Semua Bab คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Bab 721 - Bab 730

ถึงอย่างไร… ซูซี่ก็เป็นลูกสาวของเลียม ลูกสาวของเลียม คนที่เขาชังน้ำหน้ามากที่สุดมาตั้งแต่เขายังเด็กถ้าลูก ๆ ของเขายังมีชีวิตอยู่ พวกเขาก็คงจะน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้เหมือนกันใช่ไหม? ฌอนหยิบบัตรเครดิตใบสีดำออกมาแล้ววางลงบนมือของซูซี่ “นี่เป็นเงินค่าขนมของหนูนะคะ”ดวงตาของลีอาแทบจะถลนออกมาด้วยความตกใจเธอไม่เคยคิดว่าฌอนจะใจดีกับลูกสาวของเลียมมากขนาดนี้ เหนือสิ่งอื่นใด ฌอนยังทำตัวเย็นชาใส่ทุกคน อาจจะมีซูซี่เพียงคนเดียวที่ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษจากเขา“นี่อะไรคะ? คุณปู่ทวดก็ให้บัตรกับหนูเหมือนกัน ที่คุณปู่ทวดมอบหนูให้หนึ่งใบก็พอแล้วค่ะ” ซูซี่คืนบัตรเครดิตให้กับฌอน “หนูรับเอาไว้ไม่ได้ค่ะ”ฌอนรู้สึกชื่นชม ดูเหมือนว่าแม่ของเธอจะอบรมสั่งสอนเธอมาเป็นอย่างดี “ไม่เป็นไรค่ะ บัตรใบนั้นเป็นคุณปู่ทวดที่ให้หนู แต่ใบนี้เป็นคุณลุงที่ให้หนูไงคะ ความหมายมันต่างกันนะ”“ซูซี่ เก็บบัตรเครดิตเอาไว้เถอะ คุณลุงของหลานมีเงินเยอะอยู่แล้ว อย่าทำหายนะลูก” ลีอาเตือนเธอซูซี่เอียงคอพลางครุ่นคิด แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน เธอจะให้รถกับลูคัสได้หนึ่งคันถึงพวกเขาจะไม่รู้ว่ามีลูคัสอยู่อีกคน แต่เธอก็แบ่งทุกสิ่งทุกอย่า

โชคดีที่เลยช่วงเวลาที่พนักงานมาเข้าทำงานไปแล้ว ไม่อย่างนั้น แคทเธอรีนนึกภาพตอนที่พนักงานหญิงทุกคนในบริษัทกลับมาชื่นชมความหล่อของเขาออกในทันที“คุณมาที่นี่อีกทำไม?” แคทเธอรีนเดินมาหา นิ้วเรียวสวยของเธอเคาะรถของเขา “ประธานฮิลล์ คุณจอดรถตรงนี้ไม่ได้นะ”ฌอนมองมาที่เธอ วันนี้เธอมีใบหน้าเปลือยเปล่าและไม่ได้แต่งหน้าเลย ทว่านั่นก็ไม่ได้ส่งผลให้ความสวยของเธอลดน้อยลงเลย แต่กลับทำให้ใบหน้าเรียวของเธอดูสะอาดและนุ่มนิ่ม เครื่องหน้าของเธอยังดูงดงามหมดจดเมื่อเธอไม่ได้แต่งหน้าเขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตบริเวณหน้าอกลงหนึ่งเม็ด อีกทั้งริมฝีปากของเขาก็รู้สึกแห้งผาก“นี่… เป็นของเธอ”เขาหยิบเอากล่องกำมะหยี่จากรถขึ้นมา เขาเปิดออกแล้วเผยให้เห็นสร้อยคอของราชินีที่อยู่ข้างในนั้นแคทเธอรีนรู้สึกตกใจสร้อยคอของราชินีเส้นนี้เขาซื้อให้เธอที่เมลเบิร์นในราคาสามพันล้านดอลล่าร์ มันยังเป็นหลักฐานความรักของพวกเขาอีกด้วยเธอเก็บเอาไว้เป็นอย่างดีจนกระทั่งเมื่อสามปีที่แล้วเมื่อเธอตกอยู่ในสภาวะซึมเศร้าอย่างหนัก เธอจึงลืมมันไปและทิ้งมันไว้“เมื่อก่อนสร้อยเส้นนี้เคยเป็นของฉันค่ะ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ของฉันอีกแล้ว” แคทเธอรี

ไม่นานนัก เชฟชื่อดังของร้านอาหารในฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น ก็ถูกเรียกตัวให้มาทำอาหารจานโปรดของซูซี่ทว่าซูซี่ทานไปได้เพียงไม่กี่คำก่อนสะอื้นไห้ขึ้นมาอีกครั้ง “หนูไม่ชอบ ไม่อร่อยเท่าที่คุณแม่ทำ อาหารของคุณแม่ปรุงสุกใหม่ ๆ และหอมน่าทาน แล้วก็มีงาโรยอยู่ข้างบนเยอะ ๆ ด้วยค่ะ ความจริง หนูรู้แล้ว… ว่าหนูคงไม่มีวันได้ทานอาหารฝีมือคุณแม่อีกแล้ว”ขณะที่เธอพูด น้ำตาเป็นสายก็ไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างของเธอ ทว่าเธอก็ไม่ได้ส่งเสียงออกมาเธอไม่รู้ว่าเมื่อเธอร้องไห้ออกมาแบบนั้น มันยิ่งทำให้ฌอนปวดใจมากขึ้นเท่านั้น เด็กคนนี้อ่อนไหวเหลือเกินเขาเองก็เข้าใจความรู้สึกเจ็บปวดแบบนั้นเหมือนกัน เมื่อครั้งเขายังเป็นเด็ก แม้ว่าเขาจะมีแม่ ทว่าก็เหมือนกับว่าเขาไม่มี“ซูซี่คะ ไปหาคุณพ่อของหนูกันดีไหมเอ่ย?” ฌอนไม่มีทางเลือกแล้วจริง ๆ“ตกลงค่ะ บอกคุณพ่อให้พาหนูไปหาคุณน้าเคธี่ ฝีมือการทำอาหารของคุณน้าเคธี่ก็อร่อยเหมือนกัน อร่อยเหมือนที่คุณแม่ของหนูทำ” ซูซี่สูดหายใจ“น้าเคธี่เหรอ?” ฌอนชะงักไป “หนูหมายถึงแคทเธอรีน โจนส์ หรือเปล่า?”เจ้าเฮงซวยเลียม ฮิลล์! หมอนั่นพาลูกสาวของตัวเองไปเจอกับแคทเธอรีนก่อน เลียมมันหน้าด้า

ฌอนรีบสตาร์ทรถ เมื่อมองผ่านกระจกมองหลัง เขาเห็นซูซี่ซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของแคทเธอรีนชั่วขณะหนึ่ง เขารู้สึกว่าพวกเขาทั้งสามคนเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วเขากำลังพาภรรยากับลูกออกไปช้อปปิ้งความรู้สึกนั้นไม่ได้กวนใจเขาเลย ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกปลื้มปริ่มอยู่ในอกที่เบาะหลัง แคทเธอรีนกระซิบที่ข้างหูของซูซี่ “ยัยตัวแสบ ลูกไม่กลัวความแตกหรือไง?”“ไม่กลัวค่ะคุณแม่ พวกเขาทุกคนเชื่อว่าหนูเป็นลูกสาวของอาเลียม” ซูซี่พูดเสียงเบา “เมื่อเช้านี้ผู้หญิงใจร้ายคนนั้นมาหาคุณพ่อนิสัยไม่ดีด้วยค่ะ หนูไม่ชอบเธอก็เลยหลอกคุณพ่อให้ออกมา คุณแม่ หนูจะช่วยคุณแม่แก้แค้นเองค่ะ”“...”แคทเธอรีนไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี แต่ในใจของเธอก็มีความสุขลูกสาวคนเก่งของเธอนี่ฉลาดจริง ๆ “ไม่เป็นไร อยู่ให้ห่างจากผู้หญิงคนนั้นนะลูก ลูกยังเล็กอยู่ ลูกยังไม่รู้ว่าความน่ากลัวของคนมันเป็นยังไง แม่ไม่อยากเสียลูกไป”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณแม่ คุณพ่อนิสัยไม่ดีชอบหนูมาก หนูจะทำให้คุณพ่อชอบหนูมากกว่าผู้หญิงไม่ดีคนนั้นแน่นอน” ซูซี่พูดอย่างมั่นใจแคทเธอรีนมองเธออย่างจริงจัง “ซูซี่ ลูกชอบฌอนไหม?”“เขาก็โอเคนะคะ เขาหล่อ เขาไ

“ใช่ค่ะ” ซูซี่รีบพยักหน้าและกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อให้น้ำตาไหลออกมา “ทุกครั้งที่หนูทานอาหารของคุณน้า หนูคิดถึงคุณแม่ค่ะ เมื่อกี้นี้หนูคิดว่าคุณน้าเป็นคุณแม่ของหนูซะอีก”จากนั้น เธอก็โผเข้าหาอ้อมแขนของแคทเธอรีนทันที “คุณน้า มาเป็นแม่ของหนูได้ไหมคะ?”“...”การแสดงของนักแสดงเจ้าบทบาทตัวน้อยเกิดขึ้นเร็วเกินไป แม้แต่แคทเธอรีนที่เรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะทางด้านการแสดง ก็ยังตามการแสดงของลูกสาวไม่ทันน่าเสียดายที่เด็กหญิงคนนี้ไม่ใช่นักแสดง เธอไปเปิดตัวไปนักแสดงเด็กได้เลย“ไม่ได้” ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบ ใบหน้าของฌอนก็เปลี่ยนไปแล้วเขาก็พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำซูซี่มองเขาแล้วรู้สึกกลัวมากจนซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของแคทเธอรีน เธอเริ่มร้องไห้ออกมา “คุณลุงน่ากลัวจังเลยค่ะ”“ทำไมคุณต้องทำหน้าดุใส่เด็กด้วย?” แคทเธอรีนมองเขาด้วยความโกรธฌอนไม่ได้ตั้งใจทำให้ซูซี่กลัว ทว่าแค่คิดว่าแคทเธอรีนกำลังจะแต่งงานกับเลียมก็ทำให้ร่างกายของเขาแสดงความเย็นชาออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ“ซูซี่ ลุงขอโทษ” เขารีบเอ่ยขอโทษเธอเสียงเบา “แต่หนูยังเด็ก มีบางเรื่องที่หนูไม่เข้าใจ น้าเคธี่แต่งงานกับพ่อของหนูไม่ได้”“ทำไมถึงไม่ได้ล่ะคะ? หนูไ