All Chapters of Ang Maalindog na Charlie Wade: Chapter 3611 - Chapter 3620

Pagkatapos itong sabihin ni Smith, idinagdag niya, “Katulad nito ang hemorrhoid suppository na sikat na sikat sa Oskia. Bumili ang ilang pasyente sa United States sa online shopping at sa ibang black-market channel. Gumaan ang pakiramdam ng mga pasyente pagkatapos itong gamitin, at umaasa sila na pumasa ang gamot na ito sa pagsusuri ng FDA, pero hindi namin inaprubahan ito. Alam mo ba kung bakit?”Nalito si Liam, kaya tinanong niya, “Bakit?”Sinabi ni Smith, “Dahil, sa opinyon namin, ang ganitong uri ng hemorrhoid suppository ay gumagamit lang ng ilang cooling analgesic ingredient. Kayang paginhawain ng ganitong sangkap ang sakit ng mga pasyente, pero hanggang doon lang. Sa opinyon n amin, hindi talaga kayang gamutin ng mga sangkap na ito ang sakit, at marahil ay takpan pa nito ang sakit, kaya mahuhuli ang pagpapagamot ng mga pasyente. Kaya, nagbigay na rin kami ng babala kailan lang na nagpapaalala sa mga pasyente gamit ang gamot na ito na bigyan atensyon ang screening at huwag bale

“Kung hindi, aalis na ako ngayon!”“Hindi ko rin ibabalik ang kahit isang sentimo ng 30 thousand US dollars mo!”Hindi inaasahan ni Liam na may ganitong bagay sa pamilya ng kabila, at sa isang saglit, nakaramdam din siya ng kaunting awa.”Kaya, sinabi niya nang humihingi ng tawad, “Mr. Smith, patawad talaga na narinig ko ang ganitong bagay. Maaari ko bang tanungin kung kumusta na ang kondisyon ng anak mo ngayon?”Nang marinig ni Smith ang tanong na ito, nawala agad ang lahat ng agresyon na naramdaman niya kanina lang. Sa halip, napalitan ito ng taos pusong pakiramdam ng kawalan ng pag-asa at kawalan ng kakayahan.Naglabas siya ng isang mahabang buntong hininga at binulong, “Kalahating buwan na ang nakalipas, nakatanggap siya ng 470 thousand US dollars na T-cell immunotherapy mula sa Novartis Pharmaceuticals, pero kaunti lang ang tagumpay nito…”“Ngayon, bumalik ang tumor niya, at kumalat na ito sa katawan niya…”“Tatlong araw lang ang nakalipas, siniksik ng pinakamalaking tumor

Pero, pagkatapos humakbang ng ilang beses, biglang niyang naisip ang sinabi ni Liam bago siya umalis.Kaya, tinanong din ni Smith ang sarili niya, ‘Mukhang tama ang sinabi ng Oskian na iyon. Bakit siya mag-aabala na bumiyahe ng kalahati ng mundo at gumastos ng 50 thousand US dollars para lang pumunta at sabihan ako ng mga kalokohan?’Pagkatapos mag-atubili nang ilang sandali, tumalikod siya nang nagmamadali.Nang makita niya na itatapon na ng public relations officer ang basura, sinabi niya nang nagmamadali, “Huwag kang gumalaw! Ibaba mo ang basurahan!”Nasorpresa ang public relations officer at tinanog, “Mr. Smith… Ikaw… Anong mayroon sa iyo?”Humakbang nang malaki si Smith at inagawa ang basurahan sa kamay ng kabila. Pagkatapos ay nilabas niya ang Apothecary Restoration PIll, tumalikod, at umalis sa restaurant dala-dala ang kahon ng medisina.Sa sandaling ito, hindi na makikita si Liam sa labas ng restaurant.Isang minuto lang ang nakalipas, sumakay na si Liam sa isang taxi at

Nabulunan si Smith at tinanong, “Magigising pa ba siya?”Sinabi ng doktor, “Sobrang liit lang ng dose ng sedation na binigay namin sa kanya. Kung walang mangyayari na hindi inaasahan, magigising dapat siya sa loob ng isang oras o higit pa. Pwede niyo siyang samahan at maglaan ng oras sa kanya.”Tumango si Smith habang may namumulang mga mata. Tinapik ng doktor ang balikat niya at sinabi nang maunawain, “Pwede ka na pumasok ngayon. Hindi ko na aabalahin ang pamilya niyo. Pindutin niyo lang ang call bell kung may mangyari, at pupunta agad aako.”“Okay.”Nang wala na ang doktor, ang ICU, na mayroong napakataas na hiling para sa malinis na kapaligiran, ay hindi na naglagay ng kahit anong pagbabawal. Ang ibig sabihin ay sumabay na sa agos ang pasyente sa ward.Dinala ni Smith ang kanyang asawa at anak na babae papasok sa ward. Ang kanyang anak, an nakahiga sa hospital bed, ay wala pa ring malay, pero malinaw na sobrang sama ng kondisyon niya, at mukhang wala siyang dugo, maputla, at pa

Ito ay dahil sa bansang ito, kahit na magkaroon ng kapangyarihan ang pangulo, ang huling pangungusap na kailangan niyang sabihin sa panunumpa nyia sa opisina ay ‘Pagpalain ng Diyos ang Amerika’.Kaya, ang paniniwala sa Diyos ay tama sa politika dito.Kahit na hindi ka naniniwala dito, hindi mo pwedeng itanggi ito.Kaya, biglang nahiya si Smith, at sinabi niya nang nauutal, “Ang Diyos ay pananampalataya at gabay para sa atin. Paano maikukumpara sa Diyos ang walang patent na Oskian medicine?!”Sinabi nang malamig ni Jenny, “Alam ko na walang Diyos sa puso mo dahil hindi ka naniniwala sa Diyos!”“Hindi!” Mukhang nalantad si Smith, at sinabi niya sa matining na boses, “Alam mo na pumupunta ako sa simbahan bawat linggo at nagdadasal ako sa Diyos araw-araw. Kaya, paano mo nasabi na hindi ako naniniwala sa Diyos?! Hindi lang ako naniniwala sa Oskian medicine!”Sumagot nang medyo malupit si Jenny, “Sa tingin mo ba ay hindi ko alam na sa tuwing pumupunta ka sa simbahan kasama ako, palagin