Chapter • Sixteen
We spent the night at his gallery. Imbes na magmukmok ay tinuruan na lamang niya akong magpinta. He was right. Nakakagaan ng loob kapag inilalabas mo ang emosyon mo sa pamamagitan ng pagpinta.
Pinagmasdan ko ang larawang naiguhit ko. This is my first actual artwork. Dalawang magkasalikop na palad. This is ours. The symbol of the bond we are sharing. The sign of the affection I never thought would come into my life.
Naramdaman ko ang pagpulupot ng kanyang mga braso sa aking bewang. Ipinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat.
"You never mentioned you're good at this." He whispered.
Napangiti ako sa narinig saka ko ipinilig ang ulo ko para tignan siya. Piniga ko ang dulo ng kanyang ilong. "Huwag mo kong bolahin."
Mahina siyang humalakhak saka inalis ang kamay kong nakahawak sa kanyang ilong. "Okay. My turn." He murmured.
Ngumiti ako sa kanya. Hinila niya ako palapit sa canvass na pinagp
Chapter • SeventeenWalang tigil sa pagbayo ang dibdib ko habang nasa taxi patungo sa bahay nina Pearce. Hindi ko na alam ang gagawin. Namamayani ang matindi kong takot sa pwedeng makitang reaksyon niya.Nanginginig ang mga tuhod ko nang bumaba ako ng cab. Napalunok ako nang simulan kong humakbang palapit sa gate. Nakita ko itong nakaawang. Nakaparada lang din sa tabi ng daan ang kanyang sasakyan.Habang palapit ako sa pinto ng basement ay lalong nagwala ang dibdib ko lalo nang makitang bukas ito at mula sa labas ay naririnig ko ang ingay na nagmumula sa basement. Tunog ng mga bagay na tila ibinabato sa pader, mga nababasag na gamit, at galit na galit na mga sigaw ng taong pakay ko.Maingat ang bawat hakbang ko hanggang sa tuluyan akong nakababa ng basement. Nanlambot ang mga tuhod ko nang makita si Pearce na nakatalikod mula sa akin. Marahas ang bawat pagtaas-baba ng kanyang mga balikat. Hindi ko pa man nakikita ang kanyang mukha, n
Chapter • EighteenHindi ko na alam kung paano ko nagawang umuwi ng bahay. Lumulutang ang isip ko at wala pa ring patid ang mga luha ko sa pagpatak.Nanlalambot ang mga kalamnan ko nang hawakan ko ang doorknob ng main door. Natigilan ako nang sa pagpasok ko pala ay naghihintay sa akin ang mga magulang ko. Hindi maipinta ang galit sa kanilang mga mukha nang makita ako.Nabaling ang tingin ko sa maletang malapit sa fireplace. Para akong nanlumo lalo nang makilalang akin iyon.Galit akong tinitigan ni Dad saka niya dinampot ang maleta. Lumakad siya palapit sa akin saka niya hinawakan ang isa kong braso at kinaladkad ako palabas. Nang itapon niya palabas ng gate ang bag ko ay binitiwan na rin niya ako. May dinukot siyang susi ng sasakyan mula sa kanyang bulsa at iniabot ito sa akin."Take my car, take your things, and leave this place. Hindi ko na kayang tignan pa ang pagmumukha mo. Sobra na ang kapahiyaang idinulot mo sa pa
Chapter • NineteenOnce there was a troubled wolf who always do bad things to others. Mahilig siyang magtaray sa kahit kanino at gustong-gusto niyang pinaglalaruan ang damdamin ng ibang tao hanggang isang araw,the stubborn wolf met a very handsome and clever knight who loves to paint. The wolf tried to make the knight fall in love with her just like what she used to do with the other knights in tbe castle but the knight was not that easy to get. Instead, he played with the wolf until the wolf realized that what she's doing is wrong. The wolf fell in love with the clever knight. They were happy until the bad prince and the evil sister of the wolf came and ruin everything. They did everything to separate the wolf and the knight until they finally succeeded. The knight pushed the wolf away and until now, the wolf is still wishing that someday, she will still come home to the knight's arms...with their cute little boy and live happily ever
Chapter • Twenty"Meiko?" Nagtatakang tanong ni Faye at Zon. Kunot-noong nagpabalik-balik ang tingin nila sa aming dalawa ni Jomyl.Napalunok ako at hindi alam ang gagawin nang balingan ko si Zon. Pilit akong ngumiti kahit gumagapang ang matinding kaba sa dibdib ko."Z-zon, pwedeng diyan muna sayo si Faye at Chad? K-kailangan lang naming mag-usap." Untag ko habang kinakabahan.Lalong kumunot ang kanyang noo dahil sa sinabi ko pero mayamaya'y tumango rin naman siya. Isinenyas niya ang kamay niya kay Chad para tawagin ito. "Buddy, let's go. I have something for you."Kaagad namang sumunod si Chad. Kinarga siya ni Zon saka sila pumasok sa apartment ni Zon. Nagtataka na lamang na sumunod si Faye sa kanila.Napabuga ako ng malalim na hininga nang tuluyan silang nakapasok. Nag-aalangan kong nilingon ang ngayon ay nakahalukipkip at seryosong nakatingin sa aking si Jomyl. Malaki na ang pinagbago niya magmula nang huli kaming na
Chapter • Twenty OneMatapos ang sampung oras na byahe, tuluyan kaming tumapat sa West Gate ng syudad. Hindi ko na maipaliwanag ang halo-halong emosyong bumabalot sa puso ko.Marahan kong hinaplos ang buhok ni Chad na tulog na tulog sa mga hita ko. Mataas na ang sikat ng araw kaya naaaninag na ng sinumang tumitingin sa loob ng sasakyan ang mukha ko. May ilang tila nabibigla. May ilang ngumingiti pero marami pa rin ang kumukunot ang noo gaya ng dati.Pinili kong ituon ang tingin ko sa natutulog na si Chad. Hindi ko pa kayang pagmasdan ang Galum kahit ba tila ang laki na ng pinagbago nito."I'm sure matutuwa ang lahat kapag nakita ka. Hindi ko muna binanggit sa kanila ang tungkol kay Chad. Gusto kong maging surpresa ang bata." Ani Jomyl habang nakatingin sa akin mula sa rear view mirror.Lumunok ako bago nagsalita. "Tungkol nga pala kay Chad, sana huwag mo na lang sabihin ang tungkol sa tatay niya. A-ayoko ring bigyan ng false h
Chapter • Twenty TwoKakasikat pa lang ng araw nang maisipan kong dalhin si Dad sa garden. Si Mom ang nagpresintang mag-alaga kay Chad habang nagpapahangin si Dad.Sa unang dalawang araw namin ni Chad sa Galum, naging maayos ang lahat. Hindi pa nagkukrus ang landas namin ni Vera magmula nang dumating kami. Ang sabi ni Mom, bumili ng sariling condo si Vera sa mismong sentro ng syudad at naging abala na rin ito sa pagpapatakbo ng negosyo. Mabuti na rin sigurong ganoon ang nangyayari. Hindi ko alam kung kaya ko na ba siyang makaharap ulit.Maingat kong itinulak ang wheel chair ni Dad hanggang sa makapwesto kami malapit sa mga rose bushes. Naupo ako sa bench katabi ng wheel chair niya.Nabaling ang tingin ko kay Dad nang hawakan niya ang kamay ko."Nasabi mo na ba kay Alpha ang tungkol kay Chadler?"Pilit akong ngumiti. "Paano mo nalaman, Dad na si Pearce ang ama ni Chad?"Isang pagod na ngiti ang lumandas sa kanyang m
Chapter • Twenty ThreeHindi ako nakagalaw dahil sa mga salitang narinig ko sa aking isip. He's using his mind and our bond to talk to me. Hindi ko tuloy alam kung dapat ko bang ikatuwang naroon pa rin pala ang bond namin o dapat akong kabahan dahil sa dating ng mga salitang sinabi niya.Huminga siya ng malalim bago siya umatras. Hindi naputol ang seryosong titig niya sa akin hanggang sa tuluyan siyang nakalayo sa hagdan. Ibinaon niya ang kanyang mga palad sa bulsa ng kanyang pantalon saka siya tuluyang tumalikod para pumunta sa silid ni Dad.Bigla akong napabuga ng malalim na hininga. Nasapo ko ang noo ko. Doon ko lang napansing may namuo na palang mga butil ng pawis rito dala ng matinding kabang ipinaramdam sa akin ni Pearce.Muli akong napabuntong hininga. Limang taon na pero hindi nagbago ang epekto niya sa akin. Napakadali lang para sa kanyang iparamdam ang mga bagay na hindi ko naman nararamdaman mula sa iba.Naramdaman
Chapter • Twenty FourHalos hindi ako nakatulog ng maayos ng gabi dahil sa nangyari sa park. Hindi ko alam kung gaano katagal na hinayaan ko lang si Pearce na angkinin ang mga labi ko. Nang oras na kumalas siya sa pagkakayakap sa akin ay kaagad na akong umalis.Sa buong umaga, iyon lang ang tumakbo sa isip ko. Naiwan pa rin sa labi ko ang tamis ng halik na ilang taon kong pinanabikan pero kung papipiliin man ako, mas gusto ko na lang na hindi na maalala ni Pearce ang nangyari. Ayaw kong pagsisihab niya lang ang bagay na 'yon. Mas mabuti nang ako na lang ang makaalam na kahit sandali, naiparamdam ko ulit sa kanya na siya pa rin ang mahal ko sa kabila ng lahat ng nangyari.Matapos kong mabili lahat ng nakalista sa grocery list ay tuluyan ko nang itinulak ang lalagyan patungo sa mga kahera.Sandali akong napahinto nang isang lalake ang bigla na lamabg bumangga sa balikat ko. Nawalan ako ng balanse at napaupo sa sahig."S-sorry, M
◆ SEVEN ◆CHRISTELIbinabad ko ang katawan ko sa maligamgam na tubig na ihinanda ng mga taga-silbi. Hindi ko alam kung bakit ba ganito ang pakiramdam ko. Hindi naman gaanong maiinit ang tubig pero ramdam ko ang pamumuo ng pawis sa aking noo.My breathing are heavy. Paulit-ulit ang aking paglunok na tila palagi na lang nanunuyo ang lalamunan ko dahilan para madalas akong hindi mapakali.Kung hindi naman panunuyo ng lalamunan ay natatagpuan ko palagi ang sarili kong natutulala. Pakiramdam ko may hindi magandang epekto sa akin ang kagat ni Yvann ngunit kahit na gano'n, hindi ko pa rin maiwasang basain ng dila ko ang ibaba kong labi sa tuwing pumapasok sa isip ko ang sensasyong naibibigay ng bawat kagat niya.I inhaled deeply then shut my eyes. Nang hindi ako nakuntento sa temperatura ng tubig ay inabot ko ng aking paa ang gripo upang dagdagan pa ng malamig na tubig ang pinagbababaran ko.Unti-u
◆ SIX ◆YVANN"Two weeks from now, the feast of blood will be celebrated pero dahil marami ang lumabag sa mga batas, mukhang marami pang problemang kailangang ayusin." Seryosong sabi ni kuya habang nasa hapagkainan.Dinampot ko ang goblet na may lamang sariwang dugo mula sa mesa saka ito inamoy. Awtomatikong ngumiwi ang mukha ko nang malanghap ang pinaka-ayaw kong amoy.Binalik ko ang baso sa mesa saka ko tinignan ang kapatid ko. "What part of I don't like verbane can't you understand?" I hissed.Kuya's eyes narrowed at me. "Seriously, Yvann? We are having this conversation again?"Umigting ang panga ko sa narinig. "Bakit ba hindi mo na lang ako pabayaan? Hindi ko naman ginugulo ang mga plano mo sa buhay?""Yes you do." He pointed his knife at me. "You are not following the simplest rule. Do not keep anyone here without giving them verbane."My eyes narrowed at him. Nagsisimula
◆ FIVE ◆CHRISTELThe muffled moans, the giggles, the teasing words, the silent pleas for more that filled the whole room made me want to throw up. My eyes were covered with a piece of cloth but I can clearly imagine what is going on.This is torture. Why would he even keep me here? Bakit dito pa talaga niya ako ikinukulong gayong ang dami niyang babaeng inuuwi sa silid na ito?Hindi niya ba talaga alam ang salitang privacy? Hindi pa ba nakakahawak ng dictionary ang bampirang ito at hindi niya alam na may ganoong salita? I despise him even more for making me hear all his dirty acts.Lumipas ang mga oras at unti-unting tumahimik ang paligid. Ramdam ko na ang labis na pangangawit ng mga braso ko at pakiramdam ko, kaunti na lang ay tuluyan nang mamamanhid ang mga ito.Mayamaya'y naramdaman ko ang pag-ihip ng hangin, senyales na bumukas ang pinto sa may veranda. Humalik sa aking pisngi ang lamig
◆ FOUR ◆YVANNGazing at the city lights of the nearest city from my spot, I licked the blood left on my lips. I am standing on top of a tower, feeling the cold breeze of the wind while savouring the taste of blood in my mouth."You pissed him again. Hindi ka ba natatakot sa magagawa ng kapatid mo? We both know who's more powerful between you two." Ani Sigfrid.Naningkit ang mga mata ko sa narinig pero kahit masama na ang titig na ipinupukol ko sa kanya, patuloy pa rin siya sa pagtungga sa bote ng alak sa kamay niya."He may be stronger but his foolishness will bring him nothing but his biggest downfall." I hissed.Umismid siya saka muling uminom sa kanyang bote. Pinasadahan niya ng mga daliri niya ang buhok niya bago siya bumaling sa syudad sa 'di kalayuan."Coming from someone who was never been foolish his entire life " He mumbled."Oh, shut the fuck up. Hindi ko kailangan n
◆ THREE ◆CHRISTELPinasadahan ko ng tingin ang mga paintings sa dingding. Every piece shows a dark theme that suits pretty well to where it is. Most shows images of vampires sucking blood from women.Walang gana kong ibinaba ang kutsara saka ko dinampot ang baso ng juice. Matapos uminom ay binalingan ko ang babaeng kasama ni Jemimah.I scanned her from head to foot. She seem too innocent to be here. Kung tatantyahin, halatang mas bata siya sa akin. Her hair is braided perfectly then bunned it on the right side of her head. Her ash blonde strands suits her chestnut eyes."Wala bang alak? Kahit beer lang?" Walang gana kong tanong.Halatang nag-aalangan siyang sumilip sa pinto patungo sa kusina na tila nanghihingi ng permiso para magsalita.Napakamot siya sa gilid ng ulo niya. "M-Meron po pero baka magalit si Senyor Yvann."Tumaas ang aking kilay. "Anong masama roon? He sucks blo
◆ TWO ◆CHRISTELMy limbs were already shaking the moment he let go of me. Baka kung hindi dahil sa aking mga kadena, tuluyan akong bumagsak sa malamig na sahig.The guy stood up and went straight to the single-seater sofa. May dalawa na namang babae sa kanyang kama. Hindi ko alam kung gaano na ako katagal dito. Basta nagigising na lang ako kapag gusto nuyang uminom mula sa aking dugo. Sa oras na makuntento na siya'y darating na ang mga tagasilbi upang kunin ako para linisin at pakainin.Inangat ko ang aking ulo upang tignan siya ngunit nang makita kong nakatitig pala siya sa akin ay muli akong napaiwas ng tingin.I gulped then tried to clear my throat. "B-Bakit hindi ka na lang sa kanila kumuha ng dugo? Sigurado ako, they will all be your willing victim..."Umismid siya. "Your blood is sweeter." Untag niya sa malumanay na tono ngunit hindi ko pa rin maiwasang panginigan ng kalamnan.
◆ ONE ◆YVANNMy eyes shut the moment her blood started to fill my mouth. Damn. It tastes so good. Gumuguhit ang lasa sa sistema ko, binibigyang buhay ang nanunuyo kong lalamunan.Humigpit ang pagkakahawak ko sa balikat niya dahil sa lasa ng dugo niya. It's too sweet, when was the last time I had a taste of blood like this? Or is it's just a long time that I had a taste of fresh human blood with no drops of verbane on its system?Hindi ko inakalang gagana pa ang mind control ko kanina. My supply of blood doesn't satisfy me anymore lately, kaya nang magawa ko siyang pasunurin gamit ang isip kanina, hindi ko maiwasan ang ngisi ko.Perks of being a Garrison. Garrisons' tbe strongest vampire bloodline. The royals to be exact. We descended from the first generation vampire, Gimeno. The only bloodline of vampires who can compell through their minds and can do a lot of things ordinary or lower ranked vamp
Spin-off: Stained Innocence◆ PROLOGUE ◆CHRISTELHinawi ko ang ilang hibla ng buhok kong tumabing sa aking mukha saka ko dinampot ang bote sa aking harap. Marami na akong kalmot at pasa sa katawan. Pumutok na ang ibabang labi ko pero pasensyahan kami. Hindi ako aalis ng lugar na ito na hindi ko nagagawa ang pakay ko.My hand held the bottle tightly. Pagkaharap ko sa babae ay buong lakas ko itong ipinukpok sa kanyang ulo. Napaatras siya at wala pang ilang saglit, tuluyang umagos ang sariwang dugo pababa sa kanyang mukha.I smirked as I saw horror on her face. Nawala ang kayabangan niya dahil lang sa dugo. Maging ang tatlong alepores niya ay biglang nagsiatras nang makitang hindi ko pa rin binibitiwan ang basag na bahagi ng bote."Y-You bitch!" She huffed.Tinaasan ko siya ng kilay saka ko imwinestra ang kamay ko para palapitin siya. "Bring it on, slut. You can't scare Ch
EPILOGUEI don't like this, I don't like that.I hate girls like this, I hate girls like that.I used to set standards. Naalala ko pa nga no'ng sabihan ako ng mga kaibigan kong masyado raw akong mapili sa babae. I can't blame them, though. Maging ako minsan naiinis na dahil kahit na anong pilit kong ituon sa mga babae ang atensyon ko, hindi ko magawa. Hindi ko makita sa kanila 'yong mga bagay na gusto ko sa isang babae.But you wouldn't really know what you want until fate shows it to you.Seven years ago, I met the famous black sheep of the Gallivers.Malayong-malayo siya sa mga tipo kong babae. Kung manamit siya, madalas mga pantalong may punit, sandong may kung ano-anong kalokohang nakalagay gaya ng dirty sign, at 'yong kilay niyang palagi na lang tumataas na akala mo kaaway niya ang lahat ng nakakasalubong niya."Huwag kang KJ, Pearce. Tangina birthday mo ngayon. Eighteen ka na legal ka nang mag-inom sa bar."N