All Chapters of NOT A SAINT (Filipino): Chapter 71 - Chapter 80

KARINA TUMBAGA’S Point Of View “May trabaho ka na ba at panay ang alis mo? Sabi mo sa akin wala ka ng trabaho. Nasaan nga pala si Celes, iyong kaibigan mong may magarang kotse? Hindi ba siya ang nagpasok kamo sa iyo sa trabaho,” sabi ni nanay sa akin na hindi ko alam kung paano gagawan ng dahilan para sabihing wala ng Celes pang magpapakita sa amin. Hindi ko sinasabing patay na si Celes. Nabaliw na kasi siya at kapag sinabi ko kay nanay ang totoong rason kung bakit matagal nang hindi nagpapakita si Celes sa amin, sigurado akong malulungkot siya. Hindi pa rin niya alam ang totoong relasyon ko kay Celes o kahit sino sa pamilya ko. Maingat kami kaya kahit yata mga marites naming kapitbahay ay walang nakaaalam sa lihim naming relasyon ni Celes. Mas mabuti nang maging ganoon at wala ni isa ang may alam. Ayaw kong magalit si nanay sa akin dahil sa pagiging ipokrita ko at makasalanan. Pumatol lang naman ako sa kapwa ko babae. Noong una sa lalaking m

-ZEKE BELLEVERA-NAPUNO ng mga halinghing namin ang buong sala. Walang sandali na hindi kami nagpakaligaya sa sala pa lamang.I took her from the back while she is holding the sofa to hold for strength. I rub that bulky meat of hers and her moan becomes extreme.Hindi niya kinaya ang bawat hagod ng daliri ko at bilis ng bawat pasok ko. Sabay kaming napasigaw nang tuluyan akong labasan sa loob niya at nakamit niya ang sariling kaligayahan mula sa pinagsama naming katas sa loob niya.Hindi pa siya nakahuhupa nang mapansin kong nakatayo pa rin ang alaga ko matapos ko itong pasukahin. Iniharap ko siya sa akin. Muli kong pinasok sa loob niya, hinayaang makapagpahinga roon saka ko inangkla ang mga binti niya palibot sa baywang ko at kinarga patungo sa kusina.Nakahawak ang magkabila kong kamay sa pang-upo niya, nakapisil habang inaangat-baba ang namumula at kumikinang niyang lagusan sa kahabaan ko. Tumigas iyon nang husto sa bawat hagod

-KARINA-NANGANGALUMATA pa ako nang mkarating ako ng Zambales. Hindi ako nakatulog. Gabi na ang flight ko dahil wala ng available flight. Mas mahal na nga ang kinuha ko para lamang makarating dito.Dahil wala naman akong bagahe ay dumiretso na lamang ako sa hotel kung saan tumutuloy ngayon si Zeke.Panay pa ang hikab ko habang naghihintay ng masasakyang taxi. Ilang beses ko na ring tinawagan si Zeke pero nakapatay ang phone niya. Sinadya yata niyang patayin ang phone para kapag tumawag nga naman ako ay hindi kami magkakausap. Mukhang ine-enjoy rin niya ang nalalabing sandali kay Celes. Wala siyang kamalay-malay na siya ang naloko ng babaing iyon. Mas matalino pa ring hindi hamak si Celes.Dapat hindi na lang ako naghabol sa kanya hanggang dito. Hinayaan ko na lang sana siyang isiping nabihag siya ng sarili niyang hawla. Pero hindi ko kaya, masasaktan ako kapag nakita kong nasaktan si Zeke. Ilang buwan pa lang pero gustong-gusto ko na siya

ANNE SUAREZ Point Of View"SIGURADO ka na ba sa desisyon mong iyan, Anne?" Nakita ko ang lungkot sa mga mata ni Ate Delfa. Siya ang naiwang asawa ni Kuya Kanor.Iyon ang nangibabaw na alaala sa akin nang iwan ko sina Ate Delfa at ang mga bata. Alam kong mahirap mawalay sa akin ang mga pamangkin ko dahil napamahal na rin sila sa akin. Ngunit mas mahirap kung nalaman kong may dahilan kung bakit hindi na umuuwi o kahit nagbabakasyon dito si Kuya Kanor.Halos tatlong buwan na rin simula nang hindi na siya magparamdam sa amin. Abot-abot na nga ang kaba ko. Mahal na mahal namin si Kuya. Tuwing uuwi nga iyon ay hindi nalilimutan ang pasalubong para sa pamilya niya at hindi niya rin ako nakalilimutan. Itinuturing niya akong parte ng pamilya kahit na sampid lang naman ako. Ilang beses na nga niya akong binubuyo na mag-asawa na, ngunit alam niyang hindi lalaki ang hilig ko.Oo, may pagka-tomboy ako kahit pa nga nursing ang tinapos ko.

-ANNE-HABANG ako ang nagbabantay at nangangalaga sa kanya ay kinausap pa niya ako. Nagtanong pa nga ako sa kanya kung babalik ba ako sa syudad. Paawa effect ko lang iyon para magpapansin sa kanya. Gusto kong mapansin niyang marami akong ginagawang sakrepisyo para sa dating amo ng kuya ko na walang iba kung hindi ang magandang model na si Miss Celestine Alcazar.“No. Resign in that hospital. Mula ngayon ay ikaw na ang magiging personal nurse ni Celestine. What’s your name again?” Hindi ko alam kung may problema ba siya sa mga pangalan at hindi na niya agad matandaan ang pangalan ko.But anyhow, I am so thankful na hindi niya ako kilala at halata sa hitsura niya na wala siyang balak kilalanin ako kung hindi si Miss Celestine lamang. Kapag natuloy ang pag-alis namin at mapunta kami sa Zambales kung saan doon niya balak ipagamot ang dating amo ni kuya, ay titiyakin kong aalagaan ko siya at hinding-hindi ko na ibabalik sa lalaking