All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 781 - Chapter 790

มันชัดเจนว่าเซร่ามีอำนาจมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเทียบกับพ่อของแจสมินในตอนนั้น แม้ว่าทรัพย์สินของเซร่าจะถูกแบ่งเป็นสัดส่วนเท่า ๆ กันในหมู่ตระกูลในเครือตอนนี้ก็ตาม มันก็จะไม่เป็นเรื่องง่ายเหมือนกับที่ตระกูลจะสามารถได้รับความเท่าเทียมกันกับตระกูลเฟนเดอร์สันอีกต่อไป นี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำไมโนอาและยาเอล ตั้งใจให้เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลามานี้ “พวกคุณทั้งหมดฝันต่อไปเถอะ…” แจสมินกล่าวอย่างฉุนเฉียว “หลีกไปก่อนแจสมิน หนูไม่จำเป็นต้องเข้ามาเกี่ยวข้องในเรื่องนี้!” ไบรสันกล่าว ด้วยสีหน้าหมดหวังบนใบหน้าของเขา เธอไม่กล้าขัดคำพูดของปู่ของเธอ เธอจึงไปยืนด้านข้างทันที จากนั้นไบรสันก็เริ่มเจรจาต่อรองกับโนอาเป็นการส่วนตัว ในขณะที่เรื่องนี้กำลังเกิดขึ้น ทันใดนั้นมินดี้ก็เริ่มตะโกนขึ้นมา “แจสมิน ตรงนี้!” ด้วยการขมวดคิ้ว จากนั้นแจสมินก็เดินไปหามินดี้ก่อนจะตระหนักได้ว่าใครอยู่กับเธอ ด้วยความประหลาดใจของเธอ เจอรัลด์อยู่ที่นี่! “ทำไมนายอยู่ที่นี่ล่ะ?” “อย่าไปสนใจเขาในตอนนี้เลย ที่สำคัญกว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันเนี่ย? ตระกูลในเครือกำลังพยายามขัดขืนต่อพวกเราใช่ไหม?” มินดี้ถาม ขณะที่เธอรีบ

ดังนั้นนั่นคือเหตุผลที่ทำไมคุณอาเฟนเดอร์สันถึงปฏิบัติต่อเธออย่างรักใคร่ขนาดนั้นก่อนหน้านี้สินะ! เธอคือแม่ที่เธอเฝ้าตามหามาตลอดเวลานี้อย่างแท้จริงใช่ไหม? อารมณ์ที่ยากจะอธิบายนิด ๆ ตอนนี้กำลังก่อตัวขึ้นในใจของเควต้า เธอไม่รู้ว่าเธอควรเรียกเธอว่าอา หรือแม่ของเธออีกต่อไปด้วยซ้ำ! “ตอนนี้ทุกอย่างก็สมเหตุสมผลแล้ว! ไม่แปลกที่พวกเราไม่สามารถหาเบาะแสใด ๆ เกี่ยวกับคุณอาได้ แม้หลังจากการสืบสวนมานานขนาดนี้ก็ตาม!” แจสมินกล่าว “เฮ้ นี่ไม่ใช่การรวมตัวกันของครอบครัวนะ เข้าใจไหม? เนื่องจากในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะแสดงตัวออกมาแล้ว เธอไม่ควรให้คำอธิบายที่เหมาะสมกับพวกเราสำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนั้นหน่อยเหรอ เซร่า? ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราก็ค้นหาเธอมานานถึงยี่สิบปีแล้วตอนนี้และพวกเราก็เสียเวลาและทรัพยากรไปมากพอแล้ว เพียงเพื่อจะตามหาเธอ!” โนอาตอบกลับอย่างเย็นชา “ฉันรู้ดีถึงสิ่งที่นายพูดนะ โนอา ชุยเลอร์ ไม่มีความจำเป็นสำหรับนายที่จะขู่กรรโชกตระกูลเฟนเดอร์สันต่อไปเลย ฉันจะพูดมันอย่างชัด ๆ และดัง ๆ ในตอนนี้ ทรัพย์สินและที่ดินที่ฉันถืออยู่จะไม่มีวันไปถึงนายและตระกูลในเครือคนไหน ๆ ทั้งนั้น! และเนื่อ

“ใช่ ต้องเป็นเขาแน่!” ขณะที่ฝูงชนกลืนน้ำลายกันอึกใหญ่ โดยไม่กล้าพูดกันเสียงดังด้วยซ้ำ คนกลุ่มใหม่ก็เดินมาข้างหน้าจนกระทั่งพวกเขามาอยู่ตรงหน้าไบรสัน แต่ละคนในกลุ่มนั้นมีออร่าที่แข็งแกร่งพอ ๆ กัน “นั่นนายเหรอ ฟินน์?” ไบรสันถาม ขณะที่เขายิ้มให้ชายชราคนนั้น “ครับ ท่านเฟนเดอร์สัน มันก็นานแล้วนะครับตั้งแต่ที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้าย! ผมเชื่อว่าคุณก็สบายดีตั้งแต่นั้นมา!” ฟินน์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ฉันสบายดี แต่หลายปีที่ผ่านมานี้…ก็ผ่านไปง่าย ๆ แบบนั้น! เมื่อคิดว่าเด็กหนุ่มที่เคยตัวติดแดริลไปทั่วตอนนี้ก็เป็นชายแก่ซะแล้ว…ถ้ามันไม่ใช่เพราะสายตาอันเฉียบแหลมที่ไม่เคยเปลี่ยนไปของนายล่ะก็ ฉันก็คงจะไม่สามารถจำนายได้เลย! มันนานมากมากเกินไปจริง ๆ” ไบรสันกล่าว น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความเศร้า ขณะที่เขารำลึกถึงอดีต ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ย้อนกลับไปวันวาน ไบรสันและแดริลสนิทกันมากจนพวกเขายังถือกันและกันว่าเป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำ ชายชราคนนั้นที่ตอนนี้ยืนอยู่ต่อหน้าเขามีชื่อว่าฟินน์ และเขาเคยเป็นลูกน้องของแดริล อย่างไรก็ตาม เวลาก็ไม่เคยรอใครและสิ่งต่าง ๆ ก็แตกต่างไปโดยสิ้นเชิงในตอนนี้ “นานแล้ว

เสียงตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกันดังมาจากผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังฟินน์ จากนั้นเจอรัลด์จึงพยักหน้าก่อนจะพูดขึ้นมา “ผมไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าคุณจะมาที่นี่ ลุงฟินน์…” “นายท่านเพียงเป็นกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของคุณ เนื่องจากเขากลัวว่าคุณจะไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ตามลำพัง เขาจึงส่งผมมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือคุณครับ!” ฟินน์ตอบกลับ “อ่า! ฉันแค่มาที่นี่เพราะฉันคิดถึงนายจริง ๆ น้องชาย!” โยเอลกล่าวด้วยรอยยิ้ม ขณะนี้ปากของทุกคนถึงกับห้อยค้างกว้าง โดยเฉพาะเหล่าคนดังจากก่อนหน้านี้ “ป เป็นไปไม่ได้…นี่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!” ซาเวียพึมพำ ขณะที่เธอยังคงส่ายหัวของเธอด้วยความช็อกต่อไป เมื่อคิดว่าระยะเวลาหนึ่ง ในที่สุดเธอก็ฟื้นจากความตกใจของเธอในการได้รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ว่าคือคุณคลอฟอร์ดแห่งเมยเบอร์รี่…การเข้าร่วมตระกูลหลงของเธอทำให้ความเศร้าและความรู้สึกบอบช้ำเริ่มแรกของเธอค่อย ๆ จางหายไป เนื่องจากเธอรู้ว่าอย่างน้อยเธอก็เทียบเท่ากับเจอรัลด์ได้ในเวลานั้น เมื่อรู้แบบนั้นจึงทำให้เธอมีสภาพจิตใจที่มั่นคงมากขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ที่เธอตระหนักได้ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือ คุณคลอฟอร์ด จากนอร

“ขอบคุณนะ นาริซซ่า! เธอสามารถมอบพวกมันมาให้ฉันได้!” มีล่าตอบกลับ ขณะที่เธอรับพัสดุมาจากเธอ “และขอบคุณที่ให้โอกาสฉันได้ออกรายการโทรทัศน์! ขอบคุณมาก!” “ไม่เป็นไร พวกเราทุกคนก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าพวกเราควรแกะพัสดุตอนนี้และดูว่าพวกเราได้อะไรมา!” มีล่าตอบกลับด้วยรอยยิ้ม เนื่องจากนาริซซ่าต้องการจะสนิทกับมีล่าอีกครั้ง เธอจึงอยู่ดูพวกเธอแกพัสดุของพวกเธอกัน รวมถึงเธอด้วย ตอนนี้ก็มีสี่คนอยู่ในหอพักของพวกเธอ “…ฮะ? มีพัสดุสำหรับพวกเราแต่ละคน! เป็นไปได้ไหมว่าแฟนของพวกเราทั้งสามคนจะส่งของขวัญมาให้พวกเราในเวลาเดียวกันนี้? ฮ่าฮ่าฮ่า! แม้นั่นไม่น่าจะเป็นไปได้ก็ตาม!” มอลลี่พูดเล่น “การเดาของฉันก็คือ พวกมันมาจากทีมการเดินทางต่างประเทศ ไม่ว่าจะอย่างไร พวกเราทั้งสามคนก็เป็นคณะผู้ติดตามสำหรับทีมการเดินทางนี้นะ!” “ใช่ มันอาจจะมาจากพวกเขา!” จากนั้นพวกเธอทั้งสามคนจึงเริ่มแกะพัสดุของแต่ละคนกัน… “…ฮะ? จี้…งั้นเหรอ? มันดูแปลกเล็กน้อยนะ เธอไม่คิดงั้นเหรอ?” มอลลี่กล่าว ขณะที่เธอถือจี้นั้นไว้ในมือของเธอ สัญลักษณ์คล้ายกับดวงอาทิตย์ถูกสลักลงบนนั้น และจากมุมหนึ่ง มันดู