All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 871 - Chapter 880

ที่ลานจอดรถหลังจากลิฟต์ขึ้นไปแล้ว ฌอนก็ต่อยกระจกหน้าต่างรถของเขาอย่างแรงเลือดจากกําปั้นของเขาไหลหยดลงพื้น แต่เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย ดวงตาของเขาแดงก่ำและเขาก็ท่วมท้นไปด้วยความเศร้าโศกแคทเธอรีน... เล็งปืนมาที่เขาจริง ๆ ด้วยมีอะไรที่เจ็บปวดไปยิ่งกว่าการได้รู้ว่าหญิงสาวสุดที่รักของเขามีความคิดที่จะยิงเขา?เฮอะ!ทั้งที่เธอรักกับเขา? เธอโหดร้ายขนาดนี้ได้ยังไง?“ฌอน ตอนนี้นายยังไม่เข้าใจนิสัยของแคทเธอรีนชัดเจนอีกเหรอ? เธอเปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว เธอเปลี่ยนไปมากจนเราแทบไม่รู้จักเธอเลยในตอนนี้ คนเราใครจะพกปืนติดตัวไว้ตลอด?”ร็อดนีย์กล่าวด้วยความขุ่นเคืองว่า “เธอกำลังปกปิดนายตั้งหลายอย่าง เธออาจไม่จริงใจในความสัมพันธ์นี้กับนายก็ได้ เธอไม่รักนายด้วยซ้ำ ที่เธอกลับมาคบกับนายก็เพราะเธอต้องการแก้แค้นซาร่าเท่านั้นแหละ นายมองไม่ออกเหรอ?”"หุบปากซะ!" ฌอนถลึงตาใส่เขาอย่างไม่พอใจ“ฉันแค่พูดความจริง ตื่นมาลืมตาดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้านายซะบ้าง ดูว่าใครคือคนที่รักนายอย่างแท้จริง” ทันทีที่ร็อดนีย์พูดจบประโยค เขาก็เปิดประตูรถด้วยความโกรธ “ฉันยังไม่จบเรื่องนี้นะ แม้วันนี้เธอจะหนีไปได้ แต่พรุ่

“ใช่ ตอนที่ซาร่าคบอยู่กับฌอน เธอเล่นชู้กับขี้ยาซึ่งเป็นคนต่างชาติด้วย ถ้าผมจําไม่ผิดพวกเขารู้จักกันตั้งแต่สมัยเธออยู่ต่างประเทศ ทุกสัปดาห์ซาร่าจะไปหาเขาที่อพาร์ทเมนต์แล้วหลับนอนกับเขา ยังจับคนที่ฆ่าชายคนนั้นไม่ได้ ก่อนหน้านี้ตํารวจสงสัยซาร่า แต่พวกเขาไม่พบหลักฐานที่จะส่งฟ้องดำเนินคดีเธอ”คําพูดนี้ทําให้ทุกคนในตระกูลสโนว์ประหลาดใจในที่สุดพวกเขาก็ได้รู้และเข้าใจความจริงของสถานการณ์นี้แล้วว่าร็อดนีย์กำลังปกป้องซาร่าอย่างลับ ๆแม้ว่าชื่อเสียงที่มัวหมองของซาร่าจะสร้างความโกลาหลเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่ก็เป็นเพียงข่าวลือยังไม่ทราบรายละเอียดต่าง ๆ ของเหตุการณ์“คุณแน่ใจนะว่าคุณกําลังพูดความจริง?” เจสสิก้าสีหน้าอึมครึม“อันที่จริง คุณชายสโนว์ก็ตระหนักถึงเรื่องนี้เช่นกันแต่เขายกให้ซาร่าเป็นดั่งเทพธิดา เป็นไปได้ว่าซาร่าหลอกคนเหล่านี้โดยอ้างว่าเธอถูกบังคับให้ทําสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น”แคทเธอรีนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง “เมื่อผู้ชายหลงเสน่ห์หญิง เขาจะเชื่อทุกสิ่งที่เธอพูด ยิ่งไปกว่านั้นความจริงที่ว่าฌอนเลือกที่จะไม่แต่งงานกับเธอในท้ายที่สุดพิสูจน์ให้เห็นว่าฉันไม่ได้โกหก ผู้ชายแทบจะไม่สามารถยอมรับกา

แคทเธอรีนพยักหน้า เธอแอบดีใจที่เธอได้มาหาครอบครัวสโนว์ในวันนี้อย่างน้อยเธอก็ทําลายความเป็นไปได้ที่ซาร่าจะได้แต่งงานกับร็อดนีย์โดยสิ้นเชิงขณะที่เธอดำดิ่งอยู่กับความคิด โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นเวสลีย์ซึ่งเธอไม่ได้ติดต่อมานานแล้ว “แคธี่ ผมได้ยินเรื่องที่เกิดกับโลแกนจากเฟรยาแล้วนะ”แคทเธอรีนพูดไม่ออก “เฟรยา ปากโป้งนั่นกวน...”“เธอแค่ต้องการช่วยคุณแหละ มาเจอกันหน่อยไหม” เวสลีย์กล่าว “มาคุยกันว่าเราทําอะไรได้บ้าง”แคทเธอรีนไม่คิดว่าเวสลีย์จะต่อกรกับไลโอน่าได้ แต่เธอก็ไม่อาจปฏิเสธความช่วยเหลือของเขาได้ ในที่สุดเธอก็พยักหน้า...ในห้องใต้ดินของไลโอน่าเสียงร็อดนีย์พูดกับเสียงโบยแส้ทับซ้อนกัน “พูดสิ! แคทเธอรีนเป็นคนสั่งแกใช่ไหม?”“ไม่ ฉันไม่ได้... ทําอะไรเลย” โลแกนขบกรามแน่น จนเขาทนไม่ไหวอีกแล้ว เขาก็เป็นลมไป“แม่งเอ๊ย ไอ้บ้านี่เป็นลาโง่หรือไงวะ? เขาดื้อด้านเหลือเกิน”ร็อดนีย์หันหลังออกจากห้องใต้ดินไปอย่างโกรธเกรี้ยว เมื่อเขาขึ้นไปฌอนกำลังนั่งดื่มไวน์อยู่ที่บาร์ ใบหน้าที่หล่อเหลาสำอางของเขาเย็นยะเยือก“ฌอน เจ้านั่นเป็นลม” ร็อดนีย์พูดด้วยความโกรธ"เขายังไม่พูดอะไรเลยเหรอ" ฌอนห

เวสลีย์จ้องแคทเธอรีนด้วยความรัก เขาพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เมื่อเทียบกันกับบริษัทแล้ว ผมไม่อยากเห็นคุณอารมณ์เสียมากกว่า”แคทเธอรีนอึ้งถึงแม้เธอรู้ว่าเวสลีย์นั้นรักเธอแต่เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะเสียสละอนาคตของบริษัทได้ง่าย ๆ เพื่อประโยชน์ของเธอ“เวสลีย์ ฉันไม่คู่ควรหรอก...” เธอพูดด้วยเสียงต่ำ ถึงเธอหมดหนทางแต่ก็ยังจริงใจ“ทําไมคุณถึงไม่คู่ควรล่ะครับ? คุณเป็นถึงผู้อํานวยการของบริษัทที่มีมูลค่าสุทธิ 100,000 ล้านดอลลาร์ ลูกสาวคนเดียวของโจเอลและหัวหน้าผู้อํานวยการของกลุ่มเฮเซล คุณมีสถานะต่าง ๆ มากมาย ผู้ชายที่อยากแต่งงานกับคุณมีจำนวนเยอะมากจนต้องต่อคิวรอ แต่นี่คุณกําลังบอกว่าคุณไม่คู่ควรได้ไงกัน” เวสลีย์ยิ้ม “อีกอย่างผมกลับคิดว่าคุณเป็นคนหนึ่งที่ผมเอื้อมไม่ถึงเชียวนะ”“ทำเป็นล้อเล่นไป โกลเด้นคอร์ปอเรชั่นได้รับการจัดอยู่ในบริษัทขนาดใหญ่ 50 อันดับแรกของทั้งประเทศเชียวนะคะ ในสื่อมักจะเอ่ยถึงคุณว่าเป็นประธานหนุ่มที่กําลังมาแรงอยู่เสมอ บรรดาลูกสาวจากตระกูลมั่งคั่งล้วนอยากแต่งงานกับคุณ...”“แต่ผมไม่อยากแต่งงานกับคนที่ผมไม่รักนี่ครับ” เวสลีย์ขัดจังหวะเธอ “สําหรับผมน่ะ เมื่อพูดถึงการแต่งงาน ผมไม่อยา

“ใช่แล้ว ซาร่า” โทมัสพูดแทรกขึ้น “ตั้งแต่ที่เธอได้รับบาดเจ็บเมื่อวาน คุณชายฮิลล์ก็อยู่เคียงข้างเธอโดยไม่ก้าวออกไปไหน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอเขาจะทำยังไง?”ฌอนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคําพูดเหล่านั้น แต่เมื่อเขาเห็นประกายแห่งความหวังในดวงตาของซาร่า เขาก็ไม่อาจพูดอะไรได้"จริงเหรอ?" ตาแดงก่ำของซาร่ามองเขาด้วยความคาดหวัง “ฌอนนิคคะ คุณไม่ดูถูกฉันเหรอคะ? ฉันสกปรกมาก ฉันเกือบจะถูก…”“คุณเปล่า” ฌอนขัดจังหวะเธอ “อย่าคิดอะไรไร้สาระสิ เราไปถึงที่นั่นทันเวลาจนหยุดมันไว้ไม่ให้เกิดขึ้นได้”“ทําไมสิ่งเหล่านี้ถึงเกิดขึ้นกับฉันอยู่เรื่อย” ซาร่าทำท่าโศกเศร้าเต็มที่ “ฉันไม่รู้จักเขาเลย มันน่ากลัว เขาฉีกเสื้อผ้าของฉันทั้งหมด… อุ๊ย!”ทันใดนั้นเธอก็เกาะกุมหัวของเธอด้วยความเจ็บปวด"หยุดคิดเรื่องนั้นได้แล้วครับ" ฌอนจับมือเธอ ซาร่าถลาเข้าไปหาอ้อมกอดเขา ซุกใบหน้าของเธอที่แขนของเขาขณะที่ตัวเธอสั่นเทา “ฌอนคะ ทําไมคุณถึงช่วยฉันไว้? ฉันอยากตายจริง ๆ นะคะ ฉันเหนื่อยจัง เรื่องเมื่อวานมันทําให้ฉันนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในอเมริกาก่อนหน้านี้ขึ้นมาอีก ฉันทําอะไรไม่ถูกเลย ได้โปรดอย่าทิ้งฉันไปนะคะ?”"... โอเค ผมจะอยู่ที