Chapter 49

Nagsimula ng mabuo ang galit at poot sa puso ko matapos mawala ang mag-ina ko.

Hindi na ako katulad ng dati na ngumingiti ng totoo.

Masakit pa rin sa dibdib ko na tanggapin lahat.

Nakaupo ako sa swivel chair at malalim ang iniisip.

Nang may yumapos sa akin at nagsalita.

"Malalim na naman ang iniisip mo..."-Sabi ni Sandra sa akin

Siya ang dahilan kung bakit nandito pa ako sa mundo.

"I'm alright don't worry.."-Pagsisinungaling ko sa kanya

Tumingin siya sa mata ko at nagsalita.

"Sa nakikita ko sa mapungay mong mata halata na may mabigat na dinaramdam."-Seryosong sabi ni Sandra

Naging magkaibigan kami at tinulungan niya ako makabangon sa sakit na nararamdaman ko.

Umalis na si Sandra pero may sinabi siya bago umalis sa loob ng silid.

"Alam kong palagi mo sila iniisip pero nandito naman ako para maibsan ang pagdurusa na hindi mo pa kaya pakawalan."-Sabi niya bago tuluyan umalis.

Siya si Lessandra Rodriguez - ang babaeng nagligtas sa akin.

"Run now!"- Sigaw ko ng malakas.

Nakikita ko sa taksi