บททั้งหมดของ ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: บทที่ 1221 - บทที่ 1230

หลังจากที่ล้มตรงขั้นบันไดเป็นครั้งที่เก้า แองเจลีนก็เหนื่อยมากจนหอบหายใจแรงเจย์เดินเข้ามาหาและกอดเธอไว้แน่นโดยไม่พูดอะไรสักคำแองเจลีนรู้สึกได้ว่าร่างกายของเจย์สั่นเทา เธอลูบผมสีดำหนาของเขาอย่างอ่อนโยน แองเจลีนยิ้มและปลอบเขาว่า “ไม่ต้องสงสารฉันหรอกนะเจย์บี้ ทุกอย่างตอนแรกก็ยากทั้งนั้นแหละ คุณต้องเชื่อมั่นในตัวฉัน ตกลงไหม?”เจย์พยักหน้าแต่ก็เอ่ยอะไรออกมาไม่ได้ เขาเสียใจมากจนไม่สามารถจะพูดอะไรออกมาได้สักคำแองเจลีนตกใจเล็กน้อย เธอถอนใจออกมาเบา ๆ “คุณอุ้มฉันไปที่โซฟาดีกว่าค่ะเจย์บี้”เจย์อุ้มเธอขึ้นและค่อย ๆ วางเธอลงบนโซฟา เขากลั้นสะอื้นเมื่อถามเธอว่า “เธอเหนื่อยไหมแองเจลีน?”แองเจลีนยิ้มและตอบ “ไม่เลยค่ะ”เจย์วางคางเขาไว้บนศีรษะของเธอ มือใหญ่ของเขาลูบหลังเธออย่างนุ่มนวล ลมหายใจของเธอไม่สม่ำเสมอเหมือนกับว่าเธอรู้สึกหายใจลำบาก เขารู้สึกได้อย่างชัดเจน“ที่จริงฉันคิดว่าฉันโชคดีนะเจย์บี้ ลองคิดดูสิ โรคของฉันไม่ใช่อาการป่วยอะไรแล้วความรู้สึกเจ็บปวดทั้งหมดที่มีก็แค่เกิดขึ้นในหัวฉัน”“มันจะอยู่แค่ในหัวเธอได้ยังไง? อาการเจ็บปวดทางกายที่เกิดจากระบบประสาทผิดปกติก็มีอยู่จริง เธอไม่ได้แค่มี

ร่างหล่อเหลาของเจนสันแข็งแกร่งขึ้นมาทันใดชื่อของปีศาจนั้นเป็นที่รู้จักกันดีครูคอร์นีเลียสจากสถาบันเยาวชนแห่งตำนานเคยบอกเขาก่อนหน้านี้ว่ามีเพียงสองคนที่มีความสามารถสูงส่งเอาชนะเขาได้ในประวัติศาสตร์ของสถาบัน… ซึ่งก็คือตัวเขาเองและปีศาจแต่ว่าปีศาจนั้นจบการศึกษาไปหลายปีก่อนหน้าตั้งแต่ตอนที่เจนสันยังเป็นแค่เด็กน้อย ระดับของปีศาจเองก็อาจจะสูงส่งกว่าเขามากสิ่งที่ยิ่งทำให้เจนสันไม่สบายใจน่าจะเป็นก่อนที่เขาจะจากมา ผู้อำนวยการมีความปรารถนาเดียวมอบให้เขา นั้นก็คือขออย่าให้เขาต้องพบเจอกับปีศาจดูเหมือนว่าเส้นทางของปีศาจต้องมาปะทะกับเจนสันอย่างเลี่ยงไม่ได้ นั่นเลยเป็นสาเหตุว่าทำไมผู้อำนวยการถึงพูดออกมาแบบนั้นเจนสันเปิดคอมพิวเตอร์โดยไม่รอช้าและพยายามแฮ็กเข้าระบบของสถาบันเยาวชนแห่งตำนานสถาบันนั้นมีเอกสารที่มีข้อมูลลับสุดยอดของนักเรียนที่จบไปแล้วทุกคนเจนสันคิดที่จะดึงข้อมูลของปีศาจออกมา แต่เขาไม่คาดคิดว่าเมื่อเขาคลิกที่ชื่อของปีศาจข้อมูลทั้งหมดก็ถูกทำลายไปทุกอย่างหายไปอย่างไม่เหลือร่องรอยเจนสันอึ้งจนพูดไม่ออก แม้ว่าทักษะในการแฮ็กข้อมูลของเขาจะเหนือชั้น แต่ทักษะการป้องกันที่สูงล้ำของ

เจย์ยิ้มกริ่มเมื่อเขาเห็นใบหูแดงก่ำของเธอ“เธอเก่งกล้ามากไม่ใช่เหรอ ตอนที่ยั่วยวนฉันเมื่อคืนน่ะ ฉันไม่เห็นเธอจะอายเลย ฉันแค่แหย่เรื่องเธอกับเซย์นนิดหน่อยเท่านี้ก็อายแล้วเหรอ?”แองเจลีนบอก “ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์กับคุณเหมือนเซย์นนี่ คุณเป็นคู่ชีวิตฉันส่วนเขาเป็นพี่ชาย คุณควรต้องเป็นคนเดียวที่ได้ยินคำรักที่ฉันบอก”เจย์ดูเหมือนว่าเขาได้เรียนรู้เรื่องใหม่ “ก็มีเหตุผล”แองเจลีนถอนใจอย่างโล่งอกบางทีกิจกรรมเมื่อคืนอาจจะเหนื่อยเกินไปสำหรับเธอ แองเจลีนรู้สึกไร้เรี่ยวแรงกว่าเมื่อก่อน เธอเอื้อมแขนออกมาแล้วทำท่าออดอ้อน “ขอกอดหน่อยค่ะ”เจย์ยิ้มและอุ้มเธอขึ้น เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ ล้างหน้าล้างตาและแปรงฟันให้เมื่อเขาพาแองเจลีนลงมาด้านล่าง เธอก็กลับเป็นตัวเองที่ดูงดงามอีกครั้งโจเซฟินและเซย์นต่างก็มองคู่สามีภรรยานี้อย่างหมดคำพูด “เรารอพวกเธอมาตั้งชั่วโมง”เจย์ตอบเธออย่างเจ็บแสบ “ตระกูลอาเรสก็สายกันเป็นปกติ”โจเซฟินได้ยินคำตอบของเขาก็โมโหมากเจย์และแองเจลีนกินอาหารเช้าเสร็จก็เป็นเวลา 11 โมงแล้ว พอตกบ่ายพวกเขาจึงเริ่งรีบไปโรงพยาบาลโรงพยาบาลเตรียมขั้นตอนการออกจากโรงพยาบาลของเชอร์ลีย์เร

แองเจลีนพูดกับเจย์ “ฉันอยากคุยกับเธอลำพังค่ะ เจย์บี้” แม้เจย์ไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้เธออยู่ตามลำพังกับผู้หญิงชั่วร้ายอย่างเซร่า แต่เขาก็ไม่อยากให้เรื่องวุ่นวายใหญ่โตรบกวนเธอ ดังนั้นเขาจึงเชื่อฟังเธอและจากไปแต่ก่อนที่จะออกไปเขาส่งสายตาสื่อความหมายให้กับเจนสันเมื่อเห็นแบบนั้นคนอื่น ๆ ก็เริ่มที่จะเดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วยทีละคนเจนสันยืนอยู่ที่มุมหนึ่งเงียบ ๆ เขาจะต้องอยู่ที่นี่คอยปกป้องแม่เมื่อแองเจลีนได้ยินเสียงประตูของห้องพักผู้ป่วยปิดลง เธอก็พูดอย่างจริงจัง “ธรรมชาติของมนุษย์เรานั้นเกิดมาเป็นคนดี ฉันรู้ว่าความรักและความลุ่มหลงที่เธอมีต่อเจย์เป็นสาเหตุที่ทำให้เธอกลายเป็นอย่างทุกวันนี้”แองเจลีนเลือกที่จะตัดสัมพันธ์กับเซร่าในฐานะน้องสาวอย่างราบรื่น ไหน ๆ พวกเธอก็เคยเป็นพี่น้องกันมา“แต่เธอต้องเข้าใจเรื่องหนึ่งว่า เจย์บี้และฉันเป็นคนประเภทที่ว่า เมื่อเราตัดสินใจว่าจะอยู่ด้วยกันแล้ว เราก็จะซื่อสัตย์ต่อกันไปจนตาย เราไม่มีทางตัดใจจากกันเพราะว่าเราเจออุปสรรคหรอก และเราก็ไม่มีทางดูถูกกันหากว่าอีกฝ่ายกำลังรุ่งโรจน์ด้วย ไม่มีใคร ฉันหมายถึงว่าไม่มีใครจะมาแทรกกลางระหว่างเราได้”“เลิกเสี

เมื่อเซย์นเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นน้ำตาของโจเซฟินเซย์นรู้สึกเหมือนในหัวใจมีเสียงระเบิดดังตู้มทันใดนั้นเขาก็จัดเต็มและตะโกนสุดปอดว่า “โจเซฟีน อาเรส ตราบใดที่เธอยอมแต่งงานกับฉัน เซย์น เซเวียร์ ฉันสัญญาว่าเธอจะมีชีวิตสุขสบาย จากนี้ไปเธอจะเป็นราชินีของฉันและฉันจะทำทุกอย่างที่เธอบอก แต่งงานกับฉันให้ฉันดูแลเธอและปกป้องเธอไปทั้งชีวิตได้ไหม?”โจเซฟีนยิ้มงดงามออกมา “ตกลง”เซย์นลุกขึ้นและกระชิบบอกโจเซฟีน “หลานตัวดีของเธอเล่นงานฉันแล้ว”กระแสความอบอุ่นไหลท่วมท้นหัวใจของโจเซฟีน เจนส์มักจะทำตัวไร้อารมณ์และห่างเหินแต่เธอต้องแปลกใจที่รู้ว่าที่จริงเขาห่วงใยเธอ… โดยเฉพาะในเวลาที่สำคัญแบบนี้แน่นอนว่าความพยายามทั้งหมดของเธอนั้นคุ้มค่าเซย์นรู้สึกทดท้อใจขึ้นมา “ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนกำลังเข้าถ้ำเสือเลยล่ะเนี่ย?”บรรดาแขกเหรื่อต่างอดหัวเราะไม่ได้เมื่อได้เห็นคนรุ่นเยาว์ปั่นหัวกันแม้ว่าพวกเขาจะรักกันมาก เจย์ก็ไม่ชอบที่มีเสียงดังอึกทึกมากเกินไป ดังนั้นเขาจึงอุ้มแองเจลีนขึ้นมาและเดินตรงขึ้นไปที่ห้องนอนชั้นบนทันทีเขาอุ้มแองเจลีนไว้ในอ้อมแขนอย่างเชี่ยวชาญขณะที่แองเจลีนก็โอบแขนรอบคอเขา ทั้งคู่ดูเหมาะสมก