All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 691 - Chapter 700

เมื่อฌอนคิดขึ้นมาได้ว่าแคทเธอรีนกับคุณชายสตริงเกอร์อาจจะทำเรื่องแบบเดียวกันกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนรถระหว่างพวกเขาเมื่อหลายวันก่อน...ทันใดนั้นเอง หัวใจของเขาก็เริ่มเจ็บร้าวขึ้นเขาไม่อาจทนนิ่งอยู่ได้ จึงหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรออกไม่ถึงสิบนาทีหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ขับรถมา จากนั้นจึงเคาะหน้าต่างรถยนต์ของคุณชายสตริงเกอร์ “มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ?” ไอแซคลดกระจกรถลงเจ้าหน้าที่ตำรวจมองไปยังชายหนุ่มและผู้หญิงที่อยู่ในรถ พลางพูดขึ้นอย่างอึดอัดใจ “มีคนแจ้งผมว่าคุณกำลังทำเรื่องไม่เหมาะสมอยู่ในรถครับ”เรื่องไม่เหมาะสมประเภทไหนที่ชายหญิงซึ่งอยู่ด้วยกันตามลำพังในรถจะทำกัน?การกระทำของไอแซคและแคทเธอรีนกลายเป็นเรื่องฉาวโฉ่ขึ้นมาทันทีแคทเธอรีนกอดอก “พวกเราดูไม่เรียบร้อยสำหรับคุณเหรอคะ?”“ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ” เจ้าหน้าที่ก่นด่าคนที่แจ้งเขา คนคนนั้นต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจจากไปแล้ว จากนั้นไอแซคจึงเตรียมที่จะคุยต่อ จู่ ๆ ก็มีรถบรรทุกน้ำขับผ่านมา เพราะกระจกรถที่ถูกเปิดออก ไอแซคที่นั่งอยู่ฝั่งนั้นจึงเปียกโชกไปด้วยน้ำเขาโกรธมากจนหน้าถอดสี“ขอโทษนะคะ แต่คุณกลับไปอาบน

เมื่อเวลา 01:00 น. ทีมงานของซินดี้ได้จัดการประชุมด่วน และในที่สุดก็ได้ออกมาประกาศให้ผู้คนได้ทราบอย่างเป็นทางการ [ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ผ่านมาห้าปีแล้วนับตั้งแต่ฉันเข้าสู่วงการบันเทิง ในปีนั้น ‘สวรรค์แห่งความฝัน’ ได้ทำให้ฉันมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วทั้งประเทศ อันที่จริง เป็นเวลาหลายปีมาแล้ว ที่ฉันแอบขอบคุณคนคนหนึ่งอยู่ในใจเงียบ ๆ คนคนนั้น คือ แคทเธอรีน โจนส์ เพื่อนสนิทของฉันเอง ‘สวรรค์แห่งความฝัน’ เป็นเพลงที่เธอแต่งขึ้นมาให้ฉัน ฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ ที่ในช่วงชีวิตนี้ของฉันได้พบเจอเพื่อนอย่างเธอ เธอเคยหลีกเลี่ยงการเป็นจุดสนใจและไม่อยากโอ้อวด แต่ตอนนี้เธอเป็นที่รู้จักโดยทั่วกันแล้ว ฉันจึงไม่อยากเก็บซ่อนความสามารถของเธอเอาไว้อีกต่อไปแล้ว ฉันจึงอยากจะมอบรางวัลที่ฉันได้รับในตอนนั้นให้กับเธอ นี่เป็นรางวัลของเธอ แคทเธอรีน ฉันรักเธอนะ]ในเวลาต่อมา ซินดี้ได้โพสต์ภาพถ้วยรางวัลอีกหลายภาพและที่เธอถ่ายคู่กับแคทเธอรีนที่โรงเรียน ภายในรูป พวกเธอทั้งสองคนมีรอยยิ้มที่สดใสและดูสนิทกันอย่างไม่น่าเชื่อชาวเน็ตต่างแตกตื่น[แคทเธอรีนกับซินดี้เป็นเพื่อนสนิทกัน คิก คิก คนสวย ๆ มักจะคบกัน][ไม่ใช่แค่นั้

พระอาทิตย์ยามบ่ายที่แสนขี้เกียจสาดส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่าง แล้วตกกระทบลงมาบนใบหน้าสวยหวานของแคทเธอรีนเธอเอนไปด้านข้างและมุมปากของเธอก็เหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มอ่อนโยน “ตกลง ฉันจะไปรับ”ฮาร์วีย์เกือบจะตาบอดเมื่อมองไป เขาถามออกไปอย่างระมัดระวังหลังจากที่เธอวางโทรศัพท์ “ประธานโจนส์ คุณกำลังออกเดทเหรอครับ?”แคทเธอรีนหยุดชะงักพลางเลิกคิ้ว ดูก็รู้ว่าเธออารมณ์ดี “เร็ว ๆ นี้แหละ”“...”เรื่องนั้นเธอหมายความว่าอย่างไร?ตอนนี้มีใครตามจีบประธานโจนส์อยู่หรือเปล่านะ?...21:00 น.เครื่องบินจากประเทศสหรัฐอเมริกาแล่นลงจอดยังสนามบินแคทเธอรีนมารออยู่นานกว่าสิบนาทีก่อนจะเห็นว่าเฟรยาเดินออกมาพร้อมกับลูกรักทั้งสองคนของเธอลูคัสสวมเสื้อเชิ้ตสไตล์อังกฤษสีน้ำเงิน แม้ว่าเขาจะตัวเล็กก็ตาม ทว่าใบหน้าเล็ก ๆ ของเด็กชายหล่อเหลาและน่ารักมากจนทำให้ผู้คนที่สัญจรผ่านไปมามากมายต่างจ้องมองเขาส่วนซูซี่ เด็กหญิงนั่งอยู่บนกระเป๋าเดินทาง ผมที่ถักเป็นเปียทั้งสองข้างแกว่งไปมาดูน่ารักเมื่อเด็กน้อยทั้งสองคนมองเห็นแคทเธอรีน ซูซี่ก็รีบกระโดดลงจากกระเป๋าเดินทางแล้ววิ่งมาหาเธอด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ คุณแม่ขา...”ซูซ

“โอ๊ย ตายแล้ว คุณเป็นร่างทรงหรือเปล่าเนี่ย? การใช้ชีวิตของฉันมันเหลวแหลกมาก ก็เป็นธรรมดาที่ฉันจะมีลูกติดสักคนหรือสองคน” เฟรยายิ้มกว้างพลางเยาะเย้ยทว่าใบหน้าของแพทริคเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “เขาเป็นลูกติดของเธอจริง ๆ เหรอ?”“โง่” ลูคัสเยาะเย้ย “ถ้าคุณเชื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่ผู้หญิงคนนั้นพูด ทำไมคุณไม่ไปกินอึด้วยเลยล่ะ?”“ฉันท้าให้แกลองพูดมาอีกคำ” แพทริคถูกเด็กชายกวนประสาทซ้ำแล้วซ้ำเล่าจึงชี้นิ้วไปที่ลูคัส“ถ้ากล้าแตะเขาแม้แต่ปลายก้อยล่ะก็” เฟรยาคว้าข้อมือของแพทริคเอาไว้แพทริคที่สูงกว่าเธอรู้สึกแปลกใจกับความรู้สึกเจ็บที่แขนของเขาเขาจ้องมองไปที่เฟรยา ทว่าเธอแค่มองเขาด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยการเยาะเย้ย เขาอึ้งไปเล็กน้อยเมื่อเขานึกขึ้นมาได้ว่าเธอเคยมองเขาด้วยแววตาที่แฝงด้วยความรักเสมอมาจู่ ๆ หัวใจของเขาก็ปวดร้าวขึ้นมา“แพทริค แจ็คสัน ฉันหวังว่าเมื่อเราเจอกันคราวหน้า นายจะไม่แม้แต่ทักทาย ผู้คนต่างพูดว่ารักแรกนั้นสวยงาม แต่ฉันรู้สึกว่านายมันน่าขยะแขยงเหมือนแมลงวัน”เฟรยาปล่อยมือเขาแล้วจากไปพร้อมกับแคทเธอรีนเมื่อพวกเธอจากไป แพทริคยังคงจ้องมองแผ่นหลังของเธออยู่ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเธ

เวลา 10:00 น. ในโรงแรมระดับห้าดาวหลังจากร็อดนีย์ยื่นบัตรเชิญให้และเข้าไป ประธานแฮทช์ของเอสอี กรุ๊ป ก็ก้าวเข้ามาต้อนรับเขาอย่างกระตือรือร้น “ประธานสโนว์ ยินดีต้อนรับครับ ยินดีต้อนรับ ผมรู้ว่าวันนี้คุณต้องมา ผมได้ยินมาว่าโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นเคยเชิญการันมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ก็ถูกปฏิเสธมาโดยตลอด ผมไม่ได้คาดหวังมากเท่าไรนักตอนที่เชิญเธอมา แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอจะตกลงอย่างง่ายดายแบบนี้”“ยินดีด้วยครับประธานแฮทช์ รอยตีนกาจากการหัวเราะของคุณเห็นได้ชัดเลย” ร็อดนีย์ยิ้มอย่างร้ายกาจ “แต่เธอก็แค่มาร่วมงานสัมมนาเท่านั้น ไม่ได้จะมาทำงานกับคุณสักหน่อย อย่าเพิ่งฉลองเร็วเกินไปสิครับ ประธานแฮทช์”“ไม่จริงเสมอไปหรอกครับ การันเองก็ตอบรับคำเชิญในคืนนี้เพื่อที่เราจะคุยกันเรื่องสูตรนี้” ประธานแฮทช์หัวเราะขึ้นมา “ขอโทษนะครับประธานสโนว์ ถ้าเราได้สูตรนี้มา ยอดขายผลิตภัณฑ์ของเราในช่วงครึ่งปีหลังนี้จะต้องแซงหน้าคุณไปอย่างแน่นอน”ริมฝีปากบางของร็อดนีย์ขยับประธานแฮทช์ตบบ่าของเขา “แต่ประธานสโนว์ไม่สนใจอยู่แล้วใช่ไหมล่ะครับ? ตระกูลสโนว์มีธุรกิจตั้งมากมาย แค่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นเท่านั้นเอง ถึงมันจะล้มละล