ฮูหยินหลิงหลงจิตใจเบิกบาน โอบกอดเซี่ยหว่านเอ๋อเอาไว้ “ลูกแม่ แม่กลัวแต่เพียงเจ้าจะกลับหน้ากลายเป็นไม่รู้จักข้าเสียแล้ว”นิ้วมือของนางสางไปที่เส้นผมของเซี่ยหว่านเอ๋อ เซี่ยหว่านเอ๋อรู้สึกรังเกียจขยะแขยงและสกปรก นางเงยศีรษะขึ้น “ท่านแม่ ยังมีอีกเรื่องนึงที่ต้องพูดกับท่าน”“เรื่องอะไรหรือ?” ฮูหยินหลิงหลงยังรู้สึกเบิกบานใจอยู่ จึงไม่ได้สังเกตเห็นถึงใบหน้าของเซี่ยหว่านเอ๋อเริ่มถอดสีเซี่ยหว่านเอ๋อพยายามที่จะเผยรอยยิ้มออกมา “ท่านพ่อจะแต่งหลานสาวของจินกั๋วกงซีเหมินเสี่ยวเย่ว เมื่อซีเหมินเสี่ยวเย่วเข้าจวนมาแล้ว หากนางมิได้มายั่วยุท่านแม่ ท่านแม่ก็อย่าได้ยั่วยุนางเด็ดขาด หากนางมาก่อเรื่อง ขอร้องท่านแม่ให้เห็นแก่ข้าด้วย ขอท่านใจกว้างมากขึ้นสักหน่อย”ฮูหยินหลิงหลงใบหน้าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ผลักนางออกไป โมโหจนกายสั่นเทา “เขาจะแต่งงาน? เขากล้ารึ? เจ้าคนหน้าไม่อาย เขาตอนนี้มีหนึ่งภรรยา หนึ่งอนุภรรยาแล้ว หากแต่งอนุภรรยาเข้ามาอีก ไม่กลัวผู้อื่นหัวเราะจนฟันร่วงรึ?”เซี่ยหว่านเอ๋อเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ท่านแม่ หลินหลินก็สติไม่ดี วันนี้ยังต้องอยู่ในกำมือของพระสนมเหมย ไหนจะเซี่ยจื่ออันคนชั้นต่ำ แต่ท
더 보기
로그인
