All Chapters of Drifted to you: Chapter 1 - Chapter 10

"Napakatahimik niya at weird, baka may kung ano ng tumatakbo sa isip niyan." Tila humaba yata ang aking tainga sa aking narinig. Malakas na bulong iyon mula sa aking likuran.Naglalakad ako ngayon papunta sa aking pahingahan nang marinig ko ang mga binibining nag-uusap, hindi naman sana maaagaw ng kanilang hindi kagandahang tinig ang aking atensyon kung hindi lamang ako pamilyar sa kanilang pinag-uusapan."Hindi niya man lang naisipang itali ang buhok niyang umabot na sa tuhod. Ang creepy!" bulong ng isa pang babae."Bakit ba gumagala 'yan? Baka may lumuwag pala na turnilyo diyan sa utak niya kaya di nagsasalita, bigla na lang mananakmal."Di ko na napigilan pa ang sarili ko, napalingon na ako sa nagsalita. Isang babaing sa wari ko ay edad labing anim, may kahabaan ang itim na buhok at bilugan ang mata. Nagmamadali itong nag-iwas ng tingin na para bang nahuli sa krimeng ginawa.Ramdam ko rin ang mga mata ng mga kausap niya na nang tingnan ko ay sabay-sa

03-01-15 Nasanay ako sa bangis ng tigre sa kagubatan, sanay akong masaktan ng tigreng iyon ngunit isang araw nakita ko ang baboy ramo na sinasaktan ang parehong tigre na nanakit sa akin. Nasasaktan ako at nag-aalala para sa tigre. Mahal ko ang tigreng iyon. -Sierra 03-02-15 Punong puno ka ng metapora, mahilig ka sa tayutay, ngunit nais kong malaman mo na hindi lahat ng problema at kaisipan ay nararapat mong ipagdamdam at alalahanin. Masyado ng mabigat ang palayok na hawak mo, 'wag mo ng dagdagan pa, sa halip ay kumalma ka. Kalma, Sierra. -Quirou 03-11-15 Salamat, Quirou! Ikaw? Wala ka bang nais na ibahagi? Mainit ngayon at nakakapagod umakyat dito sa bundok? Maiintindihan ko kung di ka makakasagot sa mga sulat ko minsan. Kumusta ka naman pala? Ibahagi mo sa akin ang ilang parte ng iyong buhay. -Sierra 03-12-15 Walang anuman, Sierra. Masaya ako sa kung anong meron sa buhay ko at mas naging masaya

Maingay ang silid aralan namin kaya nagdesisyon akong lumabas na lang muna, bakante kasi ang skedyul namin ngayon. Alas diyes pa lang ngunit parang alas dose na dahil sa init ng araw. Bahagya ko munang ipinusod ang hanggang tuhod kong buhok. Saka ako naghanap ng pwesto na pwede kong upuan, magsusulat na lang ako. Isang upuan sa lilim ng puno sa likod ng silid aralan namin ang nakita ko, maingay pa rin pero hindi na gaano. Malakas ang himig ng mga dahon dito, at maingay din ang mga kulisap. Magandang pwesto nga. "Hi! Pwede ba akong tumabi sa'yo?" Isang babaing nakangiti ang lumapit sa akin, naka-pony tail ito at medyo weird ang fashion sense, malaking bilog na hikaw, pulseras na parang sa manghuhula, at kwintas na patong patong. Hindi siguro ako kilala ng babaing ito, hindi kasi natakot sa akin. "Pangako! Di ako mag-iingay! Magbabasa lang ako, tahimik ka kaya ikaw ang nilapitan ko. Ako nga pala si Razee! Gawin mo lang ang

Halos tatlong oras kaming nag-ikot-ikot kagabi. Tumambay lang kami saglit sa mga pasyalan, at kumain. Gayunpaman ay sobrang naging masaya ako, unang pagkakataon ko 'yon na mahawakan ang oras at kalayaan ko. Masaya pala talagang maging malaya. Mas napangiti ako nang maalala ko ang kakulitan at pagiging malambing ni Quirou, hindi niya talaga binitawan ang kamay ko sa buong oras na magkasama kami, maliban na lang pag nagdadrive siya. Hiyang hiya ako sa namamawis kong kamay, pwede palang maging masaya sa nakakailang na pangyayari.Hanggang ngayon ay naiwan ang ngiting hatid ng ala-ala ng nangyari kagabi. Kung may pagkakataon, sana ay maulit iyon. Mas lalo akong napangiti sa mga ideya na pumasok sa isip ko, ngunit isang siko ang naramdaman ko sa aking tagiliran, siniko ako ng kapatid ko."Nakangiti ka na naman, nakatingin na sa'yo si mama. Yari ka," mapang-asar na bulong sa akin ni Ana. Sa edad nito ay pantay lang ang tangka

Tahimik ang bahay pag-uwi ko, walang nagtatalong Shawie at Ana, wala rin akong narinig na pag-iinarte mula kay Shano. Nakakapagtaka ito at medyo nakakagulat. Nang tuluyan akong makapasok ay saka ko napansing wala palang tao sa bahay. "Nasaan na naman kaya sila?" mahinang bulong ko. Pinulot ko ang mga nagkalat na laruan sa lapag, mga transformer na laruan at power rangers. Paniguradong kay Shano ito. Nasaan na ba sila? Gusto kong makatanggap ng maraming halik kay Shano ngayon. Naglinis na lang muna ako ng bahay at nagluto na rin habang naghihintay sa kanila, ngunit anong oras na ay wala pa ring bakas nila. Saan ba sila pumunta? Sa pagod marahil sa byahe at paglilinis ay di ko namalayang bumagsak na pala ang talukap ng mga mata ko habang nakahiga ako sa mahabang upuan sa sala. Hindi ko alam kung gaano kahaba ang tulog ko pero nagising ako nang maramdaman ko ang marahang pagdausdos ng isang kamay sa aking braso paakyat sa