All Chapters of Exquisite Disparity: Chapter 1 - Chapter 10

Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words are included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧Kanina ko pa binabasa ang mga komento ng netizens sa aking latest article tungkol sa mga kabataan na hindi ginagamit nang wasto ang pag-aaral kung kaya't ang laging dinadahilan sa madla ay kesyo mahina ang utak, o hindi kaya'y, "hindi lahat ng tao ay madaling makasunod o mabilis maka-intindi." Damn their reasons! In behalf of that statement, I agree. Dahil maging ako ay dumaan sa puntong iyon ngunit gumawa ako ng paraan upang matuto.  Hindi habang buhay ay idadahilan mo na mahina kang umintindi. Walang pinanganak na bobo. Nagtatanga-tangahan ang marami.Sabi nga nila, "kung gusto ay may paraan at kung wala, maraming dahilan." Th

Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧Bigla akong natawa sa nabasa kong comment ng isang aso. Hindi naman talaga ako palapatol sa mga ganito pero dahil mukha namang maldita ang babaeng 'to, sasampulan ko lang nang hindi na tumahol.Freya MondragonHey! Watch your words! Palala ka ng palala girl. Natatawa ako sayo. Hindi lahat ng may jowa sa school ay wala ng utak tulad ng sinasabi mo. Masyado ka namang bitter girl. May mga studyanteng ginagawang inspirasyon ang jowa sa pag aaral at ano naman kung PDA sila. Wala ba silang karapatang magkaron ng sweet moments kahit sandali? Uwian na non. Sa susunod kung gusto mo ng jowa magsabi ka lang. Ang bitter moLike| Delete3 minutes agoI smirked while typing a comment just for her. Only for her.Autumn I

Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧Bigla na lamang akong nagising sa isang maliwanag at maaliwalas na lugar. I checked out myself and luckily, I didn't found bruises or anything that's cause of my accident. Sa pagkakalaalam ko ay naaksidente ako. Pero bakit wala akong mga sugat? At bakit nag-iba rin ang suot kong damit?Ang suot ko bago ako magising ay puting shirt at pants lang. Pero ngayon? I'm wearing a white dress that's below the knee. May mahahaba rin itong manggas na hanggang pulsuhan at ang tela ay malambot sa katawan. Kumportableng isuot at malaya akong nakakagalaw. It looks like a chiffon white dress. The feeling while wearing this is so pure and clear. Nakaka-birheng Maria sa sobrang gaan sa pakiramdam.I roamed my e

✧Autumn Ignacio✧"I am Raguel. The guardian angel of that baby," sabay turo sa batang hawak na ngayon ni papa. "That will save the world,"Napanganga na lang ako dahil sa aking narinig. Hindi ko magawang i-sink in sa utak ko na 'yong kaninang Connor na may pakpak ng anghel, ay naging bata naman ngayon. Pero ang mas hindi ko ma-sink in sa utak ko ay 'yong tinawag niyang tagapagligtas ng mundo 'yong batang karga-karga ni papa.I'm starting to have conclusions and I don't know if there's a possibility that it is right.Kung ako man ang batang iyon, putcha naman. Paano ako magiging tagapagligtas ng mundo, e wala nga akong pake sa mga tao? Ano 'yon, maililigtas ng kagandahan ko ang sanlibutan? Punyawa.Napa-iling na lang ako sa mga naiisip na kalokohan ng utak ko. Masyado na akong maraming nalalaman sa mga oras na 'to. Baka hindi ko na ma-take at sumabog ako.Muling kinausap ni mama ang batang Connor ngayon. Palagay ko ay nasa 4 year

Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks. ✧Autumn Ignacio✧ Tumingin itong muli sa akin sa huling pagkakataon bago tuluyang naglakad palayo sabay sabing, "Oo!" Nanlaki ang mga mata ko at nangibabaw ang inis sa akin. "Hoy!" sigaw ko kay Connor at hinabol ito. Sa bilis ba naman kasi at laki ng  hakbang niya, talo ang mga binti ko. Kapre ata 'to, hindi anghel. "Connor!" tawag kong muli rito pero mukhang wala talaga siyang balak pansinin ako. Huminto ako sa paghabol sa kanya at inilagay ang mga kamay sa baywang ko. "Raguel!" sigaw ko sa huling pagkakataon na nakapagpalingon sa kanya. Hindi ko masiguro kung masama ba ang tingin nito sa'kin o hindi. He gave me a blank stare