บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 31 - บทที่ 40

หลิง อี้หราน ไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับห่าว อี้เหมิง อีกครั้งอย่างรวดเร็วแบบนี้ห่าว อี้เหมิง ดูเหมือนกับตอนที่หลิง อี้หราน พบเธอครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน เธอดูดีด้วยการแต่งหน้าอย่างพิถีพิถันและแต่งกายด้วยเสื้อผ้าชั้นสูง เธอเป็นคนดังในแวดวงภาพยนตร์และโทรทัศน์และยังเป็นสังคมที่มีชื่อเสียงในเมืองอีกด้วยแม้ว่าห่าว อี้เหมิง จะให้คนอื่นฉีกเล็บของเธอ เธอก็ยังคงแต่งตัวอย่างประณีต เสื้อผ้าแบรนด์เนมราคาแพงของเธอโดดเด่นอยู่ในคุกมืดเธอดูเปล่งประกายและมีเสน่ห์มากนอกจากนี้ยังเป็นเมืองที่สังคมได้รับการยกย่องอย่างสูงจากคนอื่น ๆ คนที่ใช้น้ำเสียงแห่งความชั่วร้ายเพื่อสั่งให้ฉีกเล็บของฉันและทำการรุมประชาทัณฑ์อย่างโหดร้าย!ห่าว อี้เหมิง กลายเป็นฝันร้ายที่เธอไม่สามารถหลีกหนีได้!ฟาง เชียนเหมย ซึ่งมากับห่าว อี้เหมิง ได้สังเกตเห็นหลิง อี้หราน และหัวเราะเยาะทันที “ฉันก็สงสัยอยู่ว่านี่คือใคร อี้เหมิง นั่นไม่ใช่ผู้กระทำผิดที่ฆ่าพี่สาวของเธอหรอกเหรอ? เวรกรรมแท้ ๆ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตอนนี้เธอทำงานเป็นคนงานสุขาภิบาลอยู่ที่นี่”ผิวของหลิง อี้หราน ซีดลงและเธอยังคงเงียบ เธอก้มหัวลงและยังคงกวาดขยะที่ยังพอจะเห็

"ห๊ะ? ในรถ?" หัวหน้าตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เขารู้สึกประหลาดใจที่แหวนมูลค่าหลายแสนได้หายไปและผู้หญิงทั้งสองตัดสินใจที่จะไม่เฝ้าดูแลการค้นหา“ท้ายที่สุดแล้วอี้เหมิงของเราเป็นคนดังที่โด่งดังถ้าเธอมายืนที่นี่และดูเธอหาแหวนก็น่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาก่อนที่เธอจะถูกแฟนหนังรายล้อม” ฟาง เชียนเหมาย กล่าวหัวหน้าก็คิดเช่นั้นเหมือนกันรถของห่าว อี้เหมิง จอดอยู่ใกล้ ๆ แม้ว่าเธอจะนั่งอยู่ในรถ แต่เธอก็ยังสามารถเห็นหลิง อี้หรานที่ดูหดหู่ขณะเดินผ่านถังขยะ“เธอเท่านั้นที่มีคุณสมบัติที่จะเดินผ่านขยะ” ฟาง เชียนเหมย กล่าว อย่างโหดร้ายด้วยรอยยิ้ม "แม้ว่าเมื่อครู่นี้เธอจะทำเป็นสบายใจแค่ไหน แต่ตอนนี้เธอก็ยังต้องลุยกองขยะอยู่ดี"ห่าวอี้เหมิงตอบอย่างใจเย็นว่า "ปล่อยไว้ก่อนเถอะ" การปรากฏตัวของหลิง อี้หราน ในปัจจุบันทำให้เธอดูเหมือนไม่เป็นภัยคุกคาม“แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะเคยเป็นที่รักของจื่อฉี แต่สุดท้ายเธอก็ถูกเขาทิ้งเช่นกัน”ย้อนกลับเข้าไปในคุกแม้ว่าปลายนิ้วทั้งสิบของหลิงอี้หรานจะเลือดไหลไม่หยุดและกระดูกทั้งหมดในนิ้วของเธอหักเธอก็ยังยืนยันว่าเธอถูกใส่ร้ายและเธอก็บริสุทธิ์!สิ่งนี้ทำให้ห่าว อี้เหมิง พบว่าหลิ

แม้ว่าห่าว อี้เหมิง คิดจริง ๆ ว่าเธอดีกว่าคนอื่น ๆ แต่เธอก็ไม่สามารถพูดออกมาดัง ๆ ได้เนื่องจากฝูงชนที่มารวมตัวกันรอบตัวเธอมีจำนวนมากขึ้นห่าว อี้เหมิง ยิ่งโกรธมากกว่าเดิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นว่าคนที่มารวมตัวบางคนและหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อบันทึกภาพพวกเขา และถึงกระนั้นเธอก็ยังต้องรักษาความสำรวมเอาไว้ไม่นานก่อนที่คนงานของศูนย์บริการสุขาภิบาลพร้อมกับคนที่ตำรวจส่งมา เมื่อถึงแล้วก็ช่วยกันมองหาแหวนดังนั้นในวันที่อากาศหนาวจัดแบบนี้ ห่าว อี้เหมิง และฟาง เชียนเหมย จึงถูกผู้สังเกตการณ์ล้อมรอบขณะที่พวกเขาถูกตำรวจสอบปากคำโดยยืนอยู่ข้าง ๆ กองขยะและหายใจในอากาศที่ไม่บริสุทธิ์คงไม่ต้องให้พูดหรอก เพราะท้ายที่สุดก็ไม่พบแหวน เมื่อตำรวจอนุญาตให้ห่าว อี้เหมิง และฟาง เชียนเหมย ออกไปได้ ทั้งสองคนก็ใกล้จะหายใจไม่ออกจากกลิ่นเหม็นของขยะ"อี้เหมิง เราจะทำอย่างไรดี? เหตุการณ์นี้ถูกกระจายออกไปถือว่าเป็นคดีอาญาแล้ว" ฟาง เชียนเหมย พูดอย่างกังวลเมื่อพวกเขากลับมาที่รถ "ใครเป็นคนรายงานคดีนี้? ถึงขั้นตำรวจมาเชียว"“ทีหลังฉันจะขอให้ใครบางคนแจ้งพวกเขาล่วงหน้าและปล่อยให้คดีไม่ได้รับการแก้ไข” ห่าว อี้เหมิง ต

เธอต้องเจอกับความทุกข์ทรมานแบบไหน ถึงเล่าได้เหมือนว่าเธอไม่รู้สึกอะไร?“ในอนาคตถ้าใครทำร้ายพี่สาวอีก ผมจะไม่มีวันปล่อยพวกมันไปแน่นอน” เขาพูดราวกับกำลังสาบานเธอลูบหัวผมสีดำของเขา "โอ้ นายอย่าเอาแต่พูดแบบนั้นสิ รีบกินเข้าเถอะน่า" ขณะที่เธอพูดเธอก็ก้มศีรษะลงและทานอาหารต่อไปประกายแวววาวผ่านดวงตาของเขาราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่าง—เหตุการณ์ดังกล่าวได้ถูกกระจายออกไปอย่างแพร่หลาย มันได้เกิดผลกระทบต่อ ห่าว อี้เหมิง ที่บริษัท ของเธอไม่สามารถระงับการค้นหาอันดับต้น ๆ นี้ได้ข่าวเกี่ยวกับแหวนที่หายไปของเธอและคนงานสุขาภิบาลที่กำลังเดินเข้าไปในกองขยะเพื่อค้นหามันแพร่กระจายอย่างรวดเร็วบนอินเทอร์เน็ตรูปภาพที่เกี่ยวข้องได้รับการเผยแพร่โดยเฉพาะในนั้นเธอแต่งตัววาบหวิวขณะยืนอยู่ข้างกองขยะและข้าง ๆ เธอมีพนักงานสุขาภิบาลหลายคนก้มหน้าก้มตากันมองขยะเพื่อมองหาแหวนเธอถูกเปรียบเทียบ วิพากษ์วิจารณ์จากผู้คนมากมายทันที พวกเขาทั้งหมดกล่าวหาว่าเธอมีความบกพร่องทางด้านศีลธรรมและยังวางท่ามีแม้กระทั่งบางคนในออนไลน์ที่ระบุว่า "เธอทำแหวนของตัวเองหายและยังต้องการให้คนงานสุขาภิบาลช่วยหามันอีก พวกเขาทำงานอย

“พ่อคะ พ่อต้องคิดถึงพี่สาวบ้างนะคะ” ห่าว อี้เหมิง กล่าว “มันน่าหัวเราะจริง ๆ ที่ตอนที่หนูเห็น หลิง อี้หราน ในวันนั้นเธอไม่รู้สึกสำนึกผิดต่อการตายของพี่สาวเลย"เอาล่ะ อย่าพูดถึงผู้หญิงคนนั้นเลย" ห่าว ฉี่หรง ตอบขณะที่พวกเขาพูดพวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้าจากบันได คู่พ่อและลูกสาวเงยหน้าขึ้นเพื่อดูอี้ จิ่นหลลี ลงบันไดมา"พวกคุณมาหาผม มีธุระอะไร?" อี้ จิ่นหลี ถามอย่างใจเย็น ขณะที่สายตาของเขากวาดมองคนทั้งสองตรงหน้าเขาเมื่อดวงตาที่เย็นชาและมีเสน่ห์ของ อี้ จิ่นหลี มองกวาดผ่านห่าว อี้เหมิง เธอก็รู้สึกได้ว่าร่างกายของเธอแข็งขึ้นเล็กน้อย “ตอนนั้นในอดีตพี่สาวตกหลุมรักผู้ชายคนนี้!"ห่าว อี้เหมิง ยังจำที่พี่สาวของเธอ ห่าว เหมยยวี่ ได้พูดกับเธอด้วยสีหน้าเหมือนฝัน "อี้เหมิง ฉันเคยคิดว่าฉันไม่มีทางได้ผู้ชายอย่าง อี้ จิ่นหลี มาก่อนในชีวิตนี้ เขาเย็นชาเกินไป เขามีเหตุผลและแม้ว่าเธอจะกอดเขา แต่ก็เหมือนกับว่าเธอไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นของเขาเลย เขาเป็นเหมือนดั่งความวิจิตรและสวยงาม เธอสามารถมองเห็นได้บนโฉมหน้าของเขา แต่เธอไม่สามารถเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใต้มันได้""ใช่" ห่าว อี้เหมิง ก็คิดแบบนั้นเช่นกัน ทุกครั้