เพียงแค่หนึ่งนาทีผ่านไปในพริบตามาเดลีนตื่นขึ้นมาด้วยเสียงร้องของเมเรดิธ เจเรมี่มองเธออย่างเย็นชาและกดหมายเลขสามตัวลงบนโทรศัพท์ของเขา เขากำลังจะเรียกตำรวจ!"ไม่!”ในที่สุดบาดแผลที่กดทับเส้นประสาทที่แน่นหนาของเธอถูกฉีกขาดออกเธอเดินก้าวไปยืนข้างหน้าเจเรมี่ด้วยใบหน้าซีดเซียว "เจเรมี่ ฉันไม่ได้ซ่อนลูกชายของคุณ! ฉันจะไม่ทำแบบนั้นแม้ว่าฉันจะชังเมเรดิธแค่ไหนก็ตาม!"ฉันเคยรู้สึกเจ็บปวดจากการถูกแยกออกจากเลือดเนื้อของตัวเอง ดังนั้นฉันรู้ว่ามันรู้สึกแย่ยิ่งกว่าความตาย ฉันไม่เคยคิดจำทำแบบนั้น—”"เธอจะมีความสุขก็ต่อเมื่อเมอร์ต้องผ่านความเจ็บปวดนี้ด้วยเช่นกัน ใช่ไหม?" เจเรมี่ ขัดจังหวะ มาเดลีน การจ้องมองของเขาเหมือนมีดคม ทิ่มแทงหัวใจของมาเดลีนอย่างไร้ความปราณี"มาเดลีน เสือดาวไม่เคยเปลี่ยนจุดของมัน ผู้หญิงอย่างเธอต่อให้ตายได้ 1,000 ครั้ง แต่ความแค้นในใจผมจะไม่มีวันลดลง!”ฟ่ออคำพูดที่เกรี้ยวกราดของเขาเจาะเข้าไปในหัวใจของมาเดลีนราวกับกระสุนที่เธอไม่สามารถหลบหนีไปได้"อย่าได้คิดว่าจะได้ออกมาหลังจากเข้าไปในนั้นอีก" เจเรมี่พูด พร้อมกับกดปุ่มโทรศัพท์ของเขา เขายังคงเรียกว่าตำรวจในที่สุดมันเป็
Read more