All Chapters of Isa pala akong rich kid?!: Chapter 1831 - Chapter 1840

Hiss!Biglang sumirit ang higanteng sawa kay Gerald.Pagkatapos nito ay sumugod ang sawa papunta kay Gerald.Mabilis na tumabi si Gerald para makaiwas sa atake."Maghanap kayo ng ibang lugar at magtago kaagad!"Sinamantala ni Gerald ang pagkakataon para sigawan ang kanyang mga kasama.Mabilis na nag-react ang tatlo matapos marinig ang sinabi ni Gerald at nakahanap sila ng puno para magtago sa likod nito.Pagkatapos ng lahat, ang higanteng sawa ay kayang makipaglaban lamang sa isang tao. So, ipaubaya na lang nila ito kay Gerald.Nabigo ang sawa sa unang atake nito, pero hindi ibig sabihin ay susuko na siya sa pag-atake. Tumalikod ito at muling sumugod kay Gerald.Habang gumagalaw ang malaking katawan nito sa lupa, naramdaman nila na parang nagsimulang yumanig ang lupa.Sumugod ang higanteng sawa kay Gerald at itinaas ang ulo nito, sinusubukan niyang saktan ito.Kapag natamaan siya ng sawa, malamang ay mawawalan siya ng malay kahit na hindi siya mamatay ng direkta.Gayunpaman

Hindi masyadong mahaba ang ilang kilometrong biyahe at dalawang oras lang ang inabot ni Gerald at ng iba pa para matapos ang kanilang paglalakbay.Nang makalabas na sa kagubatan si Gerald at ang kanyang mga kaibigan, lumingon sila at tumingin sa likuran nila.Alam nila sa kanilang mga sarili na nakaalis na sila sa phosphorite area.Mayroong isang malaking bundok na mayaman sa red phosphorite sa likuran nila. Nangangahulugan ito na sila ay lumabas sa phosphorite area."Sa wakas nakalabas na tayo sa phosphorite area!"Napasigaw sa tuwa si Ray nang makita niya ito.Swish! Swish! Swish!Gayunpaman, pagkatapos magsalita ni Ray ay lumabas ang dose-dosenang itim na anino na bumaba mula sa pader na bato sa kanilang paligid.Pinalibutan agad ng maiitim na anino ang apat.Ang mga ito ay walang iba kundi ang mga soul hunters.Nagbago ang mga emosyon sa mukha nina Gerald at Juno nang makita nila ito. Hindi nila inaasahan na mangyayari ang sitwasyong pinakakinatatakutan nila.Totoo pala

“Huwag kang mag-alala. Makikita natin kung anong kalalabasan nito. Subukan niyo munang humanap ng pagkakataon para makatakas. Ako nang bahala sa kanila!”Napatingin si Gerald kay Juno at sa dalawa pa para paalalahanan sila.Tumango sila sa kanilang suggestion.“Gerald, hindi mahina ang pinuno ng mga soul hunters. Kailangan mong mag-ingat.”Paalala ulit ni Juno kay Gerald.Alam rin ito ni Gerald. Base sa naunang laban nila ng lalaki, alam ni Gerald na makapangyarihan ang lalaking iyon. Isa siyang problema pero hindi ibig sabihin siya kayang labanan ni Gerald.“Oo. Huwag kang mag-alala. Mag-iingat ako!"Tumingin si Gerald kay Juno at tumango.Ang lalaking nakabalabal ay pupunta sa Phangrottom Clan. Kaya naman hindi hahayaan ni Gerald na makuha niya ang gusto niya nang napakadali, lalo na't hindi sila papayag na magkaroon ng kakayahang kontrolin ang mga multo.Hindi nagtagal, nakarating sila sa gilid ng isang canyon.Mayroon lamang isang tulay na gawa sa kahoy para tumawid dito

Snap!Isang malutong nabasag na tunog ang narinig at ang kahoy na tulay ay walang awang nasira!Sa isang iglap, nahulog ang lahat sa malalim na bangin ng canyon.Napakaraming hiyawan ang narinig mula sa hiyawan. Matagal na umalingawngaw ang tunog na ito bago ito tuluyang nawala.Sa pagkakataong iyon, nahulog si Gerald at ang kanyang mga kaibigan sa ilog ng canyon.Sa kabutihang palad, hindi lupa ang ilalim ng lupa ngunit isa itong ilog. Kung hindi, sila ay nahulog hanggang sa kanilang kamatayan.Gayunpaman, ang tubig ng ilog na ito ay napakalamig.Mabilis na hinanap ni Gerald si Juno at ang iba pa at dinala niya ang bawat isa sa tabing ilog.Tuluyan na nawalan ng malay si Ray, siguro dahil sa sobrang takot.Matapos ang isang mahirap na paglalangoy, sa wakas ay kinaladkad nina Gerald, Juno, at Yrsa si Ray sa tabing ilog.Kasalukuyang nakahiga ang apat sa tabing ilog.Mabilis na nag-react si Gerald matapos niyang mahabol ang kanyang hininga.“Bilisan niyo! Hindi tayo dapat na

Umalis ulit silang apat. Ang daan na tinahak nila ay itinuturing na madali dahil ito ay patag na lupa, kaya wala silang makakasalubong na panganib.Malayo-layo na pala ang nilakad nilang apat nang hindi nila ito namamalayan. Dumaan sila sa dalawang burol at nakarating pa sila sa isa pang burol.Nang makitang dumidilim na ang langit, naghanap si Gerald at ang kanyang mga kaibigan ng lugar kung saan pwede silnag magpahinga.Sa sandaling iyon, isang liwanag ang nakakuha ng atensyon nila.“Kuya Gerald, tingnan mo! May bahay!"Matalim ang mga mata ni Ray kaya nakita niya ito kaagad at mabilis niyang pinaalam ito kay Gerald.Napatingin si Gerald at ang mga babae sa direksyon kung saan siya nakaturo. Tama ang kanyang sinabi nang makita niya ang isang bahay na may usok na lumalabas sa chimney.Nagulat silang lahat nang makita ito. Hindi nila akalain na may nakatira sa malalim na kagubatan. Ito ay medyo hindi kapani-paniwala.Walang pag-aalinlangan na naglakad sila patungo sa bahay, na