All Chapters of Her Regrets : Chapter 1 - Chapter 10

I don't know if I will believe in love at first sight, but one thing for sure that I believe in first love never dies."Ergie, sino 'yon?" Nakanguso kong turo sa lalaking kasalukuyang naglalaro ng basketball sa court.We sit far away from them but I can still see his sharp nose. His smooth complexion glows even more every time the sun hits him. And every time he swallows while running, a single dimple also appears on his cheek. His sweaty body is even more appealing to the viewers. It's still fresh to look at and doesn't seem to lack any coolness. "Nasa'n?" balik nitong tanong sa akin ngunit wala naman sa akin ang kaniyang paningin.Halos hindi ko na siya madisturbo dahil seryoso ito sa panunuod. "Iyon, oh! 'Yong may hawak ng bola." Turo ko rito. "Saan ba d'yan?" balik tanong niya sa akin ng 'di niya masyadong narinig ang aking sinabi.Ngunit gaya ng ginagawa niya kanina ay nasa mga naglalaro pa rin ang kaniyang paningin. "Iyong napakagwapo," I'm referring to the man who makes

"Pumasok ka na." Turo niya sa pinto namin bago siya aalis. Dahil sa mga pangyayari ay hindi na niya ako hinayaang umuwing mag-isa. Nagpresenta siyang ihatid ako sa bahay kahit na magabihan pa siya nang uwi sa kanila. "Hindi ka ba muna tutuloy sa loob?" Aya ko sa kaniya pero napapansin kong ilag siya. "Huwag na marami pa akong gagawin sa bahay," mabilis niyang tanggi sa naging alok ko. "Sige na para makilala ka ng parent's ko," pagpupumilit ko sa kaniya. Napansin kong tiningnan niya ang buong bahay namin at tumingin ulit sa akin. Umiling siya at nag-alangan. "Huwag na," pinal nitong tugon sa akin. "Sige na mabait naman 'yong mga parents ko," pamimilit ko sa kanya. Umiling siya at sasagot na sanang muli pero hindi niya nagawa dahil biglang sumulpot si Mommy. "Hija, sino 'yang kasama mo?" tanong ni Mommy sa akin. Hindi man lang namin napansin ang biglaang pagsulpot niya sa likod ko. "Hijo, pumasok ka na muna," nakangiti nitong aya kay Petrus. Wala na siyang nagawa dahil makulit

I woke up so early in the morning, so I went straight to the bathroom to take a shower.I used my favourite shower gel with a lavender scent. When everything is done, I looked for something that I wanted to wear.I have a lot of clothes in the closet, so it took me a while to choose.I became more conscious of clothing, especially now that Petrus was paying attention to me.Iniisip ko pa lang ang mapupungay niyang mga mata, ang matangos niyang ilong, at ang malalim niyang biloy ay kinikilig na ako sa kaniya.Lalo na kapag tinititigan ko ang mga mapupula niyang labi. Kinikilig ako sa tuwing naiisip ko siya.Hindi pa ako nagkakaroon ng first kiss at kay Petrus ko lang 'yon gustong matikman. I get three clothes that vary in color and style. There are black, sky blue, and pink.I walked out of the room wearing only a bathrobe. I wrapped my thick hair in a towel to somehow get rid of the wetness.I went straight to my parents' room even though I knew at this time they were still resting.

"Dawn Tonette, let me remind you! Iyong pinangako mo sa akin ay dapat tuparin mo 'yon," she reminded me. I seemed confused by what she said until I remembered what she was referring to. I felt a little bit sad because I wanted to be with Petrus again. Especially, that we're gradually getting along now. Tinitigan ko siya at nagmaang-maangan. "Ah, oo nga pala muntik ko ng makalimutan," I said while putting my things in the locker."Tsk, mabuti na lang talaga pinaalala ko. Pero bago tayo pumunta sa topic na 'yan magkwento ka muna sa 'kin. Paano ba 'yon?" she confusedly asked me.Her face and facial expressions could hardly be painted. She didn't know how she was going to start the question. "Ano'ng ibig mong sabihin?" nakangiti kong tanong sa kaniya.Tumigil ako sa paglagay ng mga gamit ko sa locker at hinarap siya upang pakinggan ang iba pang sasabihin niya. Excited ang mukha niya at halatang hindi na makapaghintay sa gustong malaman. Tinaasan niya ako ng kilay. "There's something

Last night all I think is about him. Hindi ako mapakali sa hinihigaan kong kama. At wala akong nagawa kagabi kundi umikot lang at nagpalimbag-limbag sa aking malapad at malambit na kama. Para akong nawawala sa sarili dahil sa huli niyang sinabi. Gusto ko mang intindihin ang mga huling katagang kaniyang binitawan ngunit hindi kayang abutin ng aking pang-intindi. Tayo, higa at paikot-ikot sa buong kwarto pero wala pa rin akong maintindhan. At ang buong gabi na iyon ay pinuyat ako ng husto. Lumabas ako ng kwarto at nagtempla ng sariling gatas. Dinala ko iyon sa kwarto at ininom upang makatulog. Ngunit dalawang baso na ang naubos kong gatas pero gising na gising pa rin ang aking diwa. Kinabukasan inabala ko ang sarili ko sa pagbabasa sa cafeteria. Nakita kong kumakain si Petrus kasama ang mga kaibigan niya at pati na rin si Salme.Gusto ko sana siyang kausapin pero hindi niya ako pinapansin. Parang wala lang ako sa kaniya simula kaninang umaga. Nang magk