เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 782
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 783
เมื่อได้ยินคำสั่งของโนอา ผู้ชายสองสามคนก็ก้าวมาข้าวหน้า โดยลากผู้หญิงคนหนึ่งมาด้วย หัวของเธอก้มลงและปากของเธอก็ถูกปิดไว้แน่น อย่างไรก็ตามรูปลักษณ์ของเธออย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นถึงกับช็อกไปตาม ๆ กันแล้ว “เธอ…เธอดูเหมือนหล่อนเป๊ะเลยนะ!” “ถูกต้อง! ฉันเกือบจะคิดว่าเธอคือ เซร่าเวอร์ชั่นเด็กน้อยเสียอีก!” “พวกเราทุกคนถูกหลอก! ท่านเฟนเดอร์สันต้องรู้ว่าเซร่าอยู่ที่ไหนมานานแล้ว! แต่เขาทิ้งให้พวกเราตระกูลในเครือทั้งหมดอยู่ในที่มืดโดยตั้งใจ!” ในขณะที่ผู้ชมเริ่มถกกันเสียงดัง เควต้าเองก็มีสีหน้าย่ำแย่อย่างมากบนใบหน้าของเธอ ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ถูกทำร้ายร่างกาย และร่างกายของเธอก็รู้สึกอ่อนแรงอย่างมากในเวลานี้ “เป็น…เป็นลูกสาวของคุณอาจริง ๆ! ดังนั้นกลายเป็นว่าคุณปู่เจอลูกสาวของคุณอาแล้วสินะ!” แจสมินกล่าว “เควต้า!” ไบรสันตะโกนขึ้นมา ด้วยสีหน้าเข้มงวดบนใบหน้าของเขา เดิมทีเขาได้จัดเตรียมคนให้ส่งเควต้าไปอย่างลับ ๆ เช้านั้น แต่เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าจะมีลูกสมุนทำงานให้กับตระกูลชุยเลอร์! เหตุการณ์ปัจจุบันนี้จึงเป็นผลของมัน “เช่นนั้น ท่านเฟนเดอร์สัน ตอนนี้พวกเราทุกคน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 784
ดังนั้นนั่นคือเหตุผลที่ทำไมคุณอาเฟนเดอร์สันถึงปฏิบัติต่อเธออย่างรักใคร่ขนาดนั้นก่อนหน้านี้สินะ! เธอคือแม่ที่เธอเฝ้าตามหามาตลอดเวลานี้อย่างแท้จริงใช่ไหม? อารมณ์ที่ยากจะอธิบายนิด ๆ ตอนนี้กำลังก่อตัวขึ้นในใจของเควต้า เธอไม่รู้ว่าเธอควรเรียกเธอว่าอา หรือแม่ของเธออีกต่อไปด้วยซ้ำ! “ตอนนี้ทุกอย่างก็สมเหตุสมผลแล้ว! ไม่แปลกที่พวกเราไม่สามารถหาเบาะแสใด ๆ เกี่ยวกับคุณอาได้ แม้หลังจากการสืบสวนมานานขนาดนี้ก็ตาม!” แจสมินกล่าว “เฮ้ นี่ไม่ใช่การรวมตัวกันของครอบครัวนะ เข้าใจไหม? เนื่องจากในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะแสดงตัวออกมาแล้ว เธอไม่ควรให้คำอธิบายที่เหมาะสมกับพวกเราสำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนั้นหน่อยเหรอ เซร่า? ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราก็ค้นหาเธอมานานถึงยี่สิบปีแล้วตอนนี้และพวกเราก็เสียเวลาและทรัพยากรไปมากพอแล้ว เพียงเพื่อจะตามหาเธอ!” โนอาตอบกลับอย่างเย็นชา “ฉันรู้ดีถึงสิ่งที่นายพูดนะ โนอา ชุยเลอร์ ไม่มีความจำเป็นสำหรับนายที่จะขู่กรรโชกตระกูลเฟนเดอร์สันต่อไปเลย ฉันจะพูดมันอย่างชัด ๆ และดัง ๆ ในตอนนี้ ทรัพย์สินและที่ดินที่ฉันถืออยู่จะไม่มีวันไปถึงนายและตระกูลในเครือคนไหน ๆ ทั้งนั้น! และเนื่อ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 785
“…อะไรนะ? นายน้อย คุณคลอฟอร์ดวั้นเหรอ?” ตอนนี้ทุกคนสบสายตากันและกันด้วยความประหลาดใจ “ฉันไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำว่าตระกูลคลอฟอร์ดมีนายน้อยด้วย!” “เธอลืมไปแล้วเหรอว่านายน้อยของตระกูลคลอฟอร์ดถูกเลี้ยงดูอยู่ท่ามกลางคนธรรมดาทั่นไป? นั่นจึงทำให้มันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่ใครก็ตามจะได้ข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับเขา! แม้แต่เฟนเดอร์สันก็ไม่รู้เกี่ยวกับเขามากนัก แม้หลังจากการสืบสวนไปมากมายในเรื่องนี้เมื่อตอนนั้น!” “เมื่อคิดว่านายน้อยของคลอฟอร์ดได้กลับไปยังตระกูลของเขาแล้วนั้น! ทำไมเขาถึงจะมาเพื่อมองหาเฟนเดอร์สันด้วยล่ะ? ช่างมีอำนาจและน่าประทับใจเสียจริง! มันคงไม่ไกลเกินจริงที่จะพูดว่าบางทีเขาก็เทียบเคียงได้กับดีแลนในสมัยนั้นนะ!” ขณะที่ผู้คนในกลุ่มคนยังคงพูดคุยในหมู่กันเองต่อไป แจสมินเองก็กำลังหายใจลำบาก ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ ในเวลานี้เธอกำลังเผชิญกับอารมณ์ที่อธิบายไม่ได้ในทุกรูปแบบ หลังจากการมาถึงของคุณคลอฟอร์ดได้ประกาศออกมา ก็ไม่มีตระกูลในเครือคนไหนที่กล้าจะก่อเรื่องต่อไป และก็เช่นเดียวกับตัวของตระกูลหลง “ยาเอล…ภูมิหลังของคุณคลอฟอร์ดแห่งนอร์เบย์นั้นเป็นยังไงเหรอ?” ซาเวียถาม ฟังดูค่อนข้า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 786
“ใช่ ต้องเป็นเขาแน่!” ขณะที่ฝูงชนกลืนน้ำลายกันอึกใหญ่ โดยไม่กล้าพูดกันเสียงดังด้วยซ้ำ คนกลุ่มใหม่ก็เดินมาข้างหน้าจนกระทั่งพวกเขามาอยู่ตรงหน้าไบรสัน แต่ละคนในกลุ่มนั้นมีออร่าที่แข็งแกร่งพอ ๆ กัน “นั่นนายเหรอ ฟินน์?” ไบรสันถาม ขณะที่เขายิ้มให้ชายชราคนนั้น “ครับ ท่านเฟนเดอร์สัน มันก็นานแล้วนะครับตั้งแต่ที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้าย! ผมเชื่อว่าคุณก็สบายดีตั้งแต่นั้นมา!” ฟินน์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ฉันสบายดี แต่หลายปีที่ผ่านมานี้…ก็ผ่านไปง่าย ๆ แบบนั้น! เมื่อคิดว่าเด็กหนุ่มที่เคยตัวติดแดริลไปทั่วตอนนี้ก็เป็นชายแก่ซะแล้ว…ถ้ามันไม่ใช่เพราะสายตาอันเฉียบแหลมที่ไม่เคยเปลี่ยนไปของนายล่ะก็ ฉันก็คงจะไม่สามารถจำนายได้เลย! มันนานมากมากเกินไปจริง ๆ” ไบรสันกล่าว น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความเศร้า ขณะที่เขารำลึกถึงอดีต ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ย้อนกลับไปวันวาน ไบรสันและแดริลสนิทกันมากจนพวกเขายังถือกันและกันว่าเป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำ ชายชราคนนั้นที่ตอนนี้ยืนอยู่ต่อหน้าเขามีชื่อว่าฟินน์ และเขาเคยเป็นลูกน้องของแดริล อย่างไรก็ตาม เวลาก็ไม่เคยรอใครและสิ่งต่าง ๆ ก็แตกต่างไปโดยสิ้นเชิงในตอนนี้ “นานแล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 787
ฟินน์เองก็เริ่มกวาดมองผ่านฝูงชนในขณะนั้น ตามสิ่งที่คุณซาไทร์พูดมา คุณคลอฟอร์ดได้มาถึงที่นี่แล้วแน่นอน ในตอนนั้นเอง ทุกคนก็แลกเปลี่ยนสายตากัน “บ้าไปแล้ว! ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าคุณคลอฟอร์ดจะมาที่นี่! ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยล่ะ?” มินดี้กล่าวด้วยโทนเสียงที่ประหลาดใจ มันไม่น่าประหลาดใจที่ทำไมเธอถึงอยากจะเห็นคุณคลอฟอร์ดด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นเหตุผลที่ทำไมเธอและแจสมินถึงไม่สามารถออกจากบ้านของพวกเธอได้เมื่อพวกเธอยังเป็นเด็กกัน แม้แต่เหล่าคนดังที่ยังคงจับเจอรัลด์ไว้ก็กำลังมองไปรอบ ๆ อย่างตื่นเต้น ในขณะที่พวกเธอค่อนข้างมั่นใจว่าจริง ๆ แล้วการได้ทำความรู้จักกับใครบางคนที่มีสถานะสูงเช่นนี้อย่างคุณคลอฟอร์ดนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่โอกาสที่จะได้เห็นว่าแท้จริงแล้วทายาทร่ำรวยที่มีเกียรติอย่างเขานั้นจะดูเป็นยังไงก็คงจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดรองลงมา การที่ได้ทำแบบนั้นก็คงจะทำให้การเดินทางทั้งหมดนี้รู้สึกคุ้มค่าขึ้นมาแล้ว เมื่อเฝ้ามองฉากที่เปิดเผยต่อหน้าเขา เจอรัลด์จึงทำได้เพียงส่ายหัวของเขาด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขาเท่านั้น เนื่องสิ่งต่าง ๆ กลับกลายมาเป็นแบบนี้แล้ว มั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 788
เสียงตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกันดังมาจากผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังฟินน์ จากนั้นเจอรัลด์จึงพยักหน้าก่อนจะพูดขึ้นมา “ผมไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าคุณจะมาที่นี่ ลุงฟินน์…” “นายท่านเพียงเป็นกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของคุณ เนื่องจากเขากลัวว่าคุณจะไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ตามลำพัง เขาจึงส่งผมมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือคุณครับ!” ฟินน์ตอบกลับ “อ่า! ฉันแค่มาที่นี่เพราะฉันคิดถึงนายจริง ๆ น้องชาย!” โยเอลกล่าวด้วยรอยยิ้ม ขณะนี้ปากของทุกคนถึงกับห้อยค้างกว้าง โดยเฉพาะเหล่าคนดังจากก่อนหน้านี้ “ป เป็นไปไม่ได้…นี่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!” ซาเวียพึมพำ ขณะที่เธอยังคงส่ายหัวของเธอด้วยความช็อกต่อไป เมื่อคิดว่าระยะเวลาหนึ่ง ในที่สุดเธอก็ฟื้นจากความตกใจของเธอในการได้รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ว่าคือคุณคลอฟอร์ดแห่งเมยเบอร์รี่…การเข้าร่วมตระกูลหลงของเธอทำให้ความเศร้าและความรู้สึกบอบช้ำเริ่มแรกของเธอค่อย ๆ จางหายไป เนื่องจากเธอรู้ว่าอย่างน้อยเธอก็เทียบเท่ากับเจอรัลด์ได้ในเวลานั้น เมื่อรู้แบบนั้นจึงทำให้เธอมีสภาพจิตใจที่มั่นคงมากขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ที่เธอตระหนักได้ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือ คุณคลอฟอร์ด จากนอร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 789
“ทำไม่เราไม่คืนดีกันตอนนี้ล่ะ เจอรัลด์? ฉันยังเต็มใจที่จะเป็นภรรยาลับของนายด้วยซ้ำ!” “ว่าไงนะ?” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาจ้องซาเวียด้วยความไม่เชื่อ “…อ เอิ่ม…ฉัน…พูดอะไรไปเนี่ย…” เนื่องจากเธอวิตกกังวลมาแค่ไหน ด้วยความตื่นตกใจของเธอ เธอจึงพูดโพล่งสิ่งที่เธอรู้สึกอย่างแท้จริงออกมาโดยไม่ตั้งใจ ตอนนี้มันจึงเกินกว่าน่าอึดอัดและน่ากระอักกระอ่วนสำหรับเธอ “ค แค่เรื่องไร้สาระน่ะ…บ บอกมาสิเจอรัลด์ พวกเรายังคงเป็นเพื่อนกันได้ ใช่ไหม?” “…ถ้าไม่มีอะไรอื่นแล้ว ฉันจะขอตัวก่อนล่ะ” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาหันหลังกลับเพื่อจากไปตลอดกาล ด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าของเขา ความสัมพันธ์ของเขากับซาเวียไม่ได้เป็นอะไรนอกจากเรื่องในอดีต เพราะเขาไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ให้เธออีกต่อไปแล้ว เขารู้ว่ามันจะดีที่สุดสำหรับเขาที่จะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องกับซาเวียอีกต่อไป ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เข้าไปในรถของเขา เขาได้รับสายโทรเข้า เป็นสายจากมีล่า แม้มีล่าไม่ได้ติดต่อเขามาเกือบจะครึ่งเดือนแล้วตอนนี้ แต่เจอรัลด์ก็ส่งข้อความให้เธอเป็นครั้งคราว “ว่าไง มีล่า?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขายิ้ม “นาย…ทำเรื่องที่นายกำลังทำอยู
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 790
“ขอบคุณนะ นาริซซ่า! เธอสามารถมอบพวกมันมาให้ฉันได้!” มีล่าตอบกลับ ขณะที่เธอรับพัสดุมาจากเธอ “และขอบคุณที่ให้โอกาสฉันได้ออกรายการโทรทัศน์! ขอบคุณมาก!” “ไม่เป็นไร พวกเราทุกคนก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าพวกเราควรแกะพัสดุตอนนี้และดูว่าพวกเราได้อะไรมา!” มีล่าตอบกลับด้วยรอยยิ้ม เนื่องจากนาริซซ่าต้องการจะสนิทกับมีล่าอีกครั้ง เธอจึงอยู่ดูพวกเธอแกพัสดุของพวกเธอกัน รวมถึงเธอด้วย ตอนนี้ก็มีสี่คนอยู่ในหอพักของพวกเธอ “…ฮะ? มีพัสดุสำหรับพวกเราแต่ละคน! เป็นไปได้ไหมว่าแฟนของพวกเราทั้งสามคนจะส่งของขวัญมาให้พวกเราในเวลาเดียวกันนี้? ฮ่าฮ่าฮ่า! แม้นั่นไม่น่าจะเป็นไปได้ก็ตาม!” มอลลี่พูดเล่น “การเดาของฉันก็คือ พวกมันมาจากทีมการเดินทางต่างประเทศ ไม่ว่าจะอย่างไร พวกเราทั้งสามคนก็เป็นคณะผู้ติดตามสำหรับทีมการเดินทางนี้นะ!” “ใช่ มันอาจจะมาจากพวกเขา!” จากนั้นพวกเธอทั้งสามคนจึงเริ่มแกะพัสดุของแต่ละคนกัน… “…ฮะ? จี้…งั้นเหรอ? มันดูแปลกเล็กน้อยนะ เธอไม่คิดงั้นเหรอ?” มอลลี่กล่าว ขณะที่เธอถือจี้นั้นไว้ในมือของเธอ สัญลักษณ์คล้ายกับดวงอาทิตย์ถูกสลักลงบนนั้น และจากมุมหนึ่ง มันดู
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
