Autumn Ignacio is an eighteen-year-old journalist in their university that writes news about some conflict of the society, yet she's making the problem most of it. One day, something spectacular happened. An accident gave Autumn a chance to recreate the world by possessing her soul on someone else's body and wake up as them the next day. But what if she needs to deal with her personal problems too? What if she needs to solve it but she's stuck in someone else's body? Will she go back and solve it alone? Or will she just let it go and deal with other people's problem than dealing with her own? Will Autumn Ignacio find an exquisite disparity despite of being differently unique? Or will she continue roaming the world and still search for equality?
View MoreWarning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words are included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧"Are you ready to face your new world, Autumn?" Tanong ni Ethan. Ngumiti lang ako kasabay ng aking pagdilat at sinabing, "I'm ready."Lumabas na ako sa silid habang bitbit ang backpack na itinuro ni Ethan na siyang nakasabit sa likuran ng pintuan.Huminga akong muli nang malalim bago tuluyang binuksan ang doorknob palabas ng bagong silid na aking tutuluyan ng ilang araw o buwan kong pamamalagi sa katawan ni Ethan.“Are you ready to face my family, Autumn?” Bulong ni Ethan dahilan para bumalik ako sa wisyo. Nakalabas na pala kami ng silid niya nang wala ako sa sarili.Sabagay, nakokontrol ng
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧"Oh my Gosh!" Napatili na lang ako nang mapadpad ang aking paningin sa ibaba nito. Mahaba iyon at.. tayong-tayo!Kusang tumakip ang isang palad ng lalaking ito sa mga mata ko at kinontrol ang aking pagtayo. Kahit wala akong makita ay bumabalik sa'kin ang alaala no'ng mahabang nilalang kanina sa harapan ko.Susmaryosep! Bigla akong nanginig at umiling-iling. Kahit ano kasing gawin ko ay hindi mawala ang imahe no'ng mahabang nilalang na nasa harapan ko."Jusmiyo," kusa na lang lumabas ang salitang 'yon sa aking bibig no'ng hawakan ng isang kamay ko ang mahabang nilalang at biglang pinagpag."What are you doing!?" Taranta kong
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧"I'm always in your heart and soul if you need anything. I'm one call away, my sister." Ngumiti ito at kinindatan ako saka sinabing, "Be ready. Because this is the start of your adventure, Autumn Ignacio of the future."Pagkasabing-pagkasabi no'n ni Connor, ay siya namang pagtagos ko sa ibang dimensyon.Ang pakiramdam ko ngayon ay sobrang bigat. Gustuhin ko mang dumilat ay parang may kung anong pumipigil sa akin na bumangon mula sa aking kinalalagyan.Dilim lang ang nakikita ko habang nakapikit. Malamang, alangan namang liwanag kahit hindi dilat ang mga mata.Sinubukan kong magsalita, ngunit ang naririnig ko lamang ay alingawngaw
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧"Absolutely, Autumn. May anghel bang gumagapang?" Pamimilosopo nito. "Kung meron, gagapangin kita,"Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi nito. "Hoy!" at tinaasan ito ng kilay."Sigurado ka bang anghel ka? O baka naman isa kang fallen angel dahil demonyo talaga ang binabantayan mo, which is ako." Tanong ko rito at napahimas sa ilalim ng baba.Napa-face palm na lang ito sabay buntong-hininga. "Iba kasi ang iniisip mo, Autumn."Inirapan ko ito at ipinag-ekis ang mga braso. "Ano ba ang dapat isipin ko, aber?""It's just a joke, Autumn! Masyado kang--" hindi na natuloy ang sasabihin ni Connor at isinawalang bahala na
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧Tumingin itong muli sa akin sa huling pagkakataon bago tuluyang naglakad palayo sabay sabing, "Oo!"Nanlaki ang mga mata ko at nangibabaw ang inis sa akin. "Hoy!" sigaw ko kay Connor at hinabol ito.Sa bilis ba naman kasi at laki ng hakbang niya, talo ang mga binti ko. Kapre ata 'to, hindi anghel."Connor!" tawag kong muli rito pero mukhang wala talaga siyang balak pansinin ako. Huminto ako sa paghabol sa kanya at inilagay ang mga kamay sa baywang ko."Raguel!" sigaw ko sa huling pagkakataon na nakapagpalingon sa kanya. Hindi ko masiguro kung masama ba ang tingin nito sa'kin o hindi.He gave me a blank stare
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧Pero ang kaisa-isang ipinagtataka ko ay kung anghel si Connor, bakit siya english speaking? 'Di ba? Sana all.Napa-iling na lang ako sa mga bagay na naiisip ko. Malamang! Nakasama ko siyang tumanda at sabay rin kaming nag-aral.Mapapa-sana all ka na lang sa talino niya. 'Yon pala ay isang anghel. Straight honor student mula grade 1 hanggang gumraduate kami sa Senior High School. Samantalang ako? Tamang aral lang sa gilid tapos araw-araw pang lutang sa klase.Pero kahit madalas akong ganoon sa classroom, sinisigurado ko naman na lahat ng natututunan ko ay in-apply ko, hindi lang isinasaulo.Aanhin mo 'yong grade na mataas, k
✧Autumn Ignacio✧"I am Raguel. The guardian angel of that baby," sabay turo sa batang hawak na ngayon ni papa. "That will save the world,"Napanganga na lang ako dahil sa aking narinig. Hindi ko magawang i-sink in sa utak ko na 'yong kaninang Connor na may pakpak ng anghel, ay naging bata naman ngayon. Pero ang mas hindi ko ma-sink in sa utak ko ay 'yong tinawag niyang tagapagligtas ng mundo 'yong batang karga-karga ni papa.I'm starting to have conclusions and I don't know if there's a possibility that it is right.Kung ako man ang batang iyon, putcha naman. Paano ako magiging tagapagligtas ng mundo, e wala nga akong pake sa mga tao?Ano 'yon, maililigtas ng kagandahan ko ang sanlibutan? Punyawa.Napa-iling na lang ako sa mga naiisip na kalokohan ng utak ko. Masyado na akong maraming nalalaman sa mga oras na 'to. Baka hindi ko na ma-take at sumabog ako.Muling kinausap ni mama ang batang Connor ngayon. Palagay ko ay nasa 4 year
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks. ✧Autumn Ignacio✧ "Close your eyes too, I'll bring you back in our memories." Hindi ko inasahan ang ginawa ni Connor. Bigla niya akong hinila pababa sa tubig dahilan para lumubog kami. Sa sobrang kaba ay napabitaw ako sa kamay niya dahilan para malunod ako. Bigla ko ring hindi naabot ang ibaba ng ilog samantalang sa mababaw na parte lang kami huminto kanina. But what the fuck is happening!?! Pinapatay ba niya ako?! "Connor!" Pilit kong sigaw sa ilalim ng tubig dahil wala na akong maramdamang kahit ano, maging ang buong katawan ko pero walang sumagip sa akin. Walang Connor ang humawak ulit sa kamay ko para iligtas ako sa pagkakalunod. Hanggang sa unti-unti akong pinanghinaan ng loob. Kahit anong g
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧Bigla na lamang akong nagising sa isang maliwanag at maaliwalas na lugar.I checked out myself and luckily, I didn't found bruises or anything that's cause of my accident.Sa pagkakalaalam ko ay naaksidente ako. Pero bakit wala akong mga sugat? At bakit nag-iba rin ang suot kong damit?Ang suot ko bago ako magising ay puting shirt at pants lang. Pero ngayon? I'm wearing a white dress that's below the knee. May mahahaba rin itong manggas na hanggang pulsuhan at ang tela ay malambot sa katawan. Kumportableng isuot at malaya akong nakakagalaw.It looks like a chiffon white dress. The feeling while wearing this is so pure and clear. Nakaka-birheng Maria sa sobrang gaan sa pakiramdam.I roamed my e
Warning: Sarcasm ahead! Offensive, below the belt and foul words are included. If you're sensitive and can't take sarcastic remarks, feel free to leave or much better, don't you even start reading my story. Thanks.✧Autumn Ignacio✧Kanina ko pa binabasa ang mga komento ng netizens sa aking latest article tungkol sa mga kabataan na hindi ginagamit nang wasto ang pag-aaral kung kaya't ang laging dinadahilan sa madla ay kesyo mahina ang utak, o hindi kaya'y, "hindi lahat ng tao ay madaling makasunod o mabilis maka-intindi." Damn their reasons! In behalf of that statement, I agree. Dahil maging ako ay dumaan sa puntong iyon ngunit gumawa ako ng paraan upang matuto.Hindi habang buhay ay idadahilan mo na mahina kang umintindi. Walang pinanganak na bobo. Nagtatanga-tangahan ang marami.Sabi nga nila, "kung gusto ay may paraan at kung wala, maraming dahilan." Th...
Comments