All Chapters of Accidentally Married to a Yakuza Boss (Tagalog): Chapter 41 - Chapter 50

Nakatingin sa akin ngayon si Austin.Ngumiti siya ng matamis at nagsalita."Dapat mo na talaga malaman kung sino ako. Ang kinakatakutan nila Isa akong pinuno ng yakuza Takahashi group na tagong-tago dinala kita doon kasi asawa kita yung mga tao nakita mo tauhan ko sila sa organizations alam nilang wala akong sinasanto kahit sino papatayin ko ng walang alinlangan. Ako ang pinili na maging leader mali ang iniisip mo sa amin pumapatay kami ng masamang tao aalarma lahat sa isang utos ko kapag may nalalagay sa panganib, hinahangaan nila ako dahil nagbibigay ako sa orphanage ng tulong para may makain ang mga batang ulila na. hindi kami masama marissa, pero aaminin kong nagbebenta ako ng illegal na plaka yun lang husgahan mo na ako ayos lang atleast kahit papaano mabawasan na yung paghihinala mo sa akin na madalas akong umuwi ng madaling araw dahil may pinapatay ako na lumalabag sa utos ko"-Seryosong sabi ni Austin sa akin.Yumakap na lang ako kay Austin."Sorry kung hinusgahan kita agad Aust

Nandito ako sa swimming pool nagtatampisaw sa tubig dahil wala ako magawa dito sa bahay.Natutuwa ako sa tubig nakababad yung paa ko sa swimming pool.Nang biglang may nagtakip ng mata ko.Muntik na ako mahulog pero hinawakan ako ng tumakip sa akin.Kinabahan ako bigla.."Who are you?"-Tanong ko.Kinapa ko yung kamay at pilit ko tinatanggal yun."Suprise my wife!"-Masiglang sabi ni Austin at tinanggal na yung kamay.Wow! As in malaking WOW!Ang ganda maraming bulaklak na nagkalat sa swimming pool.Sobrang romantic ni Austin!"Pasensya na walang badget ang asawa mo kaya namitas na lang nang maraming bulaklak sa tabi at nagpatulong sa security natin dito na ihagis yung mga bulaklak."-Sabi ni Austin.Tumayo na ako at bigla ko siyang niyakap pero may konting luwag ayoko naman maipit yung baby namin."Ano ka ba ang romantic nga e ! Ito ang pangarap ko yung meron petals sa tubig nagustuhan ko best ever sa akin yung pinasaya mo ako ng sobra ngayong araw."-Nakangiti kong paliwanag kay Austin.

Nakipagsuntukan si Austin sa mga tauhan ni Lester.Nanghihina na ako kaya umupo ako sa tabi.Hinawakan ko yung tyan kong sumasakit.Nahihirapan ako makatayo at lalo pasakit ng pasakit.Tuloy lang sa pakikipagsuntukan si Austin.Nagulat ako ng biglang may tumama na bakal sa likod ni Austin.Kaya napaupo siya sa sahig at nakita ko si Lester ang pumalo sa kanya ng malakas."Austin! I HATE YOU LESTER!"-Sigaw ko."I LOVE YOU TOO DARLING."-Sigaw rin ni Lester sa akin.Kapal ng mukha nitong baliw na si lester nakatakas ata to sa mental.Pinagsasapak niya si Austin sa mukha at tinatadyakan sa bewang."Tama na Ano ba! "-Pigil ko kay Lester."Dahil sayo Austin nagpakamatay girlfriend ko hindi mo alam kung gaano kasakit mawalan ng mahal sa buhay dapat lang sayo magdusa kapal ng mukha mo agawin sa akin si Marissa lintek ka gusto kita saksakin sa puso para maramdaman mo yung sakit na nararamdaman ko ngayon dahil sayo. gago ka pala asawa mo hindi ka nga mahal nyan dahil naghanap ng iba! kay Asher pa

Bakit kailangan may mawala sa atin bago tayo magbago. Tamang nasa huli talaga ang pagsisi at wala ka na magagawa dun. Nandito ako sa labas naghihintay kay doc. "Mister, dadalhin na namin ang asawa mo sa room niya hindi pa siya nagigising pero natanggal na namin yung bala sa kanya hintayin natin na magising siya"-Sabi ni doc. Thank you Lord! "Sige doc salamat."-Sabi ko sa kanya. Sana magising ka na Marissa miss na kita yung pagaalaga mo sa akin at pagaasikaso mo miss ko na lahat sana gumising kana. "Wife gumising ka na maging matapang ka naman para sa amin lahat gagawin ko para sa inyo ayoko mawala kayo sa buhay ko Wife please maawa ka sa akin magbabago na ako tatalikurin ko na lahat gumising ka lang mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita ng sobra pa sa sobra nasasaktan ako nakikita kitang nakahiga at walang malay maging matatag ka naman wag ka madaya yung anak natin aalagaan pa natin sobrang sakit na nararamdaman ko dapat ako nakahiga dito hindi ikaw bakit mo sinalo yun

Nagsimula ng mabuo ang galit at poot sa puso ko matapos mawala ang mag-ina ko.Hindi na ako katulad ng dati na ngumingiti ng totoo.Masakit pa rin sa dibdib ko na tanggapin lahat.Nakaupo ako sa swivel chair at malalim ang iniisip.Nang may yumapos sa akin at nagsalita."Malalim na naman ang iniisip mo..."-Sabi ni Sandra sa akinSiya ang dahilan kung bakit nandito pa ako sa mundo."I'm alright don't worry.."-Pagsisinungaling ko sa kanyaTumingin siya sa mata ko at nagsalita."Sa nakikita ko sa mapungay mong mata halata na may mabigat na dinaramdam."-Seryosong sabi ni SandraNaging magkaibigan kami at tinulungan niya ako makabangon sa sakit na nararamdaman ko.Umalis na si Sandra pero may sinabi siya bago umalis sa loob ng silid."Alam kong palagi mo sila iniisip pero nandito naman ako para maibsan ang pagdurusa na hindi mo pa kaya pakawalan."-Sabi niya bago tuluyan umalis.Siya si Lessandra Rodriguez - ang babaeng nagligtas sa akin."Run now!"- Sigaw ko ng malakas.Nakikita ko sa taksi