All Chapters of Seven Steps Away (Original Tales of Remorse): Chapter 31 - Chapter 40

Chapter • TwelveUmaga kinabukasan ay naabutan ko sina Dad, Mom, at Vera na nag-aalmusal habang nagkukwentuhan tungkol sa studies ni Vera. Didiretso sana ako paalis nang bigla akong tawagin ni Dad. Napairap ako sa kawalan nang harapin ko sila."It's too early, Meiko. Baka kung ano lang na namang kalokohan ang gawin mo sa eskwela. Sit and join us. Para ka nang estranghero sa pamamahay na ito. Ni hindi ka na namin nakakasabay sa pagkain." Seryosong sabi ni Dad."Oo nga naman. Kagabi madaling araw ka na namang umuwi. Para kang hindi babae. Hindi ka gumaya sa ate Vera mong nasa oras ang pag-uwi." Nakataas ang kilay na sabi ni Mom saka siya humigop ng kape.Napabuntong hininga ako dahil sa narinig. Matalim ko lang na tinignan si Vera na may tagong kurba ang labi. Pasimple niya akong inirapan nang hindi nakatingin ang mga magulang namin."Busog pa ako. Tsaka 'wag kayong mag-alala. Kasama ko si Pearce. Sabay kaming nag-aadvance study

Chapter • FourteenSinimangutan ako ni Hank matapos niyang maisuot ang gloves niya. Prente siyang naupo sa bench at pinasadahan ng tingin ang team mates niyang nagwawarm up na sa field. Unti-unti na ring napupuno ang stadium ng mga manonood mula sa limang bayan ng lycans.Itinupi ko ang aking mga braso sa tapat ng aking dibdib. "I'm sorry, okay? Taga-Galum ako. People will expect me to be on our team."Nagkamot siya ng batok. "Wala! Madaya ka. Ang sabihin mo, maglalaro lang 'yang si Pearce sa team niyo kaya bigla kang lumipat ng side. Hay, Meiko. Ano ba 'to? Pustahan pa rin ba 'to o iba na?" Makahulugan niyang sabi.Pinaningkitan ko siya ng mata. "Itikom mo nga 'yang bibig mo? Mamaya may makarinig pa sayo." Naiinis kong sabi saka siya inirapan.Umayos siya ng upo saka niya isinangkal ang kanyang mga siko sa kanyang tuhod. "Di nga, seryoso 'tol. Pustahan pa rin ba o totoo na 'yan?" Nagtaas-baba ang kanyang mga kilay habang may ngisi sa kanyang

Chapter • SixteenWe spent the night at his gallery. Imbes na magmukmok ay tinuruan na lamang niya akong magpinta. He was right. Nakakagaan ng loob kapag inilalabas mo ang emosyon mo sa pamamagitan ng pagpinta.Pinagmasdan ko ang larawang naiguhit ko. This is my first actual artwork. Dalawang magkasalikop na palad. This is ours. The symbol of the bond we are sharing. The sign of the affection I never thought would come into my life.Naramdaman ko ang pagpulupot ng kanyang mga braso sa aking bewang. Ipinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat."You never mentioned you're good at this." He whispered.Napangiti ako sa narinig saka ko ipinilig ang ulo ko para tignan siya. Piniga ko ang dulo ng kanyang ilong. "Huwag mo kong bolahin." Mahina siyang humalakhak saka inalis ang kamay kong nakahawak sa kanyang ilong. "Okay. My turn." He murmured.Ngumiti ako sa kanya. Hinila niya ako palapit sa canvass na pinagp

Chapter • EighteenHindi ko na alam kung paano ko nagawang umuwi ng bahay. Lumulutang ang isip ko at wala pa ring patid ang mga luha ko sa pagpatak.Nanlalambot ang mga kalamnan ko nang hawakan ko ang doorknob ng main door. Natigilan ako nang sa pagpasok ko pala ay naghihintay sa akin ang mga magulang ko. Hindi maipinta ang galit sa kanilang mga mukha nang makita ako.Nabaling ang tingin ko sa maletang malapit sa fireplace. Para akong nanlumo lalo nang makilalang akin iyon.Galit akong tinitigan ni Dad saka niya dinampot ang maleta. Lumakad siya palapit sa akin saka niya hinawakan ang isa kong braso at kinaladkad ako palabas. Nang itapon niya palabas ng gate ang bag ko ay binitiwan na rin niya ako. May dinukot siyang susi ng sasakyan mula sa kanyang bulsa at iniabot ito sa akin."Take my car, take your things, and leave this place. Hindi ko na kayang tignan pa ang pagmumukha mo. Sobra na ang kapahiyaang idinulot mo sa pa

Chapter • Twenty"Meiko?" Nagtatakang tanong ni Faye at Zon. Kunot-noong nagpabalik-balik ang tingin nila sa aming dalawa ni Jomyl.Napalunok ako at hindi alam ang gagawin nang balingan ko si Zon. Pilit akong ngumiti kahit gumagapang ang matinding kaba sa dibdib ko."Z-zon, pwedeng diyan muna sayo si Faye at Chad? K-kailangan lang naming mag-usap." Untag ko habang kinakabahan.Lalong kumunot ang kanyang noo dahil sa sinabi ko pero mayamaya'y tumango rin naman siya. Isinenyas niya ang kamay niya kay Chad para tawagin ito. "Buddy, let's go. I have something for you."Kaagad namang sumunod si Chad. Kinarga siya ni Zon saka sila pumasok sa apartment ni Zon. Nagtataka na lamang na sumunod si Faye sa kanila.Napabuga ako ng malalim na hininga nang tuluyan silang nakapasok. Nag-aalangan kong nilingon ang ngayon ay nakahalukipkip at seryosong nakatingin sa aking si Jomyl. Malaki na ang pinagbago niya magmula nang huli kaming na