All Chapters of Sir Ares, Goodnight! : Chapter 591 - Chapter 600

Pagkatapos ilagay ni Angeline si Jay sa wheelchair, nagmamalaki niyang sinabi, “Ginoong Ares, wala naman akong ibang magandang katangian, pero may matindi akong lakas. Maganda ito para mag-alaga ng mga taong may kahirapan sa paglalakad tulad mo.”Sina Jay at Grayson ay nagulat sa lakas ni Angeline.Kung ito ay malaki at matangkad na babae na ganito kalakas, baka hindi sila magulat.Ngunit, mukhang napakapayat ni Angeline. Siya ay isang kakaiba, maselan, at nakatutulirong kagandahan–Ang klase ng bulaklak na umaakit ng maraming bubuyog sa paligid nito.Gayunpaman, nagawa niyang buhatin si Jay nang mag-isa lamang. Ang eksena na ‘to ay masyadong kakaiba.Lumitaw ang pagkabigla sa mga mata ni Jay. Iyon ay panandalian lamang, at ang kaniyang mukha kalaunan ay bumalik sa dati nitong malamig at manhid na ekspresyon.“Ang lakas mo naman,” hindi matapat na papuri ni Jay.Bumulong si Angeline, “Ginoong Ares, hindi naman sa malakas ako, masyado kang magaan.”Kumibot nang malakas ang mga labi ni Ja

Ang tusong ekspresyon ni Sera ay bahagyang kalmado.Matapat siyang naghanap sa kaniyang puso. Ayaw niya talagang mamatay nang maaga si Jay dahil kung mamamatay siya, wala nang paglalabasan si Sera ng lahat ng kahihiyan na nasa kaniyang katawan. Mararamdaman niya na siya ay nabubuhay nang walang kabuluhan.Tanging kapag buhay lamang si Jay at mayroong buhay na mas malala pa sa kamatayan ay saka lamang niya maipagyayabang ang kaniyang tagumpay sa harap nito.“Old Master, bakit hindi ka pumunta sa Fragrant Vessel Court upang malaman ang balita?” Suhestyon ni Sera.Nag-alinlangan si Jack.Noong nakaraan ay ginulo niya ang Grand Asia, na katumbas ng pakikipag-away kay Jay.Sa sandaling naisip niya na baka tumingin si Jay sa kaniya, ang ama na nagpalaki sa kaniya sa loob 35 na taon, nang may malamig at mabangis na mga mata, naramdaman ni Jack ang pag-init ng kaniyang mukha.“Old Master, siya pa rin ang anak mo. Kung hindi mo siya bibisitahin, lilitaw lang na nakokonsensya ka,” sabi ni Sera.

Ngunit noong sumunggab si Jade, hindi man lang kumurap si Angeline o kumunot ang kaniyang mga kilay. Siya ay sumipa na parang walang lakas ngunit pinatalsik si Jade patungo sa kalayuan ng silid.Si Jack at ang Madam ay natuliro.Inabot ni Angeline ang kaniyang kamay at gumawa ng isang nagtatanong na pagkaway. Ang mukha niya ay walang ekspresyon at ang boses niya ay hindi magiliw noong sinabi niyang, “Master, Madam, pakiusap ay umatras na kayo!”Sa sobrang pangit ng ekspresyon ni Jack at ang Madam ay parang nakakain sila ng tae.Ang madam ay ayaw na sumuko sa nurse, kaya sinigaw niya, “Jay, ikaw ang anak namin na pinalaki namin nang may mapait na paghihirap. Ngayon ay gusto kang makita ng mga magulang mo pero mas mahirap pa ‘to sa pag-akyat sa langit! Gawa ba sa bato at bakal ang puso mo?”Sa kwarto, si Jay ay nagising sa boses ng nag-ampon sa kaniyang ina at napakunot ang kaniyang mga kilay.Ninais niyang tumayo upang makita kung ano ang nangyayari, ngunit ang ibaba niyang katawan ay k

Inangat ni Jay ang kaniyang mga mata upang tumingin kay Angeline at ang kaniyang tingin ay may dalang pagka-intriga. “Hindi na masama ang kakayahan mo. Sino’ng nagturo sa ‘yo niyan?”Sinabi ni Angeline, “Ang kuya ko.”Malamig ang tingin ni Jay. Noong bata pa si Jay, tinuruan niya si Angeline ng Taekwondo, ngunit mukhang ganap na niyang nakalimutan iyon. Ang katotohanan na muli siyang natuto nito sa nakalipas na dalawang taon ay halatang hindi dahil kay Jay.Mukhang napagtanto rin ni Angeline na mali ang naisagot niya sa tanong at tinama ang kaniyang sarili. “Nagsanay ako sa isang Taekwondo gym.”“Bakit ka natuto niyan?” Tanong ni Jay sa pagkagulat.“Upang protektahan ang lalaking gusto ko,” nahihiyang sabi ni Angeline.Kumibot ang mga labi ni Jay.Bakit gugustuhin niya ng isang mahinang babae na tulad ni Angeline na protektahan siya?“Ang lalaking gusto mo, malamang ay gusto ka niyang maging pinagkukuhaan ng pagkain, tulad ng isang walang kwentang laruan. Hindi naman sa gusto ka niya d

Tinulak ni Jay ang kaniyang wheelchair at lumabas sa salamin na silid.Mabilis na sinuot ni Angeline ang kaniyang maskara. Si Jenson ay bahagyang nagulat noong nakita niya ang pagmamadali sa mga mata ni Angeline.“Daddy.” Tumakbo patungo sa kaniya sina Robbie at Zetty. Noong nakita nila na ang kanilang daddy ay hirap na gumalaw, ang kanilang mga mata ay namula at sila ay umiyak.Pinatahan ni Angeline ang mga bata, sinasabi, “‘Wag na kayong malungkot, gagaling din ang mga binti ng daddy niyo.”Tumitig si Jay kay Angeline. Hindi alam kung ano ang iniisip niya sa sandaling ‘yon, sinabi niya ang katotohanan na para bang siya ay sinasaniban. “Hindi na ‘to gagaling. Sinabi ng doktor na ang mga binti ni Daddy ay magiging ganito habang-buhay.”Sinabi ni Angeline, “Magkakaroon ng himala.”“Hindi magkakaroon ng himala,” makulit na sabi ni Jay.Si Angeline ay bahagyang nabigla. Bakit ba nakikipagtalo sa kaniyang lalaking ‘to? Bakit gusto niyang paiyakin ang mga bata?“Hindi mahalaga kung gagaling