Agad akong pumunta kung nasaan si Austin.At tama nandito lang siya.Umiiyak ako sa sakit at konsensya na dinadala ko ngayon.Niyakap ko siya at binuhos ang sakit na nadarama.Balang araw maiintindihan mo ako at sana mapatawad.Natatakot ako sa mangyayari at mangyayari pa lang.Natatakot ako na baka kamuhian ako ni Austin.Hindi ko na alam kung saan ito matatapos.Gusto ko na tapusin lahat!Pero natatakot ako...Kaya wala akong magawa kundi sumunod na lang.Masyado na akong madrama dito.Gusto ko na sabihin sa kanya na mahal ko siya.Pero mas mahal ko fiance ko!Nasasaktan rin ako!Pero kailangan ko ng tahimik na buhay matagal na magulo ang buhay ko sa simula.Sinantabi ko ang takot ayoko pa mamatay ng maaga.Kaya ngumiti ako na parang walang nangyari kanina.Patawarin mo ako Austin sa lahat...Ginawa ko lahat pero hindi pa rin sapat!Naglakad ako ng malungkot at bigla tumawa.Third person POVTama ganyan nga! Boom hahahahaPinagmamasdan ko maigi ang bawat galaw niyaSumasangayon sa la
Sumunod ako kay Sandra kung saan makikita ang mag-ina ko.Ang mga nakikita ko ngayon maraming pintuan na may mga number na nakalagay.Para siyang hospital pero hindi dahil isang basement na sinadya ang pagkakagawa nito.Nakalimutan ko kasama ko pala si kent para sigurado baka set-up na naman ito.Ayoko na magtiwala kay Sandra pumayag lang ako dahil gusto ko na makita si Marissa.Huminto na kami sa tapat nang pintuan ng magsalita si Sandra."Nasa loob ang asawa mo."-Sabi niya sa akinSumenyas ako kay kent na bantayan si Sandra at nagets niya ang ibig kong sabihin.Binuksan ko ang pintuan at sumalubong sa akin ang tahimik na silid.Lumakad na ako nang tuluyan at hindi pa rin makapaniwala sa nakikita ko.Isang maamong mukha ni marissa ang nasisilayan ko ngayon.Nakapikit ang mga mata niya at mahimbing ang pagkakatulog.Niyakap ko agad si Marissa at umiyak sa tyan niya."I miss you my wife."-Sabi ko kay marissaMay pumasok sa kwarto at nagsalita kasama sina Sandra at kent."Sorry Mr.Takaha
Umiyak ako dahil wala na si lester. Mahal ko siya kaya lahat ng sinasabi niya ginagawa ko.Matagal ko nang kasintahan si lester at marami na siyang na ikwento sa akin tungkol sa lalaking kaaway niya.Kwento sa akin ni lester na may girlfriend siya na nagpakamatay dahil sa pinahirap ni Austin ito.Hindi ko alam ang buong nangyari noon kaya wala akong galit o poot na nararamdaman sa kanila.Isa rin sa tauhan ni Austin si lester palagi daw siya pinapahirap nito kaya nagkusa na lang siya umalis."Sandra ayos ka lang?"-Tanong sa akin ni GeraldTumingin ako sa kanya at ngumiti ng matamis"Tapos na ang lahat."-Sabi ko at tumingin sa kalangitanMabuting tao si lester at minahal niya ako minsan natatakot ako sa kanya."Ano ibig mong sabihin tapos na?"-Tanong ni Gerald sa akinAng kulit talaga nitong lalaking ito!tumingin ako sa kanya"Wala."-Sagot ko.Tumingin rin siya sa kalangitan at nagsalita"Alam mo may nagugustuhan akong babae pero wala akong lakas ng loob umamin sa kanya."-Sabi ni Gerald
Nagkulong ako sa kwarto at ilang araw ng hindi kumakain.Nag-aalala na sa akin si yaya mercedes at katok ng katok sa pintuan."Hija maawa ka naman sa sarili mo! Buksan muna ang pinto nag-aalala na ako sayo."-Sabi ni yaya sa labas ng kwarto.Nakahiga ako sa kama at namumugto ang mga mata."Yaya hayaan mo muna ako mag-isa."-Sigaw ko para marinig niya.Tumigil na sa pagkatok si yaya sa pintuan"Lessandra buksan mo yung pinto!"-Sabi ni Gerald sa labas ng kwarto.Bakit ayaw nila ako lubayan! Gusto ko muna makapag-isp mahirap ba yun maintindihan."Sisiraan ko ang pinto mo."-Sabi ni Gerald.Bumangon ako sa higaan at binuksan ang pintuanNakapwesto na siyang sisiraan ang pintuan koNiyakap ako ni yaya at umiyak nang makita ako."Jusko pinag-alala mo ako ng husto hija buti dumating si Gerald."-Sabi ni yaya sa akin.Lumapit si Gerald at niyakap akoGroup hug ang nagaganap ngayon!"Ikaw talaga ang tigas ng bungo mo baka mo pa ata magkasakit si aling mercedes sayo."-Sabi sa akin ni Gerald.Umiyak
"Boss kumain ka muna! Ako na lang magbantay sa kanya."-Sabi sa akin ni Kent.Ilang araw ko binantayan si Marissa at ang sabi nang doctor kailangan na ang pangalan ng anak namin ni marissa.Pero wala ako maibigay dahil hinihintay ko magising si marissa pero kailangan na daw talaga."Boss ano ipapangalan mo sa anak niyo?"-Tanong sa akin ni kent.Tumingin ako kay marissa at pumikit saglit.Dinilat ko na agad mata ko at tumingin kay kent."I dont know."-Sabi ko kay kent at tumingin ulit kay marissa.Bumuntong hininga si kent at nagsalita."Sasabihin ko na lang kay doc wala ka pa naiisip siguro naman maintindihan ka niya. Sige boss puntahan ko lang siya."-Sabi niya at nagpaalam na sa akin.Hinawakan ko ang kamay ni marissa at hinalikan ito."I will wait you to wake up and give a name of our son."-Sabi ko kay marissa at hinawakan ang buhok niya na mahaba.Ngayon ko lang napansin paganda ng paganda ang misis ko.Ang ganda ng buhok niyang may kulay rosas at ang bango nito.Simula nung nakilala
Nakalabas na si marissa sa hospital dahil okay na siya at ang anak namin."Baby Agustin kamukha mo si daddy mo ang gwapo talaga ng anak ko."-Masayang sabi ni marissa at karga ang anak namin.Nagsalita si kent at masaya na nakita sa anak namin ni Marissa."Boss ang gwapo ni baby Agustin."-Sabi ni Kent sa akinNgumisi ako at nagsalita sa kanila."Kanino pa ba magmamana ng kagwapuhan ang anak ko kundi sa akin. Ang gwapo ko!"-Sabi ko sa kanila.Tumingin sa akin si marissa at nagsalita."Kailan ka naging gwapo hubby! si baby Agustin kaya ang gwapo hindi ikaw."-Sabi ni Marissa sa akin.Naging malungkot yung mukha at naglakad ng mabilis.Nang magsalita si marissa at huminto ako sa paglalakad."Hindi ka talaga mabiro hubby. Hindi ka pa rin nagbabago! Ikaw pa rin ang asawa ko na si Austin Xavier Takahashi leader ng Yakuza Group. Alam mo bang matagal ka ng gwapo sa paningin ko. Ikaw talaga matampuhin ka pa rin."-Sabi ni Marissa sa akin.Lumapit ako sa kanila nagsalita si Kent at tumawa."Si boss
"Alam mo ba matagal na kami magkasintahan ni lester nakilala ko siya sa japan dahil nag-ojt ako dito ng limang buwan. Nung una ayaw ko talaga sa kanya pero napamahal ako dahil sobrang bait niya at maalaga.Alam mo bang nasasaktan ako kasi gusto na niya magkababy na kami pero hindi ko siya magbigyan. Nung nalaman niya nabuntis ka kay Austin. Nagplano siya na kukunin niya sa sinapupunan ang anak mo kabayaran daw sa pagkakasala sa kanya ni Austin. Wala akong alam kung saan nagsimula ang lahat pero gusto ko talaga maikasal na kami ni lester at aalagaan ang bata. Sana mapatawad mo kami sa gagawin namin pagkuha sa anak niyo ni Austin."-Kwentong sabi nung babae sa akin.Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak ngayon sa sinabi niya kung tutuusin dapat magalit ako dahil ilalayo nila ang anak namin ni Austin.Pero nagtaka ako kung bakit magkakilala sila ng asawa ko."Bakit mo kilala ang asawa ko?"-Tanong ko sa babae na umiiyak rin sa kwento niya.Tumingin siya sa akin at nagsalita."Matagal ko na
"Kumain ka na hubby?"-Sabi ko kay Austin habang nanonood siya ng tv dito sa bahay.Hawak niya si baby Agustin at ang himbing ng tulog ni baby.Kasalukuyan nagluluto ako ng breakfast at tumitingin sa mag-ama ko.Ang sarap sa pakiramdam dahil okay na lahat at masaya na kami sana hindi na matapos ito.Mahal na mahal ko si Austin at ngayon may baby na kami at ang gwapo pa."What are you thinking wife?"-Tanong sa akin ni Austin.Ngumiti ako at inasikaso ko na ang mga pagkain sa lamesa."Ang iniisip ko ay ikaw wala ng iba! Tara na kumain na tayo. Lapag muna si baby sa higaan niya."-Sabi ko sa kanya.Nakita kong pinatay na niya ang tv at nilapag niya si baby Agustin.Lumapit na siya sa akin at niyakap ako sa likuran ko."Tigilan mo ako Austin! Kumain muna tayo."-Sabi ko kay Austin.Humalik siya sa balikat ko at umalis na sa likuran ko at umupo na sa upuan."Parang naglalambing lang wife. Ikaw kung ano iniisip mo!"-Sabi sa akin ni Austin at tumawa.Namula naman ang pisngi ko dahil sa sinabi ni