Chapter 22ISANG LINGGO KO pa makukuha ang resulta ng DNA ayon sa, kakilala kong doctor. Napa hinga ako nang malalim, nang mapa tingin ako kina Medel, Kersten at kay Ena, na nag-u-usap sa kabilang table.Kami naman nila Deigo at David ay nakatingin rin sa kanila. Napa inom ako ng beer in can, saka napa lagok ako ng malakas."Bro, mukhang tama nga sila Medel at Kersten na siya nga si Ena. Bro... Buhay nga ang asawa mo." Biglang litanya ni Deigo na siyang dahilan upang ako'y mapa tingin sa kaniya."Hindi ako, maniniwala na buhay siya, hangga't hindi lumalabas ang resulta ng DNA. Saka na lamang ako maniniwala, kung positive ang magiging resulta niyon..." Matiim kong sabi habang naka titig sa mukha ni Ena na naka ngiti.Mukhang minaso ng malakas ang aking puso, nang makita ko siya kung gaano kasaya na umabot sa kaniyang mga mata, habang ka-usap sila Medel at Kersten. Samantala

Chapter 24TOTOO BANG UMALIS NA lamang siya, pagka-tapos niya akong paulit-ulitin sa aking sinabi sa kaniya kanina? Ang weird talaga niya kahit kailan..Pero bakit, ganoon? Kinilig ako nang sinabi niyang hahalikan niya ako?Ena! Wake up! Nandito ka, hindi para lumandi sa asawa mo! Kundi ang mag-higanti!Napahinga ako ng malalim, saka napatingin sa inihanda kong breakfast para sa kaniya. Hindi niya manlang pala nagalaw.Niligpit ko na lamang ito, saka dumiretso na ako sa aking silid. Mas mabuti pang pumasok na lamang ako sa boutique kesa isipin ang lalaking iyon! Na kahit kailan talaga, walang modo!Papaalis na sana ako ng unit ko nang biglang may kumatok mula dito, na ngunot ang aking noo. Sa pag-ta-taka na wala naman akong inaasahan na pana-uhin sa ganitong oras at ganito ka-aga.Sa huli'y pinag-buksan ko ng pinto ang kumakatok m

Chapter 26GALIT NA GALIT KONG binagsak ang aking bag, sa mesa. Nakaka inis ang lalaking iyon. Talagang pina-mukha niya sa'king hindi ko magagawa ang lahat ng sinabi ko sa kaniya kanina?Naniniwala parin ba siyang, mahal ko parin siya?Na-i-iling akong lumapit sa refrigerator at kumukha doon ng isang basong tubig. Ininom ko ito, at galit na ini-hagis ko sa dingding ng aking unit."Bakit?! Bakit mo ginugulo ang mga plano ko, Cedrick? Bakit parang hindi ko kayang, gawin na miserable din ang buhay mo?! Bakit parang paki-ramdam ko, wala kang kasalanan?!"Napa-sabunot ako sa aking buhok. Umupo ako sa sofa at doon napa-ha-gulhol ng iyak. Parang paki-ramdam ko, naloko ako ng isa sa kanila.Sino nga ba ang nag-sasabi ng totoo? Sino ang pani-niwalaan ko? Ano ba talaga ang totoo?I know, Cedrick is the reason why I am now, losing everything. Siya an

Chapter 28"WELCOME BACK, SIR.. MA'AM." magalang na bati sa amin ng mga katulong nang maka-pasok kami ng aming bahay. Tumango lamang ako, at ganoon din si Cedrick.Ang sarap pala sa paki-ramdam kapag, bumalik ka sa dati mong pinang-galingan. Mukhang naka-ka-gaan ng loob.Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng dati naming bahay, kahit ni isa nito. Walang pinag-bago. Ganoon parin, andoon ang chandelier, ang mga litrato naming mag-pamilya.Pilit kong huwag umiyak sa harapan ni Cedrick. Baka isipin niyang, apektado parin ako sa aming nakaraan. Baka, sabihin niyang meron parin akong nararamdaman para sa kaniya.Totoo naman di ba, Ena?Umupo ako sa sofa'ng naroroon.Iginala ko ang aking paningin sa kabuuan ulit ng bahay. Napa tingin ako sa litrato naming dalawa ni Cedrick, noong araw ng kasal namin. Ang laki ng ngi

Chapter 30MASAYA KAMING LUMABAS NG McDo, habang hawak-hawak ko ang kamay ng dalawang kambal. Sa aking tabi ang dalawang bata, sa isang tabi naman ay ang asawa kong si Cedrick."Mommy, uwi na po ba tayo, sa bahay?" Biglang tanong sa akin ni Cedrena, nang makapasok na kami ng kotse. Napatingin ako sa kanilang dalawa at ngumiti."O-oo, naman. Kung iyon ay, okay lang sa Daddy, niyo." Alanganin kong sagot habang pilit na ngumingiti.Lumingon sa aming likuran si Cedrick, saka ngumiti sa akin ng nakakaloko. Ano na namang pinaplano ng isang 'to?"Pwedeng-pwedeng, tumuloy ang Mommy, niyo sa atin. Walang problema iyon kay, Daddy. Basta't nandoon si Mommy niyo.." Sabi niya saka sabay kindat sa akin.Napasinghap ako nang maramdam ko bigla ang kaunting kiliti sa aking puso. Pinapakilig na naman, ako ng lalaking ito.