All Chapters of Nakakahumaling na Pag-ibig : Chapter 541 - Chapter 550

Pinanuod ni Ling Yiran ang bata dahil tumahimik ito at gumawa ng isa pang sign language. Ipinakita nito ang kamay habang ang cochlear implant nito ay nasa palad niya, o mas eksakto, isa itong parte ng cochlear implant na dapat ay nakalagay sa outer ear niya.‘Nawala ni Lil Yan ang cochlear implant niya?’ Isip ni Ling Yiran. Nagsimula siya makipag-usap kay Lil Yan gamit ang sign language.Pagkatapos ng kaunting pag-uusap, nalaman na rin ni Ling Yiran ang nangyayari. Siguradong nawala ni Lil Yan ang cochlear implant niya. Pagkatapos, nung pabalik na sila, narealize nito na wala siyang marinig nung sinagot ng staff ang phone niya. Kaya naman, bumalik siya sa CR para hanapin ang cochlear implant niya.Pagkatapos, sa loob ng CR, nakasalubong ng bata ang isang uncle, pero hindi niya ito makausap dahil hindi nito alam mag sign language.Pero, matalino si Lil Yan. Isinawsaw niya ang daliri niya sa tubig at nagsulat sa counter, sinabi niya sa uncle na gusto niya makabalik sa room at may han

Ngumiti si Kong Ziyin at sinabi, “Hello, ako si Kong Ziyin, ang fiancee ni Wenming.”“Sige, Mr. Yi. May kailangan pa ako gawin kaya kailangan ko na umalis. Magkita tayo ulit sa susunod,” sabi ni Ye Wenming.“Sure,” sagot ni Yi Jinli habang may pilit na smile.Nung nakaalis na si Ye Wenming at ang partner nito, humarap si Yi Jinli kay Ling Yiran at sinabi, “Ngayong nahanap na natin si Lil Yan, bakit mukha ka pa ring nag-aalala?”“Ang lalaking yun ay si Ye Wenming,” sabi ni Ling Yiran.“Ano naman?” Walang bahalang tanong ni Yi Jinli.“Si Lil Yan ay anak niya, pero wala siyang alam na ang batang nasa harap niya ay laman at dugo niya,” sabi ni Ling yiran na may hindi maipaliwanag na lungkot sa kanyang boses.Pinagkumpara niya ang itsura ni Lil Yan at Ye Wenming ngayon at medyo hawig nga sila.“Okay, huwag kang maging emosyonal sa business ng ibang tao. Ito ay sa pagitan nila Ye Wenming at Zhuo Qianyun. Hindi natin kailangan mangialam dito,” sabi ni Yi Jinli.Tumango si Ling Yiran

Gayunpaman, ang lahat ng iyon ay labis lamang ng kanyang inaasahan. Pagkatapos maglaro ng halos kalahating oras, sinulyapan ni Ling Yiran ang oras at nakita niyang oras na pala upang ibalik na si Lil Yan. Kinarga niya ito at bumalik kay Yi Jinli. “Tapos na kayo?” tanong ni Yi Jinli nang nakataas ang kilay. “Medyo nasobrahan. Kung hindi natin ibabalik si Lil Yan ngayon ay mag-aalala na si Sis Zhuo.” Sabi ni Ling Yiran. Pagkatapos, tumingin siya sa namumulang mukha ni Lil Yan. Sumenyas siya at nagsalita, “Nagustuhan ba ni Lil Yan dito?” Agad-agad namang tumango si Lil Yan. “Kung ganoon, dadalhin ulit kita rito sa susunod.” Ani Ling Yiran. Tumango ulit si Lil Yan. Napangisi ito kay Ling Yiran, binalot ng kanyang mga braso ang baywang ni Ling Yiran habang ang maliit na ulo nito ay kumikiskis sa tiyan upang magpakita ng giliw. Hindi napigilan ni Yi Jinli ang pagsimangot. Tinaas niya ang kanyang kamay at kinarga si Lil Yan patungo sa tabi ni Ling Yiran. Pinuwesto niya si Lil Ya

Nang umalis si Ling Yiran, tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na na natutulog pa rin ng mahimbing at itinaas niya ang kanyang kamay upang hawakan ang batang mukha ni Lil Yan gamit ang mapait na ekspresyon. Iniisip niya ang mga sandaling tinanong siya nito kung nasaan ang kanyang ama gamit ang sign language. Nasabi na niya lahat ng pinakamalalang kasinungalingan sa kalangitan. Hindi niya alam kung hanggang kailan niya pananatilihing panindigan ang mga kasinungalingang ito. Gayunpaman, hindi niya masabi kay Lil Yan ang katotohanan kung nasaan ang kanyang ama. Ano ang sasabihin niya? Sasabihin ba niya na ang kanyang ama ay lumapit lamang sa kanyang ina na may malisya mula pa sa simula? Sasabihin ba niya na sumigaw ang kanyang ina sa kanyang ama ng, “Paano kung dala-dala ko ang iyong anak?” Pero, malamig lamang na sinabi ng lalaking iyon ay, “Ipalaglag mo. Sino ka para dalhin ang anak ko?” Alam ba ni Lil Yan na mula pa sa simula ay hindi umaasa ang kanyang ama na magkakar

“Sige, ipinapangako ko na lagi mo akong makikita.” Ang kanyang banayad na tinig ay umalingawngaw sa hangin. Hinehele ang bawat simoy ng hangin na nakapapawi sa kanyang habag na puso. Tumungo siya at diretsong tiningnan ang mga mata ni Ling Yiran. “Talaga? Hindi ka nagsisinungaling?”“Oo, totoo ang mga sinabi ko,” aniya, sino ba siya upang gumawa pa ng anumang bagay na makakasakit sa kanya? Siya lang naman ang lalaking mahal na mahal siya ng sobra. Hindi siya si Ye Wenming, at hindi sila tutulad sa buhay nina Ye Wenming at Sis Zhuo. “Sabihin mo sa akin na mahal mo ako at hindi mo kakayaning hindi ako makita,” sabi ni Yi Jinli sa napapaos na boses. Ang kanyang mga mata ay kumikinang at punong-puno ng pag-asam at pananabik.Minsan talaga ay namamangha si Ling Yiran sa hitsura ng mga mata nito, nararamdaman niya na parang siya lamang ang mundo niya. Gaano ba siya kamahal ng lalaking ito? Kung sa una, nag-aalinlangan siya sa kanyang pagmamahal, ngayon ay natitiyak na niyang totoo