Mag-log inShare
CHAPTER SEVENTY-ONE: Defensive lie
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56KARINA TUMBAGA’S Point Of View
“May trabaho ka na ba at panay ang alis mo? Sabi mo sa akin wala ka ng trabaho. Nasaan nga pala si Celes, iyong kaibigan mong may magarang kotse? Hindi ba siya ang nagpasok kamo sa iyo sa trabaho,” sabi ni nanay sa akin na hindi ko alam kung paano gagawan ng dahilan para sabihing wala ng Celes pang magpapakita sa amin.
Hindi ko sinasabing patay na si Celes. Nabaliw na kasi siya at kapag sinabi ko kay nanay ang totoong rason kung bakit matagal nang hindi nagpapakita si Celes sa amin, sigurado akong malulungkot siya. Hindi pa rin niya alam ang totoong relasyon ko kay Celes o kahit sino sa pamilya ko. Maingat kami kaya kahit yata mga marites naming kapitbahay ay walang nakaaalam sa lihim naming relasyon ni Celes. Mas mabuti nang maging ganoon at wala ni isa ang may alam. Ayaw kong magalit si nanay sa akin dahil sa pagiging ipokrita ko at makasalanan.
Pumatol lang naman ako sa kapwa ko babae. Noong una sa lalaking m
Kaugnay na kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-TWO: Slave for you
-ZEKE BELLEVERA-PINUNTAHAN ko sa hotel room ng nurse si Celestine para sunduin. Doon ko siya iniwan kanina upang makausap ang director ng mental hospital na iyon. Ilang oras na lamang kaming magkakasama kaya kailangan kong sulitin ang bawat segundo. She will be transferred to the hospital tonight.It turns out that everything went well. Mukhang wala naman akong dapat problemahin sa ospital na iyon. Tight securities, but I might add one security lady guard just to make sure Celestine will do well. Hindi naman sa wala akong tiwala sa sarili nilang security, but I need my Celestine more than anything else. Hangga’t hindi pa siya nakapipirma sa aming magiging marriage contract at wala pa rin sa dad ko ang pagiging major share holder ay walang karapatan si Celestine na iwanan ako. We will live until our breath last.“Babalik na ho ba ako sa syudad?”“No. Resign in that hospital. Mula ngayon ay ikaw na ang magiging pers
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-THREE: Who's the boss?
-ZEKE BELLEVERA-NAPUNO ng mga halinghing namin ang buong sala. Walang sandali na hindi kami nagpakaligaya sa sala pa lamang.I took her from the back while she is holding the sofa to hold for strength. I rub that bulky meat of hers and her moan becomes extreme.Hindi niya kinaya ang bawat hagod ng daliri ko at bilis ng bawat pasok ko. Sabay kaming napasigaw nang tuluyan akong labasan sa loob niya at nakamit niya ang sariling kaligayahan mula sa pinagsama naming katas sa loob niya.Hindi pa siya nakahuhupa nang mapansin kong nakatayo pa rin ang alaga ko matapos ko itong pasukahin. Iniharap ko siya sa akin. Muli kong pinasok sa loob niya, hinayaang makapagpahinga roon saka ko inangkla ang mga binti niya palibot sa baywang ko at kinarga patungo sa kusina.Nakahawak ang magkabila kong kamay sa pang-upo niya, nakapisil habang inaangat-baba ang namumula at kumikinang niyang lagusan sa kahabaan ko. Tumigas iyon nang husto sa bawat hagod
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-FOUR: A secret recording
KARINA TUMBAGA's Point Of ViewNAKAHINGA ako nang maluwang sa mala-intriga na pag-iimbestiga ni nanay. Para akong nasa-hot seat. Mabuti na nga lamang at nakatakas ako sa mga tanong niya.Hindi ko alam kung buntis na nga ako, ayon sa akusasyon ni nanay. Umalis ako sa bahay para magpunta muna sa sekretarya ni Zeke. Kaya nagkaroon ako ng dahilan na iwan si nanay. Ayaw ko na ngang humaba pa nang tuluyan ang usapan namin lalo na at magaling si nanay na manghuli sa mga pagsisinungaling ko.Nang sabihin ni nanay na buntis ako ay talaga namang abot-abot ang kaba ko. Kailangan ko pang mag-imbento nang kahit anong kuwento. Mabuti na nga lamang at tumawag sa phone ng kapatid kong lalaki na si Christian si Mang Allan. Siya ang may-ari ng Vulcanizing shop kung saan h-in-old-up ko si Celes noon.Nang sabihin sa akin ni Mang Allan na puwede ko nang pick up-in ang cellphone. After kasi na ma-charge at nabuksan ko, bigla ring namatay. Kaunti lang tuloy an
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-FIVE: Surprise result
-KARINA-NANGANGALUMATA pa ako nang mkarating ako ng Zambales. Hindi ako nakatulog. Gabi na ang flight ko dahil wala ng available flight. Mas mahal na nga ang kinuha ko para lamang makarating dito.Dahil wala naman akong bagahe ay dumiretso na lamang ako sa hotel kung saan tumutuloy ngayon si Zeke.Panay pa ang hikab ko habang naghihintay ng masasakyang taxi. Ilang beses ko na ring tinawagan si Zeke pero nakapatay ang phone niya. Sinadya yata niyang patayin ang phone para kapag tumawag nga naman ako ay hindi kami magkakausap. Mukhang ine-enjoy rin niya ang nalalabing sandali kay Celes. Wala siyang kamalay-malay na siya ang naloko ng babaing iyon. Mas matalino pa ring hindi hamak si Celes.Dapat hindi na lang ako naghabol sa kanya hanggang dito. Hinayaan ko na lang sana siyang isiping nabihag siya ng sarili niyang hawla. Pero hindi ko kaya, masasaktan ako kapag nakita kong nasaktan si Zeke. Ilang buwan pa lang pero gustong-gusto ko na siya
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-SIX: A visit or a ghost
-KARINA- “NABABALIW ka na. You know what? Ikaw ang dapat pumalit kay Celestine. You should be the one in the mental hospital, Karina.” “Nagsasabi ako ng totoo, Zeke. Hindi talaga baliw si Celes." Bakit ba ayaw niyang maniwala? Bakit palagi na lang si Celes ang pinaniniwalaan niya? Hindi ba obvious na niloloko lang siya nito? "Bahala ka na sa buhay mo. Huwag mo na rin pala akong hanapin diyan sa Zambales. Wala na ako riyan." "Zeke! Zeke!" Grr! Gigil na napahawak na lang ako sa cellphone nang mariin. May sasabihin pa sana ako nang patayin na nito ang phone halatang ayaw na niyang marinig ang boses ko at naiinis na siyang marinig ang mga sasabihin ko. Sige. Ako na ang baliw. Ayaw niya akong makita o makausap? Kung ganoon ay isasampal ko na lang sa kanya itong pregnancy test result ko nang mawaswasan siya kahahabol sa Celes na iyon. Dismayado kong ibinalik ang phone sa bag ko. Kailangan kong bumalik sa syudad at ha
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-SEVEN: Alliance
ANNE SUAREZ Point Of View"SIGURADO ka na ba sa desisyon mong iyan, Anne?"Nakita ko ang lungkot sa mga mata ni Ate Delfa. Siya ang naiwang asawa ni Kuya Kanor.Iyon ang nangibabaw na alaala sa akin nang iwan ko sina Ate Delfa at ang mga bata. Alam kong mahirap mawalay sa akin ang mga pamangkin ko dahil napamahal na rin sila sa akin. Ngunit mas mahirap kung nalaman kong may dahilan kung bakit hindi na umuuwi o kahit nagbabakasyon dito si Kuya Kanor.Halos tatlong buwan na rin simula nang hindi na siya magparamdam sa amin. Abot-abot na nga ang kaba ko. Mahal na mahal namin si Kuya. Tuwing uuwi nga iyon ay hindi nalilimutan ang pasalubong para sa pamilya niya at hindi niya rin ako nakalilimutan. Itinuturing niya akong parte ng pamilya kahit na sampid lang naman ako. Ilang beses na nga niya akong binubuyo na mag-asawa na, ngunit alam niyang hindi lalaki ang hilig ko.Oo, may pagka-tomboy ako kahit pa nga nursing ang tinapos ko.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-EIGHT: A secret
-ANNE-TINIIS kong hindi muna kontakin sila Ate Delfa kahit every other month ako nagpapadala ng pera. Nagsabi na ako na kokontakin ko lamang sila kapag may lead na ako sa pagkawala ni Kuya Kanor. Dahil hindi kami mapera, o katulad ng may mga posisyon sa lipunan, tiyak kong walang patutunguhan ang kaso ni kuya.Kung sinuman ang nagtago sa kuya ko ay talaga namang napakagaling. Walang anumang impormasyon kung nasaan siya. Gusto ko na ngang pasukin ang bahay ng mga Echavez para ako na lamang ang mag-imbestiga sa tunay na dahilan ng pagkawala niya ngunit, may kaba rin sa dibdib ko na baka mapahamak ako kapag nalaman ko ang totoo.Matagal na ngang patay si Mister Brent Echavez, pero pakiramdam ko ang pagkamatay niya ay panibagong simula sa isang kalbaryo. Gustong-gusto kong makapasok sa pamamahay ng mga Echavez ngunit hindi ko alam kung paano. Gusto ko ring tulungan ang amo ni kuya na tila nakakulong sa isang hawla at hindi maibuka ang kanyang mga p
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-NINE: Her sorrow and pain
-ANNE-HABANG ako ang nagbabantay at nangangalaga sa kanya ay kinausap pa niya ako. Nagtanong pa nga ako sa kanya kung babalik ba ako sa syudad. Paawa effect ko lang iyon para magpapansin sa kanya. Gusto kong mapansin niyang marami akong ginagawang sakrepisyo para sa dating amo ng kuya ko na walang iba kung hindi ang magandang model na si Miss Celestine Alcazar.“No. Resign in that hospital. Mula ngayon ay ikaw na ang magiging personal nurse ni Celestine. What’s your name again?” Hindi ko alam kung may problema ba siya sa mga pangalan at hindi na niya agad matandaan ang pangalan ko.But anyhow, I am so thankful na hindi niya ako kilala at halata sa hitsura niya na wala siyang balak kilalanin ako kung hindi si Miss Celestine lamang. Kapag natuloy ang pag-alis namin at mapunta kami sa Zambales kung saan doon niya balak ipagamot ang dating amo ni kuya, ay titiyakin kong aalagaan ko siya at hinding-hindi ko na ibabalik sa lalaking
Pinakabagong kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-FOUR: Rescue Mission Failed
=DISCLAIMER=©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POVHalos mapatalon ako sa gulat sa nagsalita sa harapan ko.“Tinatanong kita kung bakit ka narito?” ulit ng babaeng nakasuot ng hospital gown.“Anyway, kalimutan mo na. Sige na, lumabas ka na at need na ni Ms. Celestine ang gamot niya.”Para akong nabuhayan ng loob nang marinig ang pangalan ni Ms. Celes.Tumango lang ako sa sinabi ng doktor na babae at agad na ring lumabas. Mukhang hindi naman ni
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-THREE: The Acquired Help
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL Dane All rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library. *************** CELESTINE ALACAZAR Point Of View HINDI ko ginalaw ang pagkaing inilatag sa akin ng nurse. Palaging iyon na lang ang nilalatag nila. Walang lasa at pare-parehas na pagkain. Hindi rin maganda ang trato nila sa akin. Like I was a big trash. Maybe it was Bellevera's idea. Siya lang naman ang tanging taong gusto akong pahirapan. Hindi na siya naawa, kung sa bagay, wala naman talaga siyang awa.Hindi ko n
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-TWO: The escaping plan
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POV NAPAKAMOT ako ng ulo sa mga pinagsasasabi sa akin ni Barbie. Oo, kami na lang ngayong dalawa ni Barbs ang nagpaplano. Mukhang hindi talaga namin mahihikayat si Karina. Samantalang, siya naman ang umpisa nang lahat ng mga ito. Kung hindi lang sana niya sinaktan si Miss Celestine, baka ngayon ay may sarili at masayang buhay na ngayon si Miss.Puno na ng tinta ng ballpen na hawak ni Barbie ang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-ONE: Steamy time
ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY: The truth beyond lies
KARINA’S POV “TANTANAN n’yo na nga ako at pakawalan dito!” naiinis na sigaw ko sa kanila. Hindi ko maintindihan kung anong trip nila at kinuha ako o mas tamang sabihing dinukot. Hindi naman ako mayaman para ipatubos nila ako sa pamilya ko. “Hindi ka ba kinakabahan kung totoong nakapatay nga si Mister Bellevera?” tanong ng dating nurse ni Celes. “Wala akong pakialam sa nakaraan niya!” pagtatanggol ko kay Zeke na pinandidilatan sila ng mga mata. Sa tagal naming nagkasama ay tiyak na tiyak kong kilalang-kilala ko na siya. Hindi lang sa kama kami nagsama. Pati lansa ng t***d niya ay alam ko, kahit amoy ng utot niya. “Paano kung involved sa iyo ang taong napatay ni Mister Bellevera? Paano mo tatanggapin ang lahat or tatanggapin mo pa rin ba siya?” Bigla akong natahimik at bigla akong nanlamig. Ang mga kamay ko ay nanlalamig at tinatahip ng kaba ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan. Nanginginig ang mga kamay kong nakagapos. Sa pagkakatanong niya ay mukha siyang seryoso. Mukh
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-NINE: More than what she believes
KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-EIGHT: Make you mine
-KARINA TUMABAGA Point Of View-AKALA siguro niya ay matatakasan niya ako sa pagkakataong ito. Nakaabang ako sa reception area at nakita kong puminta sa mukha niya ang pagkagulat nang makita akong nasa lobby ng floor ng office niya.Sinipat niya ng tingin ang kamay kong humihimas paibaba at paitaas sa tiyan ko at pinahahalata kong lumalaki na iyon.Mas lalong dumilim ang anyo niya nang mapadpad sa tiyan ko ang kanyang tingin. Kunot ang noong lumakad siya ng ilang hakbang lamang papunta sa akin. Paasik niyang hinila ang braso ko para itayo ako mula sa sofa na kinauupuan ko.“Aray, masakit ah,” reklamo ko sa mahigpit niyang paghawak sa braso ko.Tiim-bagang siyang nagtanong. “What the hell you are doing here, Karina? Sinong may sabi sa iyong puntahan mo ako rito?” Agad pa nga siyang napatingin sa paligid, matiyak lang na walang ibang nakapapansin sa presensiya ko.Ang assistant lang naman niya ang mabait na pumapayag na pumunta ako rito kahit pa alam kong tinatakot ko ito o sinusuhulan.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad
