All Chapters of Memories of Erie: Chapter 41 - Chapter 50

    Lubog pa rin  ang damdamin ko sa kirot at kalituhan. Sinusubukan ko paalalahanan ang sarili ko na hindi ako dapat makaramdam ng sakit dahil sa naging pag-amin ni Erie. Ngunit kahit anong gawin ko ay hindi mapigilan ng puso ko na maluha. Sakit pa rin ang dumadaloy sa sistema ko. At hindi ko makalimutan ang humahagulgol na mukha ni Erie. Tila sa bawat luha na lumandas sa kaniyang pisngi ay puno iyon ng lungkot at dalamhati. Hindi ako pinatulog ng senaryo na nangyari kagabi at hanggang ngayon ay nababagabag ako. Ramdam ko na may iba pa siyang nais sabihin bukod sa lihim niyang pagpunta sa club at pakikipagkita sa lalaking hindi ko kilala.  Limang oras din ako nanatili sa labas ng kwarto ni Erie, nagbabakasakali na labasin niya ako at muling kausapin ngunit bigo ako.  Naabutan pa nga ako ni Tita Thea na nakatunganga sa tapat ng kwarto niya. Iniwasan ko na malaman ni Tita ang nangyari, ayoko na pati siya ay mabahala o a

  "Good evening, Benji..."Kahit pagbuka ng bibig ay hindi ko magawang gawin at pagtitig lang ang tangi kong nasagot sa kaharap ko. Hindi naman ito ang unang beses na pumunta siya rito ng gabi sa bahay pero bakit ganito na lang kung magdabog ang dibdib ko? I'm just... surprised. Hindi ko inaasahan na pupunta siya rito, at nagkusa siyang dumalaw.Kanina lang ay pinag-uusapan namin siya ni Mom, tapos ngayon ay nasa harap na siya ng bahay namin? Naradar niya ba na siya ang topic namin ni Mom?"Earth to Benji? Hello?" Nabalik ako sa realidad nang sumipol si Erie at pinitik ang mga daliri niya sa tapat ng mukha ko. "Para kang nakakita ng multo, ah." Pagtawa niya ngunit halata ang pagiging matamlay ng mukha niya.Saglit akong kumuha ng lakas ng loob para magsalita, nakakainis. Siya lang talaga ang bukod tangi na nagpapabaliw sa sistema ko. Matino pa naman ako kanina pero ngayong kaharap ko siya ay parang lumilipad na naman sa outer spa

    I don't like Wendy's gut, but the last word I heard from her hits me hard. Wala nga akong magawa para pigilan si Erie na huwag makipagkita kay Martin, na huwag niya itong pansinin. Pero sino ba ako para pigilan ko siya? Wala akong karapatan na pakialaman at pigilan siya sa gusto niyang papasukin na tao sa buhay niya. Totoong masakit isipin na wala akong kakayahan na hawakan ang mga kamay niya at sabihing sa 'kin na lang siya. Wala akong karapatan na humadlang sa pakikitungo niya sa iba at hahayaan ko na lang siya na lumakad palayo. Kahit pa sabihin na malaki ang parte ko sa buhay ng babaeng mahal ko ay wala pa rin ako sa posisyon para harangan ko ang mga taong lalapit sa kaniya. Isang malaking sampal sa akin na kaibigan lang ang role ko sa buhay niya kaya kailangan ko lumugar. Wala nga naman problema kung makikipagkaibigan siya, gano'n si Erie. Friendly. Wala akong problema sa bagay na 'yon, pero ang hindi ko makayanan ay ang i-a

    "Guys, listen for a while— come in, Liam!" Inakbayan ako ni Sir Patrick, head ng research survey division, para igaya ako sa loob ng office niya. First day ko ngayon bilang intern kaya haharap na naman ako sa makapigil hiningang introduce yourself. "Hindi na kita formal na ipakikilala dahil magkakakilala naman na tayong lahat dito," ngiti sa 'kin ni Sir Patrick sabay baling sa mga kapwa ko intern, "oh hindi porket magkakakilala na kayong lahat dito ay puro na lang kalokohan gagawin niyo buong duty niyo! Isusumbong ko talaga kayo kay Dean Rosales kapag wala kayong nagawang matino rito." Tinawanan lang siya ng mga makakasama ko sa duty, promotor din kasi ng ingay itong si Sir Patrick kaya hindi siya siniseryoso ng mga kasama ko. Tanging tango at ngiti lang ang pagbati na ginawa ko nang ipakilala na ako sa lahat ng intern dito sa office. Lima kaming nadestino sa survey division pero hindi talaga ito ang position na in-apply-an ko. P

"No, Papa!" Lahat kami ay napaigtad dahil sa biglaang pagtayo ni Erie, hindi lang 'yon, kailan ba magiging kalmado ang timbre ng boses niya kapag sumisigaw siya? Basag na basag na ang ear drums ko dahil sa boses niyang tunog whistle bomb. Natigilan din siya nang mapagtanto niyang lahat kami ay natulala sa dramatic interference niya. Bumalik siya sa pagkakaupo ngunit bakas pa rin sa mukha niya ang pagtutol sa hinihinging pabor sa 'kin ni Tito. Bakit ang laking problema para sa kaniya ng pinapasuyo ng papa niya sa 'kin? Ayaw niya ba ako makasama sa buong weekend? "Why are you still here? I said puwede na kayo lumabas." Ani Tito kay Erie. "Papa..." Kagat-labi siyang umiling, para bang may gusto siyang sabihin kay Tito ngunit ayaw niya may makarinig. Ito na naman ang pag-akto niya ng kakaiba. Hindi niya ba alam na nababalisa ako sa tuwing ganiyan ang kinikilos niya? Hindi pinansin ni Tito ang hasik ni Erie at bumali