Nag-angat ako ng tingin sa kaniya."Nabu-bully ka pa din?" Nakakunot ang noong saad ko sa kaniya. Hindi kami magkaklase mula last year kasi magkaiba kami ng strand na kinuha kaya wala akong masyadong alam tungkol sa nangyayari sa kaniya maliban na lang kung ikukwento niya. I respect her privacy. But sometimes, I'm really worried when she's experiencing bullying without me knowing about it."Sino?""Wala. Sabi ko, kumain ka sa inyo ng breakfast. Wag mo palaging iniiwasan ang tatay mo." Aniya h

 What is Love?“It’s sad that some people fight for the wrong love.” Dapat ba akong matuwa na nandito si Papa sa sala? Parang unang pagkakataon yata ito na hinintay niya ang pagdating ko? O baka nag-assume lang ulit ako.Nag-angat siya ng tingin mula sa pakikipag-usap sa cellphone. Ilang segundo pang nanatili sa akin ang tingin niya bago siya tumalikod ulit. What? Am I really expecting he’s waiting for me? Baka naman napa-aga lang siya ng uwi, Matti.Naglakad ako patungong hagdan. Agad akong bumaling nang marinig kong tinawag niya ako. Kahit ilang beses pa akong mawalan ng pake sa kaniya, marupok pa din ako kapag tungkol na kay Papa. Mukhang nabigla siya sa reaksyon ko ngunit napakunot ang noo niya nang matitigan pa ang aking mata. Pinagtaka ko iyon hanggang sa naramdaman kong mahapdi iyon.“Have you cried?”Nabigla ako. Anong sasabihin ko? Hindi naman kami nag-uusap ni Papa ng ganito. Sasabihin ko bang oo? At kung sasabihin ko iyon, itatanong niya kung bakit. Sasa

 What is Love?“What scares you?” “Matti?”Sa paglingon ko ay sinalubong ako ng nakangiting si Mr. Vergara. Sa tabi nito ay si Mrs. Vergara na malapad din at welcoming ang ngiti sa akin. Gustuhin ko pa man na umiwas ay binigyan ko na lang din sila ng ngiti. “Happy Birthday, hija.” Nakipagbeso si Mr. Vergara sa akin, ganoon din si Mrs. Vergara na sobrang lambing pa nang yumakap sa akin.“Happy Birthday, sweetie.” Ngumiti ako at nagpasalamat. Her warmth suddenly reminds me of my mom.“Axl?” nagugulat na napatingin ang mag-asawa sa taong nasa likod ko. “Akala ko ba ay ayaw mong pumunta?” napataas tuloy ang kilay ko sa narinig. Nilingon ko si Axl na kumportable lamang na nakatayo habang walang emosyong nakatingin sa magulang.Pinagmasdan ko ang suot niya. He’s wearing a cocktail attire completing with a jacket, shirt and a pair of dress shoes. Navy Blue ang kulay ng suot niya - na sa tingin ko ay Brioni’s suit dahil madalas sa attire ni Papa ay ganoon – na katulad pa

 What is Love?It is sad that the world needs more people like you... I was hoping that the dinner tonight would have a lot of stories to tell. Pero sobrang kabaligtaran iyon ng naiisip ko. Sobrang tahimik nilang lahat. “Ang ganda ng performance niyo.” ako ang unang bumasag ng katahimikan.I really appreciate their voice. Even though hindi lang para sa akin dedicated ang kanta dahil para iyon sa lahat ay hindi ko pa rin mapigilang maging proud sa kanila.First time ko pang magkaroon ng kapatid kaya naman sobrang saya ko. Iyon nga lang, mukhang hindi naman sila masaya.“Salamat po, Ate.” nakangiti man ay alam kong may ibang bumabagabag kay Iris. Tiningnan ko si Euriel na sa pagkain lamang ang atensyon, parang galit pa sa utensils na gamit.“Sure kayong hindi talaga kayo magkaaway?” sabay silang lumingon at umiling.Ang bigat ng pakiramdam ko sa turingan nila ngayon. Gumawa lang ng paraan si Euriel upang mabawasan iyon dahil inabot niya ang ulo ni Iris. Tiningnan

 What is Love?The smile that can never grow old Unlike my previous christmas break, hindi gaanong kaboring ang naging mga araw ko pagkatapos ng pasko. Dahil busy si Papa sa munisipyo at may inaasikasong business si Tita Eleanor ay kami ng mga kapatid ko ang naiwan sa bahay. Tanghali na akong nagising kanina kaya paglabas ko ng kwarto kanina ay wala na agad sila.Nakakatuwa dahil matapos ang pasko ay madalas na kaming nakakapag-usap ni Papa at ni Tita Eleanor. Parang normal lang na mag-anak na nawalay lang dahil may nagtrabaho sa ibang bansa.Ayos na ang lahat, sa tingin ko. Wala masyadong nangyayari maliban sa madalang na pagtawag ni Dessa dahil mahina daw ang signal sa probinsiya nila. Sinabi kong okay lang din naman dahil oras niya talaga iyon kasama ang kaniyang pamilya. Siguro ay iniisip niyang magiging katulad na naman ng mga kadramahan ko last year ang mangyayari ngayon pero sinigurado ko sa kaniyang ayos na talaga ako ngayon.Hindi nga din ako makapaniwala.