All Chapters of Enchanted (Tagalog): Chapter 1 - Chapter 10

                                               Nakailang text na ako kay Kuya Dylan pero hanggang ngayon ay wala akong narereceive na reply. Hindi ako mapakali, I kept pacing back and forth on our front yard at ganoon rin si Pearl. Akala niya yata ay nakikipaglaro ako sa kanya dahil hindi ako matigil sa kakalakad. Ni hindi pa nga kami pumapasok sa loob mula nang makabalik kami.“Mal!”Lumingon ako at nakitang nasa hamba ng pintuan si Brandon, nakakunot ang noo sa akin habang hawak ang cellphone niya. “Pinapahatid ka sa akin ni Kuya sa hospital. Anong nangyari?”“Really? Thank goodness! Tara na.”“Bakit tayo pupunta sa hospital?”Muli kong binitbit si Pearl at hindi siya sinagot. Nagmadali akong lumabas at hinintay kong maiparada niya sa harap ng gate ang kotse niya. Mabuti na lang at malaki ang garahe ng bahay kaya’t nagpagkakas

Wearing a pastel pink off-shoulder dress, I strutted the hallway on my way out of the school. Bibisitahin ko ulit si Jimin sa hospital ngayon bago siya ilipat sa kabilang pasilidad bukas nang umaga. Si Ate Sabel ang muli kong ginamit na dahilan sa dalawa kong kaibigan, mabuti at hindi na sila nagtanong pa. Sa susunod na araw ay kailangan ko nang sumama sa kanila upang hindi sila maghinala.“Ala-sais mo po ako sunduin, Kuya,” I reminded our driver who just got back this morning. Nakangiti itong tumango bago ako bumaba ng sasakyan at tinahak ang hospital.Bitbit ang isang box ng pizza at dalawang cup ng milk tea, itinulak ko pabukas ang pinto ng private room ni Jimin. Kagaya kahapon ay bukas nanaman ang telebisyon pero hindi naman ito nanonood. Nang sinilip ko ang lalaki ay nakapikit ang mga mata nito, mahimbing na natutulog. Napangiti ako at inilapag ang mga dala sa mahabang couch sa gilid ng kuwarto.Muli akong lumapit kay Jimin at naupo sa tabi nito. Ba

 Nakakabuang. Pakiramdam ko ay tama si Kuya Dylan at kailangan ko na rin magpatingin sa doctor dahil may sayad nga yata akong talaga!I looked around the room and couldn't help but feel the surge of slight cringe and irritation at the lack of color around me. Jimin's room is white, pale, and boring. Maybe I should redecorate this room para naman magkaroon ng buhay ang paligid niya. Magrerequest din ako ng telebisyon para hindi siya mabagot dito.Bumaling ako kay Jimin. Pinahiram ko sa kanya ang cellphone ko at hayun nga, busy na sa paglalaro ng Candy Crush. Hindi ko alam kung naiintindihan ba niya ang mechanics ng game pero naririnig ko na nakakapuntos naman siya paminsan-minsan. "Jimin, bibili lang ako ng meryenda, ha? Anong gusto mo? Pizza ba?" Tanong ko pero hindi man lang ako nito tinapunan ng tingin. Talagang nalibang siya sa games. Umirap ako bago tumayo at kinuha ang wallet sa bag. Hindi pa ako nanananghalian kaya't nakakaramdam na ako

  The backyard garden was spacious and lovely. May ilang pasyente at nurses na roon nang makarating kami ni Jimin. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa braso niya pero nakawala pa rin ito at excited na nagtatakbo sa makulay na hardin. The bushes and flowers looked healthy. Halatang inaalagaan at priority ng maintenance team. Tinungo ko ang swing at umupo roon habang pinapanood si Jimin na makipaghabulan sa kulay dilaw na paru-paro. Malawak ang ngiti sa kanyang labi at nangingislap pa ang mga mata. I bet he’ll be happier to see our hacienda. Mas malawak roon at siguradong mag-eenjoy siyang kalaro si Pearl. I should probably bring that dog here one of these days. ‘Yun ay kung papayagan ako ni Robb. “Mal!” Ngumiti ako nang excited itong tumakbo palapit sa akin. Jimin crouched down to level me as he proudly showed me something from his hand. Malakas akong napasinghap nang makita roon sa palad niya ang napisat na paru-paro. “What the?! Anon

 Tuwang-tuwa kaming nag-apir ng mga ka-grupo ko matapos naming lisanin ang conference room kung saan naganap ang thesis defense namin. Finally! Makakahinga na rin ng maluwag. We absolutely nailed it and left the panels a superb impression.“This calls for a celebration!” Ani Diva habang tinatahak namin ang hagdan palabas ng building. Nakangiti akong umiling sa kanila para tumanggi.“I’m sorry. I need to attend a friend’s birthday after this. Kayo na lang siguro. Congrats to the four of us!” I heard them sighed in unison. Tumawa ako at isa-isa silang bineso. “Enjoy our school break! See you all next sem.”Kumaway ako sa kanila bago tinahak ang daan palabas ng campus. My best friends texted me earlier that they’ll be waiting for me in our favorite café. Ngayon kasi namin napagkasunduan na i-celebrate ang birthday ni Lovely. Bukas kasi ay flight na nila palabas ng bansa. Her family decided to