HINDI maipaliwag ni Yesha ang sayang nararamdaman niya ngayon. Anong oras na silang dalawa nakauwi pero hindi pa rin siya pagod. Hindi nawawala ang ngiti sa kaniyang labi. "Shawn, kailan kaya ulit ito mauulit?" tanong niya. Magiging abala na silang dalawa ulit at alam niyang bihira na naman silang makakalabas. "Kung kailan mo gusto," sagot nito sabay kindat. "sabihan mo lang ako." Matamis siyang napangiti at saka mahigpit itong niyakap. Mahal na mahal na talaga niya ito at hindi na niya kaya pang kumawala sa pagmamahal na iyon. "Thank you for everything. Kahit saan tayo makarating hindi mawawala o magbabagoa ng nararamdaman ko para sa 'yo." Kung alamn lang sana o nababasa nito kung ano ang laman ng kaniyang puso, e. Pero hindi. Hindi na rin naman niya alam kung paano pa ipaparamdam sa dami na ng tulong nito sa kaniya. Hindi man siya kasing yaman ng lalaki, wala ma siyang pera na marami, alam niyang k

HINDI maalis ni Shawn sa kaniyang isipan kung paano niya sasabihin kay Yesha ang lahat. Noong nagkaroon sila ng problema, sobrang kinain na siya ng takot. Hindi niya alam kung ano ang kaniyang gagawin para lang mapatawad nito. Naisip na rin niyang sabihin dito ang totoo pero may kung anong pumupigil sa kaniya. Ilang beses na rin ba siyang sinabihan ni Hanz na magsabi na? Hindi na yata niya mabilang. Paano pa kaya kapag nalaman na talaga nito na isa siyang ex-convict at kasong rape pa ang naka-record sa pangalan niya. Isang mabigat at hindi basta-bastang kaso lang. Baka kamuhian siya ng babae, pandirihan sa kasalanang hindi naman niya ginawa pero hindi rin niya puwedeng aminin na wala siyang kasalanan. "Ang lalim naman yata ng iniisip mo?" tanong ni Yesha dahilan upang magising ang diwa niya. "Ha? Nothing. May napag-usapan lang kami ni Hanz. Ikaw? Bakit gising ka pa?" anong oras na sila nakauwi ni Yesha. Kung hindi pa nga niya ayain si Yesha,

NATAWA ang lahat sa kalokohan ng boss niya. Maging si Yesha ay hindi nakapagpigil. "Hay naku, mag-uumpisa na ako." Natatawang nilagpasan niya ang mga ito. Dahil nasa stock room siya naka-assign kaagad siyang pumasok doon. Bumungad sa kaniya ang mga bagong school supplies na kailangan pa nilang i-pack. "Hi, ate Yesha," bati ni Seah. Napangiti si Yesha saka inilapag ang kaniyang bag. "Hi, Seah. Kakarating ng mga ito?" Turo niya sa mga notebook. Tumango naman ito sa kaniya. "opo, ate. Medyo dumami kasi ang mga mamimili natin this past few weeks. Kaya nag-decide si sir Niks na magdagdag ng tig tatlo per order." Mahabang paliwanag nito. Ilang linggo rin siyang nawala kaya hindi na niya alam kung ano ang nangyayari. Marami siyang trabaho na dapat tapusin. "Gano'n ba? Sige, sandali lang ha? Magbibihis lang ako." Mabilis niyang kinuha ang kaniyang pamalit saka mabilis na nagbihis ng uniform nila. Pagkalabas niya ay abala pa rin

KANINA pa siya tinatadtad ng text ni Shawn pero hindi magawang maakalis ni Yesha sa yakap ni Erika. Wala siyang nagawa kung 'di ang mag-reply na lang sa lalaki na huwag na silang magtabi. Dahil hindi naman niya magawang umalis sa pagkakayakap ng kaniyang kaibigan, natulog na lang din siya sa tabi nito.Mabuti na lamang din talaga at wala silang pason ni Erika. Kinabukasan, nagising si Yesha sa mahigpit na yakap sa kaniya ni Erika ngunit nang magmulat siya ng mata laking gulat niya nang biglang si Shawn na ang kaniyang katabi."Good morning," Nakangiti at parang ewan nitong bati sa kaniya. Napataas na lamang ang kaniyang kilay dahil wala siyang maalala na lumipat siya sa kwarto ng lalaki. "P-paano?""hahaha, kinuha kita sa kwarto mo." simpleng sagot ni Shawn sabay kindat. Mabilis siyang napabangon saka hinampas ito sa balikat. "Baliw ka! Si Erika?" Nagkibit-balikat naman ang nobyo niya. Napakamot na lamang si Yesha sa kaniyang ulo. Ano pa nga ba ang aasahan niya

PAGKARATING sa hospital, kaagad na nagpaalam ang dalawa kila Yesha. Sila naman ay dumiretso na sa kwarto ni Mr. Ortega. Naabutan nila itong naonood. Kumatok muna si Yesha bago sila pumasok dalawa ni Erika. Nanlaki naman ang mata ng lalaki. "Miss Yesha!" Mabilis itong bumaba sa higaan saka yumakap sa kaniya. Nang maghiwalay ang kanilang katawan kaagad naman niyang ipinakilala si Erika. "This is Erika my best friend. Kumusta ka na?" Ngumiti ito saka nakipagkamay kay Erika. Nagkatinginan naman sila ni Erika sabay ngiti. "Okay na ako Miss Yesha. Minsan natatakot ako pero kaya ko naman na labanan. Palagi ko kasing inaalala ang mga sinabi ninyo." Hindi niya lalo naiwasang mapangiti. Mabuti na lamang talaga at marunong ito sumunod sa mga sinasabi. Mayroon kasing mga pasyente na walang pakialam. Hindi marunong sumunod kaya mas lalong nagtatagal. "Mabuti 'yan, kahit nasa labas ka na huwag mo kakalimutan 'yong mga tinuro ko sa 'yo, ha?" paalala niya r