All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 1171 - Chapter 1180

"Siguro, dapat mamatay na lang ang mga taong gaya ko. Noong nakaraan, sinaktan kita at pinahirapan kita ng husto. Ngayon naman, sinaktan ko ang anak natin. Masahol pa ako sa hayop!" Galit si Jeremy sa kanyang sarili. Muli niyang inangat ang kanyang kamao at sinuntok ang pader, hindi niya alintana ang sakit na naramdaman niya kasunod nito. "Huwag mo na akong intindihin, Linnie. Please, tigilan mo na ang pagmamahal sa isang gaya ko, na isang masamang tao na hindi pinahalagahan ang asawa niya. Hindi mo ako dapat pag-aksayahan ng oras mo. Dapat humanap na lang kayo ng isang lalaking maaasahan niyo at kalimutan niyo na lang ako ng mga bata."Tumingin sa kanya si Madeline pagkatapos niyang magsalita. Namula ang mga mata ni Madeline. Sinampal niya sa mukha si Jeremy. "Alam mo ba kung anong pinagsasasabi mo? Jeremy Whitman, sinusubukan mo pa rin ba akong saktan hanggang ngayon? Buong buhay ko, maliban sayo, sino pa ba ang mamahalin ko?! Sabihin mo sakin, anong dapat kong gawin para tulu

Subalit, umiling lamang si Lillian at lalo lang siyang umiyak. Nadurog ang puso ni Jeremy noong makita niya ang mga luha ng bata. 'Masama siguro ang loob niya sa isang tatay na gaya ko.' Napangiti siya, iniisip niya na ito ang kabayaran sa lahat ng ginawa niyang hindi maganda. Umiyak ng matagal si Lillian habang yakap siya ni Madeline. Sa huli, nakatulog siya. Marahil dahil ito sa sobrang pagod. Muling bumalik ang doktor upang tingnan ang kundisyon ni Lillian at wala naman siyang napansin na kakaiba sa kanya. Pagkaalis ng doktor, kinausap ni Madeline si Jeremy na nakaupo lang sa isang tabi. "Jeremy, huwag kang masyadong malungkot. Bata pa si Lillian." "Kaya nga siguradong totoo ang lahat ng emosyon na pinapakita niya kasi bata pa siya." Ang sabi ni Jeremy. Malungkot niyang pinagmasdan ang batang babae na mahimbing na natutulog sa kama. “Jeremy.”"Linnie, hindi na ako magpapatalo ulit." Hinawakan ni Jeremy ang mga kamay ni Madeline. "Aalagaan kong mabuti si Lillian. Ipa

Nung una silang nagkita, hinalikan pa siya ni Lillian sa pisngi ng may inosenteng tingin. Subalit, ngayon galit na sa kanya ito.Ito ang unang beses na nakaramdam ng pagkadismaya si Fabian. Wala siyang masamang balak kay Lillian at gusto niya itong protektahan at bigyan ng pagmamahal. Pero, pagkatapos niyang mag-isip ng mabuti, napagtanto niya na baka hindi ganun ang nakikita ni Lillian. Ano ba siya para kay Lillian?‘Bakit ba siya may pakialam sa pag-aalala ko?’May kausap si Madeline sa phone sa may itaas. Nang marinig niya ang ingay sa ibaba, kaagad siyang bumama.. Inaalo ni Karen si Lillian habang pinapagalitan si Fabian, “Saan kaya nanggaling ang basurang to? Ang lakas pa ng loob niya na mangidnap ng bata.”‘Mangidnap ng bata?’Tumingin si Madeline sa may main entrance at napansin si Fabian. Alam ni Madeline ang tungkol sa gawi ni Fabian kay Lillian at sinubukan niyang nagpaliwanag, “Mom, kilala ko siya. Hindi niya magagawang kidnapin si Lillian. Gusto rin ni Lillia

Pakiramdam ni Madeline ay lumubog sa kailaliman ang kanyang puso. Muling nagtanong ang doktor, na ngayon ay nakaturo kay Jeremy, “Lillian, hindi mo ba nakikilala ang gwapong lalake na to?”Nilingon ni Lillian si Jeremy. Pero, pagkalipas ng mga ilang sandali, lumingon siya uli at umiling. ‘Hindi niya makilala si Jeremy.‘Sinusubukan niyang ipahiwatig na hindi niya kilala si Jeremy.’“Lillian, subukan mong mag-isip ng maigi. Bakit hindi mo siya kilala? Siya ang tatay mo. Ang tatay mo na mahal na mahal ka,” sabi ng doktor. Umiling si Lillian at sumimangtot, naguguluhan at bumalik sa pagkakayakap kay Madeline. Nagtataka si Madeline kung kanino siya maawa sa dalawa nang makita niya ang reaksyon ni Lillian. Tinignan niya si Jeremy, na magkasalubong na ang mga kilay habang namumugto na ang mga mata nito dahil sa pagsisisi at pagdurusa. Binasag ni MAdeline ang katahimikan, natatakot na baka mag-isip ng mga hindi magagandang bagay si Jeremy. “Doktor, anong nangyayari sa anak ko

Hindi na gusto ni Madeline na sumama pa ang loob ni Jeremy.Tinitigan ni ryan si Adam nang makita niya na ayaw sumunod ni Madeline sa kondisyon niya. Nakuha ni Adam ang pahiwatig ni Ryan at naglakad papunta sa harapan ni Madeline. “Itong nakalipas na kalahating buwan, bumuti ang kondisyon ni Jeremy, tama?”Nakatuon ang mlalmig na titig ni Madeline sa mukha ni Adam. “Kung totoo ang gamot, malamang ay alam mo ang magiging resulta.”Alam ni Adam na may galit sa kanya si Madeline, pero hindi niya alintana ito. Sa halip, nakangiti pa siya. “Totoo ang gamot, syempre. Bukod dun, hangga’t naiturok mo ito sa tamang oras, unti unting maglalaho ang lason sa kanyang katawan. Pero…” Huminto sa pagsasalita ng ilang segundo. “Pero, sasabihin ko sayo. Sa oras na itinurok mo ang gamot sa kanya, hindi ito dapat mahinto o kaya ay magkamali ng oras, kung hindi ay magkakaroon ito ng masamang epekto. Na nangangahulugan na, kapag hindi naturukan si Jeremy ng pangatlong bote ng gamot, ang naunang d