All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 381 - Chapter 390

เขาคิดว่าพวกเขาทั้งสองเป็นคู่สวรรค์สร้าง แต่มันกลับกลายเป็นความรักที่อาภัพร็อดนีย์มองไปที่รูปลักษณ์ของแคทเธอรีนและทันใดนั้นเขาก็เงียบลงบอกตามตรงว่าเมื่อก่อนเขาไม่ได้ชอบเธอมาก แต่ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจกับเธอเช่นกัน“ถ้าพวกนายคิดว่าฉันเป็นพี่น้อง ก็ให้นึกถึงของขวัญสำหรับงานแต่งงานของฉันจะดีกว่า ฉันวางแผนที่จะจัดงานแต่งงานที่น่าตื่นตาตื่นใจกับเธอภายในหนึ่งเดือน” นัยน์ตาสีเข้มของฌอนมองมาที่แคทเธอรีนในขณะที่เขาพูดอย่างจริงจังว่า “พวกนายอาจจะไม่เชื่อฉัน แต่ฉันอยากบอกคนทั้งโลกว่า ไม่ว่าหน้าตาของเธอจะเป็นอย่างไรก็ไม่สามารถเปลี่ยนความรักของฉันที่มีต่อเธอได้”แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นทันใด และสบตาเขาด้วยความตกใจเธอนึกไม่ออกจริง ๆ ว่าเขาคิดอะไรอยู่เขา… ไม่เหนื่อยกับสิ่งนี้เหรอ?“ฉันไม่เต็มใจ” เธอพูดหลังจากผ่านไปนาน “คุณอยากให้คนทั้งโลกเห็นใบหน้าที่เสียโฉมของฉันเหรอคะ?”ใบหน้าที่หล่อเหลาของฌอนแข็งทื่อแคทเธอรีนพูดทุกคำเสียงดังและชัดเจน “สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่อยากให้ทั้งโลกรู้ว่าคุณรักฉันมากแค่ไหน เรื่องพวกนั้นมันไม่สำคัญ คุณเข้าใจไหมคะ?"คำพูดของเธอเหมือนคมมีดแทงเข้าที่หัวใจของเขาฌอนไม่

ฌอนนั่งไขว่ห้างและท่าทางของเขาก็สงบ “ในช่วงที่ผ่านมามีหลายคนที่วิพากษ์วิจารณ์ผมผ่านทางอินเทอร์เน็ต พูดตามตรง มันไม่ได้รบกวนผมและผมไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองผมอย่างไร แต่เมื่อวานนี้ พวกเขาเริ่มสบประมาทภรรยาของผมผ่านทางออนไลน์ นี่คือสิ่งที่ผมทนไม่ได้…”นักข่าวตกใจ “ภรรยา?”“ถูกต้อง” ฌอนหันหน้าไปทางกล้อง และริมฝีปากที่ชวนมองของเขาเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้ม “ประธานกรรมการของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น แคทเธอรีน โจนส์ เธอเป็นภรรยาของผม”นักข่าวอึ้ง “คุณได้รับทะเบียนสมรสแล้วเหรอ?”“พูดให้ถูกก็คือ เราได้มันมากว่าสี่เดือนแล้ว”นักข่าว “นั่น… นั่นเป็นไปไม่ได้”“อะไรที่เป็นไปไม่ได้? ฉันยังเอามันมาด้วยเลย” ฌอนหยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋าของเขา ไม่เพียงแต่มีรูปถ่ายงานแต่งงานเท่านั้น แต่วันที่ของงานแต่งยังถูกเขียนไว้อย่างชัดเจนอีกด้วยในตึกผู้ป่วย ป้าจัสมินประหลาดใจมากจนเธอทำส้มในมือหล่น “คุณโจนส์… ไม่… คุณผู้หญิง คุณทั้งคู่แต่งงานกันแล้วเหรอ?”แคทเธอรีนพูดไม่ออกใช่ พวกเขาแต่งงานกันแล้ว แต่พวกเขาก็หย่ากันแล้วด้วย เขายังมีทะเบียนสมรสได้อย่างไร?หัวของแคทเธอรีนเริ่มเต้นแรง เธอไม่สามารถเข้าใจอะไรเลยในทีวี นัก

“อีกไม่นานเธอจะหมั้นกับครอบครัวแคมโปส อย่าสนใจสิ่งที่คนอื่นพูดถึงเธอมากเกินไป” นิโคลาจับมือเมลานี่ “ด้วยการสนับสนุนจากครอบครัวแคมโปส อีกไม่นานฌอน ฮิลล์ และแคทเธอรีน โจนส์ จะต้องถูกจัดการ”เมลานี่พยักหน้า เธอจะตอบแทนการถูกหยามเกียรติครั้งนี้เป็นพันเท่าอย่างแน่นอน “แม่ค่ะ พ่อจะหย่ากับแม่จริงเหรอ?”“ปู่ของลูกไม่อนุญาตหรอก”…ในคฤหาสน์ฮิลล์ในช่วงเช้าตรู่ คุณท่านฮิลล์เกือบเสียชีวิตด้วยความโกรธเพราะใบทะเบียนสมรสของฌอน“ไอ้อันธพาลนั่น ใครจะไปคิดว่าเขาแต่งงานกับแคทเธอรีน โจนส์ มานานแล้ว”คุณย่าฮิลล์ลูบหน้าผากของเธอ เธอยังคงไม่ฟื้นคืนสติดี “ก็ ตอนนี้เขาโตแล้ว แล้วเขาก็หลอกพวกเราทุกคน ฉันยังกังวลเรื่องการแต่งงานของเขาเหมือนคนโง่ด้วยซ้ำ”วาเลรี่พูดอย่างโกรธเคือง “คุณแม่คะ สิ่งที่ฌอนพูดออกทีวีมันมากเกินไปนะคะ ครอบครัวของเราเลี้ยงดูและทะนุถนอมเขา แต่สุดท้าย เขากลับทำให้ครอบครัวเราดูเหมือนพวกชอบดูถูกคน”“เธอพูดเหมือนกับว่าเราไม่ได้เป็นแบบนั้น” วิลลี่ ฮิลล์ อดไม่ได้ที่จะพึมพำ“วิลลี่” สเปนเซอร์หันมองเขา“อย่าตำหนิผมนะ ทำไมเราไม่ให้ความสำคัญกับครอบครัวแทนล่ะครับ? ตอนนี้ชื่อเสียงของฌอนกำลัง

“ก็ได้ ผมจะบอกคุณตรง ๆ” ฌอนจับมือเธอแล้ววางไว้ใต้คางของเขา “ทุกครั้งที่ผมติดต่อกับเมลานี่ ยูล มันเป็นเพราะเธอดูเหมือนคุณเล็กน้อย ผมยอมรับว่าผมไม่เคยลืมคุณเลยสักครั้ง ตั้งแต่ผมกลับมาจากเมลเบิร์น”‘ผมไม่เคยลืมคุณ...’มันเป็นเพียงแค่คำห้าคำ แต่ทันใดนั้นแคทเธอรีนก็รู้สึกว่ามันเป็นประโยคเดียวที่เขาพูดได้อย่างเป็นธรรมชาติและซาบซึ้งตั้งแต่ที่เธอมาแคนเบอร์ราหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นตอนที่เธอพบเมลานี่ครั้งแรก เธอก็รู้สึกเช่นกันว่าเมลานี่กับเธอดูคล้ายกันเล็กน้อยอย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นเหตุผลที่เขาเข้าหาเมลานี่ในที่สุดแล้ว เขาดูเด็ดขาดมากเมื่อเขาออกจากเมลเบิร์นความไม่ไว้ใจของเขายังคงทำร้ายเธออยู่ลึก ๆ “ตอนแรก ผมคิดว่าคุณไม่เคยรักผม และเข้าหาผมเพียงเพื่อหลอกผมเท่านั้น ผมจึงจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ดูคล้ายกับคุณ และลืมมันไปให้หมด แต่ผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นน้องสาวต่างแม่ของคุณ”ดวงตาของฌอนดูซับซ้อน “ตั้งแต่ผมพบคุณที่บ้านยูล ผมก็ไม่มีความคิดที่จะอยากอยู่กับเมลานี่อีกต่อไป”“แต่คุณไปส่งเธอที่บ้านยูลเสมอ อีกอย่าง ลืมไปแล้วเหรอคะ ว่าคุณโกรธมากแค่ไหนตอนที่ปกป้องเธอในงานเลี้ยงวันเกิดค

“เพราะเขาไม่ได้คุยกับคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะอย่างนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องที่ผมจะพูดอะไรได้ทั้งนั้น” เชสเตอร์ยิ้มอย่างสุภาพ “คุณไม่ต้องคิดมาก แค่รู้ไว้ว่าเขารักคุณก็พอ”ดังนั้นทุกคนรู้ว่าเขารักเธอแคทเธอรีนค่อย ๆ หรี่ตาลง แต่อย่างไร ก็มีความรู้สึกไม่ดีอยู่ในใจเธอที่ไม่สามารถขจัดออกไปได้ “แต่ฉันอยากรู้ว่าใครทำร้ายเขา ฉันกังวลว่าเขาจะโกรธครอบครัวฮิลล์เพราะฉัน...”“ฌอนไม่ใช่คนธรรมดา ดังนั้นตระกูลฮิลล์ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ ไม่ต้องกังวลไปหรอกครับ ตอนนี้มีเพียงแค่คุณเท่านั้นที่สามารถทำร้ายเขาได้” เมื่อเชสเตอร์เดินไปที่ประตู เขาหันกลับมาและยิ้มให้เธอ “คุณเองก็เริ่มใส่ใจฌอนแล้วเช่นกัน นั่นแปลว่าคุณเต็มใจที่จะให้อภัยเขาใช่ไหม?”แคทเธอรีนรู้สึกตกใจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วใบหน้าของเธอก็ร้อนขึ้นโดยไม่รู้ตัวเชสเตอร์หัวเราะคิกคัก “โปรดอยู่กับเขาเถอะครับ ฌอนเป็นคนอารมณ์ร้ายนิดหน่อย แต่มันเป็นเพราะการถูกเลี้ยงดูของเขา อย่างที่คุณเห็น คนส่วนใหญ่ที่อยู่ในครอบครัวร่ำรวยมักเป็นคนเห็นแก่ตัว และคิดถึงแต่ผลประโยชน์ของตนเองเท่านั้น ที่จริงแล้วฌอนค่อนข้างน่าสงสาร”หลังจากที่เขาออกไป ประโยคที่ว่า ‘ที่จริงแล้ว