All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 661 - Chapter 670

“ฌอน ฮิลล์ ปล่อยฉันนะ”แคทเธอรีนทุบหลังเขาอย่างแรงทว่าฌอนก็ทำราวกับเขาไม่ได้ยินเธอ เขาอุ้มเธอไปที่ลานจอดรถ เมื่อเขาเปิดประตูรถยนต์แล้วจึงโยนเธอเข้าไป“ฌอน คุณจะทำอะไรของคุณ?” แคทเธอรีนลุกขึ้น ฌอนใช้มือข้างหนึ่งกดไหล่ของเธอเอาไว้จากนั้นใช้มืออีกข้างฉีกเสื้อของเธอออกแคทเธอรีนอึ้งไป “ฌอน คุณมันบ้าไปแล้ว คุณไม่รักซาร่าหรือไง? คุณแน่ใจเหรอว่าอยากนอกใจเธอครั้งแล้วครั้งเล่า?”ทว่าในตอนนั้น ฌอนโกรธมากจนไม่ฟังคำพูดของเธอเลย“คุณไม่ได้บอกว่าคุณเกลียดฉันเพราะฉันสกปรกเหรอคะ? คุณรู้สึกว่าฉันน่าขยะแขยงไม่ใช่เหรอ? ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไม่ยิ่งทำให้คุณขยะแขยงเหรอคะ?”“...”...เวลา 23:00 น.รถยนต์คันสีดำจอดอยู่ที่จอดรถของสถาบันเฮคเกตต์ฌอนปรายตามองไปที่เบาะหลัง แคทเธอรีนหลับสนิทติดอยู่ตรงหน้าต่างด้วยเรือนผมเป็นลอนคลื่นที่ระบ่า หญิงสาวขยี้ตาเมื่อเขาเปิดไฟในรถ แสงสลัวที่กระทบลงบนใบหน้าเรียวเล็กทำให้เธอดูมีเสน่ห์จนไม่มีผู้ชายคนไหนต้านทานได้เสื้อสูทตัวใหญ่ของเขาคลุมร่างเล็กและบอบบางของเธอเอาไว้ ทำให้เธอยิ่งดูน่ารักมากขึ้นไปอีกมือของฌอนกำพวงมาลัยแน่นถึงเขาจะไม่อยากให้เป็นแบบนั้นหากยาส่งผลต

เชสเตอร์เงยหน้าขึ้นมองพลางบอกเขา “ถึงฉันจะเคยออกเดทกับผู้หญิงหลายคนมาก่อน แล้วคนอื่นก็รู้จักฉันในฐานะเพลย์บอย แต่ฉันก็ตัดความสัมพันธ์ก่อนที่จะเริ่มคบกับคนใหม่เสมอ”“ฉันขอความคิดเห็นหน่อย” ฌอนเป็นคนเด็ดขาดอยู่เสมอ ไม่บ่อยนักที่เขาจะขัดแย้งกับตัวเองแบบนี้เชสเตอร์เตือน “อย่าทำให้ฉันลำบากใจไปหน่อยเลย ฉันคิดกับซาร่าในฐานะน้องสาว และอยากให้เธอมีความสุข แต่พูดตามตรง ถ้านายแตะต้องเธอไม่ได้ นั่นมันก็เป็นปัญหาเหมือนกัน เพราะนายเก็บพวกเธอเอาไว้ทั้งสองคนไม่ได้ มิหนำซ้ำ ซาร่าก็อยู่กับนายมาตั้งนานแล้ว นายจะมาตีตัวออกห่างจากเธอเอาตอนนี้ ไม่ว่าอย่างไรมันก็เป็นปัญหาทั้งนั้น”ฌอนขมวดคิ้ว สุดท้ายเขาก็หยิบแก้วไวน์ขึ้นมาพลางชนแก้วกับเชสเตอร์อีกครั้งเชสเตอร์ผู้น่าสงสารต้องดื่มเป็นเพื่อนเขาตลอดทั้งคืนฌอนหลับจนถึงช่วงเที่ยงของวันถัดมา และตื่นขึ้นมาด้วยความเวียนหัวหลังจากให้เฮดลีย์ส่งเสื้อผ้ามาให้ เขาก็ไปอาบน้ำแล้วมุ่งหน้าไปยังบริษัท เขาเจอโรงพยาบาลระหว่างทางจึงคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา ดังนั้นเขาจึงให้เฮดลีย์จอดรถแล้วซื้อยาเมื่อเขาไปถึงที่บริษัท เขาก็เห็นซาร่ามารอเขาอยู่สักพักแล้ว นอกจากนั้นยังมีกล่อง

“...ไม่ใช่ รีบทานยาเถอะ เธอทานแล้วฉันจะได้กลับ”ฌอนรู้ว่าเขาทำตัวเหมือนคนเลว ทว่าซาร่ารอเขามากว่าสิบปี เขาไม่อาจปล่อยให้เธอผิดหวังได้อีกแล้ว“ได้ค่ะ ฉันจะทานเดี๋ยวนี้เลย” แคทเธอรีนหันกลับมาด้วยความขุ่นเคือง เธอบิเอาเม็ดยาออกมาแล้วกินเข้าไป จากนั้นจึงโยนส่วนที่เหลือใส่หน้าเขา เธอตะโกนออกมา “ตอนนี้ไสหัวไปได้หรือยัง?”เธอผลักเขาออกไปแล้วกระแทกประตูปิดฌอนรู้สึกแย่ เขายืนอยู่ที่หน้าประตูอยู่นานก่อนจะกลับไปด้วยความเสียใจโดยที่เขาไม่อาจล่วงรู้ได้ แคทเธอรีนหยุดร้องไห้แล้วไปทำอาหารเย็นหลังจากที่เขากลับไปได้ไม่นานอย่างไรก็ตาม ก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการแสดงและร้องไห้ให้คนเลวคนนั้นเมื่อเธอทานอาหารเสร็จแล้ว เฟรยาก็โทรมาหาเธอจากสหรัฐอเมริกา “แผนไปถึงไหนแล้ว?”“ฉันคิดว่าก็โอเคอยู่นะ ฉันกำลังค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปอยู่ แต่ฉันรู้สึกว่าหมู่นี้ฉันกดดันเกินไปหน่อย ซาร่าน่าจะเคลื่อนไหวในไม่ช้านี้ แถมหมู่นี้เดเมียนกับเมลานี่ก็มีท่าทางเงียบไปเหมือนกัน”แคทเธอรีนเทโยเกิร์ตลงในถ้วยแล้วเติมผลไม้ลงไป จากนั้นจึงใช้ช้อนคน“ฉันก็ยังรู้สึกไม่สบายใจกับความคิดของเธอที่ไปอยู่ที่นั่นตามลำพังอยู่ดี” เฟรย

ฌอนละลายตาไปทางอื่นโดยไม่สนใจจะมองแคทเธอรีน เขาหันไปพูดกับยาเอล “หาให้เจอแล้วบังคับให้เธอเซ็นให้ได้ ฉันจะไปรอข้างนอก”เมื่อพูดจบแล้วเขาจึงเดินออกไป“ได้ค่ะ” ยาเอลรู้สึกสะใจ เธอมีความแค้นกับยัยเมียน้อยคนนี้มานานแล้วเธอเอื้อมมือออกไปแสร้งทำเป็นค้นตัว เธอยังถอดเสื้อไหมพรมของแคทเธอรีนออกจนเผยให้เห็นเสื้อชั้นในตัวบาง เพราะแคทเธอรีนถูกกดไว้กับพื้น เรือนร่างส่วนใหญ่ของเธอถึงไม่ถูกเผยให้เห็นเพราะมีผู้ชายสามคนอยู่ข้าง ๆ เธอ แคทเธอรีนจึงเงยหน้าขึ้นด้วยความอับอาย “แก...”ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบประโยค ยาเอลก็ปิดปากของเธอเอาไว้เสีย ได้ยินเพียงครวญครางของเธอเท่านั้นยาเอลกลัวว่าฌอนจะเข้ามา เธอจึงรีบยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น “คุณโจนส์ อย่าเสียเวลาด่าว่าฉันเลย ฉันแค่ต้องการทะเบียนสมรสมาเท่านั้น”ขณะที่ยาเอลพูด เธอก็เลื่อนมือลงไปหากางเกงยีนส์ของแคทเธอรีน แล้วพูดพึมพำออก “อยู่ข้างในใช่ไหม?”เมื่อเธอพูดแบบนั้น เธอก็ดึงกางเกงยีนส์ของแคทเธอรีนลง จากนั้นผู้ชายสองคนจากไลโอน่าก็เบิกตากว้าง อย่างไรก็ตามส่วนเว้าส่วนโค้งของแคทเธอรีนนั้นดูเซ็กซี่มากดวงตาของแคทเธอรีนแดงก่ำด้วยความโกรธ เธอพยายามดิ้นรนเพื่

แคทเธอรีนยิ้มจาง ๆ ก่อนจะปิดโทรทัศน์ ‘ตอนนี้มีความสุขไปเถอะ แค่รอให้ถึงวันแต่งงาน ฉันจะส่งของขวัญที่แสนพิเศษไปให้ แล้วพวกเธอจะได้รู้ว่าความรู้สึกตกลงมาจากสวรรค์มันเป็นยังไง’...ในเวลาดียวกันนั้นเอง ในอีกด้านหนึ่งนิโคลา เมลานี่ และเดเมียน ที่ถูกผู้คนโจมตีก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกยินดีที่ได้ยินข่าวนี้โดยเฉพาะนิโคลาที่หัวเราะอย่างสะใจ “แคทเธอรีนกลับมาแล้วยังไง? ฌอนก็แต่งงานกับคนอื่นอยู่ดี”“นั่นสิคะ ก่อนหน้านี้เธอแย่งฌอนไปจากหนูด้วยซ้ำ สุดท้ายแล้วการแต่งงานของหนูกลายเป็นว่าดีกว่าเธอซะอีก” ความโกรธของเมลานี่คลายลง แต่ถึงอย่างไรเดเมียนกลับขมวดคิ้วเข้าหากัน “คุณกับลูกควรเลิกให้ความสนใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้นะ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือแย่งยูล คอร์ปอเรชั่นกลับมาให้เร็วที่สุด”นิโคลามองเขาด้วยความไม่พอใจ “ไม่ต้องกังวลไปหรอก โจเอลอ่อนแอลงทุกวัน เขาคงจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างมากที่สุดก็หนึ่งปีครึ่ง หลังจากที่โจเอลตายแล้ว แคทเธอรีนก็เอาชนะพวกเราไม่ได้ด้วยซ้ำ ทุกคนคงจะลืมเรื่องของพวกเราไปแล้ว”คิ้วของเดเมียนที่ขมวดเข้าหากันคลายออก “พอพี่ชายของผมเสียชีวิต ผมก็จะไม่เห็นแคทเธอรีนเป็นคู่แข่งอี