Mag-log inShare
CHAPTER SEVENTY-EIGHT: A secret
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56-ANNE-
TINIIS kong hindi muna kontakin sila Ate Delfa kahit every other month ako nagpapadala ng pera. Nagsabi na ako na kokontakin ko lamang sila kapag may lead na ako sa pagkawala ni Kuya Kanor. Dahil hindi kami mapera, o katulad ng may mga posisyon sa lipunan, tiyak kong walang patutunguhan ang kaso ni kuya.
Kung sinuman ang nagtago sa kuya ko ay talaga namang napakagaling. Walang anumang impormasyon kung nasaan siya. Gusto ko na ngang pasukin ang bahay ng mga Echavez para ako na lamang ang mag-imbestiga sa tunay na dahilan ng pagkawala niya ngunit, may kaba rin sa dibdib ko na baka mapahamak ako kapag nalaman ko ang totoo.
Matagal na ngang patay si Mister Brent Echavez, pero pakiramdam ko ang pagkamatay niya ay panibagong simula sa isang kalbaryo. Gustong-gusto kong makapasok sa pamamahay ng mga Echavez ngunit hindi ko alam kung paano. Gusto ko ring tulungan ang amo ni kuya na tila nakakulong sa isang hawla at hindi maibuka ang kanyang mga p
Kaugnay na kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-NINE: Her sorrow and pain
-ANNE-HABANG ako ang nagbabantay at nangangalaga sa kanya ay kinausap pa niya ako. Nagtanong pa nga ako sa kanya kung babalik ba ako sa syudad. Paawa effect ko lang iyon para magpapansin sa kanya. Gusto kong mapansin niyang marami akong ginagawang sakrepisyo para sa dating amo ng kuya ko na walang iba kung hindi ang magandang model na si Miss Celestine Alcazar.“No. Resign in that hospital. Mula ngayon ay ikaw na ang magiging personal nurse ni Celestine. What’s your name again?” Hindi ko alam kung may problema ba siya sa mga pangalan at hindi na niya agad matandaan ang pangalan ko.But anyhow, I am so thankful na hindi niya ako kilala at halata sa hitsura niya na wala siyang balak kilalanin ako kung hindi si Miss Celestine lamang. Kapag natuloy ang pag-alis namin at mapunta kami sa Zambales kung saan doon niya balak ipagamot ang dating amo ni kuya, ay titiyakin kong aalagaan ko siya at hinding-hindi ko na ibabalik sa lalaking
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-ONE: Escape again
-ANNE- “MA’AM, sigurado ka ba sa gagawin nating ito?” Nakararamdam nga ako ngayon ng kaba, pero hindi para sa sarili ko, kung hindi para kay Ms. Celestine. Napakahirap ng ipinapagawa niya at gagawin niya. Natatakot akong mahuli siya at mabuko sa totoo niyang kondisyon. Kapag nangyari iyon ay hindi lamang ako ang mapapahamak kung hindi pati rin siya at baka bantay-sarado na talaga siya nang hindi ako ang kasama dahil ako ang pumayag sa favor niyang ito. Inilapat pa niya ang mga labi sa sarili kong labi saka ninamnam ang huling halik habang ang kamay ko ay nakalapat sa magkabila niyang dibdib at parehas kaming walang kahit anong suot. Liwanag lang ng buwan mula sa bukas na bintana ang nagsisilbi naming ilaw nang sabihin niyang patayin namin ang ilaw. “Huwag kang mag-alala, mag-iingat ako, hindi ako magtatagal. Sasaglit lang ako at hinding-hindi kita pababayaan. Babalikan kita at tatapusin natin ang hinihingi mo sa aking impormas
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-TWO: Revelation failed
KARINA TUMABAGA Point Of View-“SIGURADO ako sa nakita ko, Zeke. Isa pa hindi naman talaga siya baliw. Nagpapanggap lang siya.”Itinapon ni Zeke ang hinihithit niyang sigarilyo saka iyon tinapakan. Nailibing na ang ina ni Celes at naiwan si Zeke rito para mag-asikaso. Iniwan ko lang din sandali si nanay. Gusto ko kasing makausap si Zeke at pumayag naman siyang magkausap kami.Lumayo kami sa area kung saan naroon ang puntod at narito kami sa may malilim na puno at nag-uusap. Hindi naman ako nabigo sa pagkakataong ito na makausap siya lalo na nang bulungan ko siya kanina at sinabi kong tungkol kay Celes ang pag-uusapan namin. Kaya nga nagkukumahog na siyang kausapin ako dahil nais niyang marinig ang sasabihin ko lalo na kung involve si Celes.“You are really insane, Karina. Katatawag lang sa akin ng nurse na nag-aalag kay Celestine, and I confirmed it she’s in the hospital.” Bahagya pa niya akong itinulak. &ldq
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-THREE: Save her
ANNE SUAREZ Point Of View“SINONG tumatawag? Bakit hindi mo sagutin?” sunod-sunod na tanong sa akin ni Ma’am Celestine.“S-Si Sir. Zeke po.”Pasado alas onse na ng gabi. Dapat ay kanina pa siya tumawag. Gabing-gabi na.“Go on, Anne. Sagutin mo ang tawag niya. Sigurado akong nagsumbong na sa kanya si Karina dahil nakita ako ni Karina kahapon. I was expecting he will call you yesterday, but it seems like he was busy with her.”Napilitan akong sagutin ang tawag ni Sir. Zeke.“Yes, sir?”“Where are you? Do you know how much time I spent just because I am busy reaching you out?” Base sa tinig ni sir, mukhang wala na itong pasensya at naiinis na.“Sorry sir, nagka-LBM po kasi ako kaya nasa banyo ako kanina. Nakahihiya naman po kung sagutin ko habang panay ang utot ko.”Napansin kong napatakip ng bibig si Ma’am Celestine at pini
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-FOUR: Sweetest Goodbye
-ANNE-DALAWANG ARAW na rin simula nang magkausap kami ni Ma’am Celestine. At tuwing lumalapit ako para sana halikan siya ay iniiwas na niya ang sarili sa akin. Alam ko namang hindi pa siya nakaka-move on sa ex niya at hindi pa siya handang buksan ang puso niya para sa iba. Hindi naman sa in love na ako sa kanya. Pero gusto ko ang pasyente ko. Gustong-gusto ko siya.Baka nga hindi naman pagmamahal ang nararamdaman ko para sa kanya kung hindi pagkatakam lang o lust. Iba kasi ang lust sa love. Kahit hindi pa ako nai-in love alam ko namang magkaiba ang dalawang bagay na iyan. Swerte na lang ng magkarelasyon kung ang dalawang sangkap na lust and love ay mayroon sa isang relasyon.Hindi naman siya galit sa akin, pero nakikita kong palagi na niya akong iniiwasan ngayon. Madalas siyang tahimik. Iniinom naman niya lahat ng gamot na ibinibigay ko. Ibinigay ko ang mga gamot ayon sa reseta pero kadalasan, itinatapon ko rin lalo na kapag capsule. Kapa
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-FIVE: Francine
CELESTINE ALACAZAR Point Of ViewI SAID to myself, crying would be the last thing I will do once a person I have is already gone. I lost Karina, my mom, and now Anne. I felt everything because of Bellevera.Kahit pa mawala na ang lahat sa akin, sigurado naman ako palaging may paraan upang makaalis ako sa kinalalagyan ko ngayon. I know even no matter how I am doing, all things will return to its normal place.Agad kong pinunasan ang luhang umalpas sa mga mata ko. Ayaw ko nang umiyak. Napapagod na rin ako. Paulit-ulit na lamang ako nawawalan ng kaibigan.Ilang sandali lang ng pagtahimik ko ay may narinig akong tumatakbo patungo sa direksyon ng pintuan ng kwarto ko.Out of curiosity, I rise from my seat. Nilapitan ko ang pintuan para pakinggan ang ingay sa labas.“Saan ka pupunta, Francine? Hindi pa tayo tapos maglaro,” sabi ng panlalaking tinig.“Ayaw ko na! Gusto ko kendi,” sagot ng babaeng nagboboses bata.“Come on, Francine. Bibigyan kita ng kendi. Come to daddy.”Napilitan akong buk
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
Pinakabagong kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-FOUR: Rescue Mission Failed
=DISCLAIMER=©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POVHalos mapatalon ako sa gulat sa nagsalita sa harapan ko.“Tinatanong kita kung bakit ka narito?” ulit ng babaeng nakasuot ng hospital gown.“Anyway, kalimutan mo na. Sige na, lumabas ka na at need na ni Ms. Celestine ang gamot niya.”Para akong nabuhayan ng loob nang marinig ang pangalan ni Ms. Celes.Tumango lang ako sa sinabi ng doktor na babae at agad na ring lumabas. Mukhang hindi naman ni
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-THREE: The Acquired Help
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL Dane All rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library. *************** CELESTINE ALACAZAR Point Of View HINDI ko ginalaw ang pagkaing inilatag sa akin ng nurse. Palaging iyon na lang ang nilalatag nila. Walang lasa at pare-parehas na pagkain. Hindi rin maganda ang trato nila sa akin. Like I was a big trash. Maybe it was Bellevera's idea. Siya lang naman ang tanging taong gusto akong pahirapan. Hindi na siya naawa, kung sa bagay, wala naman talaga siyang awa.Hindi ko n
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-TWO: The escaping plan
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POV NAPAKAMOT ako ng ulo sa mga pinagsasasabi sa akin ni Barbie. Oo, kami na lang ngayong dalawa ni Barbs ang nagpaplano. Mukhang hindi talaga namin mahihikayat si Karina. Samantalang, siya naman ang umpisa nang lahat ng mga ito. Kung hindi lang sana niya sinaktan si Miss Celestine, baka ngayon ay may sarili at masayang buhay na ngayon si Miss.Puno na ng tinta ng ballpen na hawak ni Barbie ang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-ONE: Steamy time
ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY: The truth beyond lies
KARINA’S POV “TANTANAN n’yo na nga ako at pakawalan dito!” naiinis na sigaw ko sa kanila. Hindi ko maintindihan kung anong trip nila at kinuha ako o mas tamang sabihing dinukot. Hindi naman ako mayaman para ipatubos nila ako sa pamilya ko. “Hindi ka ba kinakabahan kung totoong nakapatay nga si Mister Bellevera?” tanong ng dating nurse ni Celes. “Wala akong pakialam sa nakaraan niya!” pagtatanggol ko kay Zeke na pinandidilatan sila ng mga mata. Sa tagal naming nagkasama ay tiyak na tiyak kong kilalang-kilala ko na siya. Hindi lang sa kama kami nagsama. Pati lansa ng t***d niya ay alam ko, kahit amoy ng utot niya. “Paano kung involved sa iyo ang taong napatay ni Mister Bellevera? Paano mo tatanggapin ang lahat or tatanggapin mo pa rin ba siya?” Bigla akong natahimik at bigla akong nanlamig. Ang mga kamay ko ay nanlalamig at tinatahip ng kaba ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan. Nanginginig ang mga kamay kong nakagapos. Sa pagkakatanong niya ay mukha siyang seryoso. Mukh
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-NINE: More than what she believes
KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-EIGHT: Make you mine
-KARINA TUMABAGA Point Of View-AKALA siguro niya ay matatakasan niya ako sa pagkakataong ito. Nakaabang ako sa reception area at nakita kong puminta sa mukha niya ang pagkagulat nang makita akong nasa lobby ng floor ng office niya.Sinipat niya ng tingin ang kamay kong humihimas paibaba at paitaas sa tiyan ko at pinahahalata kong lumalaki na iyon.Mas lalong dumilim ang anyo niya nang mapadpad sa tiyan ko ang kanyang tingin. Kunot ang noong lumakad siya ng ilang hakbang lamang papunta sa akin. Paasik niyang hinila ang braso ko para itayo ako mula sa sofa na kinauupuan ko.“Aray, masakit ah,” reklamo ko sa mahigpit niyang paghawak sa braso ko.Tiim-bagang siyang nagtanong. “What the hell you are doing here, Karina? Sinong may sabi sa iyong puntahan mo ako rito?” Agad pa nga siyang napatingin sa paligid, matiyak lang na walang ibang nakapapansin sa presensiya ko.Ang assistant lang naman niya ang mabait na pumapayag na pumunta ako rito kahit pa alam kong tinatakot ko ito o sinusuhulan.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad
