บททั้งหมดของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: บทที่ 701 - บทที่ 710

1072

บทที่ 701

“ดิฉันแค่พูดความจริงของเรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้นเท่านั้น เรื่องที่ดิฉันแตะต้องไม่ได้มาเกี่ยวอะไรด้วย?” เฟรยาตอกกลับทั้งหัวเราะออกมา“คุณกล้าพูดต่อหน้าทุกคนว่าโทมัส นีสันเป็นสุภาพบุรุษไหมล่ะ ประธานสโนว์? ลืมไป คำว่า ‘สุภาพบุรุษ’ ออกจะมากเกินไปสักหน่อย งั้นลองใช้คำว่า ‘คนดี’ ดู เขาเป็นคนแบบนั้นด้วยเหรอ?”“...”ด้วยคำวิพากษ์วิจารณ์ของเธอทำให้ร็อดนีย์โดนดูถูกเหยียดหยามขึ้นมาทันทีให้ตายเถอะเขาควรจะกัดฟันยอมพูดว่าโทมัส นีสัน นิสัยดีอย่างนั้นเหรอ?เขาพูดแบบนั้นไม่ลงหรอกความจริงแล้ว เขาไม่เคยเจอใครที่เลวได้ถึงขนาดนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเป็นพี่ชายของซาร่า ร็อดนีย์เองก็อยากจะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักเขาเหมือนกันเฟรยายิ้มและหัวเราะออกมาอย่างสะใจเธอทำงานอย่างหนักในช่วงสามปีที่ผ่านมาเพื่อล้างแค้นที่เกิดจากความอัปยศซึ่งเกิดขึ้นในตอนนั้นไม่ใช่แคทเธอรีนเพียงคนเดียวที่ยึดติดอยู่กับความแค้นในอดีต ทว่าเธอเองก็เช่นกันเห็นได้ชัดว่าเธอตกเป็นผู้เสียหายในเหตุการณ์นั้น ทว่ากลับถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงแพศยาที่แปดเปื้อนไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เธอก็ไม่ได้รับการยอมรับแม้กระทั่งผู้มีอิทธิพลในเมืองที่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 702

ในช่วงบ่ายสิ่งที่เฟรยาพูดในสัมมนาได้ถูกบิ๊กวีผลักดันให้ค่อย ๆเผยแพร่ออกสื่อ และด้วยเหตุนั้น ข่าวเก่าจากเมื่อสามปีที่แล้วก็ถูกขุดคุ้ยขึ้นมาอีกครั้ง[ฉันจำผู้หญิงคนนี้ได้แล้ว เมื่อสามปีก่อน มีคนพูดว่าเธอยั่วยวนโทมัส นีสัน แล้วเธอก็ถูกทุกคนวิพากษ์วิจารณ์ ยังมีคนปาไข่ใส่เธอตอนที่เธอเดินผ่าน][เธอน่าทึ่งมาก ตอนนี้เธอเป็นนักเคมีเครื่องสำอางชั้นแนวหน้าระดับโลก ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ฉันเชื่อว่าสิ่งที่เธอพูดไปความจริง บางทีอาจจะเพราะว่าเธอสวย][ความจริงฉันอยากจะพูดเรื่องนี้เมื่อสามปีก่อน โทมัส นีสันนิสัยไม่ดีจริง ๆ แต่ไม่มีใครเชื่อฉัน][ฉันมีญาติห่าง ๆ ทำงานอยู่ในนีสัน คอร์ปอเรชั่น และมักจะถูกโทมัส นีสัน ฉวยโอกาส สุดท้ายเธอก็ลาออกเพราะเธอทนไม่ไหวอีกแล้ว][โทมัส นีสัน โด่งดังเรื่องทำเรื่องชั่ว ๆ ในเมืองอยู่แล้ว ฉันเคยมีเพื่อนร่วมชั้นตอนเรียนมหาวิทยาลัยที่เขาชอบ แต่เธอปฏิเสธเขา สุดท้ายแล้วเขาก็บังคับให้เธอกระโดดตึก ครอบครัวของเธอฟ้องร้องเขา แต่ก็ไม่เป็นผล คนที่หนุนหลังเขาอยู่มีอิทธิพลมากเกินไป][ทุกคนรู้ว่าน้องสาวของเขาคือ ซาร่า นีสัน เขาได้ใจถึงขนาดนี้ก็เป็นเพราะเขาเป็นพี่เขยของฌอน ฮิลล์ เ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 703

ใบหน้าที่สวยงามของซาร่ามีความเกลียดชังปรากฏขึ้นจนรู้สึกได้ “หุบปากของพี่ไปเลยนะ นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากนะ เพราะฉันกำลังจะแต่งงานกับฌอนในไม่ช้านี้ อย่าสร้างปัญหาให้ฉันได้ไหม?”โทมัสตกใจที่จู่ ๆ ก็โดนต่อว่า “แต่เธอไม่เห็นเหรอว่ายัยเฟรยาพูดอะไรกับนักข่าว...” “ฌอนให้คนไปจัดการระงับรื่องนี้แล้ว ถ้าพี่ยังมีความแค้นอยู่อีก ค่อยไปจัดการหลังจากที่ฉันแต่งงานแล้ว”ซาร่าพูดเน้นทีละคำ “พี่ได้ยินที่ฉันพูดไหม? ถ้ามีอะไรผิดพลาดขึ้นมา ฉันจะไม่ช่วยพี่แล้วนะ”“... ก็ได้”โทมัสวางสายไปอย่างไม่พอใจ ทว่าในหัวใจของเขา ไม่ได้คิดว่าจะมีอะไรผิดพลาดเลยเขาหันกลับมาแล้วโทรศัพท์ “ไปหามาว่ายัยแพศยาเฟรยา ลินช์ อยู่ที่ไหน”...ในร้านอาหารตะวันตกที่หรูหรา พนักงานเสิร์ฟเดินนำเฟรยาและหยุดอยู่ที่ทางเข้าของห้องส่วนตัว “นี่เป็นห้องที่ท่านประธานแฮทช์จองเอาไว้”“ขอบคุณนะคะ” เฟรยาผลักประตูเข้าไปร็อดนีย์นั่งอยู่หน้าฉากกั้นลวดลายโบราณ เขาสวมเสื้อเชิ้ตผ้าซาตินสีน้ำตาลโดยปลดกระดุมสองเม็ดบนออก แขนเสื้อของเขาถูกพับขึ้น ดวงตาคมที่อยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเขา ทำให้เขามีออร่าที่ชั่วร้าย ทว่าโรแมนติก“นั่งลง”เขาชี้ที่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 704

ร็อดนีย์มองไปที่สเต็กซึ่งยังมีน้ำมันร้อน ๆ อยู่แล้วรู้สึกตกใจมากจนเขารีบกระโดดไปที่เก้าอี้อีกตัว “เฟรยา ลินช์ ฉันจะโทรแจ้งตำรวจถ้าเธอยังโยนมาอีกชิ้น”“เอาเลย อย่างมากฉันก็ถูกสั่งให้จ่ายค่าปรับ ฉันจ่ายได้อยู่แล้ว” เฟรยาโยนทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะใส่เขาร็อดนีย์หลบไม่ทันจึงทำได้เพียงคว้ามือเฟรยามาจับไว้มือของเฟรยาถูกรั้งเอาไว้ เป็นเช่นนั้นเธอจึงหันหน้าไปกัดหูของเขาอย่างแรง“โอ้ย!” ร็อดนีย์ร้องขึ้นเสียงดังหลังจากที่ถูกกัดแล้วจับตัวเธอเอาไว้อย่างไม่รู้ตัว จึงทำให้เขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่นุ่มมือเมื่อเขารู้ตัวว่ากำลังจับอะไรอยู่ เขาก็ถูกเฟรยาเตะผ่าหมากอย่างแรงเสียแล้วดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความเจ็บปวด จู่ ๆ เขาก็เข้าใจความเจ็บปวดของฌอนเมื่อวันก่อน ๆ ขึ้นมา ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะเข้าโรงพยาบาลไปตรวจร่างกายมันเจ็บเจียนตายจริง ๆ“สารเลว!” เฟรยาจ้องเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ “ยังไงของนายก็ไม่ได้ใช้การอยู่ดี กำจัดให้สิ้นซากไปซะก็ดี”“ของฉันไม่ได้ใช้การอย่างนั้นเหรอ?” ร็อดนีย์ขดตัวด้วยความเจ็บปวดและแทบจะหายใจไม่ออก“ไม่ใช่เหรอ? นายมอบกายถวายชีวิตให้กับซาร่า นีสัน แต่ยัยนั่นกำลังก็จะแต่งงานก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 705

“ก่อนหน้านี้เธอก็ดูมีความสุขมากนี่ที่ได้จูบกับส้วมสาธารณะ” ร็อดนีย์ขยิบตา “เธอยังถอดเสื้อฉันออกและเทไวน์ใส่ฉันด้วยซ้ำ ฉันรู้ว่าเธอชอบเล่นเกมที่ตื่นเต้นแบบนี้”ด้วยคำพูดของเขา ผู้จัดการร้านอาหารและประธานแฮทช์ต่างก็ชำเลืองมองเฟรยาด้วยสายตาแปลก ๆ เธอดูสวยมาก ทว่าคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะทะลึ่งและมีอารมณ์พลุ่งพล่านจากภายใน“คนปากพล่อย!” ใบหน้าของเฟรยาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธร็อดนีย์รู้สึกใจเย็นมากขึ้นเมื่อเขาเห็นเธอเป็นแบบนั้น จากนั้นดวงตาของเขาก็เป็นประกายอย่างมีเลศนัย “ช่างเถอะ ฉันจะไม่พูดอะไรมากหรอก ยังไงก็ตาม สภาพของฉันที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็พิสูจน์ทุกอย่างได้แล้ว”“คุณมันเพี้ยนไปแล้ว!” เฟรยาตะคอกใส่เขาแล้วออกไป“นี่ แล้วเรื่องสูตรล่ะ ว่ายังไง?” ร็อดนีย์ตะโกนไล่หลังเธออย่างไม่อาย“ฝันไปเถอะ!” เฟรยาเดินจากไป แล้วประธานแฮทช์ก็เดินตามไปทันทีทันทีที่พวกเขาลับตาไป ร็อดนีย์ก็จามออกมาทันที เขาเริ่มตัวสั่นขณะที่เขาตะโกนเรียกผู้ช่วยของเขาซึ่งอยู่ข้างนอก “เฮอร์เบิร์ต ถอดเสื้อโค้ทนายออกแล้วส่งมาให้ฉัน”ให้ตายสิ เขาจะแข็งตายอยู่แล้วเขายังไม่ได้ทานอะไรเลยเฮอร์เบิร์ตถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกให้ร็
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 706

หลังจากที่แคทเธอรีนวางสาย เธอก็พูดกับลูก ๆ ทั้งสองคน “คุณตาของลูกอาการไม่ดี แม่เลยต้องไปโรงพยาบาลตอนนี้เลย ลูกสองคนอยู่ที่บ้านแล้วเป็นเด็กดีตกลงไหม? อีกสักพักคุณแม่ทูนหัวของลูกก็คงจะกลับมา”“คุณแม่ครับ เราขอไปเยี่ยมคุณตาด้วยได้ไหมครับ?” ลูคัสถามพลางขมวดคิ้ว“ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลานะลูก ยิ่งไปกว่านั้นคุณตาอ่อนแอเกินไปที่จะคุยกับลูกได้ ลูกค่อยไปเยี่ยมคุณตาทีหลังนะ”หลังจากที่ปลอบลูกรักทั้งสองคนของเธอแล้ว แคทเธอรีนก็รีบไปที่โรงพยาบาลอย่างช่วยไม่ได้ระหว่างทางเธอโทรหาเฟรยา ขอให้เธอกลับบ้านเร็วหน่อย...หลังจากที่แคทเธอรีนออกไปแล้ว ซูซี่ก็ลากเก้าอี้มาเพื่อเธอจะได้ปีนตู้เก็บของแล้วหยิบขนมออกมา “ฮี่ฮี่ หนูรู้ว่าคุณแม่ซ่อนขนมไว้ที่นี่ คุณแม่คิดว่าเราไม่รู้”ซูซี่โยนห่อมันฝรั่งทอดให้ลูคัส “พี่อยากทานไหม?”“พี่ไม่ทานอาหารขยะ มันจะทำให้น้องโง่นะ” ลูคัสมองน้องโดยไม่พูดอะไร เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกว่าอาหารแบบนี้อร่อย เพราะคุณแม่ไม่ได้ชอบทาน ซูซี่ต้องชอบทานตามฌอนแน่ ๆหลังจากคิดไตร่ตรองดูแล้ว ลูคัสจึงเปิดแล็ปท็อปแล้วพิมพ์คำว่า ‘ฌอน ฮิลล์’ ลงไปหลังจากนั้นเพียงไม่นาน ใบหน้าผู้ชายที่หล่อ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 707

ในเวลาไม่นาน ผู้ชายหลายคนนั่นก็ทุบทำลายข้าวของทุกอย่างที่อยู่ในบ้าน หลังจากที่พวกเขาทำลายข้าวของทุกอย่างเรียบร้อยแล้วพวกเขาก็ออกไปอย่างสะใจหลังจากที่พวกเขาจากไปได้ห้านาที กระเป๋าเดินทางก็ถูกรูดซิปเปิดออกจากข้างในลูคัสคลานออกมาด้วยใบหน้าซีดเผือดและดวงตาที่แดงก่ำ เวลาเดียวกันนั้นเอง เขาก็อุ้มซูซี่ออกมาอย่างทุลักทุเล ศีรษะของเด็กหญิงเต็มไปด้วยเลือด“พี่ชายจ๋า หนูเจ็บจัง...” ซูซี่มองพี่ชายด้วยดวงตาที่พร่าเลือนทั้งถือถุงขนมอยู่ในมือ“ไม่ต้องกลัวนะซูซี่ พี่จะพาน้องไปส่งโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้” ลูคัสรู้สึกเป็นห่วงมากจนน้ำตาไหลลงมาบนใบหน้าเรียบนิ่งของเขาขณะที่ลูคัสวิ่งพร้อมกับให้ซูซี่ขี่หลังเขา เขาก็ใช้โทรศัพท์กดหมายเลข 000 จากนั้นเขาก็โทรหาแคทเธอรีน “คุณแม่ครับ ซูซี่ได้รับบาดเจ็บ”“อะไรนะลูก?!” แคทเธอรีนที่เพิ่งมาถึงโรงพยาบาลรู้สึกโมโหมากเมื่อเธอได้ยินคำพูดของลูคัส “แล้วน้องทำให้ตัวเองบาดเจ็บได้ยังไง? เป็นเรื่องจริงใช่ไหม?”“คุณแม่ครับ ผมค่อยคุยกับคุณแม่ทีหลังนะครับ ซูซี่หมดสติไป ผมโทรเรียกรถพยาบาลแล้ว และตอนนี้ผมกำลังส่งน้องไปโรงพยาบาล” ลูคัสสะอึกสะอื้นแคทเธอรีนรู้ว่าลูคัสวางตัวดีมา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 708

ลูคัลพับแขนเสื้อพลางพูดขึ้น “คุณแม่ครับ เลือดของผม...”“ไม่ได้ หนูยังเด็กเกินไปที่จะบริจาคเลือด” คุณหมอพูดแทรกขึ้น “ผู้ป่วยต้องการเลือด 500 มิลลิลิตร ถึงจะเป็นผู้ใหญ่ก็อาจจะรับไม่ไหวถ้าบริจาคเลือดมากขนาดนี้ เด็กต้องหมดสติแน่นอน คุณพ่อของเด็กอยู่ที่ไหนครับ?”“พ่อเหรอคะ?” แคทเธอรีนกำมือแน่น ถ้าฌอนรู้เรื่องนี้ เขาจะต้องแย่งซูซี่ไปจากเธอเป็นแน่เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว ลูคัสจึงดึงมือของแคทเธอรีน “คุณแม่ครับ เราไปหาอาเลียมกันเถอะครับ ผมเคยได้ยินคุณอาพูดมาก่อนว่าคุณอามีเลือดกรุ๊ปเดียวกับซูซี่และผม”หลังจากที่อึ้งไปครู่หนึ่ง แคทเธอรีนก็รีบโทรหาเลียมทันทีเลียมรีบมาที่นี่ภายในสิบนาที“เกิดอะไรขึ้นกับซูซี่? พอผมรู้ว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับหลาน ผมก็ขับรถฝ่าไฟแดงแปดแยกมาที่นี่เลยนะ”“ขอบคุณนะคะเลียม” แคทเธอรีนรู้สึกขอบคุณเขามาก "ซูซี่ยังทำการรักษาอยู่ในห้องฉุกเฉิน หลานของคุณต้องการเลือด 500 มิลลิลิตร”“ผมมีเลือดกรุ๊ปเดียวกับหลาน รีบเจาะเลือดผมไปเลย” เลียมพับแขนเสื้อขึ้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา“รอสักครู่นะคะ เราต้องตรวจกรุ๊ปเลือดของคุณก่อน”พยาบาลรีบพาเขาลงไปข้างล่าง หลังจากที่ได้รับการยืนย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 709

“เอาล่ะครับ ปิดคดี” เมื่อตำรวจจะกลับ เฟรยาจึงพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ “ดูก็รู้ว่าไม่ใช่การลักขโมย มีคนจ้างพวกมันให้มาแก้แค้นเรา”“พอได้แล้วเฟรยา ตำรวจก็ทำตามหน้าที่ที่เขาควรจะทำแล้ว”แคทเธอรีนปรามเธอเอาไว้และปล่อยให้ตำรวจออกไป“ฉันมั่นใจว่า โทมัส นีสันเป็นคนติดสินบนพวกเขา” เฟรยาพูดขึ้นด้วยความโกรธแคทเธอรีนพูดเยาะเย้ย “แน่นอน การฝึกฝนทำให้เกิดความชำนาญ ยิ่งโทมัสทำเรื่องเลวร้ายมากเท่าไร เขาก็ยิ่งชำนาญมากขึ้นเท่านั้น ก่อนหน้านี้ ฌอนคอยตามเช็ดตามล้างเรื่องวุ่นวายที่เขาก่อขึ้น ตอนนี้เขาจัดการเรื่องพวกนั้นได้ด้วยตัวเองจนเขาไม่ต้องรับผลของการกระทำที่ตามมาด้วยซ้ำ”“แล้วเราจะไม่แก้แค้นให้ซูซี่เหรอ?” เฟรยาถามขึ้นอย่างไม่พอใจ“เราต้องค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป แต่… ฉันคงจะอยู่อย่างมีความสุขไม่ได้จนกว่าฉันจะให้พวกมันชดใช้อย่างสาสม”แคทเธอรีนส่งลูคัสให้เฟรยา “ฉันจะออกไปข้างนอก”“คุณแม่จะไปไหนครับ?” ลูคัสถามด้วยความเป็นห่วง“คุณแม่จะไปซื้ออาหารเช้าครับ ไปไม่นานเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว ระหว่างนี้ลูกดูแลน้องสาวให้ดีนะครับ” แคทเธอรีนออกจากโรงพยาบาลเมื่อทำให้ลูคัสวางใจได้แล้ว...08:00 น.ที่วิลล่าริมท
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 710

ซาร่าลงจากรถและแนะนำแคทเธอรีนอย่างเศร้าใจ “ใจเย็น ๆ นะแคทเธอรีน ฉันรู้ว่าข่าวการแต่งงานของฉันกับฌอนอาจจะไปจี้ใจดำเธอ แต่สิ่งที่เธอทำอยู่ตอนนี้มันผิดกฎหมาย ฉันเพิ่งแจ้งตำรวจไป”ฌอนตกใจ จากนั้นซาร่าจึงอธิบายอย่างทำอะไรไม่ถูก “คราวนี้เธอทำเกินไปแล้ว เธอเห็นความเละเทะที่เกิดขึ้นกับสนามหญ้าของเราไหม? โชคดีที่ไม่มีใครโดนชน ถ้าเราไม่สอนบทเรียนให้กับเธอ คราวหน้าเธอจะยิ่งเหิมเกริมขึ้นไปอีก”ฌอนเงียบไปครู่หนึ่งเขารู้ว่าแคทเธอรีนยังรักเขาอยู่ แต่การกระทำบ้าคลั่งของเธอทำให้เขากลัวจริง ๆ เขารู้สึกอยากจะสอนบทเรียนให้กับเธอเหมือนกันเมื่อมองไปที่พวกเขาสองคน แคทเธอรีนก็เยาะเย้ยขึ้นมา “เลิกคิดไปไกลก่อนเถอะ ที่ฉันมาที่นี่ไม่ใช่เพราะฉันอิจฉาการแต่งงานของพวกเธอ ฉันอยากเตือนเธอว่าความโกรธของฉันมีขีดจำกัด ซาร่า แลงลีย์ เธอคอยจับตาดูโทมัสไว้บ้างก็ดีนะ มีคนหลายคนบุกเข้ามาในบ้านของฉันแล้วทำลายข้าวของของฉันเมื่อคืน”“เฟรยาเล่นงานโทมัสต่อหน้าสื่อในตอนกลางวันแล้วมีเรื่องเกิดขึ้นที่บ้านของฉันในคืนเดียวกัน มันจะเกิดขึ้นในวันเดียวกันได้ยังไง? ถึงคนพวกนั้นที่ถูกจับกุมฐานบุกรุกบ้านของฉัน จะเป็นแค่พวกอันธพาล แต่ค
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
6970717273
...
108
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status