All Chapters of PLEASURE : Chapter 1 - Chapter 10

          Halos mawalan ng ulirat ang mag-iisang oras pa lang na private nurse na ipinadala ni Mrs. Valdemor sa anak nang sigawan ito ni Michael at itapon ang dala-dala nitong gamot. Mabuti na lamang at naging alerto ito at maagap na naiwasan ang lumipad na tray.              “Sir, kailangan n'yo—”             “Are you deaf?! Don't you hear what I've said? Get the fuck out of my room, now!” Muling umalingawngaw sa loob ng silid ang boses ng binata. “I don't need anyone. Get out!” galit na singhal pa ni Michael na nagpatindig ng balahibo ng nahintatakutang nurse.             Taranta itong lumabas ng silid at mabilis na kinuha ang mga gamit na hindi pa nagagalaw pagkatapos ay walang lingon lumabas ito ng malaking mansion na pag-aari  ng masungit na lalaki.            

                               “I don't need anyone! Ilang beses ko  bang dapat sabihin 'yan sa inyo. Ma? At kung kakailangan ko man, nar’yan naman si Duwarte para alalayan ako. And I have sixteen maids in this damn house for christ’s sake!”         “Hindi oras-oras ay naririto si Duwarte, hijo. What if you—”              “Well, I’m pretty sure that I can manage. Hindi ko kailangan ng aalalay sa akin!" nakatiim ang mga bagang piksi niya.         "I'm still your mother, Michael. Nag-aalala ako para sa'yo at sa kalusugan mo. Makakabuti sa'yo kung magkakaroon ka kasama para mapabilis ang iyong paggaling. Please son, huwag mong pairalin ang tigas ng ulo mo."  nanatiling mahinahon ang tinig nito.          &n

    Michael was so pissed when he woke up in the morning with the presence of his unwelcome private nurse in his room. What the heck she was doing in his room at this hour?      Walang sinoman ang nangahas na pumasok sa silid niya, isa man sa mga kasambahay niya dahil sa takot ang mga ito na mawalan ng trabaho. Maging si Dagz na kanyang tapat na tagasunod at kanang kamay ay hindi maaaring pumasok na wala ang kanyang pahintulot.       Isang kalapastanganan ang paglabag sa kanyang kautusan. But this woman entered his room without his permission. Hindi lang ito pumasok sa silid niya bagkus ay inisturbo pa nito ang tulog niya at binuksan ang lahat ng kurtina that rose his temper even more. Pero hindi man lang nabahala ang babae sa kabila ng galit niya.       He was really enraged

       NAPABALIKWAS ng bangon si Thalia na kamuntikan pa niyang ikahulog sa kama nang biglang tumunog cellphone niya.     Nagmamadaling isinuot niya ang slipper pagkatapos ay inayos ang sariling repleksyon sa salamin. At nang makontento ay lumabas na siya ng silid.      Ang totoo ay sinadya talaga niyang i-set ang alarm na iyon para siya na mismo ang maghatid ng hapunan ni Michael sa loob ng silid nito. Tatlong araw na kasi niya itong hindi nakikita. Itanggi man niya sa sarili ay nasasabik na siyang makita ang lalaki.        The last time she saw him was the day she accompanied him into his room, pero pinalabas din nang huli. Weird. She lived in his castle pero hindi naman niya ito nakikita. Maaga itong umaalis at late na rin kung umuwi ng mansion. She could even imagined how exhausted her employer, boss, sir, senyor, patient, whatever kung ano man ang dapat niyan

                                     NAGSALUBONG ang magkabilang kilay ni Michael nang matanaw mula sa sala si Leon Miguel De Guzman. At hindi nagugustuhan ng binata ang nakikita ng mga mata. Halatang tuwang-tuwa sa pakikipag-usap ang lalaki sa kanyang private nurse. Lalong nadagdagan ang linya sa noo niya when he saw Thalia smiling back at Leon while talking to his bastard friend. He gritted his teeth in dislike. Hindi niya gustong bigyan ng kahulugang ang ‘di niya pagkadigusto sa ideyang may ibang lalaking nakakapagpatawa kay Thalia bukod sa kanya.             Isa lang ang natitiyak ni Michael, hindi niya gusto ang nakikitang pangingislap ng mga mata ni Leon habang kausap si Thalia. That bastard!            “I’m not expecting to see you this early, Leon.” lihim na napangitngit na ani M