Lahat ng Kabanata ng Just One Night [Tagalog]: Kabanata 41 - Kabanata 50

Chapter 41 The Truth “Ikaw po ang d-daddy ko?” Fondness shown to his both eyes. “Yes, I’m your d-daddy. You are my son,” nakangiti niyang sagot. “Mommy?” Tumango ako at marahang ngumiti. “Really, Mommy?” Tumango uli ako. “Yes, baby. He’s your daddy… Bradley.” Nabuhayan at nakahinga ako nang hindi ko man lang ito nakitaan ng pagtatampo sa akin. Ang ama na lang nito ang galit sa akin ngayon. “Yey… may daddy na ako. Daddy, come here please. Hug mo po ako, please, Daddy.” Nakita kong napakasaya ng anak ko nang lumapit nga sa kabilang gilid niya ang kanyang ama at niyakap siya nang sobrang higpit at h******n pa nang maraming beses sa noo at pisngi. Nakita ko pang may ilang butil ng luha na sumungaw sa gilid ng mga mata ni Brad habang yakap-yakap ang bata. Tama si Brad. I was being so unfair! Dahil tiniis ko ang kaligayahan ng anak ko. Sarili ko lang ang inalala at inisip ko. Hindi ko man lang siya binigyan ng pagkakataong malaman ang tungkol sa bata, mula nang magkita na uli kami

Chapter 43 Family Picture “Mommy, Daddy?” Sabay kaming napalingon sa anak namin. “Are you fighting po?” tanong niya habang palipat-lipat ang tingin sa amin. “No, baby, we’re not fighting. Nag-aalala lang si Daddy kay Mommy mo.” Humarap sa akin si Brad, ipinapahiwatig na sakyan ko siya. “Y-yes, sweetie. Tama si Daddy mo. We’re just talking.” Nakangiting humarap ako kay Sam. “Wait there, baby, tatapusin ko lang muna ang paggamot sa kamay ni Mommy, okay?” “Sure, Dad.” Tinapos naman agad ni Brad ang paggamot sa maliit kong sugat. Nilagyan niya iyon ng Betadine, pagkatapos ay ibinalot sa Band-Aid. “T-thank you,” I said. Tumingin lang si Brad sa akin at saka ako inakay sa tabi ni Sam, habang siya sa kabila. Wala na akong nagawa kundi ang sumabay sa kanila sa pagkain. “Anyway, where’s the old and young woman?” tanong ni Brad mayamaya. “Pinauwi ko muna para kumuha ng mga damit namin ni Sam,” sagot ko. “Uh, okay. Then let’s eat.” Masayang sinusubuan ni Brad ang bata ng gusto nito

Chapter 45 Surprise Hindi nagtagal ay nagsiuwian na rin ang mga bisita ni Sam dahil may pasok pa sila bukas. Si Troy ang huling umalis dahil sinuri pa niyang muli si Sam habang tulog. Tinurukan din muna niya ng gamot ang bata sa dextrose at ibinilin na every two hours ay may nurse na magtse-check sa anak namin. Bukas ng umaga ay babalik siya para i-final test ang anak ko para sa makalawa ay makalabas na kami ng ospital. Nag-aayos ako ng mga kalat sa paligid nang may biglang humawak sa kamay ko, sabay higit ng baywang ko. Paglingon ko ay agad sinibasib ni Brad ng halik ang mga labi ko. Hindi ko siya nagawang itulak dahil ang higpit ng kapit niya sa baywang ko. Tinugon ko na lang din ang nag-aalab niyang halik. Ipinulupot ko rin ang braso ko sa batok niya. “I missed you, Boss,” he whispered when he finally released my lips. Tumitig ako sa mga mata niya. “I-I missed you too,” I slowly retorted. “I’m sorry,” sabi ko, saka yumakap sa kanya nang mahigpit. “I’m really sorry…” Hinila n

Chapter 47 Filipino Dishes I smiled when I saw my family and Sam talking and laughing together. Nagagalak ang puso ko. Ramdam kong tanggap na nila si Sam, minahal na agad nila ang anak ko. Sino ba naman ang hindi maaaliw sa sobrang listo at kadaldalang taglay ni Sam? Sina Mommy at Daddy na nga agad ang personal na nag-aasikaso kay Sam ngayon. Susulitin daw nila ang ilang taon na hindi nila ito nasilayan at nakapiling man lang. “Mom, Dad.” Lumingon sila pareho sa akin pati si Sam. “Ano ho ang gusto ninyong kainin for lunch?” I asked para makapaghanda na muna ako ng lunch. “Mag-order ka na lang, hija, at nang hindi ka na mapagod pa sa pagluluto. ‘Yong puro Filipino dishes, please, anak.” Si mommy ang sumagot. “Yeah, Filipino dishes. I also want to taste it again, hija,” Daddy said. Napangiti ako. “Okay po. How about you, Sam and Gaston, what do you want to eat for lunch?” “Anything, Mommy,” nakangiting sagot ni Sam. “Anything, Tita,” sagot din ni Gaston. “Okay, I’ll go ahead.

Chapter 49 Responsibility Naaalimpungatan ako sa iyak ng isang sanggol. Bigla akong napabangon nang pagtingin ko sa labas ng bintana ay papagabi na. Oh, gosh. Ang haba ng itinulog ko. Hindi ko man lang naisip na nandito ang pamilya ko. Nagmumog muna ako, nagsuklay at ipinusod ang buhok ko. Nagpulbo rin ako ng mukha bago lumabas ng silid ko. Pagbungad ko sa sala ay awtomatikong napatingin sila sa akin. Napakunot-noo pa ako nang biglang tumahimik ang paligid na pati si Baby Gabby ay tumahimik din sa pagpalahaw. “Mommy,” masiglang tawag ng anak ko. Paglingon ko sa kanya ay bigla akong napalunok at kinabahan. “Daddy is here, Mommy…” Bigla akong namutla habang unti-unting humahakbang sa direksiyon ng anak ko. “W-what are you doing here?” Tumingin lang sa akin si Brad na parang walang narinig. “Daddy visit me, Mommy. He miss me.” Si Sam ang sumagot sa tanong ko. “Ah… O-okay.” Tumango-tango ako sa bata. “Mommy, I already introduced Daddy to all while you were sleeping,” nabubulol